Þjóðólfur - 02.02.1884, Page 3

15
fer liklega hvorugr okkar í þýðinga-skóla til
mars af þeirri einföldu ástæðu, að ég þyk-
e ki fremr þurfa hans tilsagnar, en hann
mun þykjast þurfa minnar.
skal svo ekki sjálfr forsvara mig fremr
eöa deila við herra B. M„ enda vona ég til
fyrtéð nefnd gjöri bókmentafélagsins
vegna grem fyrir sinni skoðun, 0g treysti ég
þá.þvi að hun hirði minna en herra E. M
um vafastaðr leiksms, heldr leggi áherzlu á
nv'i:AiVe?lg Þýðln§in sé yfir töfuð að tala :
fi aa ? ni^’ jambarnir> þfærinn, andinn o.
sam, ,al' ætlunarverk þýðarans er það, að
BMnþyða rett anda skáldsins, erhann þýðir,
útiS mái8ins’ er hann Þ^ðir fyrir, en það
ZTr °rðfta ÞýðÍnSn Að svi mœltu
hr' E-M'
góðrar v,0;i tíðarmnar> árna hr. E. M.
verk verða dæ°8^eSS “eð’ að Þegar banS
dímri,, . md' honum mridr
2Í'ítTf?-skelmn 08 aoí“"llr"
8 ann hefir rnér mælt.
Matth. Jochumsson.
konsúll hefir senW^f S°N
um iö ensku stjórninni skýrslu
1882__83 marg'umræfifia ástand íslands
ið 1882 réyndÍfh “eðal annarS : #Ár'
vorið r.cr oaendum mikið óha.ppaár ;
sökumþess8UmAréðf7°rU óvenjulega köld>
landsins ’ > haasinn lá við norðrströnd
alls landsina Þ®fir mikil ahrif á loftslag
brast, 0g ofan ■ * fiessu lel(ldi, að heyskapr
haust, sem eiörð;^^ 8unaar kom vætusamt
litlu heyhirðingumVarle8ar skemdir inum
mikið grípatjón, einkum ,afieiðingin varð
raun 0g veru svn í , 1 8auðfé> °g Það 1
Vofði það , a Varlegt> að yfir landi
yrði veruleg hun~rleySÍ’ er nærri hélt, að
Margirbændr misstu^i/1 8Umum stöðum'
meiri hluta beirra a a gripi sína, eða
búi, af þvlÞ ð ’.ogneyddusttilaðbregða
kauPaféÍ skarðií hÖÍð.Uengin efni til að
farið af iandi b ‘ loldl fólks hefirþví
^öStæðara, til rott og verði ekki þetta ái
ottast> að alltnikiJ1arbalda °S beyskapar, mfí
fólks. í fyrra verði meðal sveita-
Englandi, Danmörku samsh°tum i
ina yfirvofandi neyð í íl\ °fegi fil að létta
fé var safnað, og var noklrum°!lltÖlUVerðl]
tfi Þess, að hjálpa íbúum þeirra t
k0m“d> "“fcyn, Og tomaf",
" "J,M“ Þ*5’ tallað „
ntum vera þfð.ÞVÍ má en8in Wðing af han,
eflaust að góðu haldi á vetrinum, sem nú
fer í höud, því þá er líklegt að enn brýnni
þörf verði hjálp en í fyrra. ... In síðustu
tvö ár liafa verið óhappaár fyrir landið í
mörgu tilliti. Hvert fárið (calamity) hefir
annað rekið ; byrjnðu með harða vetrinum
1880—81, inum harðasta sem sögur fara
af í meira en heila öld; honum fylgdu köld
surnur og vætusöm haust, sem afleiddi
hagabrest, heyskemdir og fjárfelli. Auk
þeirra áhrifa, sem ísinn hafði á loftslagið,
þá byrgði hann austr og norðrstrendr lands-
ins í alt fyrra sumar, og gjörði verzlunar-
gengi þeirra landshluta alvarlegt tjón; og
svo kom ógæfan, sem alt krýndi, er misl-
ingaveiki, sem flutzt hafði inn til Eeykja-
víkr frá Danmörku í maímánuði, 1882,
sótti landið heim, og fór um alt land þang-
að til hún hjaðnaði niðr að haustinu. I 36
ár höfðu mislingar ekki verið á Islandi, og
varla nokkur slapp innan þeirra aldrs ára,
enda varð og sóttin hörð og manndauði
mikill. A mörgum heimilum lagóist hvert
mannsbarn í rúmið á svipstundu, svo að
enginn var fær um að hjúkra inum veiku.
A vaxið fólk lagðist sóttin harðast, og með-
al þess dóu flestir. Sóttin gekk við sjóinn,
er sem hæst stóð á vertíð, og dreifðist upp 1
sveitir einmitt þegar sláttr var að byrja, og
olli fullkomnu verkfalli meðal fólks meðan
hún gekk sem skæðust. Nærri heilan
mánuð á beztu tíð ársins var alt aðgjörða-
laust við fiskiveiðar og alla aðra atvinnu og
landið hefir eigi náð sér enn eftir þann aftr-
kipp, er það þá fékk. Útlitið í næstu kom-
andi tíð er því nokkuð tvísýnt. Ófarir
fyrirfarandi ára, hver á aðra ofan, pnduðu f
því bjargarleysi, sem leiddi til þess, að
hungrsneyð þótti yfir vofa í fyrra vetr og
þó lánast hafi að afstýra því fári, þá eru þó
miklar líkur til að vetrinn 1883—84, sem
nú fer í hönd, reynist alt eins bágr, ef ekki
verri«.
Öll skýrsla konsúls ber með sér sama
sannsöglis svip og þetta sem hér er sagt
um bágiudi íslands, og er þess verð, að
henni væri snúið á íslenzku, því hún er öll
greindarlega samin og hispurslaus. |>að
hefir þótt eftirtektarvert, að stjórnin lét
prenta þessa skýrslu undir eins og hún
kom, og er enginn efi á því, að það var
gjört til þess að. ranga við inu falska áliti,
er einkum Guðbrandi Vigfússyni hafði
tekizt að koma inn hjá fólki um hag Islands
í fyrra. Svo nú má óhult segja, að nafni
íslands sé bjargað undan því. níði, er sá
reyndi að klína á það, sem á Islandi alt að
þakka, það sem hann er. Enda sýnir in
tafarlausa auglýsing skýrslu þessarar,
hversu skylt stjórn hér hafi þótt sér að taka
málstað inna nlddu.
»Tilvalda sagan frá alþingi«, sem ég
mintist á í ísafold, X, 31., fór þá pílagríms-
ferð, sem hér er vert að geta : héðan að
sunnan komst hún til Islands; skömmu
eftir að hún lenti í Reykjavík »brá hún sér
norðr«, fór svo aftr suðr til Reykjavíkr um
þingtímann, var þar á höfðingjavist og átti
gott, og var »introduceruð« á alþingi eins og
kunnugt er orðið, og svo var hún, eins og
aðrar Skottur, kveðin niðr. Nú er þá lík-
legt, að öllnm þessum > Níð-Drauga gangi
sé lokið.
Cambridge, 30. des. 1883.
Eiríkr Magnússon.
Kafli úr hréfi frá Khöfn. -Xx4.
» . . Friðr víðast nema í Tonkín og Sudan.
Vcðrátta ágæt hér um Norðrálfu. þar ámóti
kuldarmiklir í Vestrálfu, í Suðr-Bandaríkjun-
um meiri en menn viti dæmi til síðustu 135
ár ; í nyrðri Bandaríkjunum hafa ýmsir beðið
bana af frostum. Boða mikils hefir vart
orðíð á lofti við uppkomu og niðrgöngu sólar
í vetr. Náttúrufræðingar leiða ýmsum getum
að, og komast helzt að þeirri niðrstöðu, að
hann muni eiga rót sína að rekja til umbrot-
anna á Java síðastl. sumar; muni vúlkanskt
dust hafa dreifzt út um loftsgeiminn og svo
valda þessum roða.
Liks roða varð vart fyrir 100 árum eftir
umbrotin miklu í Skaftárjökli.
það er annars merkilegt, hvern kraft að
eldgos þessi hafa. Siðastl. sumar varð þess
vart á bftþungamœli i Berlín 10 timum eftir
að umbrotin urðu á Java. þessi lofthreyfing
kom úr austri ; 16 tímum síðar kom önnur
hreyfing að vestan yfir Ameríku.
Hér i Danmörku er nýlega stofnað félag
til að efia fiskiveiðar i Danmörku og hennar
iiBilandet (hjálendum), en þar munu Danir
ísland til telja. Prógrammið, sem kom út í
flestum dönskum blöðum eftir nýárið, virðist
meinlaust í sjón; en ísjárvert þykir mér fyr-
ir íslendinga að taka mikinn þátt í þessu
félagi. Lægi nœr fyriross, að hugsa um, að
stofna sjálfir fiskiveiðafélag fyrir oss.
Rvík, 2. febr. 1884.
— Norðan- og vestan-póstar komu í
fyrra dag. Með þeim fréttist, að fremr
hefði verið hörð tíð viðast síðan um
jól. — Aflalaust í alt haust á Ströndum,
og bágindi þar því í meira lagi.—
Aflalaust einnig við ísafjarðardjúp.
Tvö af haustskipum frá ísafirði þykj-
ast menn nú vita, að farizt hafi á út-
leið í haust. ,4 >
— Póstskip kom í gærmorgun hing-
að kl. um 8k/2 f. m., og var bókhlöðu-