Þjóðólfur - 08.03.1884, Blaðsíða 3

36
sem grenjancji gnngt samt Guðmundi
að hann
eðr 'h • 61gl skilt við hann, hvað fals
0 remlyndi snertir. |>essi orð og ummæli
s' fS vfru svo hatrsfull og djöfulleg, að eg
hefði setlað þau komin frá syni Guð-
undar Brandssonar á Landakoti góðvinar
ms) eins og líka þau hrakyrði og fáheyrð
mánaryrði, sem hann velr Helga, þar sem
ann líkir breytni hans við óeðli sárfárra
ör®fugla' og húskvikinda.
Þar sem höfundrinn segir að getið sé til,
í ltln f°rni Skagadraugr hafi ruglað hann,
vii8ar f'ann komið hafi af sýslufundinum,
0„ m* §efa þess, að Helgi er laus við hjátrú
(Jrav,e^r ^kki Þá trá á hindrvitnum eða
^a^eangi, að slíkt hafi haft nokkur áhrif
YÍtaQ n r Þessu máli, og hefði Guðmundr
væri , Þessum forna Skagadraug að hann
kvað h tr8engin, síðan séra Eiríkr gamli
búa se^11 nlðr’ Þefði hann átt vegna Garð-
sýná 'i-,ln nann lœtr sér vera svo ant um, að
en oi 1Þr0tt 3lna að kveða hann niðr að nýu ;
und •Cf>f)Urri þessari markleysu, þó að höf-
0 j)111111 ætli Ser Þér að tala undir rós, eins
áV 'fU,Væri annar gamall Skagadraugr, sem
og hefði þurft að
Þyrstr auðséð höfundrinn hefir verið
a jjej’ °8 fundið beztu svölun að svala sór
við að®?’ en Þyrsti hann aftr, gæti ég búizt
séu ijk' ?.nn vildi svala sér á mér, þó ekki
Þorstin í.í11 ad Sú svölun taki af honum
Það KeG lengdar'
til Helga beU§lnn £áð mér þó mér taki sárt
höfundrinn n8fir 110,011 er 8V0 svívirtr’ 8em
þessu hafa svæft8ÍÖrt’ 8em síálfr 8ýnist með
verðr þessi dóm sóniatilfinningu sína, enda
einskis sóma 0J,,ans um HelSa honum til
Satt er það sem i^,111, tU lítlUar ánægju'
en kvikinds kjaf UrSkíldlð kvað :A#meira má
leikans». ’ kra£tur §uðs °8
Útskálum, 26. fcbr. 1884.
o. B Sivertsen.
sann-
Reykjavík 8. marz 1884.
úskorun’um löff'- AJÞÍngÍ 8endl ráðherra
Arnarhólslóð - elglf ,sérstaklega framvegis
landshöfðin„; 1 7*?yk]avík (sem nú fylgir
ið renni í landáájórðnU')’ ^annig að eftirgjald
gamlársdag, að haún' tiílðgÍa,hun svaraði t
stœðu til að fara eftir tm Vndl e^i neina á
tlh°gum þingsingi).
- Sala á kirkjujörð. Síðasta aíh
frv. um að leyfa söiu á kyrkjujörðinni'T?!flÞ'
um í Laxárdal í Dalasýslu. Með bréfiío*
ja,n. lýsir ráðgjafinn yfir því, að »það h \
ekki löggjafarvaldinu til« að gefa lög um
þetta efni; konungi einum beri að gjöra um
þetta mál með úrskurði. [S.T.]
— Strandmœlingar. Síðasta alþingi skor
a,ði á ráðgj. ísl. að hlutast til um, að mæld
ar verði ýmsar sjóleiðir við ísland, eink-
um innsiglingar á Borðeyri við Hrúta-
fjörð, á Hvammsfjörð og hafnirnar við Yest-
liðaeyri og Búðardal. Með bréfi 14. jan.
skýrir ráðgjafi ísl. frá, að sjóliðsstjórnin
hafi að gefnu tilefni svarað sér því, að enda
þótt það hefði verið lagt fyrir foringjana á
herskipum þeim, er hingað koma árlega
til lands, að mæla upp Húnaflóa, þá hafi
því orðið lítt framgengt, því að bæði hafi
ís hamlað, önnur störf leyft til þessa lítinn
tíma, enda sé verkið umfangsmikið og muni
langs tíma verk jafnvel fyrir skip, er ein-
göngu gæfi sig við því.—En nú só komið til
tals, að mæla algjörlega sjóleiðirnar við Is-
land, og muni stjórnin beiðast fjárframlaga
til þessa af ríkisþinginu til ársins 1885; fyrri
geti stjórnin eigi byrjað á að láta gjöra þetta,
þvl að fyrri hafi hún eigi til skip hentugt til
þessa starfa.
—7 Makaskifti á kyrkjujörð. Með kgs.
úrsk. 12. jan. hefir kgr. leyft P. G. Blöndal
lækni að fá kyrkjujörðina Stafholtsey í maka-
skiptum fyri Vatnshamra.
— Búnaðarskólagjald Húnvetninga. 2. f.
m. hefir landshöfðingi fallizt á að Húna-
vatnssýslu verði útborgaðr sinn hluti af bún-
aðarskólasjóði norðr- og austr-amtsins, þá
er sýslunefndin þar œski þéss, eftir að hafa
tekið skýlausa ályktun um að ganga í sam-
lag við Skagafjarðarsýslu um búnaðarskók,.
—Hins vegar vildi Ldshfð. ekki fallast á, að
Eyjafjarðarsýsla mætti fá sömu vilkjör, því
að hann var samdóma amtsráðinu í því, að
ófært væri að lofa sýslunni sjálfri að ráða
þvf að ganga í samlag við Skagfirðinga og
Húnvetninga. Landsh. og amtsráð vilja
heldr knýja hana til að fara í samlög við
þingeyinga.
—Nýtt upplag af gömlu sálmabóhinni. Með
lhbr. 16. og 19. f. m. er Einari þórðarsyni
veitt leyfi til að gefa gl. sálmab. út á ný í
2 þúsunda upplagi, og má hvert expl. henn-
ar eigi seljast yfir 1 kr. 25 au. Fyrir leyfið
greiði hann 100 kr. og hafi fullprentað upp-
lagið fyrir júlílok þ. á.
— Aflavart varð vel á þriðjud. í Garði
bg Leiru. Hæst um 60 í hlut, mest stiit
ungr. 1 skip kom inn til Rvíkr um kvöldið
með 400, og seldu stútunginn 25 au., en
þorskinn 1 kr. — Af Skaganum var róið 5.
þ. m. og varð varla vart (1 á skip).— Undir
Jökli er sagðr fiskr beggja vegna við Jökul.
— Tíðin hefir verið söm við þýður og
mest af stillingat, stöku sinnum nætrfrost.
Á föstudagsnótt féll föl.
— Fyrsta skip í ár (auk póstskips), sem
hingað hefir komið frá útlöndum, er franskt
fiskiskip, sem kom hér inn á fimtud.kvöldið
Þann dag hafði það fengið 500 af fiski
fyrir innan Skaga. Hafði lagt út frá Frakk
landi 12. f. m.
— Fjárveiting. 13. des. f. á. veitti ráð-
gjafi Steinþóri Bjarnarsyni steinhöggvara
300 kr. styrk úr landssjóði, til að ganga á
iðnskóla ins tekníska félags í Kmh. til að
öðlast nauðsynl. þekking til að geta staðið
fyrir steinhúsabyggingum.
—Veitt sýslun. Umboðsm. Stef. Stephen-
sen 2. febr. skipaðr af landsh. umboðsm.
Munkaþverárklaustrs-umboðs.
— Nýtt blað. »Fjallkonan<( heitir nýtt
blað, sem kemr út hjá Sigm. Guðmundssyni.
Ritstj. Valdem. Asmundarson. Blaðiðverðr
24 arkir með fallegu létri, talsverðri letr-
mergð og prýðilegum ytra frágangi. Yerð
2 kr. árg. (1 kr. 50 au. ef borgað er fyrir
apríllok). Gengr í frjálslynda stefnu eftir
1. bl. að dæma.
BÚNAÐARSKÓLAK.
f>að eru eftirtektaverð úrslit, sem getið
er um framar hér í bl. að beiðni Húnvetn-
inga og Eyfirðinga um, að fá umráð yfir
búnaðarskólagjaldi sínu eftirléiðis og hlut
sinn útborgaðan úr búnaðarsjóði n. og a.-
umdæmisins, hefir fengið hjá landshöfðingja
eftir tillögum amtsráðsins. Húnvetningum •
er bænin veitt, en Eyflrðingum ekki. Fyrir
hví ?—Jú, af þvl, að amtsráð og landshöfð-
ingi auðsjáanlega aðhyllast þá stefnu að
hnatta upp smá-búnaðarskólum í annari
hvorri sýslu, í stað þéss að hafa skóla þessa
færri og stærri. |>að lítr svo út, sem það
sé amtmaðrinn og Einar í Nesi, sem hafa
ráðið þessu í amtsráðinu, því að séra Arn-
ljótr var að minsta kosti 1881, og er því
líkl. enn, á því máli, að hafa skólana fáa, 1
f hverjum fjórðungi. Hann byrjaði þá svo
ræðu sína (Alþ.tíð. 1881, II, 905): »Nefnd-
in hefir einmittvaiið þá réttu leið meðfjórð-
MWþsskólana*. I sömu átt gengu breyting-
artillögur hans (sst. bls. 906.). — Benid.
Sveinsson í neðri deild og Bened. Kristjúnss.
í efri d. voru þá formælendr þess, að hafa
sem flesta smáskóla (sýsluskóla). Vér mælt-
um þá fyrstir manna gegn þessu og fyrir
inu gagnstæða, að hafa skólana sem fæsta,
helzt ekki nema tvo ; færðum vjer til bæði
reynslu Norðmanna í þessu efni, sem hafa
orðið að fækka skólum sínum, því að við þá
mörgu smáskóla urðu eðlilega margir miðl-
ungi hæfir kennarar, og kenslan eftir því,
svo komu út hálflærðir búfrœðingar, eða
varla það, sem kunnu eigi meira en svo, að
alt fór í handaskolum hjá þeim (eins og
jarðyrkjumönnum okkar áðr, og öllum hálf-
numum), og kom þetta búfræðingum í óálit
meðal bænda (sbr. jarðyrkjumennina okkar
gömlu). Væri skólarnir færri, mætti betrtil
þeirra vanda. Vór bárum og fyrir oss álit
vors lærðasta búfræðings (Sveins), og sam-