Þjóðólfur - 26.03.1886, Blaðsíða 1

Kemur út á föstudags-
morgna. Verö árg. 4 kr.
(erlendis 5 kr.). Borgist
fyrir lö.júli.
ÞJOÐOLFUR.
Uppsögn (skrifleg) bund-
in við áramót,ógild nema
komi til útgef. fyrir 1.
október.
XXXVIII. árg.
ReyKjavík, föstudaginn 26. marz 1886.
Nr. 18.
||S PÓLITlk. T
Þingmannakosningar.
X.
Hvergi á landinu er nnhugsað jafn-
mikið fyrir næstu kosningum, sem norð-
anlands, einkum í Þingeyjarsýslu og
Eyjafjarðarsýslu. Setjum vjer hjer
kafla úr tveim brjefum þaðan að norðan.
Úr Þingeyjarsýslu '26-/2.: „Eins og
fundurinn á Einarsstöðum 18. des. f.
á., sem jeg hef áður frá skýrt, sam-
þykkti, var skorað á þá þingm. Ben.
Sv. og E. Ásmundsson, J. Sig. og Ben.
Kr. að gefa kost á sjer til þingmennsku.
Þar var og talað um að ota þingmönn-
um þessum fram, þar sem mest væri
hættan i næstu kjördæmunum. Þetta
var það eina vald, sem vjer Þingey-
ingar og Þjóðliðsmenn gátum beitt, til
þess að hafa áhrif á kosningar ann-
ars staðar. Núna í vikunni var sýslu-
fundur haldinn á Ljósavatni. Eru þess-
ir 4 þingm. i nefndinni. Mæltu for-
ingjar í Þjóðliðinu mót með sjer þar
um leið, til þess að heyra með eigin
eyrum það, sem þeir höfðu ráðið með
sjer........Tveir menn, Sigurður á
Yztafelli og Jón á Arnarvatni, voru
fengnir til að fara vestur á Akureyri.
........ Svo víkur sögunni til Ey-
íirðinga. Þeir voru einmitt að halda
fund með sj^r á Espihóli daginn, sem
þeir Jón og Sigurður voru á Akur-
eyri........Á fundinum var sam-
þykkt, að skora á Ben. Sv., að gjörast
þingm. Eyfirðinga í stað síra Arnlj.;
sömul. á E. Ásm.ss. að taka endur-
kosningu. En vegna þess að nokkurn
veginn fullvissa var fyrir, að E. Á.
ætlaði sjer eigi á þing framar, skor-
uðu þeir á Jón á Q-autlöndum að gjör-
ast þingm. þeirra, fengist E. Á eigi. |
Síðan hef jeg fengið að vita, að B. j
Sv. tekur á móti kosningu Eyfirð. E.
Á. fer ekki á þing. J. á Gfautl. tek-
ur kosningu Eyfirðinga samkvæmt á-
skoruninni. B. Kr. verður þá í hans
(J. S.) gamla kjördæmi, en Jón á Arn-
arvatni býðar sig fram í Norður-þing-
eyjarsýslu. Það hefur og verið talað
um, að senda mann vestur í Skaga-
fj örð. Sigurður á Yztafelli var nefnd-
ur til þess. Norðmýlingar hafa Kjer-
úif, ef til vill sjera Sigurð Gunnars-
son o. fh, er öruggir mega heita. Suð-
urmýlingar eru víst ekki ráðnir. En
heldri maður einn þar skrifar mjer,
að ekki þurfi menn að óttast, að þeir
kjósi Tryggva, nje neinn annan mót-
part stj.skr.breyt.“............
Úr Eyjafirði 1. marz. Hjer hafa í vet-
ur verið töluverðar pólitiskar hreyfing-
ar, og ,í mestum hluta sýslunnar verið
að halda fundi, til að ræða um þing-
mannakosningar á næsta vori. — Bene-
dikt sýslumaður Sveinsson, sem býð-
ur sig hjer fram, verður óefað kosinn
af öllum þorra kjósenda, — nema má-
ske af sumum þeim „stóru“ á Akur-
eyri og einstöku áhanganda þeirra
þarna vestur í dölunum, — en hver
hinn þingmaðurinn verður, er ekki
eins víst; en ef okkar gamli og góði
þingmaður Einar Ásmundsson í Nesi
fæst ekki, þykir mjer líklegt, að það
verði Jón á Gautlöndum, sem mun
fáanlegur til þingmanns hjer fyrir
sýsluna. Ef þessir menn verðakjörn-
ir til þingreiðar fyrir Eyjafjarðarsýslu,
þykjumst vjer eigi senda nein börn
eða apturhaldsmenn til þings; þó þeir
sjeu eigi búsettir í kjördæminu, álít
jeg ekki skoðunarmál að kjósaþá, þar
eð «kki mun um sllka menn að gjöra
innan kjördæmis, þótt nógir bjóði sig
fram; — væri völ ktins hæfum manni
í kjördæminu, eins og þeim Jóni og
Benedikt, væri ekki vafamál að kjósa
hann, en þann mann þekki jeg ekki.
— Þeir eiga báðir heima hjer á næstu
nesjum, og eru því báðir eins kunn-
ugir hjer, og í sínu eigin hjeraði, og
eiga mjög hægt með að halda fund
við kjósendur sina.
Eyfirðingar hafa fengið orð á sig
eða öllu heldur óorð, bæði á þingi og
víðar, fyrir að hugsa lítið um þing-
mál og þingmannakosningar fyrirfar-
andi ár. Það er að visu satt, að eigi
hefur mikið borið á þeim í „heimsins
augum“, en þeir hafa þó engu að síð-
ur hugsað nokkuð um landsmál, þótt
þeir hafi gjört það í lægri nótum; en
nú ætla þeir að reka af sjer deyfðar-
orðið og fylgja fast fram ýmsum nauð-
synjamálum, t. d. stjórnarskrárbreyt-
ingunni, og hafa samtök og undir-
búning með þingmannakosningar.
Bankinn.
Eptir Eirik Magnússon, M. A.
(Framh.).
Jeg á nú, því er miður, von á því,
að reynt verði að sanna, að jeg „vaði
reyk“ í því, sem jeg hef skrifað um
óinnleysanlegleik landsjóðs seðla, og
að John Stuart Mill, sem er aldarinn-
ar einn hinn mesti hagfræðingur, ann-
ar en Karl Max, verði notaður til að
hrinda rökum mínum; svo að mínir
sívjeluðu landsmenn sætti sig heldur
við, að dúsa við bankalögin eins og
þau eru, en að taka til greina viðvör-
un mína. Svo að nú Mill ekki verði
hafður fyrir öðru, en því, sem hann
hefur sjálfur hugsað og ritað, þýði jeg
hjer þann kafla úr hagfræði hans, 6.
útgáfu, 1875, II. bindi, III. bók, XIII.
kapítula, „Um óinnleysanlegan papp-
írsgangeyri14, sem hjer á við: —
gr. 1. „Þegar reynslan haföi sýnt, aö mið-
ar úr pappir, einskis virði í sjálfum sjer, gátn
gengið kaupum og sölum sem mynteyrir, meö
því móti, að á þá var skrifað ákvæðið, að þeir
jafngiltu vissri tölu franka, dollara eða punda,
og að þeir veittu útgefendum (issuers) allan