Þjóðólfur - 09.04.1886, Blaðsíða 3
59
„Verzlun íslands við útlönd hefur, reiknuð i peningum, verið árin 1880—1882:
Árið Upphæð Fólkstala Upphæð á hvern mann
aðfluttrar vöru útfluttrar vöru að- ogútfluttr- ar vöru samtals aðfluttrar vöru útfluttrar vöru að- og útfl- vöru samtals
kr. kr. kr. kr. kr. kr.
1880 5727000 6744000 12471000 72445 79,, 92, „ 172,o
1881 6022000 7379000 13401000 72851 82,, 101,„ 183„
1882 6453000 6117000 12570000 71657 90,, 85,, 175,2
Bitt aí því, sem fyrst verður fyrir manni, þegar maðnr skoðar þessar skýrslur, er, að hinar að-
fiuttu vörur eru minna virði þessi þrjú ár en útfluttu vörurnar. 1880 voru útfluttu vörurnar
1017000 kr. hærri en aðfluttar vörur, 1881 voru útfluttu vörurnar 1357000 kr. hærri en aðflutt-
ar vörur, en 1882 voru hinar aðfluttu vörur 336000 kr. hærri en útfluttar vörur, og öll árin hef-
ur verið útflutt 2038000 kr. meira en aðflutt var eptir skýrslunum, og þð taka þær ekki með
þær peningaupphæðir, sem kaupmenn senda út í pðstávisunum, og sem ganga til þess að borga
skuldir íslands við önnur lönd, því hjer er ekkert borgað með víxlum, eins og annarstaðar á sjer
stað i allri útlendri og innlendri verzlun. Degar pðstávísanir til landsins voru frádregnar þessi
ár, var sent út í pðstávisunum: 1880 226621 kr., 1881 244151 kr. og 1882 198159 kr. Sje þess-
um upphæðum bætt við hinar útfluttu vörur, þá hafa þær hlaupið 1880—82 2706000 kr. meira
en innfluttar vörur, en það á sjer hvergi stað, svo jeg þekki til, að útflutta varan sje hærri en
aðflutta varan; hún er að jafnaði miklu lægri að verði en aðflutta varan.
Það sem gjörir, að útflutta varan verður þessi ár hærri en aðflutta varan, er síldin. Eins og
kunnugt er, eru það einkum Norðmenn, sem veiða síld hjer við land. íslenzk síldarfjelög eru þð
líka tU, en hve mikill þeirra afli er, sjest ekki af skýrslunum; fyrir utan það, sem þessi íjelög
fiska, ber íslendingum landshlutur af síldarveiði hinna útlendu manna, og er hann 4 af hundr-
aði. Dað minnsta, sem Islandi verður reiknað af útfluttri síld, er það sem samsvarar landshlutn-
um. Sje allri annari síld kippt burtu úr skýrslunum, þá rýrna útfluttar vörur þess ár' þannig,
að aðfluttar vörur hafa hlaupið samtals öll þrjú árin 18202000 kr., og útfluttar vörur 16071000
kr., og aðfluttar vörur 2131000 kr. hærra en liinar útfluttu vörur. Upp í þessar 2131000 kr.
hefur ísland vitanlega borgað i pósávísunum....................................... 668900 kr.
Með skuldajöfnuði (o: tillaginu frá Danmörku í 3 ár).............................. 295000 —
Með vöxtum af útlendum skuldabrjefum (ágizkað).................................... 120000 —
Samtals 1083900 kr.
þá yfirstígur aðflutta varan hina útfluttu í þessi 3 ár um liðuga 1 millíón eða c. 350000 kr. um
árið, sem vel getur legið í ýmsum atriðum, t. d. þvi, 1) að aðflutt vara er reiknuð með verðinu
hjer á landi, og útflutt vara sömuleiðis, 2) því, að íslendingar eiga töluvert stærri lilut í síldinni
en hjer hefur verið reiknað, 3) því, að verðið, sem hjer er reiknað með, er lægra i skýrslunum, en
það er í raun og veru, þar sem verðið í skýrslunum ekki tekur neitt tillit til þess, sem kaupmenn
gefa fyrir innlendu vöruna í laumi auk verðsins og sem kallaðar eru prósentur o. s. frv. Hvert
af þessum atriðum fyrir sig getur vel orðið að 350000 kr. um árið, svo að maður verður að á-
líta, að innfluttar og útfluttar vörur hjer á landi í þessi þrjú ár vegi mjög nákvæmlega upp
hverjar aðrar, í samanburði við það sem verzlunarskýrslur annara þjóða sýna“. (Pramh.).
eigi til muna borið á matvöruskorti
meðal almennings; kaupmenn luma enn
á nokkru korni, en þeir liggja á þvi
eins og ormur á gulli. Nýlega er kaup-
far komið til Þingeyrar, hlaðið korn-
vöru. Það fór betur, að sýslunefndin
gat afstýrt því, að sýslan færi að snapa
hallærislán. Það eru optast einhverj-
ir, sem allt af vilja biðja, en lítið mun
sjást eptir af því, sem jetið er upp á
einu augabragði, „gleymt er þá gleypt
eru. Ætli það væri eigi affarasælla,
að verja nokkru af fje því, sem sifellt
er verið að ausa út úr landssjóði und-
ir nafninu hallærislán, til eflingar at-
vinnuvegunum. Manndauðinn yrði
liklega eigi öllu meiri fyrir það.
í ráði var, að undirbúningsfundir
undir þingkosningar væri haldnir um
þessar mundir, einn á Ogri, annar á
Þingeyri, þriðji á ísafirði, en sakir
tiðarinnar mun fundum þessum frest-
að. Sýslunefndin, sem til er ætlazt
að eigi fund með sjer 14. þ. m., lætur
líklega til sín heyra.
Mikið kvað ganga á með undirróð-
ur við kosningu eins manns til bæj-
arstjórnar á ísafirði. Kaupmenn standa
þar öndvegir alþýðu. Líklega hafa
kaupmenn betur; það er hart í búi
hjá sumum.
Póstur mannaði sig upp og skildi
ekkert eptir í Hjarðarholti a síðustu
ferð. „Nýtt sem sjaldan skeður“. —
í C-deild stjðrnartíðindanna 1885 eru mjög
frððlegar skýrslur um verzlun íslands fyrir ár-
in 1880—1882; það eru skýrslur um aðfluttar
og útfluttar vörur, verðlag á vörum, skipkom-
ur og fasta kaupmenn, með yfirliti yfir skýrsl-
urnar eptir Indriða Einarsson. Hjer er sett
hið helzta úr yfirlitinu sakir hins mikla frðð-
leiks, sem fólginn er í skýrslunum, og er það
1 betra en ekki neitt fyrir þá, sem ekki eiga
kost á að lesa stjðrnartíðindin, enda eru þau
! ekki til líka eins vel útbreidd og Þjóððlfur.1
*) Annars viljum vjer ráðleggja hverjum, sem
það getur að eignast stjórnartiðindin, því að
enginn getur orðið kunnugur löggjafar-og stjórn-
armálum landsins, nema hann lesi stjórnartíð-
indin; þau kosta nú ekki nema 1 kr. og er
það sannlega ekki mikið fyrir aðra eins bðk.
Beykjavík 9. apríl 1886.
Húnaðarfjclag suðuramtsins lijelt fyrri árs-
fund sinn 5. þ. m. hjer í bænum. Mættu þar
20 melin, að 7 mönnum meðtöldum, sem þá
voru teknir inn í fjelagið. Forseti H. Kr. Prið-
riksson skýrði frá framkvæmdum fjelagsins og
efnahag þess; sjóður þess var við siðustu árs-
lok 17715 kr. 81 e. Sveinn Sveinsson búfræð-
ingur var ráðinn í þjónustu fjelagsins þetta ár
með sömu kostum, sem áður. Dað var ogsam-
þykkt, að fjel. sendi Sæm. búfræð. Eyjúlfsson
austur í Skaptafellssýslu í sumar eins og í fyrra
mót sama kaupi sem þá.
Var þá lögð fram umsókn frá sýslumanninum
í Rangárvallas. um fjárstyrk úr fjel. til búnað-
aðarframfara þar; en því máli var frestað til
næsta fundar 5. júlí, sakir þess að skýrslur
vöntuðu þar að lútandi.
Dá kom til umræðu svolátandi tillaga frá bú-
fræðingi Hermanni Jónasarsyni:
„Búnaðarfjelag suðuramtsins ályktar að leit-
ast við að koma allt að 6 — sex — efnilegum
og vönduðum piltum fyrir, er þess kynnu að
óska, norður í Díngeyjarsýslu, til þess að dvelja
þar eitt til tvö ár og læra kvikfjárrækt, og
kynna sjer aðra búnaðarhætti, á þeim heim-
ilum, sem líklegust þykja í því efni, og veita
þeim ókeypis far og fæði með strandferðaskip-
unum frá Reykjavik til Akureyrar, eða þá fje,
sem þvi svarar“. (Sbr. Djððólf 5.—6. tölubl. þ.
á.). Dessari tillögu tóku menn með fögnuði, og
var samþykkt að verja til þessa allt að 200 kr.,
nokkru i sumar, ef því yrði við komið, og hinu
sumarið 1887.
Voru þá kosnir samkv. ákvæðum laganna 3
menn i nefnd, til að segja álit sitt um verðlauna-