Þjóðólfur - 24.09.1886, Blaðsíða 3

171
Sei'a þeir einir, sem ekki eiga góðs úrkosti og
erU ekki vandir að vopnum.
Um flokkaskipunina á þingi 1883 skal jeg
ekki prátta við sr. Þork.; hann var ]>ar í hinu
sfo nefnda ,,riddara“-liði. Sá „flokkur11 er nú
úndir lok liðiun. Bn það er ósatt, að jeg hafi
leitazt við að mynda nokkurn flokk par. 1881
Var fastur meirihluta-flokkur á þingi, og vor-
hm við í honum báðir sr. Þork. og jeg. 1883
tók hr. Tr. G. sig út úr og myndaði nýjan flokk
*>ted því einu marki og miði, að útiloka nokkra
þingmenn, og sjerstaklega mig, Ben. Sveinsson
og Þór. Böðvarsson, úr öllum nefndum, og yf-
ir höfuð að svipta oss öllum áhrifum á þing-
mál. Sjera Arnljóti var boðið í þennan flokk,
en hann var svo drenglyndur að smá boðið.
Ben. Sv. mun og hafa verið boðið að náða hann
með upptöku í flokkinn, en hann vildi heldur
ekki þiggja það. Yið hjeldum því ásamtnokkr-
ttm öðrum fram sömu stefnu sem 1881. Hvort
sjera Þorkell hafi verið beðinn að fylla þennan
flokk, veit jeg ekki; en það veit jeg, að jeg
hef aldrei reynt að „mynda flokk“ 1883, og
hvorki jeg nje neinn annar þingmaður hefur
því getað beðið sr. Þork. að ganga í flokk, sem
jeg væri að mynda. Það hlýtur að vera ósatt.
Svo skal og þess getið, að flokkur sá, sem jeg
var í, en sem jeg áleit ávallt að hinir eldri
þingmenn hefðu forustu fyrir,—sá flokkur hafði
alls ekki það mark og mið, að útiloka vissa
menn frá nefndarkosningum eða embættum á
þingi. Það var einmitt flokkur sá, er sr. Þork.
var í, sem hafði það (og það hið eina) mark
og mið. Jeg t. d. get nefnt ýms mál, þar sem
jeg greiddi Tr. G. atkvæði mitt í nefnd í. Jeg
Vona það hafi aldrei framkomið í þingmennsku
niinni, að jeg hafi greitt atkvæði eptir öðru en
sannfæring minni; sjerstaklega aldrei eptir ó-
vinskap við nokkurn mann. Því að jeg kýs
jafnan þá til hvers starfs, sem jeg treysti bezt
og álít hæfasta, þótt þeir sje beinir fjandmenn
mínir í prívatlífinu.
Það sem sr. Þork. er enn á ný að bera mjer
4 brýn að jeg hafi verið „öndverður sparnaði á
landsfje“, þá er þetta að höggva enn á ný í
Sama farið sem áður með ástæðulaus Ó3annindi.
Sýnt þetta nje sannað getur hann ekki, en þá
mtti hann líka að vera svo vandur að virðing
sinni, presturinn, að bera það eigi á borð, sem
engin hæfa er fyrir. Hann dróttar að mjer,
að jeg hafi liaft á móti fjárframlögum til bún-
aðar. Þetta er nú hálfur sannleikur, sem þann-
rg framsettur verður að einberum ósannindum.
Jeg hef verið því mótfallinn að veita lands-
stjórninni stórfje til útbýtingar í þessu skyni,
af þvi jeg hef sjeð hve lítil not verða að því
°g hversu það er vanbrúkað. En jeg hef aldr-
ei haft á móti að alþingi sjálft veitti fje til
búnaðar-fyrirtækja—helzt stórfyrirtækja. Má
að nokkru leyti sjá skoðun mína á þessu af
Alþ.tíð. 1885, B, bls. 957—59 og víðar.
Sjera Þork. kveðst aldrei hafa beðið alþingi
ttm fje (hef jeg sagt það?). Bn hefur hann
aldrei beðið landsstjórnina um fje til sinna þarfa ?
Hann hefur farið í kringum að neita því um-
svifalaust og vífilengjulaust; enda á hann kann-
ske örðugra með það.
Það á víst að vera storkun til sjera Þórar-
ins, að tala um, að hann hafi verið fylgispak-
ur mjer; sannleikurinn er, að jeg sem yngri
þingmaður hef fylgt þeim skoðana-flokki, sem
jeg var í, og hefur sjera Þórarinn verið einn
af forvígismönnum þess flokks, og að því leyti
hef jeg þá heldur fylgt sjera Þórarni.
Þá kastar nú tólfunum, er sjera Þork. fer
að bregða mjer um, að jeg hafl „tekið trausta-
taki á peningum landssjóðs". Það er þessi
marguppkokkaði grautur frá Tr. G. um ferða-
kostnað minn 1881, sem þingið fyrir löngu hef-
ur viðurkennt að mér bar með öllum rjetti. Bf
það er „meining“ sjera Þorkels að drótta óráð-
vendni að mjer með þessum dylgjum sínum, þá
skora jeg á hann ef hann vill koma fram sem
ærlegur maður í sakaráburði á mig, að ganga
við því og segja það með berum orðum, svo
mjer gefist kostur á, að veita honum það svar,
sem svo ærulaus áburður á eitt skilið. En á
meðan skoða jeg það að eins sem ódrengilegar
dylgjur, sem sjeu ósamboðnar sjera Þorkeli
bæði sem manni, sem presti og sem fyrverandi
alþingismanni, sem í öll þau sinni, sem málið
var fyrir á þingi (alls 6 sinnum, 1883 og 1885)
hefur greitt sjálfur athvœði fyrir, að mjer bœri
það fje, sem hjer er um að rœða.
Fyrirverður sr. Þork. sig nú ekki að beita
slíkum vopnum, sem þessu?
Jeg hef aldrei kallað Þorlák í Hvammkoti
„fífl“. Það er eitt af ósannindum sjera Þor-
kels. Jeg hef sagt, að það væri „pólitískur
fíflaskapur“ af sömu kjósendum, að kjósa tvo
þingmenn með gagnstæðum skoðunum í stjórn-
málum. Það er allt annað !
Öllum verður einhver heimska á einhvern-
tima á ævi sinni; en fyrir það eru ekki allir
heimskingar. Þannig getur kjósanda orðið á
pólitískur fiflaskapur, án þess að hann sje
nokkurt fífl fyrir það — ekki einusinni póli-
tíkst fífl.
Sjera Þorkell hefur i grein sinni komið fram
með ýmislegt ósatt gegn mjer, og jafnvel með
ódrenglegar getsakir, og þó álít jeg hanu hvorki
ósannsöglan mann nje ódreng fyrir það. Jeg
skoða þetta, eins og allt hans mögl út afkosn-
ingunum, að eins sem breyzkleika og geðbrest,
sem eigi að fyrirgefa honum.
Jón Ólafsson.
Reykjavik 24. sept. 1886.
Strandferðaskipið Thyra kom hingað í fyrra
kveld norðan og vestan um land með fjölda
farþegja; hafði ekki komið á Skagaströnd; barði
við hvassviðri.
Málfærslumaður við yfu'dóminn var settur
15. þ. m. Jón Jensson landritari í staðinn fyr-
ir Franz Siemsen.
Endurskoðari við landsbánkann var liinn
sami maður Jón Jensson skipaður 16. þ. m.; á
hann að fá 500 kr. á ári fyrir það.
Prentsmiðjuleyfi hefur nú loks verið veitt
Prentfjelagi Isfirðinga 19. f. m. af konungi.
Nýju sálmabókina má nú samkvæmt leyfi
ráðgjafans frá 25. f. m. hafa við guðsþjónustu
lijer á landi í heimahúsum og kirkjum, ]>ar
sem prestar og söfnuðir koma sjer saman um það.
Tíðarfar norðanlands og vestan enn mjög
bágt einkum á útkjálkum, þar sem töður voru
enn óhirtar sumstaðar, er strandferðaskipið fór
um. Til dala voru aptur ámóti víðast töður ný-
komnar inn og nokkuð af útheyi. — Úr Skapta-
fellsýslu að frjetta mikil votviðri síðan um höf-
uðdag. — Hjer hafa þessa viku verið góðviðri
og þurviðri til þess í gær, að rigndi lítið
eitt.
Yerð á sláturfje hafa kaupmenn hjer ekki
uppkveðið enn.
M O Ð.
—:o:—
Menn geta fengið hugmynd um, hvernig
miljónaeigandi liflr, af þessari lýsingu á bú-
stað hins ameríska auðmanns Jay Goulds í
Nýju Jórvík: Húshúnaðurinn er feikna skraut-
legur; málverk þau, sem eru á veggjunum,
eru 2 miljóna króna virði, og húsgögnin
(Meubler) og annar húsbúnaður hinn dýrmæt-
asti. Gesta- og dagveruherbergin eru á 2. lopti,
á 3. lopti svefnherbergi, fatskiptaherbergi og
baðherbergi. Á 1. lopti hefur einkadóttir
Goulds, Nelly, mörg herbergi mjög skreytt.
A 4. lopti er bóksafn og stórt barnaherbergi
handa sonum hans þrem og hafa kennarar
þeirra tiltölulega 8,000, 16,000, 7,000 kr. laun
á ári. Þjónar og þernur búa á efsta lopti.
Yfirbrytinn hefur 4,000 kr. laun á ári, aðstoð-
armaður hans 1,600, þjónn Goulds sjálfs 2,400
aðaleldamaður og aðstoðarmaður hans 6,000
kr. hvor og ráðskonan 4,000 kr. Dóttir hans
fær 20,000 kr. á ári, til fata og skrauts.
Kostnaðurinn við vagnstjóra og hestahald er
30,000 kr. á ári. Landbú Goulds er í Irving-
ton; það keypti hann 1880 fyrir 800,000 kr.
og nú er það álitið 4 miljóna kr. virði. Það
er við Hudsonsfljótið og er fagurt útsýni það-
an. Undir það liggur heilmikið landflæmi, og
er nokkur hluti þess skðgi vaxið. Þar eru 18
inenn árið um kring, en á sumrin hjer um bil
100. Gufubátur Goulds, Atalanta, kostaði
400,000 kr.
—Stjórnin í Japan hefur nýlega sent einn af
embættismönnum sínum, Makinó að nafni, til
Bvrópu og Ameríku, þess erindis, að kynua
sjer þar allt, er lýtur að fiskveiðum, til þess
að efla fiskveiðar, einkum þorskveiðar, við
strendur Japans; hann á að kynna sjer veiði-
aðferðirnar og einkum hvernig lýsisverkun er í
Noregi. Makinó þessi er í akuryrkju- og
verzlunarráðneyti Japansmanna ; hann kom til
Kaupmannahafnar 24.júliogfór þaðandaginnept-
ir yfir til Noregs áleiðis tilBjörgynjar og Lófóten.