Þjóðólfur - 01.10.1886, Síða 1
Kemur út á föstudags-
öiorgna. Verð árg. 4 kr.
(erlendis 5 kr.). Borgist
fyrir lö.júlí.
ÞJÓÐÓLFUR
(Jppsögn (skrifleg) bund-
in við áramót, ógild nema
komi til útgef. fyrir 1,
október.
XXXVIII. árg.
Reykjayík, föstudaginn 1. októker 1886.
Nr. 44.
Þeir kaupendur Þjóðólfs, sem enn
eiga eptir óborgaðan þennan árgang
hans. eru vinsamlega beðnir að borga
hann sem allra fyrst, með því að nú
er liðið langt fram yfir gjalddaga.
Frá útlöndum.
Höfn 17. sept. 1886.
Bulgaría. Eins og áðnr er ávikið
sneri Alexander fursti aptur heim til
ríkis síns, og var alls staðar tekið tveim
höndum einknm í Sofía, höfuðstaðnum,
en eigi hafðist hann lengi þar við, því
að Rússakeisari hafði opinberlega látið
í ljósi óánægju sína yfir apturkomu
hans þangað, og þýzku stjórnarblöðin
tóku í sama strenginn, svo að Alexand-
er sá sjer eigi annað fært en leggja
niður völdin. Áður en hann fór sendi
hann auglýsingu til þegna sinna, og
skýrði hann í henni frá, að hann gerði
þetta til þess að halda við hinu góða
samkomulagi og friði við ítússland, og
að hann vildi sýna heiminuni, að hann
tæki hag þegna sinna frarn yfir sinn
eigin hag. Eptir það hjelt hann til
Þýzkalands til föður síns í Darmstadt.
En þó hann sje þannig farinn, þá er
þó efalaust eigi allt á enda kljáð enn.
Til eptirmanns Alexanders, nefna blöð-
in einkum tvo, Alexander hertoga í
Oldenborg, og Valdemar prins, og ætla
hann muni verða hlutskarpari.
England. Parnel hefur lagt fyrir
neðri málstofuna frumvarp, sem miðar
til að bæta kjör írskra leiguliða. Lit.il
líkindi eru til, að það nái fram að ganga.
Salisbury ætlar sjer eigi að bæta hag
Ira í nokkru.
Hjer í Haninörku er nú semstend-
ur kosningar til landsþingsins, en eigi
búnar enn; talið er víst, að vinstri menn
koma fleirum af sínum að, en áður. í
stað Monraðs biskups, var Henning
Jensen prestur, sem vikið var frá í
fyrra, kosinn í einu hljóði. Þ. 6. sept.
var markaður haldinn í Brönderslev ná-
lægt Álaborg; á markaðinum urðu nokkr-
ir menn kenndir eins og opt kann til
að bera, ætluðu þá nokkrir „ljósbláir11*
(gensdarmar) að hepta hina drukknu.
En þeir ljósbláu eru allt annað en
uppáhald þjóðarinnar, svo að lýðurinn
— þar voru nokkur þúsund manns —
veittu þeim aðsúg, og urðu þá þeir
bláu að hörfa undan, og drógu
sverð sín, lýðurinn þrengdi því fast-
ara að, og köstuðu steinum, og öðru
sem þeir gátu hendur á fest, meiddust
þar margir, en þó beið enginn bana af
Hægri blöðin kenna æsingi vinstrimanna
um þetta áhlaup og heimta harða refs-
ingu sökudólgunum til handa. Fjöldi
manna, sem grunaðir eru um, að hafa
verið frumkvöðlarnir í þessu máli, hafa
þegar verið handsamaðir.
Nýdáinn er hjer Adolph Steen pró-
fessor í stærðfræði (Mathematik). Svo
lengi sem „bláa bókin“ er brúkuð í
latínuskólanum, mun hans minning lifa
þar.
„Atkvæöi mitt í brúarmálinu“.
Með þessari yfirskrípt er grein í 38.
tbl. Þjóðólfs, sem út kom í dag; höf.
kveðst finna hvöt til að gera grein fyr-
ir, hvernig málinu víkur við í raun
rjettri. Það er nú orðið Ijóst, að hann
hefur fundið hvöt til að verja skoðun
síua á málitiu, en ekki get jeg sjeð, að
honum hafl tekizt að sýna, hvern veg
málinu víkur við í raun rjettri, til þess
þarf að skrifa lengra og gagnorðara.
— Þegar mál er fellt með 12. atkv.
á móti 11, þá er ekki gott að segja
hver það var af þeim 12, sem varð
banamaður málsins, því sá sem fyrstur
segir nei að við höfðu nafnakalli er
hvorki frægari eða ófrægari, en hinn,
*) hermenn í ljósbláum einkennisbúningi.
er seinastur segir nei, af því að hann
á neðar sæti í stafrofsröðinni.
En hjer stóð svo á, að það voru meiri
líkur til að þingmaður Austurskaftfell-
inga hefði nærnari tilfinningu en sumir
aðrir þingmenn fyrir þörf og sanngirni
þessa máls, og því greiddi atkvæði með
því, þar sem hann lúatd að þekkja af
eigin reynsla og kunnugleika í sinu kjör-
dæmi, hver plága sundvötn og samgöngu-
leysi er; mjer er ókunnugt, hvert nokk-
ur af þeim 11, sem greiddu atkvæði
með málinu, hafa gert það fvrir orð 2.
þingm. Árnesinga, að draga lífið í frum-
varpinu tilgangslaust, þar sem ekki neitt
breytingaratkv. lá fýrir, og ekki var
von á neinu breytingaratkv. frá mjer
sem flutningsmanni. — Jeg skal ekki
gera neinum þingmanni þær getsakir,
að þeir sjeu að leika sjer með frum-
vörp og spila upp á tíma og peninga;
hitt ætla jeg, að þeir hafi fellt jafn-
þýðingarmikið mál, sem þetta af fullri
alvöru og sannfæringu. — Það get jeg
vel skilið að honum þyki vænt um
hverja þá skoðun, sem nálgast lians
apturhald í málinu. — Jeg er nú viss
um, að Árnesiugar verða svo skynsam-
ir að gína aldrei yfir þeirri fhigu, að
taka lán til að brúa árnar, því það er
hvorutveggja, að þeir ekki geta það,
enda fjarri allri sanngirni aó neyða þá
til þess; það er margbúið að færa rök
fyrir því.
Hvað kom til að hann ekki á þingi
1885 bar fram beiðni frá Austur-skapt-
fellingum um að fá lán úr landssjóði, til
að geta fengið gufuskip á Hornafjarð-
arós, — með fullu tilliti til þess að það
mundi í spöruðum ferðakostnaði ekki
verða minni fjárupphæð, en allir ferju-
tollar í í Árness- og Rangárvallasýslu
nema?— Jeg ætlanú fyllilega að vona,
að sú skoðun nái meiri og meiri festu
á þinginu, sem jeg mun fyrstur hafa
flutt inn á þing í ræðu minni um