Þjóðólfur - 21.02.1890, Qupperneq 3

35
Nefnd var kosin, Þorl. alþm. Guðmundss.,
B. Jónsson ritstj. og B. Bjarnarson búfr.,
til að íhuga tillögu frá E»orl. alþm. Guð-
mundssyni um, að fjelagsstjórnin skoraði
á sýslunefndir, að halda fjenaðarsýningar
og að fjelagið veitti styrk til þess. — í
verðlaunanefnd voru kosnir Á. Tkorsteins-
son landfógeti, B. Jónsson ritstj. og dr. J.
Jónassen.
Jdn Olafsson aiþingismaður lagði nið-
ur þingmennsku 14. þ. m. Hann ætlar
til Amcríku og vera ritstjóri við Lógberg
í Winnipeg ásamt Einari Hjörleifssyni.
Jón ætlar sjálí'ur aðf'arahjeðan með næsta
póstskipi (21. mars), en kona hans og börn
fara líklega eigi vestur fyr en í vor.
Högberg átti að stækka um helming
Við byrjun þessa árgangs og á að seljast
á 7 kr. hjer á landi.
Sjera Stefáni Sigfússyni á Hoíi í Álpta-
flrði hefur landshöfðingi vikið frá embætti
um stundarsakir vegna drykkjuskapar-
óreglu.
Tíðarfar. 18. þ. m. gerði góða og hag-
stæða hláku, sem haldist hefur síðan; hefur
mikið tekið upp í þessari hláku, og hagar
komnir í lágsveitum.
Ekki varð iiskvart í Garðsjó er reynt
var þar fyrir fisk rjett fyrir síðust helgi.
Eyrarbakka, 18, febr. „í hlákunni síðustu
komu upp nokkrir hagar hjer á sljettlendinu við
sjðinn, en þegar upp til sveita dregur, er sama hag-
leysið og áður. — Af skemmtunum höfum við Eyr-
bekkingar haft lítið af að segja í vetur; að vísu
hafa nokkrir Good-Templarar stofnað „Klubb“, er
komið hefur saman á sunnudagskvöldum og hafa
menn skemmt sjer ýmist með spilum eða dansi. —
Hitt bindindisfjelagið, er nefnir sig „Bræðrafjelag“,
ljek nokkur kveld sjónleik snemma í þessum mán-
uði og var það góð skemmtun og vel sótt. — Sök-
um gæftaleysis hefur enn þá ekki orðið reynt að
róa til fiskjar síðan í f. m., en nú ætla menn að
reyna það jafnskjótt sem gefur“.
AUGLÝSINGAR
í samfeldu máli meö smáletri kosta 2 a. (þakkaráv. 3 a.)
hvert orð 15 stafa frekast; meö ööru letri eða setning,
1 kr. fyrir þumlung dálks-lengdar. Borgun út 1 hönd.
Samskotum til minnisvarða yíir Jón
Sigurðsson á Hautlönduni veitir ritstjóri
Þjóðólfs viðtöku, og tekur að sjer að koma þeim
til forstöðumannanna. Jafnóðum og samskotin
verða borguð, verða þau auglýst í blaðinu. 95
Til leigu
fæst á næstkomandi sumri 4 eða 6 herbergi í Lækj-
argötu hjer í bænum. Bitstjóri vísar á leigjand-
ann. 96
Undirritaðir taka pilt til kennslu í bókbandi á
næstkomandi vori (14. maí) 16—18 ára
gamlan. Rvík, 20. febr. 1890.
Arinbj. Sveinbjarnarson. Hálldór Þórðarson. g;
Leiðarvísir til lífsábyrgðar fæst ókeypis
hjá ritstjórunum og hjá dr. med. J. Jónassen, sem
einnig gefur þeim, sem vilja tryggja líf sitt, allar
nauðsynlegar upplýsingar. 108
Hús til sölu.
1. Stórt, tvíloptað timburhús við Vesturgötu hjer í
Reykjavik, með kjallara, sem er undir öllu hús-
inu, ásamt kálgarði, fæst til kaups langt undir
virðingarverði með góðum borgunarskilmálum.
2. Nýtt einloptað timburhús við Vesturgötu hjer í
Beykjavík, með kjallara, sem er undir öllu hús-
inu, ásamt meðfylgjandi kálgarði, fæst til kaups
fyrir lágt verð og með vægum borgunarkjörum.
3. Steinhús með járnþaki á Þingholtslóð hjer í
Reykjavík, með tilheyrandi kálgarði, fæst til kaups
með mjög vægum kjörum.
4. Stórt tviloptað timburhús við Þingholtsstræti hjer
í Beykjavik, með kjallara, sem er undir öllu hús-
inu, ásamt meðfylgjandi kálgarði, fæst til kaups
langt undir virðingarverði gegn lágum árlegum
afborgunum.
Nákvæmari upplýsingar um hús þessi fást hjá
____________________Jolis Hanseu.________gg
TIL LEIGU.
Nokkur herbergi fást til leigu frá 14. næstkom-
andi maímánaðar. Menn snúi sjer til
Jolis Hansens. 99
Mnflirn sem setur talað ensku, frakknesku og
illuUilij döusku, óskar að fá atvinnu við verslun,
kennslu eða helst skrifstofustörf. Bitstjóri vísar á
manninn. 109
Fundurí stúdentafjelaginu íaugardags-
kveldið 22. febr. kl. 8y2. — Umræður um, hvað
28
arhrúga. Ef einhvers staðar sjest rjúka upp úr mold-
inni, setja þeir þar meiri mold, til að byrgja hitann
inni. Nú bíða þeir, þangað til kjötið er steikt orðið;
það vita þeir upp á hár og þeim skjátlast aldrei í því.
Upphituðu steinarnir framleiða mikinn hita, er þeir ern
þannig byrgðir i gryfjunni, við það stiknar kjötið, án
þess að missa nokkuð af krapti sínum. Uegar gryfjan
er opnuð, sjest, að ystu blöðin eru brunnin, en þau
innstu, næst kjötinu, eru lifandi og græn og gefa kjöt-
inu fallegt útlit. — Á sama hátt matreiða þeir nauta-
kjöt, þegar þeir eru svo fengsælir, að geta rænt sjer
nauti. E>eir, sem ekki hafa bragðað kjöt, steikt á þenn-
an hátt, geta ekki gjört sjer húgmynd um, hve bragð-
gott kjöt getur verið.
Jeg hef opt borðað höggormakjöt. Þegar jeg hef
ekki haft annað að leggja mjer til munns, en mjer fannst
það jafnan strembið og eigi bragðgott. Hinar stóru fer-
fætlur eru aptur á móti fremur góðar; þær eru ekki
ósvipaðir hænuungum á bragðið.
Loks skal jeg nefna eitt sælgæti svertingja, sem
mjer bauð mjög við. Þegar svertingi liittir kæran ætt-
ingja, er hann hefur lengi eigi sjeð, þá vottar hann fögn-
uð sinn með því að leggja höfuð hans í fang sjer og
leita honum lúsa; og það þarf engum getum að því að
25
komu því brátt. Nú var skotið á dómþingi. Frum-
kvöðull glæpsins, stór og sterkur svertingi, sem jeg kynnt-
ist síðar, komst undan refsingunni, en tveir aðrir svert-
ingjar voru skotnir. Venjulega er konum þyrmt, þegar
slíkt kenlur fyrir; en í þetta sinn voru allar konur.af
þeirri ættkvísl drepnar, en börnum þeirra kastað á bál.
Þannig fóru sjálfir lögverndarmennirnir að ráði sínu.
VI. kapítuli.
Sælgæti svertingjanna. — Mardshe. — Kvonbænir. — Jongul ngneipa. —
Ljót meðferð á kvennfólkinu.
Mannakjöt þykir Ástralíu-svertingjum sælgæti, en
þó er það ekki „daglegt brauð“ þeirra. Hversdagslega
lifa þeir á jurtafæðu og dýrum, sem þeir veiða á skóg-
um úti. Þeir borða kjöt þeirra úti í skóginum; við Her-
bertá hef jeg varla nokkurn tíma sjeð þá koma heim
með kjöt með sjer. Konur og börn verða að gjöra sjer
að góðu jurtafæðu eina saman. Allir þeir ávextir, sem
þeir lifa á, eru eitraðir, og verður því að matreiða þá
á annan hátt, en venja er hjá oss, til þess að þeir verði
ætir; fyrst eru þeir steiktir, síðan barðir, og loks lagð-
ir í vatn. Hunang þykir þeim hátíðamatur. Hunang í
Ástralíu er tvenns konar, annaðhvort gamalt og súrt
eða þá nýtt og sætt. Svertingjar blanda saman báðum
tegundunum og þynna með vatni. Síðan taka þeir