Þjóðólfur - 18.03.1891, Blaðsíða 1

Kemur rtt á föstudög-
um — Verö árg. (60 arka)
4 kr. Erlendis 5 kr. —
Borgist fyrir 15. jáli.
ÞJÓÐÓLFUR.
Uppsögn skrifleg, bundin
yið áramót, ógild nema
komi til útgefanda fyrir 1.
október.
XLIII. árg.
Útlendar frjettir.
Khöfn 28. febr. 1891.
Frakkar reiðir. Meissonier, frægur
málari í París, dó í miðjum febrúar; rit-
aði Vilhjálmur keisari þá brjef til liins
franska listafjelags og kvaðst harma mjög
dauða þessa manns. Nokkru áður ritaði
hann frönskum herforingja brjef upp á 6
síður um Hannibal; höfðu þeir keisari og
herforingi þessi hitst á Þýskaiandi og tal-
að um herkænsku Hannibals. Enn frem-
ur var keisari í veislu hjá Herbette, sendi-
» herra Frakka í Berlín, og talaði lengi við
hann. Allt þetta og fleira benti á, að
hann vildi vingast við Frakka. Síðan brá
móðir hans sjer til Parísar. Höfðu ýmsir
af helstu málurum Frakka lofað að taka
þátt í málverkasýningunni í Berlín, og
heimsótti hún þá. Dérouléde, sá er opt
hefur áður getið verið, kallaði nú saman
fund; kvað hann konu þess manns, er ljet
skjóta sprengikúlum áParís, storkaFrökk-
um með að skoða rústirnar. Lagði hann
svo krans á gröf málarans Regnault, er
fjell 1870, og fjöldi manns þyrptust um
. líkneski Strasborgar. Kransinn var tek-
inn af gröfinni af lögregiumönnum, því
keisaraekkjan skoðaði kirkju, er stóð rjett
við. Skutu þingmenn saman ærnu fje í
nýjan krans og urðu æfir við. Blöðin
æstust hvert af öðru og kváðu Vilhjálm
keisara aidrei skyldu til Frakklands koma
nema í fjötrum, en Frakkar mundu lofa
kerlingarskrukkunni að fara burt — og
það sem fyrst — í friði, af því hún væri
kvennmaður. Hún fór í gær snemma
morguns. Allir málararnir, sem ætluðu að
senda málverk til Berlínar, hafa afsagt
það, og keisari hefur látið skerpa varð-
gæslu og vörslur á landamærum Elsass-
Lotthringens, en áður hafði hann linað
þær nokkuð. Þýtur mjög ófriðlega í lopti;
segja þýsku blöðin, að Frakkar verði að
bæta svívirðingu þá, er þeir hafa sýnt
keisaramóður. Er sagt, að skipt verði um
sendiherra í Berlín og París.
Crispi og Stang úr sessi. Um síðustu
mánaðamót var Crispi steypt úr völdum
og skipaði foringi hægri manna Di Rudini
ráðaneyti. ítalir voru orðnir leiðir á hroka
Reykjavík, íniðvikudaginn 18. mars 1891.
Crispi’s og gátu naumlega risið lengur
undir hinum þungu skattálögum hans.
Rudini vill minnka útgjöld til hers og
flota og vingast við Frakka. Fagna Frakk-
ar því, að nú er hinn skæðasti mótstöðu-
maður þeirra, næst Bismarck, valdalaus,
og þykir nú fara að rýmkast til í Evrópu.
Hinn 23. febrúar var steypt ráðaneyti
Emil Stangs í Noregi; bar Berner upp
þingsályktun um, að frumvarp stjórnar-
innar, að hafa sama utanríkisráðgjafa og
Svíþjóð og hann sænskan, væri óaðgengi-
legt. Urðu 59 atkvæði með Berner en 55
atkvæði móti (hægri menn og tveir Ofte-
dælir). Konungur hefur stefnt rektor
Johannes Steen til Kristianíu og kemur
hann þangað á morgun og tekur við for-
ustu ráðaneytisins. Er ætlað, að í ráða-
neyti hans muni verða Quam, Arctander,
Kildal, Astrup, Berner og Konow. Steen
hefur setið á þingi 1859—1888, en var
ekki kosinn 1888. Oftedælir vilja enga
menn hafa úr sínum flokki í ráðaneytinu.
Kosningar til þings í Noregi fara fram í
haust.
Bismarek og Waldersee. Vilhjálmur
keisari hefur mikið um sig, Hefur hann
vikið frá Waldersee, er tók við yfirforustu
Þýskalandshers eptir Moltke, og er óvíst af
hverjum ástæðum, nema hann vilji sjálfur
koma í staðinn hans. Waldersee var skip-
aður foringi yfir herdeild í Sljesvík og
Holtsetalandi, en Leszynski, foringja þeirr-
ar herdeildar, var vikið frá; hafði hann
boðið Bismarck í veislu.
Blöð Bismarcks fjandskapast nú svo
sterklega við alla pólitík keisarans, að við
liggur, að höfðað sje mál á móti karl-
fauskinum. Keisari sagði í veislu hjá
Caprivi, að þolinmæði sin væri á enda
runnin. Apturhaldsmenn um allt Þýska-
land taka í strenginn með Bismarck. Er
því ekki vínnandi vegur fyrir keisara að
draga hann fyrir lög og dóm. Keisari
hjelt ræðu á Brandenborgarþingi, bað menn
fylgja sjer og heiglast ekki, þó ógreitt
gengi í fyrstu. Kvaðst hann hafa vald
sitt frá guði og biðja fyrir þjóð siuni
hvern morgun og hvert kveld. Mundi
hann aldrei láta húginn bila.
Þjóðverjum þykir keisari mikill fyrir
Nr. 13.
sjer, enda eirir hann engu; margir þykjast
sjá í honum eptirmynd Friðriks mikla, en
óvíst er enn, hver hermaður hann er.
Licbreich. Prófessor Liebreich í Berlín
hefur fundið nýtt meðal gegn Tuberkulose
og hefur hann skýrt svo frá sjálfur í
læknafjelaginu í Berlin, að það sje „Cant-
aridinsúrt kali“. Það hefur verið reynt á
32 mönnum og hefur þegar læknað suma,
sem Tuberkolose höfðu í barkanum. Það
hefur þann kost fram yfir Kochs meðal,
að það er hættulaust. Virchou hefur sagt,
að það væri fullt eins gott eða betra en
Kochs meðal. Koch er farinn til Egypta-
lands; var honum skapraun að því, hve
margir dóu af meðali hans og hve margir
níddu það niður.
Uladstone er í uppgangi; hefur hann
sigrað við tvær aukakosningar, í Hartle-
pool og í Northampton. í Northampton
var kosinn maður í stað Bradlaughs, guð-
níðingsins, sem nú er dauður. Hann var
valmenni og velmetinn af vinum og óvin-
um, en ekki snerist hann á banasænginni.
Parnell var lengi að semja um sættir
við þá Brján og Dillon, en loks slitnaði
upp úr. Er Parnell nú byrjaður á ferð
um írland, og virðist svo sem írar taki
honum betur en mótstöðumönnum hans.
Er tvísýnt, hvorir verða hlutskarpari á
írlandi.
Morley hefur borið upp uppástungu tii
þingsályktunar gegn atferli stjórnarinnar
á írlandi; greiddu allir írar atkvæði með
henni, en stjórnin sigraði og var 75 at-
kvæða munur. Stjórnin hefur skipað nefnd
manna til að rannsaka vínnumál, hag verk-
manna og húsbænda, og hugsar hún sjer
að vinna verkmenn með þessu móti í lið
sitt við næstu kosningar.
Ríkiseríiiigiim í Austurríki ferðaðist
til Rússlands í öndverðum febrúar og dvald-
ist þar nokkra daga; eru keisararnir að
vingast.
Bíkiserfinginn á llússlandi er á ferð
á Indlandi og ætlar um Kínland og Japan
og Síberíu heim.
*í Kanada er mikill gauragangur; eiga
að verða kosningar til þings 5. marz, og