Þjóðólfur - 18.03.1891, Blaðsíða 4

52
A11 er e de
4000
i Brug i Norge.
De varigste og behageligste
Symaskiner ere:
Whites amerikanske Peerless,
(jíuldmedalje
i Paris 1890.
saavelsom ved alle
Verdensudstillinger.
Hoi Arm, smedet Staal, stilbare Lagere, flyttbare Dele, selvsættende Naal, selvtrædende
skytte, syr hurtigst, larmer mindst, varer Iængst.
3 Aars Oaranti.
Ingen forældet Konstruktion. Ingen Humbug, men gode og solide Maskiner, der altid
bringer smuk og feilfri Söm, hvad enten Toiet er tykt eller tyndt, fint eller grovt. Pabrik-
ken i Cleveland, Amerika, forfærdiger iiver Dag 700 Maskiner, skjondt den begyndte sin Virk-
somhed ferst i 1876. Sæiges ikke i Skimdinavien hos nogen anden end
Sand & Co.,
19. Kongens Gade 19, Kristiania.
Vridemaskiner og Strikkemaskiner i stort Udvalg.
Husorgler anbefales.
Spörg efter Sands Symaskinolje hos nærmeste Kjöbmand.
Ligesaa Dresdener Snellegarn, som er billigst og bedst. 83
Öll þessi vín eru
aðflutt beina leið
frá hinu nafn-
fræga verslunar-
fjelagi Compania
Hólandesa á Spáni
Á Reykjavíkur Apóteki fæst:
Sherry fl. 1,50
Portvín hvítt fl. 2,00
do. rautt fl. 1,65
Rauðvín fl. 1,25
Malaga fl. 2,00
Madeira fl. 2,00
Cognac fl. 1,25. Whisky 2,00. Rinarvín
2,00. Vindlar: Brazil. Flower 100 st. 7,40.
Donna Maria 6,50. Havanna Uitschot 7,50.
Nordenskiöld 5,50. Reaommé 4,00.
Hollenskt reyktóbak, ýmsar sortir, í st.
frá 0,12—2,25. 85
58. númer
af síðastliðnum árgangi Djóðólfs verður keypt á af-
greiðslustofu blaðsins. Hafl einhverjum verið of-
sent þetta númer, eru þeir vinsamlega beðnir að
endursenda það til ritstjórans. 86
„LÖGBER G“
kostar frítt sent til fslands 6 kr. árgangurinn. Engum verður sent blaðið framvegis,
sem eigi hefur borgað undanfarið ár (1890). Menn fyrir utan Reykjavík, sem vilja
borga .blaðið beint til vor, geta sent oss íslenska seðla í ábyrgðarbrjefi. Vjer tök-
um þá fullu verði. Einnig má borga blaðið til hr. Sigfúsar Eymundssonar í Reykja-
vík, og panta það hjá ölium útsölumönnum bóksalafjelagsins. Utanáskript til vor er:
The Lögberg Prtg. & Publ. Co.
84 Box 368. Winnipeg, Man., Can.
Byrj endur
geta fengið góða kennslu í ensku, dönsku, skrift
og reikning. Ritstj. vísar á. 87
Böggull með kvennfatnaði fannst á Stórasandi
síðastliðið sumar. Eigandinn gefi sig fram við
ritstjóra Þjóðólfs. 88
Eigandi og ábyrgöarmabur:
ÞOELEIFUR JÓNSSON, mnd. phil.
Skrifstofa: í Bankastræti nr. 3
Fj elagsprentamiöj an.
Pistlar
úr
Garðshorni.
Eptir nemanda.
Á Garði1 var allt þögult og kyrrt. Það var um
hásumartímann. Flestir danskir nemendur voru farnir
heim til átthaga sinna út um allt land, til að njóta
blíða sumarsins og góða veðursins hjá foreldrum, ætt-
ingjum eða kunningjum. Allir höfðu þeir broshýrir og
ljettbrýndir tekið ferðaskrínið sjer í hönd og flogið
frjálsir sem fuglinn út í skógana, út til vatnanna, út
til hafsins. En við vesalings landar urðum að hýma
heima, urðum að láta oss nægja með að eins að hugsa
til fjallanna fríðu, til fossanua fannhvítu, til ættingja,
kunningja og vina heima. Ef blessað gufuskipafjelagið,
sem græðir á oss á tá og flngri, væri dálítið sannsýnua
1) Oarður (Regensen) er stúdentabústaður í Kaupmannahöfn,
þar sem 100 stúdentar fá ókeypis bústað og mánaðarlegan styrk.
íslenskir stúdentar fá þar bústað fyrir döuskum stúdentum um 4
ára tíma.
51
við okkur en það er og setti hið geysiháa fargjald dá-
litið niður, skyldum við sjá, hvort fleiri nemendur færu
ekki heim á sumrin, og fjelagið hefði meira að segja
hag af því; en því er nú ekki að fagna.
Á Garði var sem sagt orðið fámennt og leiðinlegt.
Sumir af löndum höfðu einnig tekið sig upp og farið
eitthvað út í buskann. Það hafði lengi verið besta veð-
ur með sólskini og miklum hitum, svo að óþægilegt var
að vera mikið á flakki. Jeg vissi ekki, hvað jeg átti
af mjer að gjöra. Enginn af löndum var heima, sem
jeg gæti teflt við, og jeg nennti ómögulega að fara að
lesa námsgrein mína. Jeg hafði líka alveg nýlega lok-
ið heimspekisprófi á háskólanum og náð eins og hinir í
láð, þó að þeir hafi, ef til vill, átt það margir betur
skilið en jeg, sem hafði lesið harla lítið um veturinn,
en hálfum öðrum mánuði fyrir prófið hafði jeg tekið mig
til og farið að lesa af kappi. Jeg hafði lært vel það
helsta og hlaupið yfir sumt, sem mjer fannst ekki svo
áríðandi að kunna. Jeg kveið hálfvegis fyrir próflnu
og vildi helst, að það væri sem fyrst afstaðið. Jeg man
svo vel eptir deginum, þegar jeg átti að ganga upp.
Kjól átti jeg ekki, en á móti mjer bjó danskur maður,
er líka var Rússi1 og sem jeg hafði kynnst á heim-
2) Bússar nefnast stúdentar fyrsta árið, sem þeir eru við há-
skólann.