Þjóðólfur - 18.09.1891, Qupperneq 4

180
t
dauði er mikill orðinn í Kleifarhreppi í sumar; jþar
hafa dáið 7 bændur frá búi sínn, og fleiri, síðan í
vor, og mnn þar verða stórt skarð fyrir skildi, því
að flestir þeirra voru mestu sóma menn.
Stutt ácjrip af íslenskri mállýsingu
handa alþýðuskóluin. Eptir Halldór Briem.
Kostar í bandi 90 aura. — Ætti að vera
kennd á öllum barnaskólum. — Aðalútsala
í bökverslun Sigurðar Kristjánssonar. 317
Hnakka og söðla
selur undirskrifaður, hnakkana á 25 kr. en söðlana
á 45 kr., ef borgaðar eru 5 kr. um leið og þeir
eru pantaðir og hitt af andvirðinu við móttóku.
En ef pantað er fyrir októbermámiðiirlok og þá
borgaður helmingur verðsins, kosta hnakk-
arnir að eins 22 kr., cn söðlarnir 40 kr. —
Allar aðgerðir á reiðtýgjum tek jeg að mjer fyrir
væga borgun.
Brúsastöðum í Þingvallasveit 10. sept. 1891.
318 Halldór Einarsson.
Hnakktaska með ýmsum munum í, tapaðist
við Ölvesárbrflna 8. þ. m. Finnandi skili henni
til Jóns á Kolviðarhól.
p. t. Beykjavík 11. sept. 1891.
319 Magnús Magnússon.
HNTýprentaður leiðarvísir til lifsíibyrgðar fæst
nfl ókeypis hjá ritstjóruuum og bjá Dr. Jónassen,
sem einnig gefnr allar nauðsynlegar upplýsingar
um lífsábyrgð. 320
Verslunarskólinn í Reykjavík
byrjar 1. október í Hermes.
í honum verður kennt eins og í fyrra
! vetur:
Enska skrifleg og munnleg.
Danska sömuleiðis.
íslensk rjettritun.
Reikningur.
Landafræði.
Bókfærsla.
Enn freniur
Fyrirlestrar einu sinni í viku í eðlis-
fræði, efnafræði, og verslunarlöggjöf.
Þeir, sem vildu taka að sjer kennsluna
í þessum fögum, gjöri svo vel, að gefa sig
fram fyrir 24. þ. m. til einhvers undir-
skrifaðs; einnig áminnnast þeir piltar, er
vilja fá inngöngu í skólann, að gefa sig
| fram í tæka tíð.
Reykjavík 11. sept. 1891.
I
(xuðni. Tliorgrimsen. M. Jóliaimesen.
Steingr. Joknsen. N. Ii. Nielscn.
JÞorl. Ó. Jolinson. 321
brúkuð frímerki kaupir og skiptir
frímerkjum
C. G. Vogel,
322 Poessneck, Þýskalandi.
Kirkjublaöiö,
ritstjóri Þórliallur Bjarnarson,
september-númerið kemur út á morgun.
I n n i h a 1 d:
Spurningar biskups á vísitazíuferðum.
Söngkver í barnaskólum.
Englar mannsins (kvæði).
Kristniboð. Sjera 0. V. Gíslason.
Kirkjulegar frjettir m. m. 323
llEIIíNINGrSBÓK handa alþýðu-
skólum eptir Morten Hansen á 75 a. og
Svör við sömu bók á 15 a. fást hjá
útgefanda (höf.) og öðrum bóksölum. 324
Y firj ettarmálaflutningsmaður
Lárus Bjarnason flytur mál bæði fyrir
undir- og yfirrjetti, innheimtir skuldir,
semur samninga og rekur öll önnur rjett-
arerindi manna.
Skrifstofan er í Aðalstræti nr. 7 og er
opin hvern virkan dag ld. 11—12 f. h.,
4—5 e. h. 325
Nýtt fjármark SverrÍB Bjarnasonar í Melhól
í Skaptafellssýslu er: blaðstýft fram. hægra, gat
vinstra. 326
Eigandi og ábj’rgðarmaður:
ÞORLEIFUR JÓNSSON, cand. phil.
Skrifstofa: 1 BanUastrroti nr. 3
Fjelagsprentsmið.ian.
138
ingu hvort sem væri, og væri honum því enginn hag-
ur í því að draga aðra ofan í ógæfuna með sjálfum
sjer; nóg væri illt að orðið, þó að það væri ekki gert
enn verra. En það tjáði ekkert. Jón Sigurðsson var
svo reiður, að liann tók engum sönsum, en fór heim
aptur hið skjótasta.
Daginn eptir fór Einar á Hrísum til sýslumanns,
Þórarins Jónssonar á Grund, og kærði fyrir honum at-
hæfi þeirra bræðra.
— Næsta sunnudag, 2. sunnudag eptir þrettánda,
var veður gott. Það hafði þiðnað í vikunni seinni part-
inn, en fryst á laugardaginn. Það var svo sem enginn
vafi á því, að presturinn mundi messa á Möðruvöllum
þann dag.
í þann tíma voru menn kirkjuræknari en nú gerist,
enda var þá lögum svo varið, að hver, sem ekki kom
til kirkju þrjá sunnudaga hvern eptir annan, varð fyrir
refsingu þeirri, er nú á dögum mundi þykja nóg við
hverjum meðalglæp.
Messufólkið fór að drífa að á Möðruvöllum, þegar
leið að hádcginu. Kálfagerðishjónin komu líka, og
yngri synir þeirra, en Jón eldri var heima að gæta
búsins.
Bjarni er maður nefndur; hann var Árnason, og
var vinnumaður á Helgastöðum, sem er bær skammt
139
frá Möðruvöllum. Bjarni var mikill vin Jóns bisa og
sat þar lönguin.
Bjarni kom heldur seint til kirkjunnar, og var
flest fólk í kirkju koinið, er hann kom að Sveinshúsum.
Þá var Jón farinn þaðan og kominn heim að Möðru-
völlum. Bjarni gekk því þangað, og inn í kirkjuna,
og sá Jón bisa; sat hann þar i næsta sæti innan við
krókbekk, og bændi sig. Bjarni settist hjá lionum.
Messugjörðin stóð afarlengi; það var lengi sungið,
og því lengur prjedikað. En óðara en prestur fór ofan
úr stól, hnippti Jón bisi í Bjarna, og tók húfu sína
og fór út og Bjarni á eptir.
Þeir gengu nú heim að Sveinshúsum. Var Bjama
þar veittur sá beini, sem bestur var til í kotinu. Að
stundu liðinni komu þeir Kálfagerðisbræður einnig,
Helgi og Jón, og settust í bæjardyrum; innan skamms
kom Jón bóndi fram, og heilsa þeir honum. Hann tók
því vel.
„Illa er nú komið fyrir ykkur bræður“, sagði Jón
bisi; „ef þið eruð komnir í bölvun fyrir húsbrot — eða
er ekki satt að svo sje?“
„Má þjer ekki vera sama hvort er, það bitnar lík-
lega mest á okkur“, svaraði Jón yngri heldur stutt.
„Jæja þá, en verra má úr því verða en er, eða var
það ekki Jóni eldra að kenna?“