Þjóðólfur - 14.10.1892, Blaðsíða 3

Al]>ingiskosníng í NorSur-Múlasyslu
fór fram að Fossvöllúfa 17. f. m. Kösnir
Voru: séra Einar Jónsson í Kirkjúbæ inéð
68 atkv., og hinn fyrv. alþm. Jón böndi
Jónsson á Sléðbrjót með 65 atkv. Á 'íilnd-
iúúm voru 75 kjósendur, feú nokkrir þeirra
neyttu eigi atkvæðisréttar síns. Ekki vóru
aðrir í kjöri, éú þéir ef kosningu hiutu,
þVí að Sigurður Jónsson af Yéö'táálseyri,
tók aþtur frambóð sitt, þá er hin þing-
mannaefnin höfðu gert grein fyrir skoð-
u'num sínum.
Um kjörfund þennan er öÚs ritað af
greindum og skilríkum manni þar eystra
á þessa leið:
„Báðum þingmannaefnunum þótti mæl-
ast vel.
Séra Einar hélt fyr ræðu. í stjórnár-
skrárm. húeigðist hann eins vel að miðlun,
án þess að gefa eptir af landsréttiudunum,
en draga umböðs-Váldið, sem mest inn í
landið.
Hann vildi lækka eptirlaun einkum
hin hærri en ekki afnema. Sþarn-
aðarmaðúr kvaðst hann myndi vérða,
mótfallinn öllum launaviðbótum, en spara
ei fé til samgangna á sjó og landi, til
búnaðarframkvæmda, eða annara nytsamra
fyrirtækja, gætandiþess þó, að gjaldliðirnir
væru sem fæstir.
Ásigkomulag bankans kvaðst hann ekki
óttast en til batnaðar þætti sér breytt með
að inuleysa seðlana og stofna útibú.1
Jón talaði í sömu átt í stjórnarskrárm.
auk þess sem hann tók fram, að hann væri
iúótfalliíin dýrti stjórh, sem öðrum hálaun-
úðum embætturn; kvað síg eúgu skipta,
hverjú nafni stjórnin nefndist, en vildi
ábyrgðþess, er framkvænidi störf landshöfð.,
éf sömuleiðis undirskrifaði íögin méð korf-
ungi, og ynni saman með þinginu. Stefnu-
mið sitt væri frelsi: þjóðfrelsi, héraðafrelsi
og einstaklingsfrelsi. Vildi efla ménntun
alþýðu og einkúm innræta henni virðing fyr-
ir verklegri þekkingu og auka menntun
kvenna, einkum af þeirri ástæðu að á þeim
hvíldi uppeldið.
Hann vildi efla samgöngur og afneina
eptirlaun, en veita þau aðeins fýrir hvert
fjárhagsár éptir verðleikum. — Mót-
fallinn að veita nokkurú eyri úr landsj.
fram yflr það, er nú væri, til presta eða
kírkna, og helzt aðskilja ríki og kirkju
1). t>á kvað hann sig fylgjandi að fjölga kjör-
stöðum til alþingiskosninga, og kvaðst einmitt nú
(á kjörst.) Bjá þess ljósast dæmi, hve hinum fjar-
lægri væri örðugt að notá rétt sinn, en alls ekki
kenna um áhugaleysi.
se'm úiezt, gerá úmboðsvald og 'dómsvald,
sem ódýrast, og þá að líkindum aðskilja
það um leið. Tollmál kvað hann sér fynd-
ist ínætti vfera við sama þetta kosningar-
timabil.
Prestvígsla. 9. þ. m. var préstaskóla-
kánd. Ludvig Knudsen vígðúr Sóknar-
préstur. til Þóroddsstaðar og Ljósavatns-
safnaða í Suður-Þingeyjarsýslu.
f í júním. síðastl. andaðist Andrés
Kjerulf bóndi á Meium í Fljótsdal, faðir
Þorvarðár iæknis á Ormarsstöðum, Úierk-
ur maður og valinkúnnur. Mun helztu
æfiatriða hans síðar getið.
Verð á sláturfé hér í bænum er nú
15—16 aurar kjötpundið (40—50 pd. og
þar yflr) en 12—14 áura áf rýrára fé, inn-
mátur 1 kr. og 1 kr. 25 a, gærur 25 a. pd.,
mör 25 a. pd.
Norðurmúlasýslu 18. sept. „í Þing-
múla fóru kosningarnar fram fyrir Suður-
Múías. Á fundi voru 74 atkvæðisbærir;
við fyrstu tilraun hlaut aðeins 1 nóg atkv.
til að vera rétt kjörinn: séra Sigurðúr á
Valþjófsstað, um 60 átkV. en Guttormur á
Strönd 33, séra Lárus 29 og Ari Brynj.s.
í Heyklifi 15. Var þá kosið um milli þeirra
L. og Gutt. og hlaut G. þá 38(?) en L.
litlu fleiri en áður.
Tíðarfar er stirt; snjóár stoðúgt á fjölt
og öðru hvoru hvítt í Héraði (hæðir). Regn-
fall eigi sérlegt, en þó linir þurkar. Heilsu-
far dágott, nema barnaveiki gerir vart við
sig hér og hvar einkum tií sjós. Fiskur
fyrir en beithlaust.
Verzlun hin lakasta. Ekki líkindi til að
fjársala á fæti verði önnur en af „Pont-
unaríélagi Fljótsdalshéraðs" og Jóhansen
í skuldir, er hvorúgu veitist móttaka fyr
en 18. okt. Sláturverð óspurt enn, nema
af Eskiflrði; þar kvað mör vera 18 a. pd.
en 11 a. bezta kjötu.
Húnavatnssýslu 2. okt. Skipstrand.
Hinn 28. f. m. var hér norðanlands eitt-
hvert hið mesta ofsaveður, sem komið hefur
á árinu ásamt áköfu úrfelli. E»á bar svo
við, að skipið „Anna“, sem flutti vörur til
Höepfners verzlunar á Blönduósi, og lá þar
ferðbúið, slitnaði upp og strandaði skámmt
frá kaupstaðnum. Það var um dag, og
björguðust því allir 6 mennirnir, er á vóru.
Á skiþinu voru ýmsar vörur, sem til
útlanda áttu að fára, bæði frá Akureýrí
og Blönduós t. d. ull, mikið af lýsi, lax óg
lítið éitt áf kjöti og skinnum. Sömuléiðis
var nokkuð af vörúm, sém 'áttu að iará til
Skagastrandar t. ú. koí og matvara. Skipié
ásamt vörunum verður nú bráðum selt við
úppboð á Blönduós.
Tíðarfar h'efúr misjafnt verið. Um
miðsumarið meðan heyskapur stóð seiú háest
6—8 vikur, var hér góð og hagstæð tíð;
gekk mönnum þá heyskapurinn vel, enn
þessi góða tíð varð of skammvinn, því
hér'uóibil vikú fyrir göngur breyttis't tíð-
arfarið algérlega, og hefur allt að þessu
verið einíægar óstillingar með hretum og
ólátaveðrum.
Heyfengur manna er með minna móti
éinkúm töðúr. Æði-margir fram til
daía hafa heyjað í meðallagi, en það
mun allt í lakara lagi nær sjónum.
Fjársala og verzlun er yfirhöfuð í
Versta lagi. Peningaeklan kreppir nú sárt
að úiÖnnum. Engir markaðir hafa verið
haldnir af útlendum mönnúm, og kaup-
menn hafa hér heldur ekki haldið þá, uemá
Riis kaupm. á Borðeyri, sem uú kvað kaupa
fé á fæti, 9 a. pd. í lifandi kind, en auð-
vitáð er það upp í skúldir en ekki fyrir
peninga. — Pöntunarfélag Skagfirðinga 'og
Húnvetninga hefur verið að reka sauði
sína til Sauðárkróks, þar sem fjárskip
Zöllners ér nú og tekur þá. Fjártökuverð
á sláturfé mun nú eiga að verá á Blöndu-
ós: kjöt ÍO, 11 og 12 a. pd., eptir gæðum,
mör 18 a. pd., gærur 25 a. pd., haustull
35 a.
Afii hefur Vérið með betra tnóti í sumar
hér við Húnáflóa én þð éinkúm á Skagá-
drði. Er það mikið tjón og sorglegt, hvé
illa þessi björg er notuð, og veldur því
bæði skipa- og mannfæð, en þó einkum á-
hugaleysi og slóðaskapur“.
„Ekki eru allar feröir til fjár.“
Það er hvortveggja, að Jöklarar hafa ekki mik-
i8 órð fi sér fyrir framfara viðleitni, énda litur út
fyrir, að lítil uppörfufl frá yíirvaldanna hálfu, hvetji
j>á til framfara eður félagsskapar, éf þeim dettur í
tug að stíga eitthvert spor í þá átt. Til sönnun-
ar því er það, að hæstliðið vbr kom loksins frá
áintinu frúmvárp til fiskisa'mþykktar i Neskrepp
innra — án þéss að fá staðfestingu, svo það gæti
ófðið hér að gildandi lögum. Það er vitaskuld, að
enginn getur hfeinlinis heimtað staðfestingu amt-
manns á fiskisamþykktum, en fyrir neitunum á
slikri staðfestingu verður amtmaður að færa ástæð-
ur og það hefur haun að sönnu gert með bréfi til
sýslumanhBÍhB í Snæfóllsnessýélu dagsettu 19. apríi þ*.
á. En eptir áliti allra þeirra manna, sem Bam-
þykktu frúmVarpiö í fyrstu, eru þær ástæður auð-
éjfiahlegá eprottnar af ókhnnugleika amtmanns, þvi