Þjóðólfur - 29.04.1893, Page 4

80
byrjað eins þarílegt fyrirtæki, og er þá
eigi ólíklegt, að þeirri kúgunaröld, er hér
hefur legið í landi, verði aflétt áður mörg
ár líða.
í vetur hafa kaupmenn vorir takmark-
að búðarlánin að miklum mun — einn
þeirra hætt þeim alveg um tíma. — Mætti
það lofsvert heita, hefði hagur almennings
staðið öðruvísi en er, því vitanlega hafa
lánin verið sá óheillabrunnur, er sumir fá-
tæklingar hafa farizt í víðsvegar um land,
og verið þannig hvorutveggjum til bölvun-
ar, því opt hafa þeir (kaupmennirnir) tap-
að stórfé á því að lána takmarkalaust.
En betra hefði verið fyrir þá að byrja
slíkt í góðu árferði, en ekki eins og nú
er ástatt, og mundi þá afleiðingin hafa
orðið allgóð, bæði fyrir kaupmenn sjálfa
og almenning.
Á síðastliðnu sumri fannst í Snæhvammi
í Breiðdal eitthvað af fornum munum, en
eigi víst, hvað verið hefur, því ýmsar ó-
samhljóða sögur hafa verið sagðar um
fundinn, og er því ekki víst, hverju trúa
má.
Svo stóð á, að Þórður bóndi Stefáns-
son, sem þar hefur lengi búið, lét grafa
fyrir grunni og kjallara að nýju timbur-
húsi og valdi staðinn til þess á hól einum
gömlum. Það sem menn vita með vissu
að hefur fundizt er þetta: 1. eitthvað af
beinum úr manni; 2. ausa úr steini sem
rúmar um 4 merkur; 3. brot af keri.
Hvort fleira hefur fundizt vita menn ekki,
enda mun enginn hafa gert sér far um
að rannsaka hóJinn til hlítar. Eg get
þessa hér einungis vegna þess, að eg hef
hvergi séð á það minnzt i dagblöðum vor-
um. Þetta sem fundizt hefur er nú kann-
ske í rauninni ekki svo mikils virði í
sumra augum; samt ættum vér ekki að
láta það ganga úr greipum vorum. Það
ætti að komast á forngripasafnið. Yér
höfum látið Dani og aðra útlendinga sópa
burtu mörgu af því fegursta, er vér höfum
átt, og sýnist því tími til kominn að forða
því litla, sem eptir er, frá eyðing og glöt-
un. Það væri gott, ef vér reyndum að
reisa skorður við því, að eigingjarnir forn-
menjaeigendur selji gripi sína erlendum
söfnum, er borga þá dálítið betur. En því
miður eru þeir margir til af þjóð vorri,
er láta sig muna um fáeina aura“.
Meðalalin verður nú samkvæmt verð-
lagsskránum, er gilda frá miðjum maí 1893
til sama tíma 1894:
í Austurskaptafellssýslu ... 42 aur.
í Vesturskaptafellssýslu ... 45 aur.
- Rangárvallasýslu.................45 —
- Vestmanneyjasýslu................43 —
- Árnessýslu.......................52 —
- Kjósar- og Gullbr.sýslu og Rvík 53 —
- Borgarfjarðarsýslu...............53 —
- Mýrasýslu........................53 —
- Snæfellsness- og Hnappadalssýslu 55 —
- Dalasýslu........................58 —
- Barðastrandarsýslu .... 54 —
- ísafjarðarsýslu og kaupstað . . 53 —
- Strandasýslu.....................52 —
- Húnavatnssýslu...................50 —
- Skagafjarðarsýslu................48 —
- Eyjafjarðarsýslu og Akureyri . 46 —
- Þingeyjarsýslu...................46 —
- Norðurmúlasýslu..................50 —
- Suðurmúlasýslu...................51 —
Sltipkoma. Kaupskipið „Ágúst“, fyrsta
vöruskipið hingað á þessu ári, kom 26. þ. m.
með vörur til verzlunar Q-. Zoega & Co.
Hafði lagt af stað frá Khöfn 9. þ. m. og
var þá „Laura“ komin þar. Áður en það
Iagðist hér á höfnina dró það upp sótt-
varnarmerki, en ekki munu læknarnir hafa
séð það, og urðu kaupmenn (3) fyrri til
að láta flytja sig út að skipinu; höfðu þeir
tal af skipstjóra, og krafðist hann þá læknis-
skoðunar á skipshöfninni, með því að eins-
konar illkynjuð taugaveiki stingi sér niður
í Höfn, og hefði honum verið boðið að
hafa sóttvarnarmerki uppi, er hingað kæmi.
Var þá héraðslæknirinn sóttur og kvað
hann alla heilbrigða, sem eflaust má reiða
sig á. En annars er það ekki dugnaði
eða forsjá Reykjavíkurlæknanna að þakka,
þótt skæðar sóttir flytjist ekki hing-
að á hverju ári með útlendum skipum.
Hér ætti þó eptirlitið að vera mest og
bezt.
Grufubátinn, sem á að ganga um Faxa-
flóa, hefur Fr. Fischer stórkaupmaður nú
keypt, og er von á honum snemma í næsta
mánuði. Kvað hann vera 45 „tons“ að
lestarúmi (þar af reyndar 15 „tons“ fastur
kjalþungi). Er hann því miklu stærri en
„Faxi“ sálugi og vonandi, að honum fylgi
einnig meiri gipta.
Frá útlöndum bárust blöð nokkur með
„Ágúst“ til 8. p. m. — Gladstone hélt snjalla ræðu
fyrir irska heimastjðrnarfrumvarpinu við aðra um-
ræðu 6. p. m. og fór hörðum orðum um mótstöðu-
flokkinn. Miklar æsingar í mönnum, einkum Ulster-
búum, er nú hefja Balfour upp til skýjanna. — Sá
heitir Dupuy, sem er orðinn ráðaneytisforseti á
Frakklandi í stað Ribots. í bænum Lorient vest-
an á Frakklandi við Atlantshaf dóu yfir 50 manns
úr kóleru á hálfum mánuði (22. marz — 6. apríl).
— Hinn mikli bruni klausturhallarinnar i Vallö
stafaði af því, að logandi skar af ljósi féll í glugga-
tjöldin hjá hálfáttræðri og hálfblindri hefðarfrú,
v. SchoJten að nafni. Öll höllin brann tii kaldra
kola og einnig peningshúsin par í grennd við. Þar
brann og stórt bókasafn og allmerkilegt (20,000 bindi)
auk margra dýrgripa. Að eins nokkrum málverk-
um var bjargað með því að skera þau innan úr
umgerðinni. Talíð er vist, að höllin, sem var vá-
tryggð fyrir miklu fé, verði reist að nýju. — Ný-
dáinn er Wilhelm ZÁibke háskólakennari í lista-
sögu í Karisruhe, frægur maður í sinni grein og
höfundur almennrar listasögu, sem þykir ágæt.
Út af greininni í „ísafold“ 8. apríl síðaBtl. „Can-
ada-dýrðin og íslands-eymdin", þar sem tekið er
fram, að skipstjóri á „To Venner“ hafi fengið 150
króna ^premíu’ „þá 8—9 daga, er skipið var úti
fyrir“, þá skal þess getið, að þetta er einstakt til-
felli, og á ekki að meta inntekt skipstjórans eptir
því. Skipstjórinn á „To Yenner".
Páll Einarsson
málaflutningsmaður
flytur mál fyrir undir- og yfirrétti, semur
samninga, innheimtir skuldir, útvegar
mönnum lán í bankanum og öðrum pen-
ingastofnunum í Reykjavík o. fl. 136
Blómsturpottar af öílum stærðum
fást í verzlnn
137 Sturlu Jónssonar.
Haröfiskur, riklingur, saltfiskur,
skata, grásleppa og tros
fæst í verzlun
138 Sturlu iónssonar.
Frímerki og bréfspjöld
frá íslandi og öðrum löndum verða keypt
og tekin í skiptum. Sendist með verðlista til
E. Krafack
frímerkjasala.
Berlín, O. Blumenstr. 72.
Smáar blikkdósir 'kaupir
140 Bafn Sigurdsson.
Óskilakindur seldar í Stokkseyrarhreppi
haustið 1892:
1. Hvítt gimbrarlamb, mark: boðbíldur apt. h.;
blaðstýft apt., biti fr. v.
2. Hvítt hrútlamb, mark: hnífsbragð apt. h.;
hvatt v.
3. Hvítt geldingslamb, mark: sneitt apt., biti
fr. h.; hófbiti og biti apt. v.
Verð, að frádregnum kostnaði, fæst hjá hrepp-
stjóranum í Stokkseyrarhreppi til næstu veturnótta.
Stokkseyrarhreppi, í febrúar 1893.
pr. G. ísleifsson
Guðni Jónsson. 141
Eigandi og ábyrgðai-maDur:
Hannes Þorsteinsson, cand. theol.
FélagsprentsmiSjan.