Þjóðólfur - 19.01.1894, Qupperneq 3

15
sonar á Syðri-Reykjum, en móðir Þórðar, er Sesselja
átti, var Guðrún Ðórðardóttir frá Rafnkelsstöðum í j
Ytrihrepp Tónssonar sama staðar Jónssonar á Stóra-
Núpi Magnússonar í Bræðratungu Sigurðssonar
sýalumanns á Skútustöðum Magnússonar sýsiumanns
á Reykkólum Arasouar í Ögri Magnússonar prúða
í Bæ á Rauðasandi Jónssonar á Svalbarði Magnús-
sonar, og er sá ættieggur alkunuur, því að frá
sonum Jóns á Svalbarði eru komnar mestu höfðingja-
ættir hér á landi. Þau hjón, Þórður og Sesselja,
voru þremenningar að frændsemi, því að íöðurmóðir
hans (kona Þórðar Jóussonar á Syðri-Reykjum) var
Guðrún Högnadóttir, alsystir séra Páis á Torfa-
Btöðum, er áður var gctið. Bjuggu þau Þórður og
Sesselja heit. fýrst 8 ár í Holtakotum í Biskups-
tungum, því næst 1 ár í Haukadal, en fluttn svo
að föðurleifð Þórðar, Syðri-Reykjum, og bjuggu þar
Upp frá því samfleytt 32 ár. Þar missti Sesselja
mann sinn 6. apríl 1882, og flutti því næSt vorið
1883 suður til Reykjavíkur og keypti þar hús, er
hún bjð í til dauðadags. í hjón; bandi sínu eign-
aðist hún 8 börn, en að eins 3 synir eru á lífi:
Þórður bóndi í Reykjavík (elztur barnanna), Jón
bóndi á Hliði á Álptanesi og Halldór bókbindari
°K prentsmiðjueigandi (yngstur barna Sesselju
heit.). Tvö börn þeirra hjóna dóu uppkomin:
Þórður bóndi á Hliði á Álptanesi, er drukknaði 7.
jan. 1884 um þrítugsaldur, dugnaðarmaður mikill,
og Guðrún, er gipt var Ólafi syni Hjartar lirepp-
stjóra Eyvindssonar i Austurhlíð.
Sesselja heit. var höfðingskona mikii og gædd
miklum og góðum hæíileikum. Hún var frábær-
lega heppin yfirsetukona og mistókst aldrei, þótt
hún hefði ekki sérstaklega lært ijósmóðurstörf.
Hjálpaði hún opt þar sem hinar „lærðu“ voru frá-
gengnar, og má óhætt telja að hún hafi verið ljós-
móðir hátt á 3. hundrað barna, meðan hún dvaldi
þar eystra. Hafði húu þar hið mesta álit á sér,
ekki að eins fyrir ljósmóðurstörf sín, heldur einnig
fyrir lækningar, er hún stundaði með duguaði og
samvizkusemi, opt gegn lítilli þóknun. Hún hafði
miklar mætur á guðsorði og aðhylltist ekki skyn-
semistrúarstefnu nútímans. Hún var góð og ástrík
eiginkona og umhyggjusöm móðir barna sinna.
Var heimili hennar fyrirmynd að siðprýði, reglusemi
og risuu, enda þótti hún fyrir margra hluta sakir
bera ægishjálm yfir flestum konum héraðs þess, er
hún lengst dvaldi í, og víst er um það, að minn-
iog þessarar sæmdarkonu verður þar lengi i heiðri
-ofð, hjá öllum, er henui kynntust og bezt þekktu
kosti hennar.
Barðastrandarsýslu vestanv. (Arnar-
flrði) 16. deg . „Tíðarfar hefur verið mjög um-
hloypingasamt. Um mánaðamótin Bást mikil hafis-
spilda hér úti fjarðarmyuninu og fáeina jaka rak
inu í fjörðinn 0g á laud, enda voru þá dagana
fyrir 8 14° frost á R.° Svo gekk hanu upp í hlá-
viðri í 3 daga og leysti upp snjó. Aptur greip tíl
frostanna 8—12 þ. m., sem varð mcst 16 stig.
Hið arnfirska síldarveiðafélag, hélt ársiund
s>un 15. þ. m., eins og veuja hefur verið samkvæmt
löguin þess og varð hreinn ágóði 24°/0 Varstofn-
fð þess aukið nm 2000 kr. til að fullkoinna veiði-
áhöld-félagsius. Félag þctta var byrjað fyrst af3
mönnum árið 1878 og er nú orðið hlutafélag, sem
almenningur tekur þátt í. Hvert hlutabréf er 25
kr. og hefur félag þetta ekki átt lítinn þátt í þeirn
framförum, sem hafa verið hér nú á þessum síðasta
áratug, bæði til ands og sjávar. — Nú er haust-
vertíð okkar Arnfirðinga á enda í þetta sinn, og
mun aflinn eptir því sem nærst verður komizt vera
um 150,000, sem nú er í salti, allt aflað á opnum
bátum. Allur þessi fiskur hefur verið veiddur á
kúffisksbeitu. Væri ekki reynandi fyrir Sunniend-
inga, að brúka þessa sömu beitu við Faxaflóa?
þar eð eg þykist vera sannfærður um, að sú skel-
fisktegund sé viðast hvar að fá í kringum land
allt. Bara að menn ekki vanti áræði, framkvæmd
og dugnað til að koma sér upp áhöldum til að ná
skelfiski þessum, sér til ómetanlegra hagsmuna."
Húnavatnsýslu 6. jan.: „Fátt í fréttum
síðan seiuast. Tiðiu hefur i allan vetur verið af-
aróstöðug og ill, sífelldar veðrabreytingar, stundum
norðan hríðargarðar, og svo hláku-slidda 1—2 daga
og oftast upp úr því aptur hríð, ofsi eða þvi um
líkt. Næstum aldrei að sama veður hafi haldizt
sólarhringinn yfir. Sjaldan hafa verið mikil frost,
þó hefur komið um 20° frost. Beitijarðir hafa ver-
ið nokkrar, en notast illa vegna illviðra, svo hey-
afkoma margra var ískyggileg. Með nýárinu breytt-
ist tíðin og gerði góða hláku, svo nú er nær ör-
íst, þrátt fyrir snjóþyngslin, sem áður voru.
Húnaflói fyltist af hatís skömmu fyrir Jól, en ís-
inn er nú farinn aptur að mestu. Með hafísnum komu
bjarndýr á land á Skagann, en fóru aptur með hon-
um áður reynt var að drepa þau, (mikill er dugnaður
vor). — Aukasýslnfundur var haldinn á Blönduósi
í miðjum desember, til að ræða um bryggjubygg-
inguna og setja trygging fyrir því, sem, eptir á-
ætlun herra Sigurðar Thoroddsens, vantaði til þess
með landssjóðstillaginn að geta komið henni upp.
Heilsufar almennt gott. Amerikuhugur lítill. Póli-
tiskar hreyfingar engar, og hagur almennings all-
þolanlegur.
Látinn er Tómas Eggertsson bóndi á
Ingjaldshóli, merkur maður og valinkunn-
ur. Hann andaðist á jóladaginn.
Skiptapar. 7. des. fórst skip úr Bol-
ungarvík í fiskiróðri með 6 mönnum. For-
maðurinn var Benedikt Gabríel Jónsson,
bóndi í Heiri-Hlíð í Hólshreppi, sjógarpur
mikill.
Tveim dögum síðar (9. des.) fórst skip
frá Leiru í Jökulfjörðum. einnig með 6
mönnum og voru á því 2 formenn úr
Grunnavíkurhreppi: Guðmundur Sigurðs-
son á Höfða og Jón bóndi Guðmundsson
á Marðaroyri.
Hval fertugan rak i f. m. að Gauts-
hamri á Selströnd og 20—30 hnýðinga í
Furufirði. Ennfremur rak tvo hvali á
Vatnsnesi.
Hafíshroði sá. er kominn var við Norð-
urland snemma i f. m., hvarf aptur um
áramótin, með því að þá brá til blota og
góðviðra, svo að jörð var orðin auð víðast
hvar og sjór íslaus.
Blaðið „Stefnir“ á Akureyri kvað eiga
að skipta um ritstjórn á þessu nýbyrjaða
ári. Hafa aðalstofnendur blaðsins, Klemens
sýslumaður Jónssou og Stefán Stefánsson
kennari á Möðruvóllnm gengið úr skapt-
inu og afsalað sér forstöðu þess, en séra
Matth. Jochumsson hefur aptur á móti
tekið hana að sér og mun eiga að verða
ritstjóri, enda er hann vel til þess fallinn
fyrir margra hluta sakir og vanur blað-
störfum. Það er mjög eðlilegt, að Norð-
lingar viiji ógjarnan vera biaðlausir fyrir
sig, eu hinsvegar er mjög hætt við, að
þeir, sem mest leggja í sölurnar tii að halda
því uppi verði fyrir peningalegum halla,
og er því engiu furða, þótt flestir vilji
hliðra sér hjá því.
Nýtt félag. í nóvemberm. f. á. stofn-
uðn nokkrir iðnaðarmenu hér í bænum
félag, er nefnist „Leifur“. Tilgangur þess
er, að æfa rnenn í ræðuhöldum, sögu-upp-
lestri o. fl., en einkum er þó áherzlan lögð
á að auka menntun meðal féiagsmanna.
Þar eð tilgangur félags þessa er góður og
gagnlegur, ættu sem flestir úr flokki iðn-
aðarmanna að gefa því gaum og ganga
í það, því að það er nauðsynlegt að menn
venji sig við að láta hugsanir sínar í Ijósi
í fleiri manna áheyrn, eu til þess eru slík
félög sem þetta einkar hentug.
Ísíirzku málin. Það gengur allt í
sama stappinu sem fyr þar vestra og harðn-
ar heldur á hnútunum eptir því sem fram
i sækir. 23. des. f. á. var kveðinn upp hér-
aðsdómur í máli þvi, er Lárus Bjaruason
settur sýslumaður höfðaði gegn þrennir
bændum í Eyrarhreppi út af „ísfirzku kær-
unum“ og var málinu vísað frá réttinmu
sakir formgaila af Lárusar hálfu, en hin-
um stefndu (Guðm. Sveinssyni og Pali
Halldórssyni í Hnífsdal og Guðm. Odds-
syni á Hafrafeili) dæmdar 50 kr. af al-
mannafé fyrir óþarfa ómök í málinu.
Landsyfirréttardómnum í „Skúla
málinu“ hefur landshöfðingi nú áfrýjað til
hæstaréttar.
Prestkosning er um garð gengin í
Stykkishólmsprestakalli og hlaut Sigurður
prófastur Gunnarsson á Valþjófsstað ko«n-
ingu. Auk hans voru í kjöri tveir aðrir
prófastar: séra Sigurður Jensson í Flatey
og séra Helgi Árnason í Olafsvík.
Skipkonia. Gui'uskipið „Maja“ (skipstj.
Jensen) kom hingað í fyrra kveld frá
Middlesborough á Englandi eptir 5 daga
ferð með salt til Knudtzons-verzlunar.