Þjóðólfur - 01.06.1894, Blaðsíða 3

99
vestur yfir Jökulsá þá leiðiua, er einkum
eignað varúðar- og varnarreglum þeim, er
Árni héraðslæknir Jónsson á Vopnafirði
hafði beitt, enda hefur ekki annað heyrzt
en að honum hafi tekizt að verja Vopna-
flörðinn fyrir sóttinni.
Skagaíirði 4. maí: Héðan er fátt að
frétta, segja menn vanalega í byrjun á
fréttapistlum, en það er ekki nóg með það,
eitthvað meira, og verð eg því að halda
áfram. Tíðin hefur verið mjög góð síðan
með byrjun einmánaðar, einlægar blíður og
leysingar, svo alveg var orðið öríst löngu
fyrir sumar.
Skepnuhöld í góðu lagi hjá flestum eða
jafnvel öllum, nema einstaka manni, sem
hefur þá spilltu hugsun, að það sé „prakt-
ist“, að fara sem verst með fjárstofn sinn,
en það er vonandi, að þeir fari að sjá að
sér, því sýslunefndin hefur gert góða til-
raun, til að vekja menn, því hún liefur
ákveðið fjárskoðanir að vetrinum, og eiga
skoðunarmenn að leiðbeina mönnum og
gefa skýrslu um ásigkomulagið, og eink-
unnir fyrir meðferð og hirðing.
Sigling kom hér á Sauðárkrók fyrir
sumarmál, enda var þá ekki sparað að
sækja í kaupstaðinn, þetta bráðnauðsyn-
lega!!! svo sem, kaffi, sykur, tóbak o. fl.
011 ósköp kom af kramvöru hér í kaup-
staðinn og minnkaði ekki við það, að ein-
hver Kaupahéðinn kom að sunnan með
þess konar varning. Fólkið streymir nú
þangað í stórhópum, til að fá sér eitt-
hvað fallegt, svo sem, sirs eða sjerting,
klút eða kembrís, því allt þetta er með
engu verði, eins og vant er!! Sumir halda
nú raunar að skuldirnar minnki ekki við
þetta, en þeirri athugasemd er stungið und-
ir stól, og enginn kemst upp með það,
Því þeir eru svo miklu fleiri, sem kaupa
kramið, að þeir bera hina ofurliða.
Víndryhhja, er fremur lítil, þótt fáir
séu í bindindi, því mönnum er nú Ioks
farið að þykja skömm að því að drekka
frá sér vitið, því flestir sjá, að þeir hafa
ekki of mikið af þyí.
Búnaðcirfélögin blómgast, þótt hægt
fari, og gerir það mikið sá styrkur, sem
þingið veitir; að sönnu eru það margir,
sem sjá það og játa, að jarðabætur borga
sig, en þó eru það ekki allir; það er eins
og sumum finnist það óhæfa t. d., að ráð-
ast á saklausar þúfurnar og ryðja þeim
um koll, sem hafa staðið í friði og óhagg-
aðar frá því fyrst fara sögur af. Það er
annars sönn skemmtun að koma á búnaðar-
félagsfund, því þar eru ekki allir á eitt
sáttir, einkum þegar farið er að ráða menn
í jarðabótavinnu, en það eru auðvitað
margir, sem vilja taka mennina, og af
þeim getur maður enga skemmtun haft, en
það eru hinir, sem raunar látast vilja eitt-
hvað, en eru að koma með ástæður fyrir
því, að þeir geti ekkert. Ástæðurnar eru
vanalega þessar: „Eg þarf að gera við
fjósið og get því engan mann tekið“. „Eg
þarf að rífa ofan af fjárhúsi og koma
aptur ofan yfir það, eg bið ykkur að afsaka
mig“. „Eg get ekki annað en látið slétta,
en þar eð túnið er allt þýft, er ekki til
neins að byrja á því og verð eg því ekki
með“. Einstaka maður heldur jafnvel,
að þetta sé allt gert fyrir formann félags-
in8 og búfræðinginn og segir því: „Eg
skal taka þá (nefnil. búfr. og mennina,
sem með honum eru) 1 dag, ef þið viljið,
eða eruð í ráðaleysi með þá“.
Slíkur áhugi er ánnálsverður!!!
Norðurmúlasýslu 5. maí: „Ágætis tiðar-
far síðan um jafndægrin nema nú þessa daga nokk-
urt kuldahret.
Nokkuð eru menn farnir að ræða um þingmanna-
kosningar; eru líkindi að aðrir verði ei í kjöri í
Norður-Múlasýslunni en gömlu þingmennirnir, enda
munu Norðmýlingar ei á að skipta um þá. í Suð-
ur-Múlasýslunni horfir til meiri byltinga við kosn-
ingarnar. Yafi er sagður á því, að séra Sigurður
geti boðið sig fram sakir annríkís við burtflutning-
inginn, en sjálfsagður er hann að hljóta kosningu,
bjóði hann sig fram. Mælt er að Guttormur bjóði
sig fram, Ari Brynjólfsson á Þverhamri, séra Lár-
us og Skapti ritstjóri. Ýmsir kalla skörina komna
upp í bekkinn, þá menn, sem ekkert atkvæði eiga
um landsmál, kalla þá til fundar, sem full réttindi
hafa til að gera um þau ákveðnar ályktanir, eins
og háttar með marga þá, er undir fundarboðinu í
„Austra“ standa.
Aðsóknin að EiðaBkólanum er nú í minnsta lagi,
er þó ei skólastjóra um að kenna, því út á hans
aðgerðir hafa fáir að setja. Það kalla eg, að aust-
firzkir bændur þekki ei sinn vitjunartíma, að senda
ei sonu sina á skólann. Nýlátinn er á Eiðum einn
námsveinninn.
Piskur er sagður kominn í fjörðuna norður í
Seyðisfjörð, er það i fyrsta lagi i samanburði við
það, sem venja er til“.
Húnavatnssýslu 16. maí: „Veðuráttan
yfirleitt fremur góð, svo jafnvel seint í apríl var
farið að grænka, en kuldakafli undanfarandi hefur
nær eytt þeim litla gróðri. Helztu tíðindi af „In-
fluenzunni“, sem hefur geisað hér, eins og'logi yfir i
akur síðan um byrjun þessa mánaðar, hefur hún I
lagzt allþungt á menn, og svo sem engum hlíft, j
nema lagzt Jléttast á hörn, en þyngst á gam-
almenni. Einnig hefur hún lagzt þungt á
alla, er hafa verið lasnir fyrir, þó ungt fólk hafi
verið. — Dað er hörmulegt, að hafa þá valdsmenn
yfir sjer, sem vér höfum, þegar svona tilfelli bera
að höndum, sérstaklega meina eg þetta til lækna-
skipunarinnar. Hafandi fyrir augum allt það vinnu-
og fjártjón, og þó einkum öll þau heilsu- og líftjón,
sem landfarssótt þessi hefur valdið um land allt,
getur maður ekki annað en beðið óbæna yfir þeim,
sem höfðu vit og vald — og sjálfsagt getu til að
losa land og lýð undan ófögnuði þessum, en standa
með höndurnar í vösunum og gera eigi neitt. Bet-
ur gerði Hjaltalin gamli það forðum. — Ekki svo
vel að læknarnir sumir geti látið eitt glas af „drop-
um“ við hósta eða hæsi, heldur þurfa þeir (þannig
læknir vor) að senda í búðarhoiurnar eptir styrk-
ingar- og hressingarmeðulum.
Skip komu fremur snemma, hér á Norðurlands-
hafnir í vor. Verðlag: Búg 15,00 tn., bankabygg
22,00, baunir 22,00, hrísgrjón 26—28. Kafifi 1,25^
sykur 0,35, púðursykur 0,80; tóbak 2,20 og 1,50*
Með bezta móti lítur út með afla i vor; að visu er
enginn þorskafli kominn, sem eigi er von eptir venj-
unni, en hrognkelsaafli hefur verið með meira móti
á Skagaströndinni inn og fram. Sárfáir sem engir
fara til Ameríku.
Dáinn á hvítasunnudag (13. f. m.) Páll Páls-
son i Dæli í Yíðidal, fyrv. alþingism. Húnvetninga
á þremur þingum 1875, 77 og 79, rúml. sextugur
að aldri. Hann var launson Páls Sigurðssonar al-
þingismanns í Árkvörn og Önnu Jónsdóttur frá
Stuðlakoti á SuðurneBjum Einarssonar í Stórabotni
Jónssonar, en móðir Önnu var Sigríður Gísladóttir
bónda í Gerðum Illhugasonar prófasts í Hruna Jóns-
sonar. — Páll ólst upp bjá hálfbróður sínum séra
Jóni Sigurðssyni á Breiðabólsstað í Vesturhópi,
kvæntist Þorbjörgu Jónsdóttur frá Gafli í Víðidal
og fór að búa í Dæli. Eru 4 börn Páls á
lifi: séra Jón á Höskuldsstöðum, Sigurður nú i
lærða skólanum, Vigdís kona séra Gísla Einarsson-
ar i Hvammi í Norðurárdal og Bagnheiður kona
séra Jóns Dorlákssonar á Tjörn. Páll sál. var vel-
greindur maður, sem hann átti kyn til og þótti
koma frjálslega fram á þingi, var einnig velmet-
inn í héraði.
Bjargganga. Úti fyrir Beykjanesi liggur
eyja nokkur, er venjule* a nefnist Eldey, öðru nafni
(á dönsku) „Meelsækken".] Er það þverhnýpt stand-
berg á alla vegu í sjó ofan, og vita menn ekki
til, að neinn maður hafi þar upp komizt fyr en i fyrra
dag, að 3 Vestmanneyingar, er „Elín“ flutti þang-
að, gengu bergið upp á eyjuna, með því að reka
hæla í það og læsa sig þannig upp; heitirsá Hjalti,
er fyrstur réð til uppgöngu. Var mikil mergð af
fugli þar uppi og fugladriturinn í ökla. Um 200
fugla drápu þeir félagar, auk 11 sela, er Hjalti
rotaði flesta áður hann kleif upp bjargið. Ætla þeir að
fara þangað siðar í sumar. Vilja þeir helga sér
eyjuna „með öllum gögnum og gæðum“, en Hafna-
menn vilja líka eigna sér hana, og er óséð, hvorir
hlutskarpari verða. Eyjan er að ofanverðu 90
faðmar á lengd og 60 á breidd. Dykir bjargganga
þessi allfræg og miklu meira um hana rætt nú hér
í bænum, en þingkosningarnar.
Huefleikamaðurinii ameríski Corbett
barðist fyrir skönmiu við annan nafnfræg-
an garp, Mitchell að nafni, og lamdi svo
á honum í 3 umferðum, að Mitchell féll
í valinn alblóðugur, en svo var Corbett
þá orðinn ólmur, að hann lúbarði Mitchell,
þar sem hann lá faliinn og varð að draga