Þjóðólfur - 13.11.1896, Blaðsíða 4

212
Nýprentuð
BIBLÍUL JÓÐ
eptir
Yaldimar Briem
fást hjá öllura bóksölum. Að eina fyrra
bindið er út komið og kostar það 4 kr.—
Hitt bindið kemur út að ári.
Biblíuljóðin eru að ytra frágangi einhver hin
fallegasta bðk, sem prentuð hefur verið hér á landi;
— um hinn innri frágang þarf eigi að ræða; nafn
höfundarins er næg trygging fyrir því, hvernig
hann muni vera. Bnda var það af vitrum mönn-
um sagt á sínum tíma um Biblíuljóðin, að þau
væri „framúrskarandi skáldrit, eitt hið þýðingar-
mesta, sem enn hefur verið kveðið á íslenzka
tungu“.
Slgurður Krist.jánsson.
Á r s f u n (1 u r
„hina íslenzka kvennfélags“ verður lialdinn
í Goodtemplarahúsinu Iaugardaginn 14.þ.m.
kl. 8. e. h. Allir meðlimir beðnir að koma.
Af SMÁSÖGUSAFNI
dr. P. Péturssonar
er út komið YII. hepti og fæst hjá öllum
bóksölum með sama verði og hin fyrri
heptin (50 aur. heft, 60 aur. í bandi).
Sigurður Kristjánsson.
Nýprentuð
Ensk-íslenzk orðabók
eptir
Gr. T. Zocga.
fæst hjá öllum bóksölum. Kostar heft 4 kr.,
í bandi 5 kr.
Hún er einhver hin þarfasta bók, er út hefur
komið á seinni árum, og það því fremur sem löng-
unin til að læra ensku fer sífellt vaxandi; enda er
öllum ungum mönnum nauðsynlegt að nema ensku.
Höfundur hðkarinnar er svo gððkunnur fyrir
framúrskarandi vandvirkni og fjölhæfa þekkingu á
enskri tungu, að eigi þarf að efast um áreiðileik
hennar; enda hefur verið lokið lofsorði mikla á
bðk þessa af mönnum, sem færir eru að dæma um
hana.
Sigurður Kristjánsson.
Af ÍSLENBINOASÖOUNUM hef-
ur komið út á þðssu ári:
13. ) Fljótsdæla saga .... 0,60
14. ) Ljósvetninga saga . . . 0,60
15. ) Eávarðar saga ísfirðings . 0,35
Alltaf geta menn orðið áskrifendur að íslend-
ingasögum og fengið þær með sínu sama lága
verði; þær verða aldrei hækkaðar eða lækkaðar í
verði. Nýir áskrifeudur snúi sér til þess bðksala,
sem hægast er að ná til. Hjá öllum bðksölum
eru þær.
Sigurður Kristjánsson.
Y átryggingarfélagið
Union Assurance Society
London
stofnað 1714, höfuðstóll ca. 46,000,000 kr.,
tekur i eldsvoðaábyrgð hús, bæi, þilskip,
báta, húsgögn, vörubirgðir og álls konar
lausafjármuni fyrir lægsta ábyrgðargjald,
sem tekið er hér á landi.
Aðaiumboðsmaður félagsins á íslandi er
Ólafur Árnason, kaupmaður á Stokkseyri.
Umboðsmaður félagsins í Reykjavik er
Steingrímur Johnsen, kaupmaður. Um-
boðsmenn á Norðurlandi eru: kaupmaður
Clir. Popp á Sauðárkrók og trésmiður
Snorri Jónsson á Oddeyri. Umboðsmaður á
Austurlandi er kaupstjóri Snorri 0. Wium
á Seyðisfirði.
rgjt8?~ Saga íslenzka skáldskaparins
á þessari öid eptir mag. Karl Kiichler í
Leipzig, 1. hepti, fæst til kaups á skrif-
stofu Þjóðólfs og kostar 2 hrónur. Ætl-
azt er til, að bókin komi út í 3 heptum.
Brúkuð íslenzk frímerki
kaupir undirskrifaður afar-háu verði.
Finnbogi G. Lárusson
utanbúðarmaður við verzl. „Edinborg" I Rvlk.
Eigandi og ábyrgðarmaönr:
Hannes Þorsteinsson, cand. theol.
Félagsprentsmiðjan
86
ir í bænum voru þar saman komnir. Afsettur tollþjónn,
sem óefað hafði ágæta skáldskapargáfu, hafði orkt erfi-
ljóð, sem voru prentuð á miða með svartri rönd, og
þegar presturinn hafði lokið við ræðuna, gekk yfirkenn-
arinn við borgaraskólann fram og flutti hinni látnu
kveðju frá borgurum bæjarins. Meðal annars sagði hann:
„Að vísu lifði hún ekki mörg ár meðal vor, eu þó
nógu lengi til þess, að vér hlutum allir að virða hana
og heiðra fyrir framkomu hennar, sem var hógvær og
yfirlætislaus, og hún gerði mjög gott í kyrþey“.
Þegir hann mælti síðustu orðin, leit hann með
þykkjusvip, en þó mildilega á Kurick, er stóð þar niður-
lútur og var að lesa verksmiðjunafnið á fóðrinu í hatt-
inum sínum.
Daginn eptir var skríninu lokið upp og þar fund-
ust 400 kr. í silfri og gömlum seðlum.
„Að eins 400 kr.!“ sagði frú Bisby. „Þetta er þá
endurgjaldið fyrir allt, sem við höfum orðið að þola
vegna hennar þessi ár, sem hún dvaldi hér. Án okkar
hefði hún átt við skort að búa, og þó breytti hún svo
við okkur, eins og hún gæfi okkur matinn af náð sinni“.
„Hamingjunni sé lof fyrir það, að við getum kom-
izt af án arfsins11, sagði málfærslumaðurinn, „enda þótt
það hefði verið gott að fá hanu sem viðbót“.
Andrea gekk inn í hliðarherbergið og Rurick fór
87
þangað á eptir henni. Grátandi vafði hún hann örmum
sínum.
„Fyrirgefðu mér, Rurick, reiðstn mér ekki. Þetta
er ekki mér að kenna!“
„Hvað á eg að fyrirgefa?“
„Að þú fékkst engan arf eptir ekkju Kildenbauers.
Ó, Óskar, eg fer nærri um það, að þú hefðir aldrei átt
eins lítilfjörlega stúlku og mig, hefði eg ekki átt arfinn
í vændum“.
Maðurinn hennar tók innilega í hendina á henni.
„Eg játa, að það var arfsvonin, er í fyrstunni lað-
aði mig að þér, en brátt fór eg að elska þig vegna
sjálfrar þín, og það fær mér mikillar gleði, að framvegis
getur þú gengið úr skugga um að ást mín á ekkert
skylt við peninga".
„En þú varst samt svikinn um arfinn eptir móðnr-
systur mína“.
„Nei, eg var það ekki. Eg á það henni að þakka,
að eg er fjáður vel og hef ótakmarkað lánstraust, en
fremst af öllu þó, að eg hef eignast trygga og góða
konu, og það var hinn bezti auður, er eg gat erft eptir
ekkju Kiideubauers. Yfirkennarinn sagði satt. Hún gerði
mjðg gott í kyrþey".
Já, látum oss hugga oss við það, að allir menn geri
eitthvað gott hér í lieimi, jafnvel þó þeir séu eins vond-
ir eða vorri en ekkja Kildenbauers.