Þjóðólfur - 05.10.1897, Blaðsíða 1

Árg. (60 arkir) kostar 4 kr.
Erlendjs 6 kr.-Borgist
fyrir 15. jöli.
Uppsögn, knndin vií iramöt,
ögild nema komi til dtgefanda
fyrir 1. oktöber.
ÞJÓÐÖLPUE.
XLIX. árg.
Keykjarík, þriðjudaginn 5. október 1897.
Nr. 47.
Takiö eptir!
Óvenjuleg stækkun.
Við næstu áramót hefst 50.
árgangur Þjóðólfs, og verður
blaðið þá eptirleiðis fullum
þriðjungi eða framt að helm-
ingi stærra en fyr.
Yerð sama og nú.
Útsendingu Maðsins verðar liagað eins og
hingað til, og Tborgunarskilmálar liinir sömu.
Þjóðólfur reiðir sig ií skilvísi kaupenda sinna,
þótt borgun sé ekki iieimtuð fyrirfram.
líýir kanpendur að 50. árg. blaðsins
(1898) gefl sig fram sem fyrst.
Útlendar fréttir.
Kaupmannahöfn 20. sept.
Danmörk. Loks er sætt komin á
aptur á milli véiaverksmiðjueigendanna
og verkamannanna. Útilokuu verkamann-
anna hefur staðið yfir í 3 mánuðí, og mun
vera eitthvert mesta verkfall hér í Iandi,
og hefur, &ð sögn, kostað báða parta um
5 miljónir króna. Margar atrennur hafa
verið gerðar til sátta umleitunar, en ekki
tekizt fyr. Hvorntveggja telja sér sigur-
inn, en óviðkotnandi finnst þó heldur verk-
smiðjueigendurnir hafa borið hærra hlut.
Út af verkfalli þessa hefur sundurþykkja
nokkur sprottið á miili vinstrimanna. —
„Po]itiken“ og „Köbechavn11 — og jafn-
aðarmanna — „Socialdemokraten“ —; þyk-
ir hinum síðar nefndu þessi tvö blöð held-
ur hafa dregið fram hlut verksmiðjueig-
endanna, og eru ekki spöruð stóryrði á
báða bóga. Ekki mun þó rifrildi þetta
hafa nein áhrif á pólitíska samvinnu milli
þessara tveggj* flokka við kosningar. —
Mikið var um dýrðimar hér 27. f. m., er
Carl Svíaprins gekk að eiga Ingibjörgu,
dóttur Friðriks konungsefnis; þá kom
hingað Óskar Svíakonungur ásamt öðru
stórmenni frá Svíaríki; var þá uppi fótur
og fit hjá Hafnarbúum, eins og vant er,
þegar eittlivað konunglegt er á ferðinni,
en lítið munu þeir annað hafa séð, en
rauðklædda kúska, rennilega klára og
skrautlega vagna. — Síðast í ágústmánuði
var haldinn alþjóðlegur lögfræðingafnndnr
hér í bænum, og tóku þátt í honum marg-
ir merkustu lögfræðingar Norðurálfunnar,
og þótti Dönum það göfugir gestir, og
tóku'þeim með mestu virktum. — 27. ág.
voru 100 ár frá því að skáldið Hinrik
Hertz fæddist, og minntust flest leikhúsin
hans með því, að leika nokkur af leikrit-
um hans þann dag. íbúarnir í Koiding
og næstu sveitum halda þessa dagana
iðnaðar- og landbúnaðarsýningu. Slíkar
sýningar eru nær því árlega haldnar ein-
hversstaðar hér í landi, og sýnir það, hve
þýðingarmiklar menn telja þær vera. Pet-
ersen, yfirpóstmeistari hefur sagt af sér
embættinu; hafði hann staðið bæði vel og
lengi í stöðu sinni; í hans stað er kom-
inn Kjörboe, póstmeistari frá Álaborg.
Þess má geta, sem hér þykir tíðindum
sæta, að prestur einn, Gade að nafni,
úr flokki innrimissionsmanna, hefnr orð-
ið upp vís að hneykslanlegum saurlifnaði;
meðal annars hefur hann tælt 15 ára
gamla stúlku og þungað hana; sitnr
hann nú í haldi og bíður hins jarðneska
dóms.
Svíaríki og Noregur. Óskar kon-
ugur heldur 25 ára ríkisstjórnarafmæli
sitt þessa dagaua, og er ekkert sparað
til að gera það sem dýrðlegast þar í landi;
meðal annara virðingamerkja er konungi
vorn sýnd, færðu þegnar hans honum að
gjöf, 2,200,000 kr., er safnað hafði verið
til úm land allt, og hefur konungur á-
kveðið, að því fé skuli varið til varnar
gegn berklasýkinni. — svo munu þeir
læknarnir heima hafa þýtt „tuberculose“.
— Engar áreiðanlegar fréttir hafs borizt
af Andrée enn þá, og er nú á þriðja mán-
uð síðan hann „lét í lopt“. — Verðlaunum
á sýningunni í Stokkhólmi er úthiutað,
og má geta þess, að Leonhard Tang, kaup-
maður á ísafirði, hefur fengið silí'urpen-
ing fyrir saltfisk, og Thor. E. Tulinius
sömu verðlaun fyrir það, sem haun hefur
sýnt yfir höfuð. — Það sem af er kosn-
ingunum í Noregi hefur gengið svona upp
og niður, en þó ef til vill, heldur vinstri
mönnum í vil. — Fremur lítinn þátt hafa
Norðmenn tekið í hátíðahöldunum fyrir
Óskari konungi.
Frakkland. 18. f. m. lagði Faure for-
seti af stað til Rússlands, — af vangá
stóð síðast, að hann mundi leggja af stað
27. — og var tekið þar með miklum
virktum; gengu hraðfréttirnar um allan
heim um hátíðahöldin, en rúsínan kom þó
síðast, rétt áður en Faure lagði af stað
aptur, er keisarinn skýrði frá, að vopna-
samband (alliance) væri milli Frakklands
og Rússlands, það var það, sem Frakkar
höfðu vænst eptir, og til þess var ferðín
gerð, enda eru þeir i sjöunda himni síðan.
Þýzkaland. Hann lætur ekki gleyma
sér keisarinn þar. Nú hefur hanu nýlega
haldið ræðu við afhjúpun minnisvarða
Vilhjálms 1., afa síns; meðal annars kall-
aði hann sig „guðs verkfæri“, „drottnar-
ann af guðs náð“, sem „einn bæri gagn-
vart skapara sínum voðalega ábyrgð, sem
enginn ráðgjafi, ekkert þing og engin þjóð
gæti losað sig við“, — svo stór voru
þessi keisarans orð. Rétt á eptir lét
Bismarek gamli frá sér heyra; heldur
hann að Frakkar mundu óánægðir, ef þeir
fengju að vita sambandsskilmálaua milli
Frakkiands og Rússlands, Rússar séu
varkárir í pólitík sinni, og að ferðalög
þjóðhöfðingja hafi ekki eins raikla þýðingu
og menn haldi. Hanu er ekki sá eini
Þjóðverji, sem vill draga úr sambandinu
milli Frakka og Rússa. — Hohenlohe
kanzlari lofaði því í vor á ríkisdeginum,
að stjórnin skyldi leggja fram frumvarp
um ný hernaðarlög, 1 þá átt, að gera þau
mannúðlegri og samkvæmari nútímanum.
Þetta mun ekki vera eptir skapi keisar-
ans, og er það talið víst, að innan skamms
muni Hohenlohe frá völdum.
Spánn. Anarkistarnir eru öðru hverju
að láta heyra frá sér. 4. þ. m. skaut
einn á Iögreglustjórann í Barcelona, og
særði hann í öxlina; var hann þegar hand-
samaður. Það er álitið, að hann hafi ver-
ið í sambandi við þann, er drap Castillo
ráðaneytisforseta um daginn. Azcarraga