Þjóðólfur - 19.08.1898, Síða 3

i55
fc
W
H
«
H
!2!
H
o
ffl
H
O
H
W
Qö
»
H
n
a
5
00
O
o
<■
Á Þýzkalandi, þar sem það er lögskipað baðlyf, er það betur þekkt undir nafninu:
CREOLIN PEARSON.
Brúland, dýralæknirinn norski, sem hér var í fyrra, mælir sterklega með
KREOLINI sein baðlyfi og segir hann meðal annars: »PEARSONS KREOLIN er
hið bezta, sem til er búið«.
Magnús Einarsson dýralæknir segir: »Það BAÐLYF, sem nú er í einna
mestu áliti og mest mun notað á Þýzkalandi, Englandi og víðar, er hið ENSKA KRE-
OLIN (Pearsons Creolín, Jeyes Fluid) og ber til þess einkum þetta þrennt, að það
drepur kláðamaur og lýs fullt svo vel sem nokkurt annað baðlyf, er menn nú þekkja,
að í því eru engin eiturefni, er skaði skepnu þá, sem böðuð er, og að það skemmir
ekki né litar ullina«.
Blaðið ,The Scottish Farmer1 (hinn skozkibóndi) getur um JEYES FLUID
í 237. tölublaði sínu f. á. og segir meðal annars: »JEYES FLUID er í miklum met-
um meðal fjárbænda þessa lands«.
JEYES FLU2D hefur verið sýnt á öllum hinum helztu allsherjar-sýning-
um víðsvegar um heim og hefur áunnið sér
95 medalíur auk annara verðlauna.
JEYES FLUID er alveg óeitrað, svo engin hætta fylgir, að fara með það eins
og t. d. getur átt sér stað með karbólsýru.
Úr 1 gallon (47/10 potti) má baða 80 til 1 00 kindur, og þar eð 1 gall-
on kostar að eins 4 kr., kostar ekki nema 4—5 aura á kindina.
Notkunarreglur á íslenzku fylgja.
AF SLÁTTUR EF MIKIÐ ER KEYPT.
Einkaumboð iyrir ísland hefur:
Ásgeir Sigurðsson, kaupmaður. Reykjavík.
Verzlun
Ásgeirs Sigurðssonar
á Stokkseyri
,Edinborg\
„Lítill ágóði fljót skil“.
Með seglsldpunum »Kamý« og »Solid<s.
og með gufuskipinu »Reykjavík« (tveim ferð-
um) hafa komið miklar birgðir af allskonar
vöru t. d. Kaffi - - Kandis — Melis — Púð-
ursykur — Export — B.bygg — Hrísgrjón
— Overhead — Hveiti —- Maismjöl — Baun-
ir — Rúgmjöl — Rúgur —- Kex — Tví-
bökur — Kringlur — Margar tegundlr af
Kaffibrauði. — Chocolade — Döðlur —
Rúsínur — Gráfíkjur. — TÓbak allskonar. —
Roel — Munntóbak -— Reyktóbak — Kína-
Lífs-Elixír. —Þráðsaumur allskonar. — Gjarða-
járn galv. — Stangajárn—Hestskónaglar —
Iseiikram. margskonar. —
Yefnaðarvara vel og smekklega valin og ódýr.
Þakjárnið þekkta og þakjárnssaumur.
Salt. — KoL — Steinolía. —-
Eaðiyfið besta. —
o. m. m. fl.
Hvergi betri verzlun austanfjalls.
Jón Jónasson.
Verzlunarstjóri.
Frímerkjasafnendur!
Stór og hentug frínierkjabók, sem tekur
4500 frímerki frá öllum löndum, með nokkr-
um landabréfum og frímerkjaverðlista er til
sölu við lágu verði. Ritstjóri vísar á.
100
værum fullorðnir menn og lifðum í menntuðu mannfélagil Mér
virðist þér annars vera mjög greindarlegur útlits og eg hefði
sízt haldið það, að þér legðuð trúnað á fyrirburði og drauga-
sögur!«
Eg trúði heldur ekki á drauma áður — ekki fremur en
þér, — svaraði hinn. „En eg gæti sagt yður dálitla sögu. . . “
»Er það draugasagaf« spurði doktorinn hlæjandi.
»Nei, það er einungis draumur! Og á eptir verður at-
burðurinn í raun og veru. Viljið þér heyra?«
„Já. ef eg má fyrst biðja um eitt glas af bjór í viðbót!
En eg lofa yður ekki, að hárin skuli rísa á liöfði mér! Eg er
ekki mjög hjátrúarlullurL
Doktorinn bað nú um eitt glas af bjór og drakk þegar
helminginn úr því, en málarinn hafði tekið á sig mesta guð-
ræknissvip og ungi maðurinn tók að segja frá:
„Eg hafði komið mér saman um við einn af háskóla-
bræðrum mínum, að nota páskaleyfið til þess að ferðast til baj-
ersku ijallanna. Það eru nú tvö ár síðan. Vinur minn var
nokkrum árum eldri en eg og við vorum báðir alvanir fjall-
göngum. Við höfðum þegar áður ferðazt um Kárnthen og
Steiermark, en í þetta skipti ætluðum við að kynnast Wetter-
steinfjöllunum og fara ef til vill til Tyrol allt fil Speckaar. Við
vorum vel búnir til ferðarinnar og vorum þegar farnir að ímynda
okkur, hversu skemmtilegt það væri að koiíiast upp á tind-
'un á Scharfreiter og Speckaar, því það var eiginlega takmark
okkar með förinni.
Kvöldið áður en við ætluðum að fara af stað var allt til-
búið til ferðarinnar. Töskurnar okkar og göngustafirnir voru í
einu horninu og þykksólaskórnir okkar undir rúminu. Við ætluðum
að fara að hátta snemma, því við ætluðum að fara með fyrstu morg-
97
Bæði Fédor Dalmaskow og kona hans eru nú látin fyrir
mörgum árum, en krossmarkið stendur enn, þakið gráleitu
mosahrúðri, og dálítið farið að hallast. Það mun enn standa
svona litla hríð, og hallast meira ár frá ári, unz æðandi stormur
einhverja vetrarnóttina sveiflar því algerlega niður. Ekkert nýtt
krossmark mun reist verða í þess stað , því að um það leyti
mun ný kynslóð komin upp, og ívan öllum gleymdur.
Fyrirboði.
Eptir Wilhelm Östergaard.
í viðkunnanlegu horni í kaffisöluhúsinu „Luitpold", sem
talið var hið fremsta af öllum kaffisöluhúsum í Miinchen, sátu
þrír menn. Þeir áttu allir sammerkt í því, að þeir drukku allir
Miinchcnarbjór úr stórum krukkum, sem venjulegt er f þessu
öldrykkjulandi, en að öðru leyti voru þeir svo ólíkir, sem fram-
ast gat verið. Þeir voru ólíkir að útliti, aldri og þjóðerni. Sá,
sem sat fyrir miðju borðinu, var fæddur í Míinchen, — þýzkur
doktor í lögfræði, með gleraugu, ljóst skegg og ofurlitla fstru,
mjög líkur öllum þessum ungu, þýzku vísindamönnum, embættis-
mönnum og rithöfundum, sem hafa öðlazt rétt til þess að setja
„Dr.“ á nafnmiða sína og verða fyrir manni svo tugum skiptir
allt frá Berlín til landamerkja Tyrols.
Annar hinna þriggja var málari frá Dusseldorf, sem komið
hafði til Munchen til þess að mála myndir eptir gömlumspönsk-