Þjóðólfur - 02.06.1899, Side 3

103
G. M. T.
Ballong kl. 10,55 e- m- ^en 11 Juli /<?97 pa
cirka 82P lat och. 250 long E. for Grw.
Vi sváfva pá 600 Mtr. H'oid.
All well
Andrée. Strmdberg. Frcenkel.
Snúin á ísl. er orðsending þessi:
Þessu... flothylki er varpað út úr loptfari Andrées kl.
IO-55 siðdegis eptir Greenwich miðtíma //. júli
1897 d hér um bil 82. stigi norðurbreiddar og 25.
stigi austut lemgdar frd Greenwich.
Vér svfum 600 metra hátt í lopti.
Allt í góðu gengi.
Hylki þessu var lokað með kúptu loki (úr lát-
úni), en umhverfis rönd þess að neðanverðu var
letrað:,, Andrées Nordpolsexpedition i896“,enþað
ár var það, sem Andrée bjó sig til fararinnar og
sneri aptur frá Spitzbergen, Skeytið var ritað
með blýant og hafði eitthvað lítið eitt skemmzt á
leiðinni, eða þá er það var tekið úr hylkinu, svo
að eitt orð í því að minnsta kosti var ólæsilegt,
þar sem deplar eru settir í það hér að ofan.
Nokkru eptir að bylkið fannst var það sent til
Borðeyrar, en R. P. Riis kaupmaður þar sendi
mann gagngert með það hingað suður til lands-
höíðingja, og kom hann 28. f. m., en daginn ept-
ir sendi landshöfðingi skeytið sjálft áleiðis til út
landa til íslenzka ráðherrans, en lok hylkisins
verður eigi sent fyr en síðar.
Af því að áreiðanlegt er, að skeyti þetta er
frá Andrée og þeim félögum, mun þykja allmik-
ið til þess koma, en gallinn er sá, að það er svo
gamalt, þvl að það er ftd sama deginurn, sem peir
Atidrée l'ógðu af stað frá Danaey við Spitzbergen
fyrir hartnær 2 árum, nfl. n. júlí 1897. Er þetta
■annað skeytið, sem frá Andrée hefur komið, svo
vissa sé fyrir. Hitt var dúfuskeyti, er norskt sel-
veiðaskip náði 1 júlímánuði 1897 af skotinni dúíu-
■og sást af því, að Andrée var kominn norður yf-
ir 82. mælistig, er hann sendi það, og hefur það
verið um sama leyti eða litlu síðar, en hann varp-
aði þessu korkhylki út. En dútuskeytið var ó-
dagsett, svo að þetta er að því leyti merkara, að
menn geta vitað með hve miklum hraða loptfar-
ið hefur svifið n orður eptir fyrsta daginn, og svo
stetnu þess. Hefur það um kl. 11 um kveldið
verið komið fullum 2 breiddarstigum norðar eða
um 35 mllur danskar, en 14 lengdarstigum austar
en Danaey, sem liggur hér umbil á 79,50 n. br.
og 11 stigum austur frá Greenwich. Um það leyti
hefur það því verið norður af landnorðurskaga
Spitzbergen og borizt því töluvert til austurs,eins
og menn þegar þóttust sjá af stefnu þeirri, er
loptfarið tók, þá er Andrée lagði af stað.
Fundur þessa flothylkis í Kollafirðinum get-
ur og gefið bendingar, er eigi munu ómerkar
þykja, um stefnu og hraða straumanna hér í norð-
urhöfum. Það hefur verið býsna lengi á leiðinni,
21 mánuð og 5 daga, enda er vegurinn langur,
líklega hátt á 3. hundrað danskar mílur á að
gizka.
Að því er Melrakkasléttuskeytið snertir, þá
mun fullsannað, að það sé ekki frá Andrée, held-
ur frá sænska háskólakennaranum Nathorst, er
var á rannsóknarferð hér 1 norðurhöfum í fyrra
sumar og varpaði þá út flöskum mörgum (um
1000), en skrifaði utan á bréfin til „kapt. Ernst
Andrée í Göteborg«, og á þvi hafa menn villzt.
Það skeyti er því einskis vert, eins og margir
hugðu í fyrstu.
Brennivíns-soöíO í ísafold. Enn er
Björn Isafoldar að sletta úr forinni sinni og ausa
brigslyrðum yfir stjórn »Skálafélagsins« fyrir
pað, að hún hafi ætlað að gera Þingvöll að arg-
asta og auvirðilegasta brennivínsbæli(l), af því að
hún sótti um leyfi til vínveitinga í veitingaskálan-
um »Valhöll«, einsog sjálfsagt var, einkumvegna
útlendinga. Þetta kallar Isaf.-B. »ósvinnu(l) og
fleirum illum nöfnum. Hann er eins og fleiri
Good-templarar með því marki brenndur að ein-
blína aðeins á brennivínsflöskuna, og sjá ekki
nema eina hlið í hverju máli, takandi ekki
tillit til neins annars. Það er mjög bjánalegur
og hættt.legur einstrengingsskapur, sem spillt hef-
ur stórum fyrir þessum félagsskap og getur leitt
á hina verstu glapstigu. Stjórn »Skálafélagsins«
þarf ekki að taka sér slíka heimsku nærri, þvl
að hún hefur ekki gert annað en skylda hennar
var að gera og hver stjórn mundi hafa gert í
hennar sporum að sækja um veitingaleyfið, eink-
um þá er hreppsbúar (Þingvallasveitarmenn) voru
því meðmæltir. Hún vill aðeins skjóta því að
Isafoldarmanninum, hvort honum virðist ekki
sæmra að sópa fyrst hreint fyrir slnum dyrum, og
hreinsa sig af ám ælinu um bindindisbrot, sem eitt blað
hér í bænum hefur opinberlega borið á hann, án
þess hann gæti að neinu leyti hrundið því — áð-
ur en hann fer að gerast siðameistari óviðkom-
andi manna og tala digurt um »ósvinnu« og
»brennivínsbæli«, aðeins til að sleikja sig upp við
bindindismenn og reyna að sverta aðra, þótt klaufa-
lega sé að farið, eins og vant er, og allir heil-
vita menn sjái, hve ástæðulaus og heimskulegur
þvættingurinn er.
Dauflega fremur er úr hlaði riðið með
Valtýskuna hjá Borgfirðingum. Þingmaður þeirra,
Þórhallur Bjamarson, hélt þingmálafund á Akra-
nesi 22. f. m. og mun hafa hugsað sér til hreyf-
ings, að fundurinn þar yrði valtýskur fyrirmynd-
arfundur, og þess vegna haldið hann svona
snemma. Það var einnig ýmsum kunnugt, að
meginstöð Valtýskunnar í Borgarfjarðarsýslu væri
á Akranesi og þess vegna gat það verið mein-
praktískt fyrir valtýskan þingmann að bera þar
fyrst niður. En svo slælega tókst til — þótt fund-
urinn vaeri vel sóttur — að samþykkt var með
12 atkvseðum að eins meðmæling með Valtýsk-
unni, og gat það naumast minna verið í svo fjöl-
mennu b.yggðarlagi. Það lítur því ekkij út fyrir,
að áhugi Akurnesinga að ná 1 þessar stórkostlegu
(!) endurbætur Valtýs, sé svo ákaflega brennandi,
enda ber „Isafold" þess ljósast vitni, að fundur-
mn hefur orðið vonbrigði fyrir hana, því að hún
auglýsir hann hvorki með gleiðletri né löngum
formála, heldur getur að eins um hann í 10 lín-
um með lúsaletri. Þingmanninum hefði þó víst
ekki verið óljúft að láta blaðtetrið fá volduga
fundarskýrslu, eðá því verið mjög óljúft að veita
henrii rúm. En það hefur líklega ekki þótt til-
vinnandi fyrir málstaðinn að flagga mikið með
þessum 12 Akurnesingum.
,Ceres‘, strandterðaskipið nýja frá samein-
aða gufuskipafélaginu kom hingað í fyrsta skipti
í fyrri nótt norðan og vestan um land frá út-
löndum. Með því kom: Jón Vídalín konsúll og
stórkaupmaður með frú sinni frá Höfn; ennfrem-
ur Friðbjörn Steinsson bóksali og Jón Stefánsson
timburmeistari frá Akureyri, séra Ami Björnsson
frá Sauðárkrók, Jón Laxdaþ verzlunarstj. og
Stefán Runólfsson prentari af Isafirði, séra Krist-
inn Daníelsson á Söndum, s%ra Jósep Hjörleifs-
son áBreiðabólstað o. fl. — Utlendar fréttir í
næsta blaði, er kemur út á þriðjudaginn.
Látinn er í Kaupmannahöfn 30. apríl
síðastl. landi vor Eiríkur Jónssoti varapröfastur á
Garði (Regensen), 77 ára gamall. Verður nánar
getið í næsta blaði.
Bankaþj ófurinn, Stefán Valdason, er
strauk úr Mýrasýslu f vetur, er dauður. Hann
lézt úr lungnabólgu á Gelti 1 Súgandafirði 19. f.
m. Nefndi sig þar Jón Jónsson, og hafði um
tíma verið háseti á þilskipinu »Gunnar« einu af
fiskiskipum A. Asgeirssonar verzlunar. Síðasta
daginn sem hann lifði lét hann skrifa fyrir sig
2 bréf, annað til konu sinnar og hitt til sóknar-
prests síns í Mýrasýslu, og nefndi sig þar hinu
réttu nafni. Lagði hann fyrir að ' senda ekki
bréfin burtu fyr en að sér látnum, því að hann
bjóst við dauða sínum. Skömmu áður hafði
sýslumaðurinn heyrt eitthvert kvis um, að þessi
Jón Jónsson mundi eigaeitthvað skylt við banka-
þjófinn, og lagði fyrir hreppstjórann í Súganda-
firði (Jóhannes Hannesson í Botni) að grennsl-
ast eptir því, og bar þá lýsinguna á fatnaði og
útliti sjúklingsins alveg heim við lýsingu sýslu-
mannsins í Mýrasýslu á strokumanni þessum, sem
nú er undan mannahöndum kominn eptir lang-
an hraknmg og einkennilegan.
jM.MHUiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinnniiim____
lil
7777:*^#^:7—/7'777'y'/'^
REYKVIKÍNGAR OG SVEITAMENN,
Takið nú vel eptir
Undlrritaður selur fyrir óvanalega lágt verð, allskonar reiðtygi:
HNAKKA. SÖÐLA PÚÐA.
TÖSKUR HÖFUÐLEDUR. TAUMA
ÓLAR.
Og annað sem að reiðskap lýtur.
Aðgerðir eru teknar og leysast fljótt og vel af hendi.
Efni og verk hið vandaðasta.
Borgunarskilmálar sérlega aðgengilegir,
Ennfremur hefur undirritaður — frá 30. júní næstk. — 6—10 góða reiðhesta,
með reiðtygjum eða klifsöðium — til leigu handa ferðamönnum, um tveggja
mánaða tíma. Þeir sem vilja sinna því tilboði, komi og semji við mig fyrir
miðjan júní n. k.
Munið eptir að hús mitt er Nr. 31 við Laugaveg.
Það tefur ykkur ekki að koma við hjá mér, þegar þið komið til bæjarins —
og þið munuð komast að raun um, að það borgar sig.
Reykjavík, 29. apríl 1899.
Jón Ásmundsson
söðlasmiður.
:\z
N
i
li
l|!
É!
p
k
*
M
1
jl
I
íi
i|f
m
pi
H
■!>iriiiiiiitnjnnniin-»nr»niii«iii«i»i«nnniiiiniiiinniiuui _
' / / / /./ / / / /:
• '•l■lll■tfeTlll■lli<llVl■lllll•l•i(|j,■l■|«t■«it■l■i■l 111,«, III ,MH«.Mi|.lS
m
:«
S)sf liuum'»4L»’|j»L*jiaj:»íai*l* 1»luijiíi »»»1 l». «lh h » • • ■m i ■ ■ ji*mi i i -LLl'
>://///!////// /3#o5
e-i.» u sai ■ ■ ■ ■ ■.■ ■ ri/ MTi;iii • ■ ■ • ■;ri i ■ ,r,ii• ■ ■ • » ■:«,■.■,■TmTr-^'A’^