Þjóðólfur - 30.11.1900, Blaðsíða 4

214
þá, sem bandið öðlast á,
annist skrattinn sjálfur.
Eitt sinn, þá er Arni bjó í Höfn á fyrri ár-
iim sínum, sótti hann hvorki kirkju né messu föð-
ur síns á Desjarmýri; þá sendi faðir hans hon-
tim orð með vinnumanni sinum, að koma þó
nú jólanóttina til kirkjunnar, einkum af því að
bróðir hans var nýorðinn prestur og kapellan hjá
föður sinum á Desjarmýri. Sendimaðurinn kemur
að Höfn og vili finna Arna. Hann kemurúrbað-
stofu og spyr að erindi mannsins; hann segirÁrna
orð föður hans. Arni svarar engu öðru, en að
hann skuli hvíla siglítið í baðstofu; sá gerir það,
gengur inn og þiggur mat, en á meðan tálgar Ami
staf föður síns, er maðurinn gekk við og var úr
bezta tré, næstum í sundur i miðju, en þó eigi
svo að hann dytti í parta; þar eptir fór maðurinn
af stað, en þykir illt um stafinn svona skemmdan.
Árni bar það ekki af sér og bað hann segja föð-
tir sínum með engri kveðju, að það gæti skeð að
hann kæmi á aðfangadag jóla. Sendimaður fór
heim, en presti líkaði eigi með stafinn ásamt öðr-
um stirðleika frá siðu sonar síns Arna. Aðfanga-
dagskveldið var allgott og stillt veður; kemur þá
Árni frá Höfn að Desjarmýri; honum er nú boð-
ið inn, en Árni neitar því. Halldór prestur bróð-
ir hans var að raka sig, þvo og klæða í baðstofu-
húsinu; þá kemur út faðir hans séra Gísli og tal-
ar við Árna og ávítar hann fyrir óþægð sína á
ýmsa leið ásamt stafskemmdinni; þó Árni væri
ekkí bráðlyndur, verður það úr að hann reiðist
föður sínum og tóku þeir nú saman; þá er Hall-
dóri presti sagt til og kemur hann út og vill með
góðu skilja þá, en þó að séra Halldór væri glím-
inn og sterkur sem faðir hans, þá kastaði Árni
hvorum þeirra ofan á annan. Þetta varð kveðja
Árna við feðgana, og gekk hann heim þegar um
kveldið; ekki talaði hann mikið um þetta. —
Nokkru síðar, svo sem ári eða meir, vill Árni fara
til kirkju og finnast þar krístilegur og hlýða ræðu
bróður síns (því að Halklór prestur messaði þá
optast sökum þess að séra Gísli var farinn að eld-
ast); voru með Árna tveir menn aðrir. Á leiðinni
mætir hann tveim mönnum úr Héraði, sem lík-
lega hafa viljað útvega sér eitthvað afsjómat; all-
ir voru þeir gangandi, hvorir spyrja aðra tíðinda,
setjast niður og töluðust við um stund. Þá kvað
Árni:
Held eg mál að hætta þessu og hafa sig til kirkj-
unnar að fornum sið,
líða tekur mjög á messu, mér af öllu hjarta leið er
þessi bið.
Upp er stiginn vælir versa
víðan þulustampinn í
harðan ræðuhjör að hvessa.
Hver hefur þessa vísu kveðið, veiztu af því?
Síðan gengu hvorir sína leið. Þetta skeði á Hrafns-
árbökkum fyrir utan Desjarmýri.
Árni Gíslason var landseti séra Jóns Stefáns-
sonar yngra í Vallanesi. Séra Jón kvæntist eigi
fljótt og hafði bústýrur og líkaði honum misjafnt
við þær. Eitthvert haust sendir prestur vinnumann
sinn til Árna, llklega upp á landsskuld eða eitt-
hvað jörðunni og þeim viðvíkjandi, sendi honum
einnig miða með vísu á og mæltist til við sendi-
mann sinn að fá svar til baka. Sendimaður ger-
ir eins og lagt var fyrir hann, hann kemur að
Höfn og fær þar allgóðar viðtökur, lýkur af er-
indi sínu og spyr Árna í því hann fer, hvort ekk-
ert brét komi með sér til baka; Árni kvað nei
við. Hinn spyr, hvort hann ætli þá ekki að kveða
eina bögu til prests; Árni kveðst eigi vita, samt
ráði hann því, hvort hann færi húsbónda sínum
þessa bögu:
Ekki er vert að ýfa mig til kvæða
af presti þeim, sem flengir fljóð,
fær þó aldrei úr þeim jóð,
sjálfur mun og sínum strokki bræða.
Ekki er þess getið, að Jón prestur hafi svarað þess-
ari bögu; var þó vel hagorður.
Sagt er, að þá er Árni var fulltíða á Desjar-
mýri, þá var þar eitt vor embættað og var þá Ámi
1 kirkju, nokkuð margt af sóknarfólki og eins úr
bænum; þýtt var veður, byggðin mikið auð, en
hálfblautt um. Gömlu prestarnir voru optast lang-
orðir í stólnum og þá fólkið sat alltaf inni undir
langri prédikun, en mátti ekki út ganga, nema
svo sem eina mínútu, þá var meðhjálpari optast
sóttur, til að hamla fólkinu að hafa mikið ráp út
um dyr kirkjunnar, líka láta eigi kvennfólkið sofa
1 klút fram á hendur sínar og eins var í þetta
skipti. Nú kemur það fyrir, þegar líður á préd-
ikun, að ýmsir fóru að fara út, en meðhjálparinn
fór út líka og skipaði þeim inn. Árni veit af
þessu og gengur út (var og eigi mjög kirkjukær
og talar ekki). Meðhjálparinn biður Árna að koma
fljótt inn aptur, því að faðir hans vilji eigi að hann
né aðrir séu lengi úti um messutímann. Árni fer
hvergi; þá tekur meðhjálparinn í hann og vill
koma honum með góðu ofan um sáluhliðið, en
Árni stóð sem bjarg; eigast þeir nú við þarna lítið
eitt, þar Árni stjakar við honum hendi, svo að
hann féll flatur 1 forina á hlaðinu, og gekk svo
burtu. Meðhjálparinn þurkaði af sér á túninu og
komst naumast svo inn í kirkjuna að hann gæti
skrýtt prestinn, er hann kom ofan af stólnum.
Árni kvað vísur um þetta nokkuð klúrar og er
þetta upphaf að:
Meðhjálparinn mildur og trúr,
sem mesta æru og hreppstjórn bar,
söngva fríðum sal gekk úr
sökk f bleytu hlandforar o. s. frv.
Árni hefur kveðið fleira smávegis fyrir utan fjár-
leitarbrag", „Hársljóð" o. fl., svo sem þetta: Þeg-
ar Halldór prestur á Desjarmýri, bróðir Árna,
var jarðsettur, þá gat Gísli prestur faðir hans naum-
ast sungið yfir legstað hans fyrir harmi. Árni var
þar staddur, víkur sér að föður sínum og mælir
þetta í eyra honum:
„Hvert mun fara sál um sinn,
sú hin andarsnauða,
þó Borgfirðingar blási inn
í b.....á þeim dauða".
Þá reiddist prestur svo, að hann gat sungið yfir
líkinu.
„Útgerðarmannafélagið við Faxaflóa"
og skipstjórafélagið „Aldan" hafa áformað að halda
„Tombólu" hér í Reykjavík nálægt miðjum desem-
ber næstk., og stofna til samskota handa ekkjum
og börnum þeirra manna, sem drukknuðu á Arnar-
firði í ofsaveðrinu 20. septemb. næstl. og til fátæk-
ustu ekknanna eptir þá menn, sem drukknuðu næstl.
vor af skipinu „Falken". —
Staður og stund m. m. verður nákvæmar auglýst
sfðar. -—
Fyrir hönd félaganna.
Tr. Gunnarsson
Samningar um
fasteignir.
Sala kaup leiga veðsetningar,
Undirskrifaður yfirréttarmála-
færslumaður sel, kaupi og leigi fast-
eignir (jarðir og húseignir) með
umboði. — Nokkur tilboð frá lyst-
hafendum og seljendum liggja fyr-
ir. — Þeir, sem vilja selja eða
kaupa hús í Reykjavik snúi sér
til mín persónulega; jarðeigendur
eðalysthafendur að jörðum úti um
land skrifi mér sem rækilegastar
uppiýsingar.
Lán útvegast einnig i veð-
deild landsbankans.
Reykjavík 21. nóv. 1900.
Einar Benediktsson.
Yín, Yindlar og reyktóbak
frá
Kjœr & Sommerfeldt
fæst hjá
Steingrími Johnsen.
Ætíð nægar birgðir.
Undírritaður yfirréttarmálaflutningsmaður
tekur að sér öll málaflutningsstörf þ. á. m. að út-
vega lán í landsbankanum og veðdeildinni fyrir
væga borgun. Oddur Gísiason.
Jörð til ábúðar:
Ós í Skilmannahreppi, bezta jörðin í hreppnum,
fæst til ábúðar frá fardögum 1901. Semja rná
annaðhvort við málaflutningsmann Odd Gíslason
(í Reykjavfk) eða Snæbjörn Þorvaldsson á Akranesi.
Leiðarvísir til lífsábyrgðar
faest ókeypis hjá ritstjórunum og hjá dr.
J. Jónassen, sem einnig gefur þeim, sem vilja
tryggja líf sitt, allar nauðsynlegar upplýsingar.
Ljosmyndir til jólanna.
Af hverri mynd, sem mér er send tek 12 eg
»visitkort« og 3 »kabinetsmyndir«, er eg sel alls
fyrir 4 krónur, 12 kabinetsmyndir og eina stóra
mynd 17 þuml. á hæð fyrir 8 kr., 12 »visitkort«
og 17 þuml. mynd á 6 kr. Ábyrgzt er að mynd-
irnar haldi sér. Sendið mynd og peninga ásamt
25 aurum í burðargjald.
Monty ljósmyndari.
Solitudevej 12. Köbenhavn N.
Fjármark Daða Davíðssonar á Ytrivöllum
í Miðfirði í Húnavatnssýslu er hvatrifað hægra, hvat-
rifað vinstra.
Tll sölu hús- og lóðeignin nr. 20 við Laug-
aveg í Reykjavík.
Eptir umboði.
Gísli Þorbjartiarson.
Munntóbaksdósir úr nýsilfri með á-
letruðu nafninu „Torfi Timoteusson" týndust á leið
úr Rvík suður í Fossvog. Ráðvandur finnandi skili
þeim á skrifstofu Þjóðólfs gegn fundarlaunum.
Fyrir 2 árum síðan varð eg veikur. Veik-
in byrjaði með lystarleysi og einnig varð
mér illt af öllu, sem eg borðaði og þar á of-
an bættist svefnleysi, máttleysi og taugaó-
styrkur. Eg tók því að neyta Kína-lífs-elix-
írs, sem hr. Waldemar Petersen í Frederiks-
liavn býr til. Eg notaði 3 flöskur og fann
þegar bata. Með því að eg hef nú reynt
hvorttveggja, að nota hann og annað veifið
að vera án hans, er það sannfæring mín, að
eg megi að minnsta kosti ekki fyrst umsinn
vera án hans.
Sandlækjarkoti.
Jón Bjarnason.
120 góðir fiskimenn
geta fengið atvinnu á komandi vertíð hjá
undirskrifuðum. Laun öll borguð
í peningum.
Ásgeir Sigurðsson,
Blóm, Jólakort, Kransar.
Allt ljömandi fallegt.
Fæst á Skólavörðustíg n.
KÍNA-LIFS-ELlXÍRINNfæst hjá flestum kaup-
mönnum á íslandi.
Til þess að vera vissir um, að fá hinn ekta
Klna-lífs-elixír, eru kaupendur beðnir að líta vel
v.p.
eptir því, að ý;” standi á fiöskunum í grænu lakki,
og eins eptir hinu skrásetta vörumerki á flösku-
miðanum: Kínverji með glas 1 hendi, og firma-
nafnið Waldemar Petersen, Nyvej 16, Köbenhavn.
Eigandi og ábyrgðarmaður:
Hannes Þorsteinsson, cand. theol.
Glasgow-prentsmiðjan.