Þjóðólfur - 17.01.1902, Blaðsíða 4

12
Alþýðufræðsla stúdentafélagsins,
Bjarni Sæmundsson: Um hafið og lífið í því.
5 fyrirlestrar.
1. fyrirlestur: Hafið.
2. —„ — Hafið kringum Island. —- Jurtalífið
3- — Dýralífið við strendurnar.
4- - » — Dýralífið á botni úthafsins.
5- —.— Dýralífið við yfirborð hafsins.
Áskriptalisti hjá Sigf. Eymundssyni til 18. þ. m. og aðgöngumiðar á sama
stað. — Fyrirlestrarnir byrja laugardagskveld 18. þ. m. kl. 8. e. h. í barnaskól-
anum. Þeim verður lokið á 3 vikum. Sjómenn ganga fyrir.
Stórkostlegur bruni
á Akureyri.
Fimmtudagsmorguninn 19. des f. á. um
kl. 5,kviknaði eldur í suðurenda veitinga-
húss Vigfúsar Sigfússonar á Akureyri, og
brann allt húsið á skammri stundu ásamt
sölubúð áfastri og útbyggingum. Þaðan
læsti eldurinn sig í hús Sigvalda kaup-
manns Þorsteinssonar að norðanverðu við
veitingahúsið og brann það, sömuleiðis 1-
búðarhús Klemens! sýslum. Jónssonar ásamt
geymsluhúsi, hús Óla Guðmundssonar þar
rétt hjá, hús séra Geirs Sæmundssonar vest-
an við Sigvaldabúðina, og gamalt hús þar
hjá, er Möllerarnir bjuggu lengi í. Alls
brunnu 11 hús að geymsluhúsum meðtöld-
um, en allmörg skemmdust meira og minna
af eldinum, þar á meðal hús Sigfúsar heit.
Jónssonar, hús St. Stephensens umboðs-
manns, barnaskólinn gamli o. fl. Tókst
með miklu harðfengi að varna frekari út-
breiðslu eldsins, bæði með blautum seglum,
vatni og sjó, en slökkvitól engin til í bæn-
um. Innanhússmunum varð bjargað að
miklu eða nokkru leyti úr húsum þeim, er
brunnu, og sömuleiðis matvælum, en allt
skemmdist auðvitað mikið, er verið var að
ryðja þvl út, og mestallur eldiviður brann.
Skjalasafni sýslumanns og bókasafni Jóns
Borgfirðings varð bjargað úr húsi sýslum.
— 52 manns urðu húsvilltir við brunann,
og komu þeir sér fyrir hingað og þangað í
bænum, þótt erfitt væri um húsnæði.— Hús-
in, sem brunnu voru í eldsvoðaábyrgð, en
sum alls ekki að fullu, svo að eignatjón
verður þó allmikið, auk skemmda á óvá-
tryggðum innanhússmunum. Langmest er
tjónið hjá Vigfúsi Sigfússyni veitingamanni,
þótt hann hefði alls vátryggt fyrir 21,000
kr. Er lauslega áætlað, að alls hafi brunn-
ið og skemmzt upp á 100,000 kr.t en af
þeirri upphæð muni 60—70,000 kr. fást
greiddar úr ábyrgðarsjóðnum, en þessar töl-
ur er ekki fullkomlega að marka. — Mun
þetta vera einhver hinn mesti húsabruni í
senn, er orðið hefur hér á landi, og furða,
að ekki varð meira af, og að allur gamli
bærinn á Akureyri skyldi ekki brenna. En
það vildi til, að veður var hagstætt, hér um
bil logn. Hefðu slökkvitól verið við hend-
ina. hefði líklega verið hægt að stöðva eld-
inn í byrjun. Ætti þetta að vera áminn-
ing um, að koma þar í bænum upp slökkvi-
liði sem allra fyrst, eins og Isafjörður hef-
ur samkv. lögum 8. nóv. 1883 og Seyðis-
fjörður samkv. lögum frá þinginn í sumar.
Sagt er, að bruninn hafi orsakazt þann-
ig, að ferðamaður utan úr Öxnadal, er gist
hafi í suðurenda veitingahússins, hafi kveikt
á lampa, hengt hann þar á snaga, en sofn-
að svo frá ljósinu. Þá er eldsins varð fyrst
vart, var brunnið gat á loptið og eldurinn
kominn í hey uppi yfir gestaherberginu. —
Enginn mannskaði eða meiðsli urðu við
bruna þennan. — Mikið er látið yfir því,
hve vasklega ýmsir bæjarbúar karlar og
konur hafi gengið fram í þvi, að stöðva
eldinn og bjarga úr húsunum.
Þessu blaði fylgir viðaukablað nr.
3 mcð ítarlegrrl grein um ,,skrif“ Yaltýs í
„Jíationaltidende“ 2. des. f. á.
SW* Nýir kaupendur að þess-
um árgangi Þjóðólfs ættu að hraða
sér að panta hann, áður en upp-
lagið af fyrstu tölublöðunum þrýtur.
Lesið augl. í 1. og 2. tölubiaði
um vildarkjör þau, sem í boði eru
fyrir nýja kaupendur.
^SAMSÖNG^®
heldur söngfélag .Kristilegs unglingafél.‘
næstk. snnnudag (19. janúar) í
JB*_ GOOD-TEMPLARAHÚSINU
kl. 8 síðilegis. — Aðgöngumiðar verða selil-
ir í Good-Templarahúsinu á snnniidaginn
kl. i)1/*— ll'/t og kl. 2—7 og kosta:
Betri sæti....75 au.
Alinenn sæti..60 —
Barnasæti.....40 —
M. Sjá götuauglýslngar.
Alþýðufyrirlestup
á sunnudaginn 19. þ. m. kl- 4 e. h. í
Iðnaðarmannahúsinu. — Sigurður Sig-
urðsson: Landbúnaðurinn íslenzki á
19. öldinni og horfur hans nú.
U ppboð
verður haldið í portinu hjá verzl. Godt-
haab næstkomandi
Laugardag 18. þ. m.
og þar selt : Kartöllur — nokk-
uð skemmdar af frosti, — tunnur og kass-
ar o. fl.
Nýprentuð er~u~:
SKÓLALJÓÐ
Kvæðasafn handa unglingum
til að lesa og nema.
Valið hefur og búið til prentunar:
Þórhallur Bjarnarson.
Kostar í bandi kr. 1,00. Aðal-útsala
í bókaverzlun Ipigfúsar Eymundssonar.
Fæst einnig hjá öðrum bóksölum í
Reykjavík.
Verzlun
Sturlu Jónssonar
verður eptirleiðis i nýja
husinu í Austurstræti vest-
an við bankann.
Ymsar vörur, er komu
með ,Laura‘ síðast, ný-
teknar upp.
mw Nánari auglýsing síðar.
Til ábúðar eru tvær hjáleigur í
Hraungerðishverfinu lausar í næstkomandi
fardögum, Starkarhúsin og Heimalandið.
Hraung. 14. jan. 1902.
Ól. Scemundsson.
,A’
Vottorð.
Eg finn mig ómótstæðilega knúða til
að senda yður eptirfarandi meðmæl:
Eg undirrituð hef mörg ár verið mjög
lasinaf taugaveiklun, krampa og ýmsum
öðrum veikindum, er staðið hafa í sam-
bandi við það, og er eg hafði leitað ýmsra
lækna árangurslaust, fór eg að brúka
Kína-lffs-elixír frá Waldemar Petersen í
Frederikshavn, og get með góðri sam-
vizku vottað, að hann hefur veitt mér
óumræðilega meinabót, og ftnn eg, að
eg get aldrei án hans verið.
Hafnarfiröi í marz 1899.
Agnes Bjarnadóttir.
húsfreyja.
KÍNA-LIFS-ELIXÍRINN fæst hjá flestum
kaupmönnum á Islandi, án nokkurrar toll-
hækkunar, svo að verðið er öldungis sama
sem fyr, 1 kr. 50 a. flaskan.
Til þess að vera vissir um, að fá hinn
ekta Kína-lífs-elixír, eru kaupendur beðnir
v.p.
að líta vel eptir því, að p 1 standi á fiösk-
unutn í grænu lakki, og eins eptir hinu skrá-
setta vörumerki á flöskumiðanum: Kínverji
með glas 1 hendi, og firmanafnið Walde-
mar Petersen.
Eigandi og ábyrgðarmaður:
Hannes Þorsteinsson, cand. theol.
Glasgow-prentsmiðjan.
6
þeim bar eitthvað á milli. Hann var hægur og stilltur, en óveill og vildi
ógjarna láta hlut sinn ; auk þess var hann þögull og lét sjaldan uppi
ástæður sínar; hún var aptur á móti geðrík og örlynd og ávallt fús til
að hjálpa öllum, hvort sem þeir höfðu orðið fyrir rangindum eða komizt
í basl og bágindi á einhvern hátt.
Hún hafði miklar mætur á föður sínum og áleit hann vera mestan
bónda í öllu Björgvinaramti og hinn hraustasta og bezta í öllum Noregi.
Þess vegna var hún í þessu máli, svo sem í því nær öllum öðrum mál-
um, algerlega á máli föður síns og henni féll mjög illa, að Knútur skyldi
vilja leggja allan árar í bát í stað þess að verjast rangindum stjórnarinn-
ar, svo sem unnt væri. Og einmitt hann átti að taka við af föður henn-
ar og gerast leiðtogi sveitarinnar! Hún grét fögrum tárum yfir því, að
Knútur skyldi hafa getað setið úti í horni hjá sér og verið að tala uin
áhættu, er bóndasonurinn frá Velli, sem hún hafði varla séð fyr, sat á
meðal bændanna og var að berjast fyrir réttindum sveitarinnar og ók
loks út um sveitina með föður hennar. En hvað gerði Knútur ? Hann
laumaðist í burtu með Blávallarmanninum. Annar varð að fá leyfi hjá Borg-
undarmönnum, en hinn hjá Aurdælum, það mátti alveg leggja þá að jöfnu.
Hún spurði sjálfa sig, hvernig staðið hefði á því, að hún hafði lof-
azt Knúti. Hún hafði eiginlega aldrei elskað hann. Foreldrar þeirra
höfðu komið sér saman um, að þau skyldu eigast, löngu áður en þau báru
nokkurt skyn á slíkt og þess vegna höfðu þau í mörg ár lifað í þeirri
trú, að þau mættu ekki hvort án annars vera en satt að segja höfðu þau
aldrei átt saman, því að ef eitthvað alvarlegt mál bar að höndum gátu
þau aldrei orðið á eitt sátt. Henni fannst það vera sárgrætilegt, að
foreldrar hennar skyldu vilja þröngva henni til þess að ganga að eiga
niann, sem stoð henni svo fjarri í öllum skoðunum, jafnvel eínungis af
því, að hann var sonur bóndans á næsta bæ við bæ föður hennar. En
hún ásetti sér að láta það ekki við gangast, hún ætlaði að gera enda á
trúlofun þeirra.
En leizt henni þá betur á Andrés frá Velli? Nei, því fór fjarri, að
henni litist vel á þennan háværa og slánalega strák. En það er reyndar
7
minnst um vert um útlitið. Andrés frá Velli talaði og breytti alveg eins
og átti að tala og breyta. En hvað gerði Knútur ? Hann hélt hann yrði
ekki með! Hann hélt að það væri ofmikil áhætta!
Á hverju kveldi sat Andrés frá Velli í stofunni á Efra-Rjóðri hjá
föður Ingiríðar, er þeir voru komnir heim úr leiðangrunum út um sveit-
ina. Þeir ræddu þá ákaft um, hvað þeim hefði orðið ágengt þann dag-
inn, og töldu saman, hverja þeir hefðu unnið á sitt mál, hverjir enn
væru hikandi og þyrftu brýnslu og hvert halda skyldi næsta dag.
Ingiríður sat einsömul á bekknum bak við rúmið með prjónanasína
og hlýddi á viðræður þeirra, en mjög sjaldan gaf hún nokkurt orð fram í.
„Hvernig stendur á því, að Knútur hefur ekki sézt hér í nokkra
daga?“ spurði faðir hennar hana eitt sinn.
„Honum finnst víst, að hann eigi ekkert erindi hingað", svaraði
Ingiriður.
„Hvaða vitleysa!" sagði faðir hennar. „Látið þetta ekki valda neinni
misklíð á milli ykkar. Hann verður líka með; í dag vorum við hjá hon-
um föður hans og loks gátum við nuddað honum til þess að vera með
eins og hinir".
„En þú veizt ekki, að eg kom til hans kveldið áður“, sagði Andrés
frá Velli og brosti í kampinn.
„Þú hefur ekkert minnzt á það“.
„Eg veit heldur ekki, hvort það er þess vert. Eg gaf gamla mann-
inum í skyn, að það mundi ráðlegra að vera með, ef hann vildi, að son-
ur hans yrði nokkurntíma bóndi á Efra-Rjóðri og svo framvegis--------Það
hefur hrifið, báðir hafa þeir orðið jafnhræddir, Knútur og faðir hans og
þess vegna varð okkur svo vel ágengt í dag“.
„Nú-ú!“ sagði Rjóðurbóndinn óánægður. „Þess konar ættu aðrir útí
frá ekki að skipta sér af".
„Auðvitað", sagði Andrés og gerði sér upp bros. „En á þessum
tímum eru góð ráð dýr og allra bragða verður að beita. Hvað sagði
Maðs á Yrjum?"