Þjóðólfur - 20.10.1911, Síða 4

Þjóðólfur - 20.10.1911, Síða 4
156 ÞJOÐOLFUR. út, skal hjer prentaður lítill kafli úr ritgerðinni sem sýnishorn þeirra. Einar M. Jónasson hugsar og álykt- ar á þessa leið (bls. 6—8): „Sá maðurinn, Jón Sigurðsson, sem mest og best hefur opnað augu ís- lendinga fyrir hinum forna rjetti, bygðum á sögulegum grundvelli, ætti að vera nægileg trygging þess, að jeg (o: E. M. J.) ekki þyrfti hjer að fara sjerstaklega að tilvitna í ýmsar ritgjörðir hans viðvíkjandi því efni, enda verðum við nú sem fyr að byggja sjálfstæðiskröfur á þessum rjettindum ásamt þjóðlegum sjer- kennum og einnig á legu landsins, er við byggjum. Það er eitt út af fyrir sig nægilegt, til þess að styrkja okkur í trúnni á þessi fornu rjettindi okkar, að við höfum ekki síðan Jón Sigurðsson leið færst skrefi nær í þá áttina, að auka völd okkar, ef við ekki höfum þá fremur mist rjettindi, eða afsalað okkur þeim með t. d. ríkisráðsákvæðinu, en undirstaða þess, að við yfirleitt getum komið til greina sem samningsaðilar við Dani, er það mjög einfalda að við höfum þann rjett, sem samið er um, því annars er alt þetta skollaleikur, sem leikinn er í blindni, og án þess aðilum sje meðvitandi hvað þeir eru að gera. Nú munu engir Islendingar þeir, sem halda vilja þeirri stefnu tram af hendi Jóns Sigurðssonar, að við værum dönsk nýlenda eða hluti úr danska ríkinu, því þetta var einmitt það, sem hann alla æfi sína barðist á móti, sjálfstæði landsins varð ekki bygt fremur þá en nú á sögulegum grund- velli, á því hvernig Iandið bygðist frjálst af frjálsum mönnum öllum ó- háðum, og hvernig svo sem gamli sáttmáli er skilinn, sem er eina heim- ildarrit frá eldri tímum um sjerstöðu landsins, þá er svo mikið víst, að sambandið milli íslands og Dan- merkur, eða öllu fremur Noregs, er í byrjun bygt á samningi, en ekki á því að íslendingar væru kúgaðir á neinn hátt inn í sambandið eða þá teknir hervaldi eða á nokkurn annan hátt er einkennir vissan hluta ríkis- heildar eða einingar, en þegar rjettar- grundvöllurinn er samningur, þá ætti, eftir kenningu Heimastjórnarmanna, slíkur samningur að geta verið haf- inn er annar aðili óskar þess, því samkvæmt þeirri kenningu er enginn samningur gerður þannig, að hann eigi að gilda um aldur og æfi, og þessi kenning er það sem bygt er á afsal í hendur Dönum á hermálum og utanríkismálum. Þessar hugleið- ingar, þó almennar sjeu og ekki studdar við tilvitnanir einstakra manna, er um sambandsmálið hafa ritað frá því fyrsta, er íslendingar vöknuðu af dvalanum, ættu að vera nægar til þess að sýna fram á það, að hafi ekki öll barátta Jóns Sigurðssonar verið blindingsleikur, þá getur hún ekki hafa innihaldið annað en þetta: Landið er frjálst, og samkvæmt þvf eigum við heimting á og kröfu til þess að vera frjálsir, sjálfráðir öllum okkar málum, án íhlutunar nokkurs útlends valds“. Þessi kafli er valinn af handahófi. Margir aðrir kaflar ritgerðarinnar eru fullkomlega jafnsnjallir. Og mega frumvarpsmenn biðja guð fyrir sjer, ef „Sjálfstæðis' rnenn ætla framvegis að fara að beita röksemdum í bar- áttunni. r-, 'v. / ---O..L1—V- — . Hvað er að frétta? Frá stríðinu hafa frjettirnar komið heldur dræmt, því að Italir slitu símana þar suður við Tripolis og skemdu loftskeytastöðvarnar. Sagt er. að þeir hafi gefið útlendingum 3 daga frest til þess að komast burtu áður en þeir tækju að berja á borginni og flúðu menn þá þúsundum saman. Þriðjudaginn 3. október var svo skorað á virkin að gefast upp, en þau vildu ekki, og Italir byrjuðu þá skothrið á þau, sem varði þann dag og hinn næsta. Lengra var ekki komið sögunni, er síðustu fregnir komu, en talið er víst, að ítalir hafi alla ströndina á sínu valdi, því að þeir hafa útbúnað allan nýrri og betri en Tyrkir, enda höfðu skip Tyrkja forðað sjer heim hið fyrsta, er þau gátu. Stórveldin hafa verið treg til að miðla málum enn sem komið er, en gera sjer hins vegar far um að láta ófriðinn ekki breiðast út lengra. A Balkanskaganum er alt sagt kyrt ennþá, þótt ýms ríki hafi haft vígbúnað, en heima hjá Tyrkjum ber á óánægju með stjórn- ina og búist við, að hún verði að fara frá þá og þegar. í Kína hefur herinn gert uppreisn og heimtað, að ríkið yrði gert að lýðveldi. Kínverj- ar hafa farið að dæmi Japana og semja sig nú mjög að siðum Evrópuþjóða. Hafa þeir t. d. tekið upp nýtísku herbúnað og æft sig af kappi síðust árin. Auðvitað er þessi lýðveldishugmynd komin af áhrif- um frá Norður- og Vesturálfu. íslenskt snijör er að vinna álit. Sagt er, að síðasta sending til Englands hafi selst á 1,35 shill. pundið. Axel Tulinius fyrv. sýslumaður kom með »Sterling« um daginn alfluttur hingað til bæjarins. Nýkomnir frá útlöndum eru bankastjórarnir Björn Sigurðssonog Sighvatur Bjarnason, og Sveinn Björns- son málaflutningsmaður. Hettur aukakennari við Mentaskólann er cand. Böðvar Kristjánsson í stað Agústs Bjarnasons há- skólakennar. Aukakennari við kennara- skólann er skipaður Jónas Jónsson frá Hriflu. Hvalur hvolfði bát á Eyjafirði undan Fagraskógi 26, þ. m. Voru á bátnum 3 menn og bjargaði vjel- arbátui tveimur þeirra, en hinn þriðji fórst, Stefán Guðmundsson að nafni, frá Gálmarsstöðum. Pórður J. Thoroddsen verður læknir á Akureyri í vetur fyrir tengdason sinn, Steingrím, sem ætlar að dvelja erlendis. Alliance Fran<;aise heitir fjelag, sem stofnað var hjer í bænum þann 16. þ. m. Tilgangur þess er að ala áhuga fyrir frakkneskri tungu og bókmentum. Aðalmenn þar eru Magn- ús Stephensen landshöfðingi, dr. Guðm. Finnbogason, Brynj. Björnsson tannlækn- ir, Pjetur Gunnarsson hótelstjóri og Páll Þorkelsson gullsmiður. Almennan þingmálafund hafa þingmannaefni höfuðstaðarins boð- að á sunnudaginn kemur kl. i'/ííBarna skólagarðinum. Nýtt söngtjelag hefur Sigfús Einarsson stofnað. Nefnist aðþ 17 j ú n í og er karla-kór. Tóbaksbúðin „VlKINGUR u ! I j a u g a v e g 5. Vjer höfurn stærst úrval! Vjer seljum ódýrasl: Vindla, Vindlinga, Munntóbak, Neftóbak, Reyktóbak. Munið, að lang-bestu tó- bakskaupin gerast á Lau^ave^ 5. Carl fárusson. Rúg-mjöl og bankabyggsmjöl er best hjá Jes Zimsen. brúkuð fslcnsk, alls- konar borgar enginn betur en Helgi Helgason (hjá Zimsen) Reykjavík. JMT Kaupendnr blaðsins, sem hafa bústaðaskifti, eru beðnir að tilkynna afgreiðslumanni það sem fyrst, svo að þeir geti fengið blaðið skilvíslega. Ritstjóra „Pjódólfs“ er að hitta i Bergstaðastrœli 9 Xolakörfur, Zanrullur, Jalar, Jötur, ISrauðhnífar og önnur nauðsynleg búsáhöld eru ódýrust hjá Jes Zimsen. Hittist venjutega heima kl. 6 -7 e. h. Heiðraðir kaupendur blaðs- ins fjær og nær, sem kunna að hafa fengið — eða fá blaðið fram- vegis — með vanskilnm, eru vin- saralegast beðnir að tilkynna af- greiðslumanni sem fyrst bvaða tölublað þá vantar, og skal þá bætt úr því svo fljótt sem unt er. Skófatnaðurinn hjá Jóni StefáLiissyni er sá besti að gæðum ogvérði. tJlarlm.- *2lncjL~ og ^brongja- c7öt, Regnkápur, Skinnjakka og Vesti kanpið þið best <><*• ódýrast í Austurstræti 1. Ásg. G. Gunntaugsson fy Co. Gerið yður að venju er þjer þuríið að kaupa bHeliur’, að ganga rakleitt inn i Bókaverslun Sigfúsar Eymundssonar. Verslunin gerir sjer far um að láta engan leita þangað árangurslaust að íslenskum bókum, sem fáanlegar eru á bókamarkaöinum. I ’ar íást og allar skólanauð.synjar. Jékaverslun Sigfúsar €ytmmðssonar. Ritstjóri og ábyrgðarraaöur: Árni FVílsson. Prentsraiðjan Gutenbreg.

x

Þjóðólfur

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðólfur
https://timarit.is/publication/72

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.