Lanztíðindi - 12.11.1850, Blaðsíða 1
LANZTIÐir\DI.
1 §5 0.
ð. Ár 13. Tíovember. 31.
R e g 1 n g j örð
um kennsluna og lærdómsprófin í hinum
lcerða skóla í Reykjavík.
11 g r e i n.
Framhald). 3>ær vísindagreinir, sem reyna
skal í við burtfararprófið, eru þær 13 greinir,
sem nefndar eru í 4. grein;skal prófinu liaga,
eins og nú skal greina.
1, í íslenzku skal prófið að eins vera skrif-
legt, og vera í því fólgið, að lærisveinar
riti um eitthvert efni, sem fyrir þá er
lagt, og sem eigi er of vaxið þeirri þekk-
ingu, sem ætlazt verður til af lærisvein-
um eptir kennslu þeirri, * em þeir liafa
notið, og þegar dcemt er um ritgjörðina,
skal eigi fara eptir því, hversu mikla
eða litla þekkingu pilturinn sýnir í ein-
hverri einstakri visindagrein, heldur ept-
ir því, hversu Ijós hugsun lærisveinsins
er, og hversu vel, skýrt og hreint, hann
getur orðfoert hugsanir sínar.
2, í dönsku skal reyna pilta
a) skriílega, með því að láta þá gjöra
danskan stýl, og
h) munnlega, með því að láta þá leggja
út tvo kafla eptir danska rithöfunda,
sem þeir hafa eigi lesið, annan í bund-
inni rœðu, en hinn í óbundinni.
3, í þýzku skal prófið að eins vera munn-
legt; skal reyna lærisveina á tveim stöð-
um í þeim rithöfundum, sem þeir hafi eigi
lesið.
4, í latínu er prófið tvöfalt,
a) skriflegt, og er það fólgið í hœfilega
löngum stýl, og í því, að snara grein úr
latínu á íslenzku, og mega lærisveinar
við hvorugt hafa orðabœkur;
b) munnlegt; skal reyna lærisveina í þvi,
semlesið hefur verið með þeimískólan-
um;verður að þaðminnsta kosti að vera
svö mikiðí óbundinnirœðu, að jafngildi
hjerum bil riti Ciceros um skyldurnar,
(deoffiiciis), hundrað kapitulum af rœð-
um hans og fjórum bókum í Livíusi,
og þar að auki í skáldmælum, sem
samsvarar sendibrjefuin Ilorats, tveim-
ur bókum af sinákvæðum (Odœ) hans
og þremur bókum af Æneasdrápu ept-
ir Virgil; en sjeu aðrir rithöfundar
lesnir, en þessir, sem hjer erunefnd-
ir, þá skulu þeir vera af hinum betri
og eigi allt of Ijettir.
Sömuleiðis skal og láta piltana leggja
út og útþýða kafla eptir einhvern rit-
höfund, sein eigi liefur verið lesinn
meðþeim; mega þeir kaflar eigi vera
mjög torskildir. Við hið munnlega próf
skal og reynaþá hœfilega mikið í latínsk-
um bókmenntum og fornfrœðum (Old-
sagcr, Antiquiteter) Rómverja, ann-
aðbvort út úr greinum þeim í rithöf-
undunum, sem þeir eiga að leggja út,
sje tilefni þar til þess, eða þá sjer
í lagi.
5, í grísku skal að eins reyna læriyeina
munnlega og það í því, sem Iesið hefur
verið með þeim í skáldskap, sagnarit-
um, uppfrceðingarritum eða málsnilldar-
ritum, t. a. m. eptir Herodot, Thukidid,
Zenophon, Plato og Demosthenes, og
verður það að minnsta kosti að vera svo
mikið, að það í óbundinni rœðu jafngildi
1 bók eptir ílerodot, þremur bókum af
Anabasis Zenophons, og þremur bókum
af Sokratis memorabilia, og í skáldmæl-
um, 6 bókum eptir Hómer, eða fjór-
um bókum eptir hann og einhverjum vel