Bóndi - 19.04.1851, Blaðsíða 2

Bóndi - 19.04.1851, Blaðsíða 2
66 brotinn npp n dýnuna bæöi aö ajitan og framan. J3*' rí5ur mikiö á, að laga stærð reiðingsins eptir bestinum; og |>ví ættu nienii líka að liafa ætíð sama reiðing á hverjum hesti, því {iað er auðskilið, að reiðingurinn lagast eptir bestinum, svo hann situr niikið betur á þeini besti en öðrum. Bæði álags- dýnurnar og klifberatorfurnar, verða menn að laga svo í fyrstu, að hvorki Jiurfi aptan eða framan untlir klifberadýnurnar. Jað er betra að festa saman klifberadýnurnar með 2 eða 3 gjarð- arstúfum; en nienn sauma þær gjarðir utan á dýnurnar, svo {lærliggi ekki niðri í hriggnum; það væri og betra að festa þær jafnvel líka við álagstorfuna, svo ekkert geti haggast eða gengið úr skorðum. Til að lilýfa reiðingnum bæði við sliti og vætu, sauma suniir skinn, helzt órakað kálfsskinn eða fol- aldsskinn, á klifberadýnurnar. 3>að er og ómissandi í lang- ferð, að bafa blífarskinn undir kliflieranuni; og er bezt að festa það við klifberafjalirnar. Allan reiðskap í klifberanum ættu menn að bafa svo sterkan og vandaðan, að ekki sjebætt við hann bili; Jiví opt meiöast hestar af þvi, að gjaröir, mót- tök, gagntök eða hagldir bila í klifberanum, svo laust verður á, og klifberi og reiðingur faraúrlagi. Gagntökin ættu menn að hafa í lengra lagi og búa svo um, að ætið sje bægt að stytta þau, ef eittbvað tognar svo, að gjörðin verður of löng ; því það er óráðlegt að bnýta bnúta á silgjurnar, einkum þá ólnarnar eru blautar, því opt verður ómögulegt að leysa bnútana aptur þegar ólarnar liarna. jþað er ætið betra að hafa þjetígirt á á bestunum, en hafa gjarðirnar svo breiðar, að ekki geti hlaup- ið ujip undan þeim. J>að eru opt. dæmi til að hestar meiðast undan lausum reiðingum, þegar laust, er á, en hart er rekið. Jað ríður ekki lítið á aðvarastað baggamunur sje á hestuni, þvi þegar áballast, svo opt þarf að taka í, þá meiðast hestar opt af þeirri orsök. Jótt reiðveri sjeu nú í góðu lagi, þá geta hestar hlaupið ujip af bita og þreytu í langferð; en þau meiðsli eru ekkisvo liættuleg, ef menn við bafa þá varúðarreglu, að baða hestana vel úr köldu vatni umlir eins þá af þeim er sprett. Jað er og gott, ef menn sjá að hestur hefur meiðst og ætlar að hlaupa upp, að taka arfa, væta bann vel í köldu vatni, og leggja síðan yfir. Jað væri annars gott að haía þykkan ullar bak- lepp í langferðum, taka Iiann þegar af er sprett, alvæta hann i köldu vatni og leggja síðan yfir bestsbakið, og þyrfti þá að

x

Bóndi

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bóndi
https://timarit.is/publication/76

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.