Norðri - 24.03.1855, Blaðsíða 3

27
Prentsmiðjnmálið.
I aísendri grein „kaíli tír brjefi“, sem vjer
hiifum tekib ifm í fyrra okttíbers blabib næstlibib
ár, eru sveigbl orb ab því, ab sókn og YÖrn í prent-
smibjumálinu ætti ab vcra sýnd í blabinu sjálfu,
þar þab megi álíta þab sem viÖ^omandi öllu Norb-
ur- og Austur-umdæminu, og síban hafa fleiri
raddir látib til sín heyra, sem allar stefna í sömu
átt; vjet ætlubum því ab nokkru, ab friba þessa
laungun landa vorra, meb því, ab birta orb-
rjettan dtíminn í nefndu máli meb hans ástæb-
uin, því þær sýna allt hib markverbasta, sem bæbi
sækjandi og verjandi hafa fram borib meb og mtíti
málefninu og hvernig dtímarinn hefur ab lyktum
metib hverjar ástæburnar fyrir sig, og þar fyrir
utan meintum vjer, ab málsfærslan mundi verba
of laung til ab geta rtímast í blabinu, nema þab
væri þá stækkab til muna; en þar eb margir hafa
látib á sjer heyra, ab ekki mundu telja eptir sjer,
ab gefa svo sem marki meira fyrir næsta árgáng
ef hann yrbi af þessari orsök stækkabur, og vjer
þess utan erum sannfæröir um, aÖ blab vort er
allt of lítiÖ hvort heldur er, þá áræbum vjer ntí í
næsta blaÖi ab byrja á hinu fyrsta sóknarskjali
sækjandans, og ætlum svo framvegis ab skipta
framhaldi stíknar og varnar í vissa kafla í hvert
blaÖ hjer eptir meb hinum markverÖustu fylgi-
skjölurn, sein hvorutveggju málspartar hafa fram
lagt til stubníngs meiníngum sínum og meintum
rjettindum. Vjer rennum líka hjer fyrir utan grun
í þab, ab skarnmt muni ab bíða þess, ab málsstíkn-
inni veröi meÖ miklu fylgi fram haldiö viÖ Iands-
yfirrjettinn, hvar nærtækir fylgismenn hennar munu
ekki láta sitt eptir liggja, enda þtí vjer ekki aÖ
raunarlausu efum sanngirni landsyfirrjettarins; en í
öllu falli þykir oss þtí hlýöa, aÖ málefnib skipist
fyrir og skoöist af sem flestum, og vjer treystum
því, aÖ innbtíar Norbur- og Austur-umdæmisins,
muni veröa ftísari aö rjetta prentsmiÖjunni hjálp-
arhönd, meb, ab standa þann kostnaö sem forsvör
hennar vib æbri rjetti útheimta, ef þeir af gögn-
um málsins — hvor flestum eru enn tíkunnug —
geta sannfærst um, ab málsstíknin hafl veriÖ ráng-
lega og í lagaleysi byrjuÖ gegn prentsmibjunni,
og ab nefndin hafi enga forsómun sýnt í máls-
vörninni, og ab prentsmiöjunefndin muni hljtíta
aÖ lokum — ef ekki er trabkaö máli hennar meb
raungum þýÖíngum og heimfærslum laganna — aÖ
verÖa fríkennd fyrir ákærum ofstíknara sinna, vib
hina æÖri dtímsttíla.
(A 5 s e n t).
Athugasemdir við uppástúngnar ákvarðanir
(sjá NorÖra 1854 21. blaö).
þaÖ er kunnugra enn frá þurfi ab segja, ab
nokkrir ættjaröar vinir á NorÖurlandi ttíku sig
saman fyrir 5 árum, til ab hvetja til stofnunar
nýrrar prentsmiÖju í NorÖur- og Austur-amtinu.
þab er og kunnugt hvern árángur þetta hefur
lraft: alþýÖa hefur skotib saman nokkru fje til
þessa fyrirtækis, hvatamenn þess hafa útvegaö fyr-
ir þaÖ prentsmiöju, og htín hefur nú staÖib á Ak-
ureyri hálft þriöja ár og starfab svo gott og mik-
iö sem aliir vita.
I brjefi því, um stofnun prentsmibjunnnr, sem
hinir heibruÖu forgaungumenn þessa fyrirtækis sendu
út um amtiö og dagsett var 12. desember 1849
var gp'ört ráb fyrir því, ab prentuÖ yrbu lög um
fyrirkomulag og stjtírn prentsmiöjunnar, jafnskjtítt
og htín væri fengin; en þetta hefur þtí dregist,
og enn er ekkert auglýst á prenti um þetta efni,
nema uppástúnga einhverra þriggja manna, er
stendur í 2. ári Norbra 21. blaöi. þar afsakar
forstöbunefndin þenna undandrátt meÖ því, ab
hún hafi ár eptir ár vænt þess, aÖ almennur fund-
ur fyrir NorÖur - og Austur-amtib gæti oröiö liald-
inn á Akureyri til ab ræÖa þetta almenna og mik-
ilvæga málefni til fullra úrslita. Nefndinni hefur
nú allt til þessa brugbist þessi von, og ftír þaÖ ab
vonum, því hver sá, scm nokkuö þekkir til þess,
hvaÖ amt þetta er víölcnt, livaÖ annríkt flestir
eiga á vortímanum og hvab lítinn áhuga almenn-
íngur hefur á því, aö sækja fundi, gat sjeb þetta
fyrir. Nefndinni getur lieldur ekki orbiÖ hrtísab
fyrir þab, ab htín liafi gjört allt, sem í hennar
valdi sttíÖ, til þess aÖ kalla slíkan almennan fund
saman, því 1853 leiddi htín öldóngis hjá sjer, ab
auglýsa fundardaginn í Norbra, og í vor sem IeiÖ
auglýsti htín hann of gcint, til þess fundurinn yrbi
stíttur úr hinum ijarlægari sýslum, síst afkosnum
mönnum; ekki nefndi hún heldur í þessari aug-
lýsíngu sinni, ab í ráÖi væri, ab gjöra þar nokkra
ákvörÖun um fyrirkomulag prentsmiöjunnar. Nefnd-
in mátti líka vita þaÖ, aÖ á fjöhnennum fundi
mundi ekki verÖa tími eÖa tækifæri til ab semja
lög handa prentsmiÖjunni, þegar allir kæmi tíviÖ-
búnir á fundinn, og engin uppástúnga ábur kom-
in fram um þab efni. Loksins licfur nú nefndin
komist til þessarar sannfæríngar og látiö prenta
uppástúngur til laga, um fyrirkomulag og stjórn
| prentsmibjunnar eptirlcibis.