Norðri - 28.02.1857, Side 4

28
ab vife borguni kaupuiönnum árlega leigu af skuld-
unum, sem þeir eiga hjá okkur. þetta er sann-
gjarnlegt, og rib skuldaþrjótarnir megum una því
vel, einkum af því ab hinir skuldlausu hjálpa
okkur til ab borga leiguna. En hvernig þeim
fellur rábdeildar og dugnabarmönnunum skuldlausu
ab borga skuldaleigu fyrir okkur óspilunarmenn-
ina, letingjana og ráíleysingjana, þab er annab mál.
þegar kaupmaburinn lánar eins og vant er
vöru sína allt vorib, þangab til sumarverzlun byrj-
ar, gctur farib svo, ab hann bresti naubsynja vöru,
þegar hæst þarf ab hófa. Fyrir þetta getur hann
misst mikib af rörum okkar til annara, sem eru
þá byrgari. Ef lausakaupmabur kemur, getur hann
ekki keypt vib hann fyrir vöruskorti; eba þó hann
ætti kost á miklum vörum og góbura hjá verzl-
unar samlagsmönnum, er hann ekki fær um ab
taka móti þeim, þegar hann er búinn ab Iána burtu
sína vöru. Og ofan á allt þetta fær hann sjald-
an borgab,, nema svo sem rúman helming afþví,
sem hann lánabi, fyrr en ab haustnóttum, vant-
ar þá Iíka stundum mikib- til ab allt heimtist, eba
kaupmaburinn verbur ab lána á ný. Og þab mun
hafa borib til ab sumir, sem kaupmenn lána ab
vorlagi, koma aldrei þab sumar eba þab ár meb
borgunina.
Opt verba kaupmenn ab háfa mikib fyrir ab
ná skuldum sínum, og sumar fá þeft' aldrei.
Ekki veit jeg hvort kaupmanninum er eins
meinlegt og leibinlegt sem okkur ab vita ekki
um verb á sínum vörum og okkar, fyrr en
komib er fram eptir öllu sumri. þó skilst
12 bub fór Maurlce ab fá stlngl og vibkvæma tilflnn-
ingn ( fæturna, er ábur vorn eins og dofnir, og kvab lækn-
irinn J)ab gott nierki. pab iná geta nærri hve glöb Ge-
nevieve varb uridir eins og liúu sá ab nokkur bati fór
ab koma, og hversu glabur og þakklátur Maurice var,
þegar hann emátt og smátt fórabgeta hreift fietimia,oghv(Iík-
ur glebidagnr J)ab var fyrir þau hæbi, þegar hann loksins,
eins og vinur lians gemli hermaburinn, gat stabib og kom-
izt lítíb eitt áfram vib tvær hækjur; og aldrei hefur mób-
irin verib glabari ab sjá hln fyrstu skjálfandi skref barns
síns en Genevieve var, þegar húu gekk aptur á hak fáein
skref til ab girrna hann áfram, og kallabi til hans: „dálítinn
spöl eun bróbir" ! og tók hann sva í fabm siun, þegarhaun
var orbinn þreyttur.
Boulogne er nafnkennd mebal borgaþeirraí Prakk-
landi, er vib sjó liggja, af hinum fallegu saudsljottum, er
liggja fram meb sjóiium. þab er skemmtiganga þeirra,
mjer honum muni vera þab verra enn okkur ab
mörgu leyti.
Allir þessir annmarkar, sem jeg hefi nefnt, *g
fylgja verzlunarlaginu því, eem nú tíbkast, held jeg
mundi smáhrerfa, ef hinn verzlunarhátturinn kæm-
ist á, ab selja og kaupa hvert sinn meb ákrebnu
verbi og lána ekki, nema þá meb ákvebnum vöxt-
um og eindaga.
þvíteljeg þessu verzlunarlagi þetta tilgildis:
A., fyrir okkur.
1., rib losumst vib kanpstabar skuldirnar —
þab hlýtur ab verba — og svo smám saman vib
þab illa, sem þeim fylgir. Yib verbum frjálsari,
áræbnari í öllum atvinnuvegum og úrræba meirf,
vitum hvab vib eigum í hvert skipti, og engin bönd
hamla okkur ab verzla því hvar sem vib viljum,
eba hvernig sem vib viljum. þó vib þurfum ab
taka lán, látum vib eindaga þab, og gjöldum af
leigu, þab gjörir oss aldrei annab eins mein og
kaupstabarskuldirnar og bindur okkur ekki nærri
eins og þær.
2., vib leggjum nibur töluvert af smá óþarfa
kaupunum, og rápum ab líkindum sjaldnar í kaup-
stabinn, þegar ekkert fæst ab láni, en silfur
ekki alltjend heima.
3., vib Iærum ab halda saman vöru okkar, og
koma því svo fyrir, ab geta verelab meb hana
mest alla á sumarkauptíb, sem optast rerbur
hollara, en eiga mikib undir haustinu; enda get-
um vib stundum haft hag af því, ab eigavöruna
alla í einu, til ab fá betra kaup.
4., vib fáum opt betra verb á útlendum vör-
sem ■vib bubiu ern, á degl hverjmn. þaugab fóru tvf-
burarnir líka á hverjum degi. Genevleve bar stól, og
setti hann rjett vib flæbarmálib, og leiddi svo bróbur einu
þangab, ug þar naut haun hvern dag hinnar hressaudi haf-
golu. Stundum fóru þau á lítinn blett, er iá upp í land-
inu í góbn skjóli þar sem hann gat fengib mjólk á bónda-
bæ, og haft gott af tilbreytingn loptiagsíus.
Af því ab sjóböbin voru nú stöbugt vib höfb meb
hinni mestu umhyggjnsemi, batuabi Maurice dag frá degi,
Fyrst gat hann gengib fáein skref á hækjunum og svosmátt
og smátt lengra og ab síbustu þálfa mílu. Hann gat þá
gengib ura borgina. og skemmt sjer meb ab horfa á sölu-
búbirnar, og stnddi hann sig vib arm systnr sinnar, og
hvfldi sig þar sem sæti varb fyrir. þau systkynin nrbu
þess opt vör á gangi sínum gegnum borgiua, ab borgarbú-
ar þekktu þau, því saga þeirra hafbi víba farib, og aliir
vissu hina stöku elsku er þau hufbu hvort til anuars, og