Norðri - 24.12.1858, Qupperneq 4

128
sanngjarnir menn geti sjeS, hvort lijer á vife sara-
líking sú, sem herra rifstjórinn ieyfirsjer aí) setja í
greinina, þar sem hann minnist á aíiferb okkar
um saubasöiuna. Nú viljum vib spyrja nefnd-
an herra aí>, hvaS mikib þab hæfilega verb, sem
honunr þykir, átti aö rera, eba hvernig áttum
vib á uppbobsþingi ab kúga menn til aÖ gefa
meira fyrir þá, en þeir voru verÖir? Annars
finnst okkur, ab herra ritstjóranum sje hægra ab
hlaupa eptir ósönnu slabri og setja þab í blab
sitt, mönnum til óvirÖingar, heldur en okkur,
sem búum hjer á fióröungamótum, ab varna
útbreiöslu fjárkláÖans, svo aö hann og hans lík-
ar ekki geti út á sett.
Svo aÖ herra ritstjórinn geti látib söguna
um hjer nefnda sauÖasölu okkar koma rjett fyr-
ir almennings augu, viljum viÖ biöja hann, aÖ
taka hana þaÖ fyrsta í blaö sitt NorÖra.
Staddir í Fallandastöbum 8. dag desember 1858.
Th. Bjarnason, Ð. Jónsson.
P r j e 11 i r
lítleii*lar: Eptir langa biÖ kom sunnanpóst-
urinn loksins 16. þ. m. En þó aÖ liann færÖi
oss blöÖin dönskn frá því í septenrber og til 8.
nóvember, er þó lítiÖ á þeim aÖ græöa, enda
höfum vjer ekki enn getab lesib þau nema laus-
lega. I Ðanmörku hefur árferÖiÖ verib hib bezta,
og uppskera á ílestum korntegundum töluvei t betri
en í meÖalári, svo korn var ab lækka í verÖi og
seldist þó mjög dræmt, því kaupendur vildu bíÖa
byrjar, því þeir hafa vonazt eptir aÖ þaÖ fjelli
enn í verbi. FiiÖur er nú sem stendur um all-
an heim, nema á Austur-Indlandi, en þó búast
Englendingar viÖ, aö þeir muni geta sefaÖ þar
uppreistina í vetur aÖ fullu og öllu. þaÖ hefur í stríÖi
þessu sannat, hiÖ fornkveÖna aö drjúgur erland-
herinn, því þó aÖ Englendingar hafi unniö þar
margan sigur vib mikiÖ ofurefli, þá sprettur þó
t
upp liö gegn þeim jafnóöum. Ovild nokkur
kom milli Frakka og Portúgalsmanna, og urÖu Portú-
galsmenn aö láta undan og gjalda fje nokkuö,
því Napóleon hjelt málinu fram meira meö kappi
en rjettindum, og vildi ekki taka milligöngu Eng-
Iendinga, en IrótaÖi höröu, svo ab Portúgalsmenn
uröu ab láta til sveigast.
Hib merkasta, sem viÖ hefur boriÖ í Dan-
mörku er þaÖ, ab Ðanastjórn hefur nú ab lykt-
um látib til fulls og afis undan í þrasi því, er
veriö hefur milli hennar og þjóÖþingisins í Frakka-
furöu á þýzkalandi út úr hertogadæmunum, og
konungur vor hefur nurniö úr lögum alríkislögin
aö því leyti sem þau snerta þýzku hertogadæmin
Holstein og Lauenborg, ogaÖrarþær seinni lagaá-
kvaröanir, er Danir höfÖu gjört, og sem mis-
bjóöa þóttu rjettindum hertogadæmanna og þjób-
verska sambandsins. Agreiningur þessi var eins
og alkunnugt er svo undir kominn, aö eptir aö
Danir höfbu fengiÖ sefaÖ uppreistina í hertoga-
dæmunum, settu þeir stjórnarskipun hertogadæm-
anna eptir sínu eigin höfii, og gáfu svo út al-
ríkislög, er allir hlutir ríkisins skyldu heyra und-
ir. Var þetta gjört aÖ fornspuröum rábgjafaþing-
um hertogadæmanna og allsherjarþingi þjóÖverja.
En ekki hafa þjóÖverjar nje hertogadæmamenn vib-
urkennt Iög þessi, og nú mundi því ófriöur haf-
inn aÖ nýju, heföi ekki konungur og stjórn hans
gripiö til þessa bragÖs, aö ónýta lögin fyrir her-
togadæmin. Ernú rábgjafarþing hertogadæmanna
boÖab saman 3. jan. næstkomandi, og þarf varla
aö efa, aö Holsetar fylgi þar fram máli sínu kapp-
samlega, og heimti fullt jafnrjetti viö Ðani, enda
hafa þeir öruggan bakhjall þar sem þjóöverja-
land er. þaÖ er nú reyndar bágt aÖ segja hrern-
ig samningar inuni fara milli hertogadæmanna og
Danmerkur, en þó þykir þaö líkast ab alríkis-
lögin eigi nú ekki langan aldur ólifaban eins og
þau nú eru, og aÖ annabhvort Wjóti stjómin ab
breyta þeim töluvert, eÖa gefa konungi aptur
einveldi, eba í þribja lagi aö veita þessum vík-
ishlutum fullan sambandsrjett, og er þó vansjeb,
hvort hertogadæmin taka hinu síbasta boöi, því
þau vilja mjög, sekum tungu og þjóÖernis , draga
sig til þýzkalands.
þab kann mörgum aÖ þykja gaman ab lieyra,
hvernig gengur meÖ segulþráöinn og stóra skipib
enska Leviathan; og skulum vjcr því geta þess
meb fáura orbum. þráÖurinn yfir Atlanshaf bil-
aöi nokkuÖ skömmu eptir aÖ hann varlagöur, og
ætla menn þaÖ hafi veriö allskammt frá Eng-
Iands ströndum, svo aö hann verÖur varla brúk-
abur í vetur. En þó þarf varla aÖ efa, aö þab
takizt aö bæta hann aÖ sumri, svo aö þetta fyr-
irtæki fái framgang. Ver hefur nú gengiö meö
Levíathan, því svo illa gekk Englendingum aö
setja hann frarn, aÖ þeir voru aÖ því lengi sum-
ars, og kostabi þab 80,000 pd. sterling; jók
þetta svo mjög kostnaÖinn, aÖ fjelagiÖ, sem haíöi
tekiö sjer fyrir hendur aÖ smíba skipiÖ og búa
þaö út, vildi ekki leggja meira í sölurnar, þeg-
ar búiö var aö koma því á flot, og hefur síb—
an vcrib aÖ reyna aÖ selja þaÖ, og hafa þeir