Norðri - 10.12.1859, Síða 8

120
er silfursmiíiur Stephán hreppstjóri Stephánsson á
Álptanesi si\íur. Af þeim 4 börnurn, sem þeim
hjónum varb aubib, dóu hin 2 á unga aldri. Hús-
frú þrúbur var mesta stillingar, stafefestu og sórna
kona, og í mörgu tilliti prýbi stjettar sinnar.
Meb sunnanpósti hinum síbastkomna frjett-
ist hingab lát merkisfólks í Húnavatnssýslu: Jón
stúdent í Vífcidalstungu Fribriksson prófasts þór-
arinssonar a& Breibabólstab. Hann var einhver
hinn ríkasti og höfbinglegasti óbalsbóndi í Húna-
vatnssýslu og átti sjálfur hiÖ merka höfuÖLól
Ví&idalstnngu auk fleiri jarba. Börn hans eptir-
lifandi eru þau Páli stúdent Vídalín og Gubrún
ekkja sjera Jóns sáluga Sigurbssonar ab Breiba-
bðlstab í Vestnrhópi. Jón stúdent Thorarensen
var hinn mesti höldur í búi, tryggur og vinfast-
ur og höfbinglyndur vib vini sína; ríkur var
hann í hjerabi og kappsmabur, og er þvf skarb
fyrir skildi í Víbidal, er hann er frá failinn. Frú
Ingunn Runólfsdóttir á þingeyrum kona Jóns
kammerrábs Jónssonar er og nýlega sálub. Hún
var hin nettasta kona, gób og hugljúfi allra er
þekktu hana. 7. nóvembcr næstlibinn andabist
merkiskonan Erísabeth þorleifsdóttir kona Erlend-
ar hreppstjóra Pálmassonar í Tungunesi á bezta
aldri, og áttu þau 3 börn á lífi; 26. sama mán-
abar dó Björn bóndi Bjarnarson á Brandsstöbum
i sömu sýslu. Hann var álitinn einhver hinn
fróbasti mabur af leikmönnnm þar um sveitir,
og ritabi margt. Hann byrjabi á æskuárum sín-
um ab halda dagbækur um vebráttufar og alla
merkilega vif burbi utanlands og innanlands er hann
gat til náb, hvab og á hverjum tíma hvab eina
. tilbar. Líka lagbi hann sig tnjög eptir ættfræbi,
og fleira hefir hann eptir sig látib.
Auglýsingar.
Ef ab einhver ættfróbur mabur f Borgarfirbi
eba á Vesturlandi getor frætt mig um ætt Sveins
Jónssonar föfur Sigríbar sálugu Sveinsdóttur,
fyrri konu Arnórs prófasts í Vatnsfirbi; hvers
son þessi Jón fabir Sveins var og til hverra
manna hann átti ab telja helzt í beinan karllegg,
bib jeg hann svo vel gjöra og skrifa mjer um
þab 8vo nákvændega sem hann framast getur.
Akureyri 5. desember 1859.
Sveinn Skúlason.
jþess hsldnr sem þ»b er sjaldgæfara, ab landsdrottnar
oppgefl landsetnm sínum jarba afgjöld sín, þykir mjer und-
irskrifnlnm bæbi skyldugt og rerlugt, ab lýsa því, hversu
maunkærlega sjiilfseignar bóndinuVgnor þDriákur) þorlákisoH
á Vöglnm brást undir bagga meb mjer og tteirum sfnum
laudsetnm, ab gefa okkur upp jarbagjöld okkar fjrrir nm-
libib ár. Fyiir þetta veglyndi votta Jeg honum mitt aub-
mjtíkt og skyldngt þakklæti, nm leib og Jeg æskí þess, ab
ávarp þetta gæti vakib upp í hnga efnabra sjálfseigara og
nmbobsmanna þessi orb lausnara vors:
#Far þú, og gjör slíkt iiib sama“.
Kollugerbi dag 5. desembermán. 1859.
Sigurbur Davíbson.
Fjármörk.
Sýlt bægra; tvístýft aptan vinstra og bitl framan.
Páll Gubmundsson Haildórsstubum í LjósaVatnsbrepp,
Hamarskorib hægra; stýft og gagnbitab vinsSra.
Fribrik Jóbannesson Fljótsbakka f Helgastabahrepp.
Voltaire og Piron.
þab bar til eitthvert sinn, ab þeir Voltaire
og Piron komust í orbahnippingar og, þóttist Pir-
on verba undir. Gengur hann þá daginn eptir
ab dyrum Voltaire og krítar á hurb hans þetta
orb: Coquin, þ. e. skálkur. Voltaire var heima og
heyrbi ab komib var vib hurbina; lýkur henni upp,
og liefir vebur af manni, er hljóp ol'an sticann.
þá gekk Voltaire ab glugganum, og sjereb Piron
skauzt út úr húsinu og fór hratt. Lítilli stundu
seinna fer Voltaire ab iiitta Pirori, og kom á hann ó-
vart; vissi Piron því nær ekki hvab hann átti af sjer
ab gjöra, og sagii: Jeg er ybar aubmjúkur þjónn,
herra Voltaire! Hvernig á jeg ab þakka ybur
þann sóma, er þjer synib mjer, meb því ab sækja
mig heim? þá svarar Voliaire: Jeg er líka
ybar aubmjúkur þjónn! Jeg las ában nafn ybar
á hurbinni hjá mjer, og hjelt mjer því skylt, ab
sækja ybur heim.
Betra er að vita rjett en hyggja rangt.
Einu sinni ætlabi skóari einn í Parísarborg
ab fyrirfara sjer. En til þess ab dálítib kvæti
ab því, þegar hann skildi vib heim þenna, þá
skrifar hann þessi orb á miba: Jeg breyti ab bob-
um hins rnikla meistara Moliere, því hann segir
svo: sá mabur sem a!lt hefir misst, og einkis hef-
ir ab vænta, sá hefir næga orsök til ab láta hug-
fallast. „Síban brá hann hnífnum ab barka sjer,
en þá kom honum til hugar, ab sig kynni ab
rangminna þetta, og einhver annar en Moliere
hefbi ef til vildi komizt þannig ab orbi. Til þess
nú ab ganga úr skugga um þab, og verba sjer
ekki til mínnkunar eptir daubann, tekur >hann rit
Moliere og fer ab fletta þeim, les eitt eba tvo af
leikritum hans og — gleymdi ab fyrirfara sjer.
Eigandi og ábyrgðarmaður Sveinn Skúlason.
Prentíb í prantsmbjBnnPá Akurejri. hjá H. Helgasyni,