Norðri - 30.04.1860, Blaðsíða 3

27
— orku til ei sporum —
ibnir vorar einn og hver
cptir statuli og kjörum.
f>á mun skortnr flýja frá
og frekt ci kostum þrengja,
þá mun hægt a& sýna og sjá,
hvafe sumir nær vefengja:
afe sína fósturfoldin kær
fæfeir mörgu nifeja,
ef sjáifir bara viljum vær
vinna afe því og slyfejg.
Vorar fundife fáum þá
forfea nægtir betri,
niifeur kvffenir megum sjá
móti nýjum vetri;
ánægju vife afeför haus
yfir ntunum lýsa,
og miskunn gáfea gjafarans
glafeir endurpn'sa.
Jón Mýrdal.
(Afesent) Jeg vr nil afe Iesa alþingistífeindin,
og er jeg svo heppinn afe vera búinn afe komast
yfir 5 hepti, þó ckki sje nema 7 mánufeir sífean
þinginu var slitife; samt cru þafe ekki gjafatífe-
indi, cr jeg hefi undir iiendi, og skal jeg fúsiega
taka undir mefe þeim alþingismönnum sem sögfeu:
þafe væri ekki daiurinn sem þyrfti afe borga tífe-
indin mefe, er stæfei þeim fyrir almennings bylii,
heldur hinn úhæfiiegi dráttur og erfifeleiki vife afe
geta fengife þau heim til sín; og fmnst mjer afe
alþingi hafi lítife bætt úr þeiin vandkvæfeum mefe
uppástungu sinni, um útbýtingu þeirra gefins til
hreppanna; þingife heffei heldur átt afe finna ráfe
til ab ílýta prentun þeirra og greifea fyrir útsend-
ingu þeirra; en hafi slíkt ráb ekki verife fyrir
hendi, þá álít jeg uppástunguna batri en ekki, því
þar vife minnkar fje þafe, sem almenningur legg-
ur á borfe fyrir rotturnar í Eeykjavík, er jeg
fyrir mitt leyti vildi helzt afe væri ekkert. Mjer
lieffei annars sýnzt tiltækilegast, afe tífeindin væri
prentufe í Kaupmannahöfn, og send sKan í lieilu
líki á alla verzlunarstafei hjer vife land mcfe fyrstu
skipum á næsta vori, og mundi þafe verfea hife
greifeasta og umsvifaminnsta, en verfea útsöiu
þeirra til gófera framfara; því þegar tífeindin eru
prentufe í Reykjavík er verib afe unga einu og einu
hepti til einstöku nianna hingafe og þangafe um
landife, svona eptir því sem þau dragna út úr
prentsmifejunni, og eru svo þessi hepti búin afe
ganga sjer til húfear, þegar Inksins öll bókin er
fáanleg, svo menn nenna ekki afe verja ómaki og
fyrirhöfn til afe útvega sjer þau, þegar inenn eru
búnir afe snapa upp rneiri part af innihaldi þeirra
bæfei úr blöfeunutn og á atinan hátt. Mfcnn kunna
afe segja: Ef^tífeindin eru prentufe í Kaupmartna-
höfn verfeur drátturinn enn meiri, þar sem eng-
inn fær þau fyrri en eptir næstum ár, og er þafe
í sjálfu sjer satt, en þó mun optast lifeife á áriír
þegar þau eru tilbúin frá Reykjavík, og afe minnsta
kosti er þafe eitthvert ólag, ef menn gæti ekki
fengife þau fyrri en 14 dogiim fyrir næsta þing,
eins og einn þingmafeur sagfei heffei þó orfeife sitt
hiutfall um tífeindin frá 1857. —: Fyrst jeg er nú
á annab boife afe minnast á alþingi og alþingis-
mál, skal jeg láta þá ósk í ljósi, afe sem llestir
riti í blöfeunum um mefeferfe og úrslit ýmsra mála á
þinginu, þær athugasemdir, er þeim kynni afe hugs-
ast, því þar sem þingife hefir og á afe hafa tillit
til þjófeviljans og almennings álitsins, þá er naufe-
synlegt afe þetta hvorttveggja sje gjört lumniigt,
og verfeur þafe bezt á þcnna liátt, því jeg get
ckki kallafe afe þjófevilji og abnennings álit láti
sig ætífe í ijósi í bænarskrám; og þó þær sjeu
samdar á einhverri fundarnefnu og undirskrifafear
af nokkrum mömutm, en sífean reknar á þingife
án þess fleiruin gefist kostur á afe sjá bær; og
skaijeg í þessu falii benda til hclgidagamálsins,
cr jeg kalla fengi hlægileg úrslit á þinginu, og
væri óskandi aö líkt færi ekki um fleiri; því
jeg er hræddur um, afe virfeing þingsins rýrni
ef þafe ver túnanum lil afe brjóta nifeur á þessu
þingi þafe, sem þatf byggfei á liinu.
þafe er nú einkanlega- eitt mál, sem þingife
Itaffei' til mcfefeifear seinast, sem hefir valdfe ept-
irtekt niína; en þafe cr „um illa mefeferfe á skepn-
utn.“ þ>ó ekki liafi jeg sjcfe úrslit þessa máls, þá
geng jeg afe því vísu, afe þau hafi orfeife í sömu
stcfnu og bænarskráin óskafei-; meb því jeg sje ab
fleslir af þingmönmnn áiitn naufesynlegt lagabofe,
sem ákvarfeafei straff fyrir illa mebferfe á skepn-
um, og álitu enda ekiú svo vandasamt að semja
þafe. Jeg skal nd engan veginn upp á standa, afe
mefeferfe á skepnum sje í alla stafei eins og hún
ætti afe vera, heidur þvert á móti, afe lienni sje
mjög ábótavant, þegar litife er yiir þafe almenna,
og afe þab sje skylda mannsins, afe gjöra hvafe í
hans vaidi stendur, til afe vernda rjett og frelsi
skepnanna, en eigi afe sífeur áift jeg mikife vanda-
verk afe semja nýtt lagabofe um þetta efni, sem
-vcl ætti vife hin óteljandi tilfelli og kringumstæfe-
ur, sem þessu eru ætife samfara, og sem gæti
"verkafe nokkufe í þessa tilæiiufeu stefnu; hilt
þykir mjer liggja í augum uppi, afe siíkt lagabofe
gæti reist daglegar þrætur og málastapp miill
inanna, sem þó ekkert yrfei úr annafe en óvild og
liatur afe lokum; þegar svona hver á afe koma
upp um hinn, þá vil jeg ímynda mjer, afe notafe
yrfei smátt vife þann, sem einum væri mifeur í þokka
til, en aptur sjefe í gegnum fingur vife hinn, sem
þó væri niáske hegningar verfeari, fyiir utan þafe,
afe ekki er ætífe liægt afe sanna tilganginn í verk-
um manna mefe afleifeingunuin, og mundi opt hinn
ákærfei koma vörn fyrir sig, og rriálife einungis
verfea afe ónýtu þrasi. I landslögum vorum eru
nógar og greinilegar ákvarfeanir, sem mifea til afe
vernda skcþnur, sem einum tilheyra, fyrir illri og
skafelegrí mcfeferfe annars: þafe er því eiíiungis afe