Norðri - 16.10.1860, Blaðsíða 3

gckk jeg meb presfskonunni og börnum bennav
f'ram í Stórliiif&askóg, sem 'svo er nefndur. Stör-
liöftinn liggur rjett skamint fyr'r innan túnib á
Skinnastöbum og cr því nær allur skógi vaxinn.
Af honum er næsía fagurt »íðsýni, og hvergi sjer
tnabur jafnvel yíir þe.ssiir sveitir og þaban. Mestr
ur er skógurinn fyrir nefcan iiöfíaim. |>ar er
rjóbur í lionum og gerbi nokkub; sem nefnt cr
Maríugerbi. þangaö var ferbinni heitibj en svo
Iiór og þje11qr er skógúrinn', ab þó ab vib þætt-
umst taka rjetta stefriu af höfbannm villtumst vib
þö svo,ab vib fuhdum ekki gerbib. þetta er nú
dagsunna þó ab þjer þvki þab, ef til ivill, ólfk-
legt, ab menn villist í sk.ógunum hjer á Iandi, en bæbi
var þab ab vib leilubum ekki Icngi og svo var þessi
skógtir mcb þeim stærstu hjer á lamii sem jeg hefi sjebi
og er allur nýgnebings.-kógur. Svona gekk þcssi dag-
ur. Piesturinn sjera íljörleifur GuttofmssQii var vib
jarbarúttekt og k<;m ekki heiin fyrr en urn morg-
iminn eptir um fóiafertai tfma., þá lór jeg af stab, og
þó prestur væri þreyttur fylgdi þann mjer þó út í
Sandiun. Ilann cr gkeinmtinn tnabur og glub-
lyndur, þó hánn hafi haft margar raunir um dag-
ana. Hann bev þa:r vel, og lietur ekki níikib á
sjur finna. A111. of ör mabur œu« . hann vera t' 1
ab. auka þann lUut af Ilofsaubnurn sem fjeii í
hans ldut. Arni hreppsljóri í Skógum, einhver
meb 'greindustu þiendmu þir nyrbra, var Hka
ab skrifa tipp hú og taka út jarbir svo jeg hafbi
ekkert af honum nema ab sjá hann í svip. Jeg
varb.lílca snkiim þess, ab ferb min hafti gdngib
svo seint, iib liætta vit ab linna hinn aldrába merka
mann Eirík Sigvaldason f Hafrafellsiungu.
Jeg reib nú út í Sand sern kaliaíur er út
ab Ærlækjarseli. {»essi sandur bér engau veginn
nafn með: rentu, því þar er grösugt mjög og jarb-
ir góbar,, og sýnir þab tne'f.al anwars, ab Arrii
hreppstjóri gaf 600 rd. í festu fyrir Skóga þeg-
ar honpnn voru byggbir þcir fyrir nokkrum ár-
um. Jeg þurfti ab koma ab Ærhekjarseli til ab
finna vin okkar Bessastata Björn,' sem ætlaíi ab
fylgja mjer sprett úr hlabi. Æriækjarsel er hin
fríbasta jiirb og mjög snoturlega umgengin; allt
er þar snoturt, þrifalegt og myndaríegt. Bærinn
vel húsabur, stór stofa ve! smfbub og falléga mál-
ub, fólkib hib alúblegasta og gestrisnasta. Jeg
snæddi þar dagverb og var þab.eptir ötru, hve snot-
urlega á borb var borib og allt vel og faílega
framreitt. þjer þykir þab nú, el' til vill, smá-
smugk’gt ab tína slíkt tjl, cn þab cr þó ckki í
raún 02 veru. Bmndur vorir, sem láta sjer atint
um ab skieyta heimilib eptir efnum nieb öilp því
er gjörir Hlib inndieit og fagurt, eiga hinar mestu
þakkir skilib. þab er langt frá því, ab jeg' vili;
| mæla incb neinni óhófiegii vibhöfn hvorki í klæba-
burbi eba húsbúiiabi; en þó er mjer miklu kær-
ari ab þiggju greibann hjá góbum bónda í snotru
lireitilegu herbérgi, lieldur cn á ruslakistu maura-
pákans út í skeininu, þó ab jeg viti ab hinn síb-
ari eigi skiidingiiuin fleira fyrir það liann ekki
byggir befur. Jeg álít þab einliverja hina mestu
framför hjá bændastjettinni nú á tírnum, livab
mlkla stund margir Ieggja á ab byggja vcl og
snoturlega.
Nú er lialdib áfrain ferbinni og ribib út fyr-
ir Axarnúp, sem skilur Axarfj<tib og Niipásveit.
Núpurinn er allliár og brattur og ,þar í er Grett-
isbæli. {>ab er lítib bæli undir stóruin steini
hátt í skri.'unni iindir mípnum, og þar á Grett-
ir ab hafa legib og liafa kátab til fjéfan^a ofan
á véginii. Kkki sá jeg n.ú Gretti ganga þar iim
sættir, sem reyndar lieidur ér ekki vib ab' búast,
enda var jeg svo fangafár, ab lionum hefbi varia
þótt dmaks'ins vert ab skoba föggur mínar. Núpa-
sveitin öll liggur iiátt, og þó ab sveitin sje sj.aif
fremur. ófrfb, þá er þar hib fegursta útsýni ve»t-
ui' yfir hinn breiba Axarfjarbarflóa. Jeg reib ab
Snartarstöbum um kvöldib ab finna fornvin minn,
Stephán umbobsmaiui Jónsson. Hanu hefir opt
verið I sýsiumanns stab og er hinn fermastimafr
ur í ölluiii þess konar sýslunum. þaðan fór jeg
aptur um kvöldib ab Piosthólum og var þar nótt
lijá sjera Hjálmari þorsteinssyiii. Presthólaý eru
Ijót jörb og fremur leibiníeg, ef ab presturinn hefbi
ekki byggt stabinn svo ágætlcga upp. þab er öl) furba,
áb.harin skuii ú jafnfátæku braubi hafa haft kraþt
til ab byggja svo vel <ig reisnlega, og saniiar-
lega ættu þeir prcstar, sem fara svo vel mebprests-
jarbirnar, ab njóta þess til ab fá betri brauö:. All-
ir eein þekkja gkblyndi sjera Jljálmars ge’ta
því nærri ab mjer muni hafa þótt gaman ab
hafa hann fyrir sainferbainann ylir hina löngu
Hólaheibi. Vebunvar háifléitt, súlda og rigniiig
og stuiidmn nibaþoka, en þó fann jcg lítt til vega-
lor.gdar. Heibin er mjcig iítib brött ab vestan-
verbu en ab austan til har fjallgarbur, ogeruþ ir
nýbýli nokkur austan á heibinni. Upp á fjail-
igarbinum, sem er fjarska hár, er stöbnvativ æbi
stórt, sem iiefnt er Vibarvatn, og er sagt þar'sje
! silungur í. Atrstur af er hciíin mjög brött, cn