Norðri - 20.11.1860, Qupperneq 3

107
Inmbutn eptÍT fráfærur í vor, og er niönnum d-
]j<5s talu þeirra.
Cm }ti& sjötta atribi æíluin vjer oss rauni ó-
hætt ab fuliyrba, a& engin kind sje á þessurh árs-
tíma meb óþrifakiába, því bæöi eru þess mjög
fá dæmi, aö bans bafi nokkurn tíma orbib vart ab
haustlagi, og svo er þab óbrigfml regla bja mönn-
um <'þessum sveitum ab lóga undir eins hverri
þeirri kind, sem í sláturtíbinni iieíir á sjer vott
til nokkurs sjlikleika. Og af þeirri ástæhu má
og teija þah víst, ab engar sjúkar saubkindur sje nú
til svo menri viti, er teija heffi átt { hinu sjö-
unda atribi eyönbiafanna.
Nú meb því oss er meb öllu ómögulegt a?> gefa
áreiSanlegar skýrslnr um sum atriSin í iiinum
optnefndu eybublöbum hinnar virbulegu klába-
nefndar, 9g ab { suma dálkana er ekkerf aS
skrifa, þá erum vjer neyddir til ab senda ybur
herra kammcrráb eySublöbin óskrifub aptur ti!
baka.
nitnS i ottti'bermíiiuf’i ISSO.
B. Arnason
breppstji'iri f Svalbarfisstrandarhrí’pp.
Stephán Grímsson. E. Asmundsson
hruppstjúrar f Grýtribakliabrepp.
Astn. Gísiason. Jón Sigfússon
hreppstjórar í itálsbrepp .
J>. G. Jónsson. A. Benediktsson
lireppstjúrar í Ljósavatnsbrepp.
Jón Sigurfsson
hreppstjóri í Skútnstabahrepp.
Æ FIS A G A
M.h amed Ibn Abdaliah fram ab fióttanum
til Medína.
(Pramh.). Menn verha einkum ab gæía þess, afe Mo-
bamed Ijezt ekki ætla ab síofna ný trúarbrögb,
heldur endurnýja þau trúarbrögb, sem rnennirnir
hef&u í fvrstu fengib af drottni. „Vjer fyigjunr4
— segir koranin (þ. e. trúarbók Mohameds) —
„Abrahams trú, hans hiris rjetttrúaþa, sem ekki
dýrka&i neina faisguhi.- Vjer trúutn á guh, á þab
sem oss er sent og til vor er komih frá Abra-
ham, Isinael, ísaak og Jakob og ættkvíslunum, á
þab sem Móses og Jesús hafa oss fhendur feng-
i&, þaf) sem girb hefir talafe fyrir mtinn spámann-
anna; vjer gjörum engan mismun á þeim, eri fel-
um oss gufi.“
Koranin — af arabiska orfinu kora þ. e.
iesa ef a íaeraj — cía hina stóru tiúarbók sína kom
Mohamed frara meS í smásmökkum, eptir því sem til
íinningar hans komu í hreitíngu e?a kringum-
etæburnar1 útheimtu, Hann frambar ekki koran-
in eem silt rit haldúr sem gubdórolega opinber-
un, gubs eigib orf>. Sjálfur gabdóinurinn er ætfiö
látinn tala. „Vjer höfum sent niÖur tii þín sann-
leikans bók, til þess aö ritning sú, er þar í birt-
ist, geti sísMöst oröib og haldizt hrein ogjómeng-,
uö (koranin 5. kap). „Móseslög — segir þar enn-
íremur — hafa um stund veriö, leiöíogi og stjórn-
arí mannanna. þegar JesÚ!i Kristur konj()urÖu
þau ab víkja fyrir evangeiio. En nú ry&nr kor-
anin þeim báöum úr sessi, því bún er fullkomn-
ari og skiljanlegri en hvortvegai hin kenniugin,
og skal uppræta ýrasar óvénjur, sem fyrir hir&u-
ieysi og spiiiingu játenda þeirra hafa smevgt sjer
inn f trúarbrögi in. Hún er lögmáisins fuilkomn-
un — og eptir a& hún er komin veröur|jengin
goÖdómleg opinberun. Eins og Mohamed er iiinn
sífcasti eins er hann líka mesturaiira spámanna,
sem sendir hafa veriÖ ab birta gnöss vííja “
Hyrningarstei’hn liinnar endurbæUu trúar vai-
-þaö, ab guö væri einn. „þa’ð er enginn annar
guf) en guö,“ rar hin fyrsta iærdómsseíning. þess
vcgna voru þessi trúarbrögö költnf) „is!am,“ sem
er arabiskt orö, og þý&ir „hoiiusta Vib gnb.“ Vib
þessa afeaiIærdómsBetningu var bætt „og Mohamed
er hans spáma&ur.“ Ank þess'afe gnb sje einn
kennir þesíi trú líerdótninn um gubs engia eba
þjónustusama anda, um upprisu iíkamans, d.óms-
dag, !aun og hegníngir í öbru lífi og um foricig.
Mikib af því sern stendur í koranin má rekja
tií biflíunnar, Mischna og Taimud, kennslubóka
Gybinga; einkum heftr koranin þabatt tekib hin-
ar undariegu en skáidtegn sagnir um englana,
spámennina, forfeburna og góba og vonda anda.
Mohamed hafbi snernma borib mikla virbingu fyr-
ir gybinga tr'ú, enda ætla tnenn, ab móbir hans
bafi veriö þessarar trúar,
Trúaireglur þær, sem koma fram í koranin,
eru þd einkum byggbar á læi dómssetningum þeim.
er nýja testamentib kennir, eíns og Mohamed hafbj
fengiö þær fijngum tii irjá hinúm kristnu írúar-
flokkum í Arabíu. Fyrir lausnaranum skyldu aii-
ir bera iiina raestu lotningu, því hann befbi ver-
ib spámaÖur raeb mestri andagipt fyrir daga Mo-
harneds af öiium þeim, er serulir höfðrt verib ab
endurbæta iögmáiib; en því var neitab, ab hann
væri Eubdómlegur, og væri stórgiæpur ab áiíta
slíkt; þrennlngariærdómurinn var og álitinn dhæfa