Norðri - 28.12.1861, Blaðsíða 1

NORBRI.
1861
9. ár
S§. Desember
29.-30.
Frjettir.
(Innleiidar). Sunnanpðsturinn kom nú
loksins um sama leyti og hib síbasta biaí af
Norbra kom út, ab kviildi þess þrettínda þ. m.,
httfíi hann fengib úfærb mikla einkum fyrir sunn-
an fjöll enda bebib eptir póstskipi sökum þess því
hafbi hlekkst töluvert á vib England á útleib næst,
svo þab þurfti ab bíba abgjörbar. Ekki bárust neinar
merkisfrjettir ab sunnan eba vestan tneb þessari
póstferb. Harbvibri þau og snjóar, sem voru hjer
lengstum í nóvember, liafa einnig náb stibur, og
Ijet póstur jafnvel svo yíir, ab þab hefti verib
fullt cins hörb tftin sybra cins og hjer. Enda
er skrifab, at frostib hafi verib þar 16 mælistig
uin þab leyti.. Fískiafli liaf'i í haust verib töiu-
verbur sybra margt en smátt framan af, en eptir
harbvibrin í nóvember þegar aptur fór ab gefa
til sjóróbra fjekkst væn (sa og lítib éitt af þorski.
Reykvfkingar hafa nú og byrjab nýja veibi, er
þeir pjöra út tvö opin skip til hákarlaveiba, og
eru þeir 4 og 4 í fjelagi um þab. Hafa þeir
þegar fengib góban alla til byrjunar. þab er
annars merkilegt, hve lengi Reykvíkingar hafa Iát-
ib dragast ab hafa þess konar ntgjörb, þar sem
vjer vitum ekki betur en hún hafi ábur lánast vel
Einari sáluga snikkara Helgasyni og Selsbræbr-
um, er síban hafa stundab hana. Ef ab nógur
hákarl væri fyrir suburlandinu gæti þessi veibi-
útgjörb orbib þar fullt eins ábatasöm og hjer
nyrbra, og ekki eins liætt þar vib sk ipsköbum og
álialdamissi eins og hjer, þar sem ísinn er ein-
lægt öbrum þræbi til fyrirstöbu.
Utn fjárklábann skj'rir þjóbólfur 22. nóvem-
ber þannig frá, og vjer leyfum oss ab taka þab ttpp
eptir lionum:
„Fjárklábinn gjörir cnn vart vi& sigáýms-
um stöstim. þótt eigi sje ahnennt. A einstöku
bæjum á Kjalarnesi lielir lians orbib vart til
skamms tíma; Skilmannahreppurinn þykir eigi
tryggur, nje á Ðragbálsi, þav sem er fjárríkt, cn
3 — 4 kindur fundust þar meb kláöavotti um vet-
urnæturnar. Areibanleg frjett af Suburnesjum, 16
Slrólfur EBriiiiividiir.
(Saga úr Nurftiiramoriku).
(Frh). Fyrir mittleyti fann jeg ofmjög til þess.hve
áfátt mjer var í visindalegum fræbum til þess jeg
skyldi treysta mjer til ab reyna' ab raska þeirri
sannfæringu hans, ab sólin gengi dag hvernlning
sinn kringum jörbina; og livab sein jeg sagbi þar
á móti lifti hann og dó vib sömu trú.
Jeg hatbi verib hjerumbil ár í Hardstown mjög
út af fyrir mig og iesib af kappi, er jeg einndag
þegar jeg gekk utn stræti, mætti tveimur stúlkum,
og þekkti jeg undir eins ab önnur þeirra var fall-
ega litla stúlkan, serh jeg hafbi kysst svo þjösna-
lega. Hún varb raub út ab eyrutn, og þab gjörbi
jeg líka, en bæbi lijeldum vib áfram og ljetum
ekki meira á bera, ab vib hcfotim fyr fundizt. Ab
sjá bana þannig snöggsiunis aptur gjörbi mjer
samt undarlega heitt um hjartarætur, og gatjeg ekki
sleppt henni úr iiuga mjer dögum saiuan, og spillti
þetta stórum fyrir mjer lestri. Jeg reyrnli ab
bugsa, ab hún væri ekki ncma barn eitt, en þab
tjábi ekki. Hún var orbin fallegri og var á leib-
inni á meyjaraldurinn, en jeg var nú ekki nema strák-
hvæplingur. j>ó rejndi ieg ekki ab leita hennar
eba spyrjast fyrir hvar hdn ætti hcima en sneri
af kappi til bókanna. Smáin sa.man inábist mynd
licnnarúriiuga mínum, eba ef mjerdatt iiúneinstöku
sinnum í iiug, þá var þaö einungis mjer ti! ang-
urs auka, því jeg bugsabi ab meb öllum mínura
kappsmunum mundi jeg aldrei verba löglærbiir og
aklrei hafa efni til ab standa siraum af konn.
Einn kaldan veburdag er jeg sat í i!!u skapi
i veilingahcrbergi gestgjafahiíssins og Iiorlbi á eld-
inn og var í þunginn bugsunum, taiabi matnr tii
mín, er inn liafi'i komib án þess jeg tæki cptir
því. Jeg leit upp og sá frammi fyrir mjer iiáan
mann og ab rnjer fannst reinhingslegan, klæddan
í stuttbuxnr og knjespeiinur, meb hveitistrábn höíbi
og srartgljáandi skóm á fótum, og var þctta svo
vibhafnarmikib fatasnib, ab slíks fundust þá eigi