Hirðir - 18.07.1859, Side 11

139
■rfburfcinn ööruhverju, til þess bólgaíi lieíur verib úr meS öllu; en hafi
blettirnir verib bólgulitlir undir ullinni, og skinnib sprungib inn í kjöt
meb langsprungum, þvf nær hverri vib abra yfir allan vætublettinn,
og ullin dottib af eptir srfpuþvottinn, hef jeg borib feiti á allan
þennan sprungna blett, annabhvort gott hrossaflot, hnýsulýsi, eba
sjálfrunnib hrfkarlslýsi, og hefur allt þetta gefizt vel; en áríbandi er,
ab heitt sje á þessum blettum, svo ab eigi slrfi ab kindinni. Sjeu
þessir blettir ekki vel klæddir, sýnist bólgan reyndar ab batna og klrfb-
inn ab minnka, en þrátt fyrir þab, leggur kindin af, fer ab standa í
bugbu, og bólgan cykst í öllum kirtlum, og loksins drepst kindin úr
hor, jafnvel þótt hún jeti og drekki, og hafa þess verib mörg dœmi
hjer í grenndinni. Svona hef jeg haft blettina klædda, til þess nóg-
ur fylldingur hefur verib kominn, og vel hef jeg borib út fyrir
blettina, fulla 3 þumlunga út á hreint skinn, hvort heldur hefur
verib þurr eba votur klábi. Eins hefur mjer gefizt betur, ab láta
hreinan og þjettan snjó í jötuna meb heyinu, handa fjenu, meban
veikast hefur verib, og allir kirtlar hafa verib bólgnir, og veikin
mest, en ab láta fjeb drekka vatn í vetrarkulda, sem þab drekkur
mjög mikib af, ef veikt er og sjálft má rába. þetta er ab eins
mebferb fjárins og lækningatilraunir á vetrardag, sem jeg hjer tala
um, en eigi á sumardag.
þurraklábinn hefur mjer verib Iiœgri vibureignar; jeg hef
reyndar klippt og reytt verstu blettina, og borib á þá klába-
lyfin Nr. 1, eba þá tóbakssósu; líka hef jeg klætt þá bletti, hafi
stórir verib, eins og hina, og eins haft snjó til svölunar, meban
kindurnar hafa verib sem veikastar; en valzislcu böbin eru hin beztu
á sumardag, þegar fje er komib úr ull, sjeu þau nógu sterk, hjer
um bil 1 pund í 8 potta af þvæli, mest 10, og kindin liggi nógu
lengi nibri í babinu, og hún sje vel þvæld og nuggub, þar sem
eigi finnst klábi; en í klábablettina verbur ab bera 2 dögum ábur
grœnsápu, og brjóta brot og sprungu í skorpuna, ef mikil er, og
þvætta hana svo í babinu og klóra meb þar til gjörbri járnklóru eba
látúnsklóru, smátenntri, þangab til skorpan er öll burt úr skinninu,
og þótt skinnib verbi blóbrisa, sakar ekki, verbur og eigi abgjört.
Þó ab grafi smærri og stœrri kýli í klábablettunum á eptir, hef jeg
fœrt út úr þeim jafnóbum og jeg hef sjeb þau, og eru kýli þau ein-
mitt af vessa, sem fyrir hefur safnazt í holdib, og náttúran er ab
hreinsa burtu. Aríbandi er þab, ab kindur hafi holt og gott fóbur,
meban veikar eru, sje þab á vetrardag. Þessar þegar greindu til-