Hirðir - 18.07.1859, Blaðsíða 13

Hirðir - 18.07.1859, Blaðsíða 13
141 ab vib þekkjum ekki allt út í æear enn þá. Mjer virbist ekki torvelt, ab sjá, hvern kostinn eigi ah taka“1. Eptir þennan inngang fœrir Henle ástœímr á móti og hrekur sjálfsmyndunina frá bls 412—456, og væri sannarlega vert fyrir dr. Hjaltalín ab rifja upp fyrir sjer þaí), sem Henle hefur skrifab um þetta efni, fyrst hann hefur gleymtþví svo herfilega. Loksins segir herra landlæknirinn, aí) próf. Eschrict, er jeg einnig hef skírskotaí) til, hafi aldrei, þa& hann til viti, neitab sjálfsmynduninni; hann hafi aí) eins verib ab fœra rök a& því, a& blö&ruormar og bendilormar kvikni vií) myndun úr ö&rum dýrum. (Landlæknirinn meinar líklega, a& Eschrict hafi fœrt rök a&^því, a& blö&ruormar myndist af bendilormum og bendilormar aptur á hinn bðginn af blö&ruormum, því hvorki Eschrict nje nokkrum ö&rum manni mun nokkurn tíma hafa komib til hugar, a& blö&ruormar og bendilormar myndu&ust úr öfcrum dýrum en einmitt úr bendilormum og blö&ruormum). Herra landlæknirinn hefur víst ekki munaö eptir því, a& jeg er lærisveinn Eschricts í lífsfrœbinni, fyrst hann fór aí> vefengja mig um meiningu þessa manns um þetta efni. Jeg skal nú taka til kafla úr lífsfrœ&i þeirri, er prðf. Eschrict hefur skrifaö fyrir leikmenn, þar vera kynni, a& einhver ætti hana. Hann kemst þannig a& or&i, eptir a& liann er búínn a& fœra rök á móti sjálfs- mynduninni: „Samkvæmt þessum lífsfrœ&islegu sko&unum hef jeg ætí& oröiö a& hafna sjerhverri trú á sjálfsmynduninni e&a svo nefndri generatio aeqvivoca‘í2. Þannig er jeg nú búinn a& sýna, a& landlæknirinn hefur enga ástœ&u haft til a& vefengja heimildarmenn þá, er jeg hef skírskotaö til. þa& kynnu nú, ef til vill, margir a& ver&a til þess hjer á eptir, J) Fiir solche Geschópfe glaubte man ehedem annehmen zu miissen, dass sie elternlos, aus den Sáften oder Elementartheilen des von ihnen bewohnten Organis- mus hervorgehen. Alle die erwáhnten Schwierigkeiten sind hiermit aus dem Wege geráumt, aber es entsteht dafiir eine neue, die vielleicht jene aufwiegt, ein Wi- derspruch námlich mit den Naturgesetzen, welche fiir den bei weitem gróssten Theil der organischen Kórper ohne Ausnahme gelten. So ist in diesem Augen- blicke nur die Frage, was man fur wahrscheinlicher halten solle, dass ein Funda- mentalgetz, wie das der gleichartigen Zeugung, dennoch Ausnahmen zulasse, oder dass in unseren Detailkenntnissen sich noch Liicken beflnden. Die Wahl scheint mir nicht zweifelhaft“. Sjá Dr. Henle, Ilandbuch der rationellen Pathologie. Zweiter Band. Zweite Abtheilung, bls. 412. 2) „Disse ere de physiologiske Anskuelser, ifólge hvilke jeg stedse har maattet íorkaste enhver Antagelse af en Selvdannelse eller saakaldt Generatio æqvivoca". Eschrict. Læren om Livet. 1850, blat)síí)u 61.

x

Hirðir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Hirðir
https://timarit.is/publication/81

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.