Íslendingur - 22.09.1860, Page 7
95
bragba ab bœta úr skákinni, en meb hinni mestu vanbless-
un og hamingjuleysi. Hann breytti uin stjórnina og slak-
abi til um frelsi í öllum greinnm, en drottningin gainla,
stjúpa hans (Maria Theresia)1, kaldráb kvennsnipt og briigb-
útt, gat meb abstoí) Jesúíta og fleiri svartra sveina komið
hvervetna ab ráfeum sínum til hins verra, svo ab konungi
er nú gjörsamlega horfib traust og hylli þjóbarinnar. Sendi-
bobar þeir, er hann sendi til Viktors konungs til ab bjóba
honum samband sitt og vinfengi, hafa farib erindisleysu.
Viktor konungur og Cavour rábgjafi hans fœrbust lengi
undan um andsvörin, og ab lyktuni sagbi konungur, ab hjer
á mætti engan úrskurb greiba, fyr en þing Napólímanna
(er fyrst á ab taka til starfa 20. sept.) hefbi rœtt málib,
og þab sæist meb sanni, ab landstjórn á Púli fœri meb
nokkurri' reglu. Loks hefur þab tekizt ab koma á burt
drottuingu og libi hennar; en allt hefur orbib um seinan,
því nú er Garibaldi kominn til meginlandsins meb miklu
libi (25 þús.). Hann helur þegar unnib margar borgir í
Kalabríu og stökkt undan konnngslibinu, en mikill hluti
gengur honum á hönd undan merkjum konungs. Lands-
búar streyma ab úr öllum áttum til ab berjast meb hon-
um, en borgir og lijerub lýsa lokinni stjórn Franz konungs.
I höfubborginni, Napóiíborg, er allt á tjá og turidri; felmt-
ur yfir fólkinu, konurigurinn rábþrota, og Iibib ótraust.
Margir áf libsforingjum konungs segja af sjer herrábin, og
er þab nú talib óvíst, hvort Iiann þori ab láta skríba til
skara, og verja völd sín oddi og eggju.
Fœreyjar. Vjer ætlum, ab lesendum vorum muni
ekki þykja ófróblegt ab frjetta öbruhverju, hvernig nnbú-
um vorum á Færeyjum líbur, og þess vegna hefur einn
ágrctur inabur þar í landi lofab stiiku sinnum ab senda oss
frjettir þaban. Vjer höfum fyrir oss brjef hans frá C. þ.
m., og segir þar svo:
Veturinn, sem leib, var hinn Iiarbasti, norMrcgir vindar
aieh snjó og frosthörku ab kalla mátti í sífellu; bjuggust
menn því á eptir vib bata og ab vel mundi vora og verba
gott sumar, en sú von brást, og liafa gengib einlægirkulda-
næbingar til jiinímánabarloka. Stöku daga gekk vindnr til
suburs og útsuburs, og þá var gott vebur, en þegar aptur
bljes af norbri, þá var kuldinn óbar kominn og hagljelin
dundu yfir. Saubfjenabur varb niagur í vetur er var; þó fjell
ekki peningur, fyr en um saubburb í vor; þá týndi all-
margt Ije tölunni hjá oss, enda vibrabi þá illa. Fyrir þá
1) Hennar leikur het'ur lengi terib sá, ab reyna til ab koma syni
gínum, „greifanum af Trani“, til Taldanna.
189
ljet nokkra af húskörlum sínum róa til fiskjar úr Hraun-
hafnarósi — þar sem nú lieita Biíbir — og var Björn lát-
inn róa meb þeim. Lágu þeir þar vib í vermannabúb einni,
því löng þótti sjávargata frá Knerri. Eina nótt bar svo
til, ab Björn livarf frá þeim úr búbinni, og var ekki kom-
inn ab morgni, þegar formabur kallabi háseta til skips. En
er þeir voru því nrcr komnir á fiot, sjá þeir, ab mabur kem-
ur ab þeim hlaupandi ofan hraunib, og er þar Björn, og
hefur exi reidda um öxl, ekki ntikla, en allbiturlegt vopn.
Er liann þá œrib - glablegur í bragbi, og heldur fasmikill,
og stendur þeim sumum nokkur geigur af honum. Yrba
þeir hvorugir á abra, en formabur býbur honuni ab ganga
þegar til skiprúms síns. Björn anzar því engu, en sveiflar
nokkub svo exinni. þar rann hjá h#ndur eins þeirra skip-
vcrjanna. Björn leggur til rakkans; kemur höggib á hrygg-
inn, svo í sundur tók, og ultu þar út"j hvelpar margir.
þá mælti sá inabur, er hundinn átti, |ab þetta væri mikib
óhappavcrk, og mundi ei verba hib síbasta, er Bjiirn ynni.
Eklti cr þess getib, ab fleira væri þar um talab , en svo
sagbi Björn þeim síban, ab eina nótt ekki löngu á undan
sök verbur miklu minna um slátursfje í haust, en ella
mundi. Kýr gengu hálfmagrar undan; gróburinn kom mjög
seint, og þær hafa nijólkab heldnr illa. Jarbyrkja hjá oss
byrjabi í sumar seinna en sibvenja er til, og sökiim þess
verbur kornib allvíba ekki fullþroska og kornuppskera Iítil.
Grasvöxtur var í lakara lagi, og verbur því heyafli manna
víba hvar lítill. þar á móti hafa kartöplur heppnazt í ár
niiklu betur en á horfbist- Hvalvöbur miklar hafa komib
lijer undir land. En vaban hefur verib svo inikil, ab hún
hel'ur ekki gengib inn n Iívalvogana; ab eins hafa menn
náb hjer um bil 200 fiskum, en hitt hefur sloppib hjá oss.
Utlend fiskiskip hafa í sumar venju fremur lagzt á
straumana hjer umhverfis Iandib, og er þab mikill skabi,
sem þau gjöra á fiskimibum vorum. og bágt til ab vita,
ab ekki verbur rábin bót á því. þab er ekki nóg meb því,
ab skip þessi draga fiskinn inn á fjörbum og víkum, held-
ur leggja þau lóbir sínar inn á höfntun, til þess ab veiba
agnfiski handa sjer. Síban í vetur er var hefur illkynjuö
halsbólga gengib hjer, og liali læknishjálp skort, þá hafa
niargir látizt af þessuni kvilla, eiiikum biirn og unginenni.
Annars hefur lijer ekki verib kvillasamt. Liigþing vort
(Lagthinget)' var sett. 30. júlí (því 29. var helgnr dagur),
en er þab hafbi stabib um 3 vikur, varö abslíta því, fyrir
þá sök ab hjer um bil tveir þribjnngar þingmanna gengu
burt; voru þá ekki nógu margir eptir til þess lögmætur
íundur yrbi haldinn. Mælt er, ab þiiigmenn hafi tekib þetta
óyndisúrræbi upp aÖ ganga af þingi fyrir þá skuld, ab ekki
þótti nógsamlega tekib tillit til álits og atkvæba nokkurra
þingmanna, er einna niest kvebur ab á liigþingi voru.
(Framh. síbar)
Vjer hófum enpa sumrnu afbakaft eí)a „fordreiac)'4 í yfirliti voru
yflr efnahag prentsmibjunnar í 1. blabi Isl. En úr því vjer tókum
eina ,,summu“ sem skuld prentsmiftjumiar, sern eigi var alb olíu leyti,
þá var þab eblilegt, ab skuldlausar eignir prentsmibjunnar vib byrjun
ársins 1854 teldust minni, en þær voru í raun og veru, og gróburinn
því meiri árib 1854 en hann var rjetttalinn. Kn oss þykir eng-
in minnkun ab því, ab leibrjetta þab, sem oss hefur sjezt yflr í, þvi
ab tilgangur vor er ab frœba menn um sannleikann. Kn ab þab sjeu
fjórar summur skakkar hjá oss, hófum vjer aldrei mebkeunt, því ab
þab er eigi s a 11. Kn hversu margar summtir eru skakkar hjá
f>j ób ó ] fi í prentsmibjureikningunum hans? þab villþjóbólfur eigi „rneb-
knnna opinberleíra'*. f>ab lítur svo út, sem Jjjóbólfl sje annast um, ab
almenningnr Iialdi, ab JiaÖ sje alJt satt, sem hartn segir, en eigi
hitt, ab þab NJO satt, því aÖ annars mundi hann eigi verja allar
vitleysur sínar meí) slíku ofurkappi sem hann gjorir. e-j-ó.
1) ÍSamkviemt löguui frá lf>. apr. 1854 eiga Færeyiugar þing á
ári hverju; á því þingi eru 20 nianns, amtmabur er forseti; þing skal
setja Ólafsmessudag liinn fyrri (29. júlí), neina lielgur dagur sje. ,
Ititst.
190
hefbi sig dreymt, ab niabnr einn furöu-niikill kœmi til sín.
Hann hafbi síban hött á höfbi, svo óglöggt sá í andlit hon-
nin. Sá niælti: viltu eiga kaup vib mig og gjiirast minn
mabur. Björn kvab já vib þ\í. þá skaltn, segir draum-
mabur, ganga til fjalis og í gil þab, er jeg nú bendi þjer
á. þar muntu hitta stcin einn aubkennilegan, og undir
honum exi þá, er þú skalt láta þjer fylgisama verba, og
mun þig þá eigi fje skovta upp þaban. SíÖan hvarf mab-
ur þessi, en Björn vaknabi og hugfesti drauminn, og fór
litlu síbar þangab, er honum liafbi verib vísab til, fann þar
exi þá, er hann nú hafbi, og skildi aldrei vib sig.
6. þess er ábnr getib, ab Oriiiur bóndi var stóraub-
ugnr mabur, og átti mikib í löndum og lausum auruin, er
svo sagt, ab hann hefbi 20 kúa í fjósi, og ljet jafnan 2
vera nautamenn. Vetur hinn næsta, eptir ab Birni fjen-
abist exin, hafbi Ormur fóstri hans mannaskipti í fjósi, og
ljet annan nautaniann róa út, en setti Björn í lians stab.
Ætlubu menn, ab Birni fyndist þar fátt til. þó gjörbi
liann, eins og honuin var sagt, og fór allt vel uin hríb.
En einhverju sinni komu nautamenn ekki bábir heim til