Norðanfari - 20.10.1864, Blaðsíða 4

voru 89 að tölu, þar á moíal voru mörg börn,
sum á fyrsta ári, og nokkur gamalmenni, jafn-
vel á áttræbisaldri. Undir þiljum voru rúm
mcS báSum hlibum, önnur ofar og önnur neö-
ar. þrfr menn fullorímir áttu aí) veraíhverju
rúmi, og voru þau nógu etór til þess, cn ekki
gátu menn setib upprjettir í þeim þegar
subur í brunabeltib kom fóru margir ab sofa
uppi á þilfari. A daginn þegar gott var
vebur voru allir uppi á þiljum; karlmenn lásu
í bókum eba spilubu, kvennfólkib saumabi og
prjóna’i, börnin Ijeku sjer. Margir af far-
þegjum voru laglegir o‘g vibfeldnif menn, en
rnargir þvert á móti. Mikifc var af lús í skip-
inu og nógur sóbaskapur.
Undir eins á Hamborgarelfunni fengu
börnin og sumt af kvennfóikinu sjósótt; en
daginn, sem vib lögínm út úr elfunni veikt-
ist allt kvennfólkib og margt af karlfólkinu
líka. Börnin voru Iasin 2—3 daga, og nábu
sjer svo undireins aptur, en kvennfólk á bezta
aldri Itafbi sjósóttina lengst, þetta 7—14 daga.
Jeg lrafbi alla leib góba heilsu ab kalla, en
fjelagar mínir urbu meira og minna Iasnir um
tíma, og hefir þaí) líklega komiö til af því,
aí) fætií) var okktir mjög ónotalegt og lítiö.
Flestir af hinum þýzku höfbu meb sjer dálít-
ib af nesti aukreitis, en vií> höfbum þab því
mibur eigi. Vatn þab sem vib höfbum, var
tekib úr Hamborgarelfunni þar sern skipib lá,
en fjöldi skipa lá ailt í kringum okkur og all-
ur óþvcrri af þeim fór í elfuna; enda var
vatnib svo óhreint, ab þó ekki væri nema ^
valns í hvítmálabri fötu, sást ekki í botninn.
Af þessu skólpi fjekk hver mabur mörk um
daginn framan af ferbinni, ekki nema libugan
pela þegar upp á leib, og þjábust margir af
okkur farþegjum mjög af þorsta.
Nú er þar til máls ab taka, er fyrr var
frá horfib. Seinustu dagana, af ágúst og 17
daga framan af september iiöfbum vib gott
leibi, bæga norbaustan- og austan-vinda. Á
þessu tímabili komumst vife subur á 7 mæli-
stig norbur breiddar, en á því vorum vib 6
daga. þenna tíma allan var ýmist logn svo
ekki sást nokkurstabar bára á sjónum, eba
andvari úr ýmsum áttum me^ smáskúrum
Einn daginn varb hitinn mestur, 27° R. í skugga
um hádaginn,. Upp frá þessu höfbutn vib ó-
stöbuga vinda optast af subri. I bronabeltinu
sáust daglega flogfiskar, sem taka sig upp úr
sjónum, og flögta yfir honum; nokkrir af þeim
komu upp á skipib. Allir voru þcir ab sjá
líkir ab stærb, hjer um bil 6 þumlunga Iangir
og rúmlega cins þvert yfir út á vængjabrodd-
ana. Opt sást líka mikib af annari stærri"
fiskategund, sem hefir flugfiskana til átu,
og stökkva opt langt npp úr sjónum þeg-
ar þeir cru ab veiba þá. A mikaelismessu
fórum vib subur yfir mibjarbarlínuna, var þá
þjettings hvass sunnan vindur og heibríkt lopt;
um hádaginn var hitinn í skugga 23 stig. 14
dag okóbermánabar kl. 5 e. m. sást til fjalla
í Brasilíu, og varb jeg fyrstur til ab koma
auga á þau. Ilinn 15. var fagurt og milt
vebur. Vib fjelagar vorum árla á fótum, v,ar
þá skipib skammt undan landi og þótti okk-
ur fjöllin ekki vera eins ber og heima á Fróni.
Eptir mibjan dag kom hafnsögumabur og sigldi
bann skipinu inn á litla vík skammt fyrir
sunnan þab, er áin Itajahy kemur til sjávar;
þar lágum vib tvær nætur. Hinn 17. var
skipinu siglt inn í árósinn og upp eptir ánni,
því margir af farþegjum ætlubu liIBlumenau,
sem liggur sunnanvert vib ána, og lögbumst
vib þar undan vibflókuhúsunum. Daginn eptir
var farangur þeirra, er þar ætlubu sjer ab
setjast ab, fiuttur á sluitu upp eptir ánni til
nýlendunnar. þcnna dag fóru flestir farþcgj-
ar í land ab skemmta sjer og fá sjer liress-
ingn á veitingahúsi, sem þar er. Um kveld-
ib sá jeg nokkra hesta, og leizt mjer ekki á
þá; þeir voru langir háir og þunnvaxnir, eink-
um um brjóstin, og svipur þeirra hræbilega
úlfbúbarlegur. Einn hesteigandi vildi annab-
hvort skemmta komumönnum meb því ab Ijá
þeim hestinn sinn, eba sjálfum sjer meb því
ab sjá þá rffa. Fyrst fór danskur mabur á
bak, en hesturinn setti hann óbar af sjer;þó
meiddi maburinn sig lítib, en föt lians rifnufu
mjög. j>egar komib var aptur meb hestinn,
þorbi enginn ab verba til ab ríba; víkur þá
skipstjóri sjer ab mjer, og bibur mig ab fara
á bak, en jeg færbist undan. Hann bab mig
því mcir, tók fótinn á mjer og trób í ístabib,
fór svo yfir fyrir og hjelt í bitt; síban sagbi
bann mjer sem vandlegast til hvernig jeg ætti
ab lypta mjer npp í hnakkinn og sitja á bcst-
inum. Jeg hafbi nú þetta cins og bann viidi,
og þegar bann var búinn ab koma mjer í lag
eins og Iionum líkabi, fjekk hann mjer taum-
inn og bab mig ab gá ab mjer. j>ab var
aubsjeb á skipstjóra, ab bann hafbi gaman af
ab sjá mig ríba, en bjóst þó vib ab jeg dytii
af baki. Meban jeg var ab komast á bak
skalf hesturinn. Nú hleypti jeg honum á stab
og reib í livarf, en kom brábum aptur; klapp-
abi þá kvennfólkib svo mikib 8aman Iófunum,
ab þab hefbi fælt suma hesta bcima, en karl-
inönnunum þótti jeg ríba svo fallcga, ab þeir
spurbu nafna minn, hvort jeg helbi ekki ver-
ií> soldat.
(Fiambald sfbar).
Frjettir.
Innleiular. 14. þ. m. sigldi hjeban sein-
ast skipa, briggskipib Herta, skiplierra Erich-
sen frá Kmh. sem sökum andvibra komst eigi
háifa leib úteptir firbinum, hvar hún lá og vib
Ilrísey til hins 22 -þ. n>. og fjeUU þó byr út á
haf. Meb skipi þessu voru farþegjar: LyfsaliJ.
P. Thorarensen, kaupmabur P. Th. Johnsen, bábir
hjeban úr bænnm, stud. juris S. Skaptason frá
Hnausum, stúdent þ. Thorarensen frá Hofi, ung-
lingsmabur Sigtriggur Si|uibsson fór og hjeb-
an sem skipverji; einnig var sendur meb skipi
þessu fangi frá þingeyjarsýslu Gunnar Krist-
jánsson. Ábur en lyfsali J. P. Thorarensen
fór hjeban alfarinn, sagbi harm af sjer Iyfsala
störfum, og afhenti aliar mebala- eba lyfja-
leyfar sínar til læknis J. C. Finsens, sem nú
er bæbi læknir og lyfsölumabur.
Veburáttan, Ab kveldi hins 15. þ. m
spilltist vebrib og allt í einu kominn krapn-
hiíb í byggb en snjókoma á fjöllum, meb
landnorban hvassvibrum og frosti allt til hins
22. þ. m. ab birti npp og kom bjart og milt
vebur. Víba hefir hjer nyrbra og norbur und-
an mikill snjór komið, svo sumstabar er orbib
hagskart, enda af áfieba undir; þar á mót, er
abeins sagt komib lítib föl í Skagafirbi.
Hvalreki. Fyrri Iiluta mánabar þessa rak
kvalkalf millum Illugastaba og Geitafells á
Vatnsnesi í Húiiavatnssýslu
Jarb ep I a t e k j an ú Akureyri haustib 1864,
var alls 645 tunnur.
Póstarnir. 10. þ. m. lagbi Níels póstur
Sigurbsson hjeban af stab á austurleib sína;
en 17. þ. m. norbanpóstur Sigurbur Bjarnason
á leib subur í Reykjavík.
Skurbarfje hefir yfir liöfub reynst í hetra
lagi bæbi á hold og mör.
Fjártökuverb var hjer á Akureyri nú í
hau.st 1 Lpd. af kjöii eptir gæbnm frá 1 rd.
til 7$, 1 pd. mörs 14 sk., gærur 4—7$ tólg
16sk, Meb færra móti var hingab rekib af
fje nú um fjártökutímann, og stób þó góba
tíbin þá yfir; en ílestir munu hafa verib svo
á vegi staddir. ab þcir hafi ekki rnátt farga
frá heimilum stnum, nema því minnsta, svo
ab eitthvab væri eptir til heimilisforba og líka
til lífs, sen’i óskandi og vonandi er, ab menn
sjái um ab gjöra sem byrgast, því hollur er
haustskurburinn, og eigi ráb nema í tíma sje
tckib.
Maimalát og slysfarir.
Seint i næstlibnum júlímánubi dó fyrrum
óbalsbóndi Egill Tómasson á Bakkaseli í Yxna-
dal á 68 aidursári; hann hafii veribj tvígipt-
ur og eignast 17 börn, af hverjum’^10 lifa.
Hann var vel greindur og margt vel gefib;
Iiann var vinur vinasinna, en þólti nokkub forn í
skapi, þungskiptinn og kænn við þá er hann
vissi standa sjer öridveria.
I næsilibnum september dó bróbir Egils
óbalsbóndi Andrjes Tómassou citthvab kom-
iun ytir sextugt, og s.em lengi bjó á Sybri-
Bægisá í Yxnadal; en flutti sig þaban bú-
feilum næstlibib vor, ab Efstalandskoti í sömu
sveit. Andrjes sál. var eingiptur, og hafbi
eignast meb konu siíini Yngihjörgu þórbar-
dóttur Pálssonar frá Kjarna í Eyjafirbi, sera
nú lifir liann, 19 börn, af hverjum 11 lifa.
Andrjes heitinn var eljumabur mikill, húhöldur
góöur og bjargabist furbu vel meb alla ó-
megb sína, og var þó allt af greibamabur og
fremur veitandi en þurfandi, enda er ekkja
hans, eins og flest ef ekki öll hörn þórbar sál.
einstaklega dugleg og rábdeildarsöm.
17 þ. m. dó hjer í kuupstabnum ekkju-
maínr beykir N. P. Mortensen, 48 ára, og sem
átli heima í Svaneke á Borgundarhólmi, en liafbi
verib hjer beykir um 20 sumiir.
Seinna um daginn dó ekkjan húsfrú
Geirþrúbur Thorarensen, fædd Thyrrestrup,
nær því 59 ára, hún hafbi ab kalla legib rúm-
föst frá því um næstlitib nýár og til þess
hún dó, nema svo sem hálfsmánubartima í
sumar, ( brjóstveiki og rýrnunarsótt. Iltín
hafbi verib gipt einum af sonum amtmanns
sál Stefáns Thorarensens, sem hjet Magnús
Thorarensen, bjuggu þau ab Stóra-Eyrarlandi
þar til hann dó 1846? þau eignubust 4 börn
saman, dó eitt þeirra á 1. ári, sem hjet Sig-
urbur, en hin sem lifa eru Christinn Sæm-
undur Thorarensen giptur og búsettur verzl-
unarþjónn hjer í hænum, húsfrú Jakobína
Sofía, kona prófasts herra Daníels Halldórs-
sonar á Hrafnagili og Stefán Bjarni Leonarb
Thorarensen, giptur og búsettur tijer í kaup-
stabnum. Ekkjumadama Geirþrúbur sál. Ijet
eptir sig miklar eigur í fasteign eg lausafje,
máske 10 —12000 rd, virbi?
Vjer sleppum nú ab geta tjebrar mcrkis-
konu hjer ab fleiru, því vjer efumst eigi um,
ab hlutabcigendur, muni mebal annars, heibra
minningu hennar meö því ab gjöra þjtíbkunn
helztu æfi-otribi hennar.
Fyrir skömmu síban, hafbi Jóhann bóndi
Bjarnason í Gröf á Höfbaströnd í Skagafirbi,
— ættabur hjer úr sýslu — verib staddur í
Grafarós meb fje til sláturs; en í því hann
var búinn og ab fara af stab og kominn á
hestbak, sáu vibstaddir menn, að blób fjelí
nibur undan síbtreyjunni og ofan epiir lærinu
á honum; var hesturinn genginn ab eins fáa
fabma, ábur Jóhann hnje örendur nibur af lionum
hlupu þá mebal annara þeir ab, stúdent A.
Arasen á Flugumýri og kaupmabur J. Hólm
á Hofsós, sem skobubu Itkib og fundu styng
ofarlega á lærinu, og jafnframt sláturhníf her-
an eba mjög illa uinhúinn í síbtreyjuvasanum,
sem í því Jóhann fór á hestbak, hafbi eptir
því sem menn hjeldu þá stungizt í lærib, og
eptir áliti Arasens liitt á lífæb, því manninum
hafði blætt þegar til ólífis; en hann nokkub
kenndur af hrennuvíni.
Auglýsingar.
— Hjá undirskrifubum er til sölu, andlits-
mynd herra alþm. Jóns Sigurbssonar R. af
Dbr. fyrir 1 rd. hver.
Akureyri 20. október 1864.
C. Th. Havsteen.
— Hjer nieb auglýsist, ab jaktin köllub,
,,Den troe Marie“ 15J lest ab stærb standandi
á Skutulsfjarbareyri vib Isafjarbardjúp, eign
Lopts bónda Jónssonar á Saubanesi á Uppsa-
strönd í Eyjafjarbarsýslu, er föl til kaups, meb
rá og reita og öllu.n tilheyrandi hákarlagögn •
um fyrir lijer um bil 1600—2000 rd. Jagt-
skip þetta cr ab sumu leyti nýsmíbab af lierra
timburmanni Hjálmari Jónssyni á Isafirbi. þeir
sem vilja kaupa skip þetta, verba ab ciga um
þab vib mig undirskrifabann, eba þá eiganda
þess föbur 'minn.
Kefiavík í þingeyjarsýslu 12 október 1864.
Jón Loptsson.
Eigandi og ábyrgdarmadnr Bjöm JÓnSSOIl
Prentabnr í prentsm. á Aknreyri. B. M. S tap h áns so n.