Norðanfari - 25.09.1867, Blaðsíða 2

ab semja atriSi þau, sem Ieggjast ættu til
grundvallar nýjum landbúnatiarlögum og nú
átti a& vera lokib, en vegna þess mál þetta
er svo yfirgripsmikib, hefir forseti stungib upp
á því ab starfstfmi nefndarinnar sje lengdur
tii alþingis 1869.
29. Uppást. þingm. Skagf. um a& bygging-
arnefnd sje íhverjum hrepp eins og í kaupstöf um.
30. Bænarskrá úr Húnavatnssýslu um
húsastærb, sem í niburlagi sínu fer því fram,
ab konungi sje ritub bænarskrá um ab þab
sje ákvebib meb lögum, hve stór og rúmgób
og ab öbru leyti vel umvöndub jar'arhús fylgja
eigi hverju býli á landinu eptirleibis,, einkum
babslofa, sem á jörbunni hefir vcrib um fleiri
ár og sje þab mibab vib jarbar stærb og þann
fólksfjölda, sem á jörbunni hefir verib urn fieiri
ára tíina ab undanförnu, samt ab hver lands-
drottinn eba jarbareigandi verbi skyldabur til,
ab leggja þessi hús til á sinn kostnab, ab því
leyti stækkun húsanna snertir og abrar nýjar
endurbætur.
þessi 4 þingskjöl, hjer næst ab framan,
voru afbent formanni nefndarinnar Assesor J.
Pjeturssyni.
31. Bænarskrá til alþingis um Iaxveibi
frá Mýra-og Hnappadalssýslu. Nefnd: Hjálm-
ur Pjetursson meb 21, Jón Sigurbsson 18, Jón
Bjarnason 12, Jón Pjeturson 10, og Ó Páls-
son 10 atkv. Framsögum. Jón Pjetursson.
Samþykkt ab konungur gjöri frumvarp nefnd-
arinnar ab lögum, ab eigi megi veiba lax frá
1. september til 20. maí árib eptir, og ab ekki
má brúka net meb minni möskvum, cn ab 2
þumlungar sje mllli hnúta, nema anUmabur
veiti leyfi til.
32. Bænarskrá úr Vestur-Skaptafellsýslu
um sjerstaka verblagskrá. Vísab forsetaveg-
inn til stiptsyfirvaldanna.
33 Bænarskrá úr Vestur-Skaptafellssýslu
um skobun á Flögujörbum. Vísab forsetaveg-
inn til hlutabeigaudi yfirvalds.
34. U|)pástunga um kennara í sögu Is-
lands. Nefnd: J. Pjetursson meb 20, Sveinn
Skúlason 9, og P. Gubjónsson 8 atkv. Fram-
sögum. Sv. Skúlason. Bebib urn ab stofnab
sjc kennara-embætti í Reykjavík meb 1600rd.
launum, sem þar lialdi kauplaust fyrirlestra i
sögu íslands og fornfræbi noiburlanda,
35. Uppástunga þingmanns Norburþing-
eyinga um 1000 ára ininningarháiíb lslandsbygg-
ingar 1874. Néfnd: Sveinn Skúlason, Pjetur
Pjetursson og Pjetur Gubjúnsson. Framsögu-
niabúr Sv. Skúlason. Samþykkt ab safna sam-
an fje um land allt, sem verbi varib til ab
byggja steiniiús handa alþingi. 'Alþingi ákveb-
ur síban um fyrirkomulag(þess. Alrnenn gubs-
þjónusta skal haldin ákvcbinn dag 1874 um
allt laud. Nefnd til ab safna gjöfum til há-
tfbarinnar: stiptsyfirvöldin og landfógetinn án
atkv., en Jón Pjetmsson meb 16 og Jón Gub-
mundsson 12 atkvæbum.
— Seinast um kveldib 18. þ. m. komu 3
alþingismennirnir Jón á Gautlöndum, Páll á
Hailfrebarstöbum og Björn á Gíslastöbum hing-
ab til Akureyrar; fengum vjer þá ab vita hver
úrslit þingsius liefbi orbib f hegningarlagamál-
inu og stjóniarbótarniálinu, sem eru á þessa
ieib.
Abalúrslit hegningarlagamálsins.
Stungib upp á þeim breytingum vib frum-
varpib, ab 9. 10. 11. og 15. kapítuli verbi
eigi leiddir í iög bjor á laudi fyrr en stjórn-
arbótin er ákomin. Svo skal og hvinnska og
traustutak eigi jafn sakuæmt og einfaldur þjófn-
abur. Svo var en fremur bebib um, ab frum-
varpib yrbi lagt aptur fyrir þinglb, eptir ab
vera lagab ab máli og efni. Svo var slungið
upp á ab byggja fangelsi í hverri sýslu, og ab
frumvarp um fyrirkoinulag og kostnab til þeirra
yrbi lagt fyrir næsta þing.
Abalúrslit stjómarbótarmálsins.
1. kafia fruinvarpsins breytt þannig: Sjer-
stök mál Islands talin upp í 5. gr. Seinni-
hluti 3. gr. felldur og ný grein sett í stabin.
2. kafli. Abyrgb stjórnargjörbanna nákvæmar
ákvebin, og lögb jafnt á iandsstjórnina sein
rábgjafana. 3. og 4. kafli: þingmönnum
fjölgað til 36, þrjátíu þjótkjörnir, 6 konung-
kjömir, og konungskosiiingum lialdib óbreytt-
um. þingib skal tvfskipt; f el'ri úeild 12, þar
af 6 hinir konungkjörnu og 6 er þingib kýs
úr sjálfu sjer til 6 ára eba 3 þiuga, eptir að
nýjar kosningar hafa farib frain. Vib 4 seinni
kalla frumvarpsins að eins orbabreytiugar.
Niburlagsatribi nefndarinnar, ab frumvarp-
ib verbi lagt aptur Tyrir næsta þing, ef stjórn-
in ekki abbyllist breytingarnar á því.
I álitsskjali til konungs bebib um 60,000
rd. fast árgjald.
TIiJEBRÝR.
— Menn hafa iengi fundib til þess hvub
8læmt þab er fyrir ferbamanninn ab geta ekki
lialdib áfram leitar sinnar vibstöðulaust, opt
og einatt fyrir ýmsar torfærur sem verba á
vegi huns, bæbi sumar og vetur, og helir ár-
lega verK) varit miklum peningum og vinnu
til ab bæta úr þessu, en helzt eru þat sumar-
vegirnir, eba þek vegjr sem vjer þiirfum lianda
hestum vorum sem kostab liefir verib upp á,
eta leitast vit ab bæta. En þab eru líka ýms-
nna
ar lorfærur fyrir gangandi manninn sem 11111
lieör verib birt um ab Iagfæra ebagjöra£re^
ari ylirferbar, til aö raynda þverárnar se®
bverri sveit er meira og minna til af, °S
opt mjög slæmar yfirferbar bæbi haust og v°r’
en þá töluverb umferb af mönnum og skep15
um, og því naubsynlegt ab þær vterU
flestar brúabar, sem allvíba mun vera
se®
liæg*’
en þú met misjöfnum tilkostnabi og aitti Þc"5
ab vera jafnframt getib í blöbunum og ^
væru brúatar
Nú viljmn vjer því geta brúar
sem sett var á Munkaþverárá á næstlibnuv011
og er skanimt fyrir sunnan og ofan Mu11**
þverárvöll, milli 14 álna hárra kletta og
álnar inillibili, grashvammur ab utanverbu c11
brattur melur ab sunnan sem þarf góta 8”^
gölu.
Kostnaturinn til þess at konra upp
þessari er orbinn 43 rd. 48 sk.
Auk þessa bafa verib iinnin 21 dag6ve
brö
ik
at brúargjörbinui og töluvert ejitir en ógii)|t’
allt svo vantar ylir 20 dali til þess ab FJ8
vibur og járn borgist; og leyfum vjer oss ^
skora á alla góba drengi seui eiga ferb r
þessa brú og þab meb kindur bæbi .norfau 0ff
utan sem þeir reka fram í fjörb, ab 8°^
nokkra skildinga til opt nefndrar brúaf, 0ff
verbur þeim veitt móttaka bæbi á MunkaþvC^
og Rifkelsslöbum, eirinig ab þeir sem 1°^
hafa ab gefa til brúarinnar og ekki eru bulllí
ab borga, greibi þab allra fyrsia þeir geta *’*
afn»
undirskrifabs seui gengist lietir fyrir ab sa
30
gjöfuui þessum, og cru orbnar ab uppbæb
rd. 9 sk.
Rifkelsstöbum 11. júní 1867.
Jón Ólafsson,
*
* *
Samkvæmt ofan nefndri áskrmui getaí0
vjer þess, ab á eptirtaldar ár í Eyjafjartnr'
.í»f.
systu eru komnar irjuUryr: pveiá f i’xn*11
Bæsá millmn þetamerkur og Yxnaduls, Bul'^
í Hörgárdal, þorvaldsdalsá á ÁrskógsstrÖ'1^
Glerá utan Akureyri, Munkaþverá í Eyjaö^'
og Gljúfurá? í Sölvadal.
þab væri fróblegt og máske hvöt til EPt,r
dæinis, væri þab birt í blöiunum hvar lrJe
brýr eru þegar byggbar yfir ár, og bvar þer,r3
enn væri brýnust þörf. Jökulsá, sem íe^ot
cjitir Jökuldal í Norburmúlasýslu er víst I**
eina stórvatnsfall sem brúab er á ísiandi, el*
livcnær var þessi trjebrú fyrst byggb? Mcl)|1
hafa talab um aD brúa Skjálfandafijót í 13**®
ardul og Blöndu í Langadal. Góbur og el11
beiltur vilji ásamt almeniuiin samtökum l|a^
komib og geta komib binum mestu afi’e'íS
verkuiu tii leibar, þab vitnar gufu-aflib.
ÖRLQG KONU EINNAR.
(Framh.). Ættuienn iiennar, fyrjr hverra
fortölur bún hafbi gipt sig, bættu nú eigi ab
eins ab lofá mann hennar á hvert reipi, sem
þeir höfbu gjört ábur, lieldur gáfu iientii í
s^kyn, ab ekkert mundi ntí rátlegra úr því sera
komib væri, en ab hún fengi skilnab vib mann
siun að lögum þólt henni væri þessi nppá-
stunga lengi vel þvert um geb, þá var þó sem
bágindi liennar og abrar kringuinstæbur neyddu
haua til þess ab fella sig við hana og fara
cnn ab rábum ættmanna sinna, er töldu henni
nu tfú' um, ab þab væri mikib líklegt, at hinn
fyrri eiskhugi hennar, sem emi lifbi og væri
ógiptur og grætt lieffci mikib fje, mundi vilja
eiga liana. Ilún tiugsabi líka, ab ást lians til
6Ín væri niáske ekki enn útkulnub, því síbur
sem þau liefbu elskast svo heitt, og lionuin fallib
mjög þungt ab sjá henni á bak, og ef til vill þess
vegna aldrei gipt sig. Ilún rjeði því al' að
sækja um skiliiabinn, er henni var þegar veitt-
ur, þat var því ekkert í vegi fyrir því, ab
liún gæti gijit sig ajitur hinum fyrri elskhuga
sínum; og Ijet þess vegna segja lionnm, ab
hún eilíflcga vildi sameinast lioiuun, ef at iiann
vildi eignast hönd hennur og lijarta. En þeg-
ar til lians atkvæbis kom, vildi liann nú livorki
heyra hana nje sjá, allir geta því ímyndab sjer,
hvab hin mótlætta kona hafi liaft ab bera, já
ab elsku lians til hennar væri l'yrir löngu
daub og gleyuul; já þegar iiann ofan í kaup-
ib, til þess ab særa því meír liina göuilu umi-
ustu sína, giptist nú amiaii. Eigi ab situr var
sem allt þetta iiefbi enn ekki fyllt at núgu
mótiætis- og barmabikar liennar; því í þess-
um svilum fær liún loksins eptir mörg ár brjef
frá manni sínum, er skýrir lienni frá, ab liann
nú sje búiun ab græba talsvert fje, og væri á
ieibinni lieiin, beiddi iiana þiví ab fcrbast nú á
móti sjer, svo ab þau gætu hitzt í Nýju-Jór-
vík. í brje.fi þessu voru og líka sáryibi um
þab, ab liún í svo mörg ár cigi skyldi liafa
ritab honum eina líiiu, þrátt fyrir þab þó liann
meb liverri fert, Iielði sent liemii brjef og í
livert skipt ekki svo lítib af peningum, sem
nægilegt hefbi mátt virbast lienni og börnum
þeirra til klæbnabar og uppeldis; og jafnfraint
fullvissab hana um óbreytta elsku sína til lienn-
ar og imiiiega löngun eptir því ab búa aptur
saman vib hana og börn þeirra. En livernig
sem því helir verib háttab eba af hvaba rút-
utn runnib, þá kornu hvorki brjelin nje pcn-
ingarnir til skila, nema fyrst eins og ábur
getib. Hvað átti nú þessi veslings kou* *!,
taka til bragbs, sem nú var búin ab al6Íl
sjer inamii sínum, og hún vissi nú af eng11,111’
setu vildi skjóta skjóli yfir liana, fyrst
fyrri eiskliugi hennar brást henni. liúii ht>8 ^
ar sig lengi um, og ræbuf þab þó toksin6
ab liún sainkvæmt dsk niaiinsins skuli P,
búa sig til- lerbar og ieggur nú af stað J
Boston á leib til Nýju-Jórvíkur, Iivar t|Uj
liittir uianninn, er lengi liaffci þiáb eptir *
iinna liana og vera lijá iiemii J>egar V
liöfbu lieilsast lælur luín ekki bíba ab 6e*"j(J
munninum frá livernig kringumsiæbum sf'11'.
sje nú komib. Maburinn brast rcibur vib
stekkur á dyr, en gat þú ekki stillt sig
uio ■
líta til baka þangab seni korian sat og Hu ’* j
tárum, og hún alia jafna að biöja liai>u
miskuna og fyrirgefa sjer. þab linii
brotib gegn b iiiuni; einnig ab iiann vi 1 ‘U (
á ab hún væri þú mófcir barna þeira ef
ætti. Uami vissi líka livab leiigi hún tie(jf
engar frjettir af lionum liaft, og sjer
allan þann tíma eigi geta k uuit annab til j1’1®
ar eu ab liann væri fyrir löngu látinn. o' j
hugleiddi þetta allt og faun ab þetta 1,1