Norðanfari - 25.09.1867, Blaðsíða 4

mk. 14 sk., rúgi 19 mk. 13 síc., byggi 12 mk.
8 sk. höfrum 11 ink. 14 sk. hver tumm. Á
þessu 10 ára tfiuabiii var ver&ib á korhvör-
unni stundiim svo lágt aö hveiti fjekkst fyrir
16 mk. til 16 ink. 8 sk., rúg t fyrir 9 — 9 mk.
8 sk. og 11 mk., bygg t. fyrir 8 ink. 8sk.,og
hafra t. fyrir 6 mk. I þau næstu 10 ;ír 1830
—1839, hækkaii verfcib þannig aö mefalverö-
iö á hveitinu varö 6 rd. til 6 rd. 28 sk., á
rúgi 4 rd. 60 sk.j byggi 19 mk. og höfrum 13
mk. 10 sk. hver tunna. Á þeim næstu 16 ár-
uin 1844—1859, varb meBalverfii) hærra, nl.
fyrir hveiti 8 rd. 42 sk., fyrir rúg 6 rd. 11 s.,
fyrir bygg 4 rd. 67 sk , og fyrir liafra 21 mk.
hver tunna. Beri menn nú þetta verb saman
vib það sem nú er, svo komast menn af> þeirri
niöurstöfii, enda þútt menn beri saman piís-
ana á tímabilinu 1844 — 59, þá helir hveitið
hækkaö í veríi um 4 — 5 rd , rúgur 3—4 rd.
bygg 10—16 mk. og hafrar 7-13 mk. hver
tunna. llvab nú uppskeruna snertir er allt
fyrir hina miklu fúlksfölgun, eigi ab sífur meB-
altalið á útfliftningnum í 5 ár 1861 — 1865
hækkað um 3 milljónir tunnur, á múti því
sem var á tfmabilinu 1820—1829 af) eins ein
miltjún tunnur. Svona hefir útflutningtir-
inn á kornvörunni til annara landa nti sein-
ustu árin hækkab á hvetju ári stúrkost-
kga.
STOR BÚJÖRÐ. Yfirhershöfbingi Urquiza
býr nálægt Bttenos Ayres í Brasilíti. Btijörb-
in cr 900 ferhyrnings mílur á stærb, eba eins
og liálft Island. Á þessu svæbi er úgtirlegur
grúi nauta og og sauba; á ári hverju er slátrab
50.000 uxum, eem sendir eru til ýmsra maik-
aba. Ullin af fjenu er send til Norfurálf-
unnar.
Í>ESS ER VERT AÐ GETA SEM GJORT ER.
Á næstlifnuin vetri fúr jeg meö bjargar-
lausar skepnur mínar vestur ab Frosiastöbum
í Skagafirbi; voru allir þar ab kalla svo bág-
lega staddir, ab enginn gat öbruin hjálpab og
þröngt meb húsrúm, samt sein ábur voru los-
ub innanbæjar hús, svo jeg kom þarinnkind-
um mínúm sem voru nálægt 30 talsins. Biæb-
urnir á ^Grund túku af mjer 4 ær og gáfu
mjer eina tunnu af heýi. En heria sýslu-
mafur E. Briem á Hjaltastöbum og hreppstjúri
Jóhanncs á Dýrfinnustöbuin, voru þeir iijálpar-
menn míiiir, ab abrir gengu í fútspor þeirra, og
'jafhvel þtír sem heita máttu bjargarþrotá fyr-
ir sínar eigin skepnur. Gub, sem hefir lofab
ab umbuna kærleiksverkin, umbuni þeim fyrir
tnig, því jeg get ekki endurgoldið þeini sem
verbogt er, ab eins meb línutn þessum, vottab
hún Anna ntín litla verfur ab ráfa um skúg-
inn og deyja úr hungri. Er þá enginn, sem
vill færa mjer Itana aptur. Jeg ætla sjálf ab
leita ab henni, jeg skal finna huna, hún gctur
ekki falist mjer“. Meb þestum ummælum li'júp
hún inn í næsta runn, án þess ab gegna þútt
til hennar váíri kallað, og reif nú á þyrnum
sundur andlit sitt og höndur, svo blúfib lag-
abi úr henni* Af útta fyiir ab hún missti
vitið eg vilitist í skúginutn, hljúp jeg ásamt
tveimur öbruin á eptir henni, og ætlabi okk-
ur ab veita erfitt ab n& henni, því hún æddi
áfram sem villt skepna. Lok-ins túkst mjev
þú, meb því ab herba mjög ab mjer ab ná
henni. Jeg segi vib hana í alvarlegtim rúm,
ab vib ekki iiiættum lcyfa henni svo úskyn-
sama atíerb, og væri lienni nokkub annt ura
ab vib leitubuin ab barninu, þá yríi hún ab
stilla sig til frtfar og gefa sig á vald og um-
önnun konuin þeim sem vairi í för okkar. I
fyrstunni var sein liún engan gmim vildi gefa
áminníngum okkar, jafuframt og hún lýsti því
yfir að hún færi alba sinna fer?a fyrir okktir
og gjöríi hvab sjer sýndist, en þegar htín sá
ab vib slepptutn lienni ekki, kom hún loksins
til sjálfrur sinnar, og sagði þá ab hún vi'di
hiinim göfuglyndu hjálparmönnum mínnm, mín-
ar innilegustu og skyldugustu þakkir.
Húli í Ólafsfirbi 10. dag. ágústm. 1867.
Magnús Eyjúlfsson.
t GUÐRÚN þORBJORG EINARSÐÓTTIR.
Sárt er þegar beztu blúm í sveit
(lytja burt, en fauskar eptír stauda,
fjúlan hverfur, stormar lauti granda:
aufan sje jeg áður grúinn reit.
þegar barnib blítt í fabmi dú,
fann jeg eins, ab skarb var fyiir skildi,
en skaparinn af áinni föburmildi
gaf ntjer þab, sem gubhræddum er núg.
þab er sönn og sáluhjálpleg trú,
börnin mín í betri stab jeg finni
ef bobi Gubs og Frelsurans jeg sinni,
bezt í raunum bút er huggun sú.
Gubrún þorbjörg! glebur ittig að sjá
trúaraugum þig og þínar systur,
þar sem lofab lieíir Jesús Kristur
börniii æt/b búa skuli sntá.
W. —
KYEÐ JEG þlG MINN KÆRA DAL.
Kveb jeg þig mlnn kæra dal
kvista, grund og lilíbar;
ef jcg ræb þá aldrei skai
í þig koma tíbar.
þegibu um þab gjörvallt,
sent þrengdi’ ab hjaita ntínu,
en tárin þau, sem gyld jeg galt,
geymdu’ í skauti þfnu.
Ef ab þú við æbsta hljúm
einhvers verbur spurbur,
reynstu mjer vib Drottins dútn
djaríur vitnisburbur.
AUGLÝSING.
— Um úttu þann 7 (?) eba 9(?) þ. m. tap-
abist með virktum nibur um gat, líklega á
brókarvasa mínunt á leibinni milli skrifstof—
unnar og prentsniibjunnar eitthvért ntimmer
af því röksamlega blabi þjúbúlfi, ab ntig niion-
ir þab 39, hvar í voru aískiljanlegar löbur-
landib uppbyggjandi frjeltir og auglýsingar.
f>ar var skipabálkur, þar var sagt frá kveld-
glebinni tniklu sem snerist npp í dansleik,
hvar allir alþingisimnn embættismenn og kaup-
breyta í öl!u eins og vib vildum, ab eins vib
leitubum að barninu sínu.
Við dvöldum heldur ekki lengur vib þetta,
og byrjuðum þegar á ætlunarverkinu og röb-
ubum okkur svo nibur ab 15 skref voru á
milli hvers okkar, sem vorum í þessum húp,
og hjeldiim þannig áfram eptir skúginum. Víba
var skúgurinn mjög þjettur, og þess vegna
eifitt ab komast áfrain. f>ú við nú á hverju
augnabliki hefiurn mikib háreisti og köllubum
á barnib meb nafni þess, hlutuni vib eigi ab
síbitr, ab rannsaka sjerhvern runna og alkyma,
því við þvf mátti búast ab barnib væri orbib
svo þreytt og rábvilt, ab þab eigi gaiti sa'gt til
sín. þar á inúti þ.ar sém skúgnrinn var gisn-
aii og eybur á milii, gátttm vib ílýtt okkur
meira, og oss túk^t þab að komast á húlinn
ábur súlsett varb, og súlin gyllti hib efsta af
húlnmn með geislmn sínum. Ab láumatigna-
b'ikum liðnuin voru allir komnir þarna aptur
saman, eu árangurinn var allur annar en gleði-
legtir, þvf enginn hafbi sjvb hið minnsta merki
hvar sá mundi vera, cr vantabi. llryggb múb-
urinnar og barnsins auinkvunarlegustu kring-
umstæbur, knúbu aila, sem sáu og vissu lil
um utburb þcnita til mebaumkvunar, og svo
menn meb frúm þeirra og dætrtim og allir
vísindamenn og námsmcnn sem staddir voru f
bobi. þar er sagt frá göfugmenni ab allri
tiikomu nteb svo fagra ásjúnn ab hún er auð-
sjáanlega abalborinn. þar eru þrjú mannslát,
þrjú úveitt braub, ein braubaveiting og 5 nefnd-
arkosningar mestallt í því Ijettskiljanlega regist-
urs fornti. þar er líiia heyskapar- og verzl-
unarbálkur, setn hvortveggja er rúinmur —
náttúrlega liortittalaus og líklega saklaus —
þjútúlfsdálkur. þar er ein auglýsing unt
þrotabú, 1 um dánarbú, 1 uin falan jarbar-
stúf, 1 á dönsku um boju, 1 mti danskan á-
vaxtar safa, 1 um lýsispatent prýdd nieð fá-
sjebri undur fagurri baugfígúru nieb huglcgmti
kögri, hverrar liaglegi tilbúningur jeg ineina
Itali kostab ærna peninga niáske 8] en
freinur eru þar tvær auglýsingar unt leibrjett-
ingar á þjúbúlfi sjálfunt samt 12 hrossa-aug-
lýsingar, hver annari skáldlegri. Ilver sem
þetta tjeba nummer kynni ab finna er inn-
virbuglegast beðimi ab halda því til skila á
skrifstofiiiini gegn sanngjörrunn fundarlaunum,
sem enganvcginn kunna minna ab metast en
þribjungsgeiri af sama velnefndu nummeri og
iná finnandi sjálfnr kjúsa hvert hann vill hafa
geira innaa úr eba utan af, ofan af eba neb-
an af, sg kann eigandi ekki betur ab bjóba
sjcr ab skablatisu, því ab dýrt er pundið af
ntjúka pappírnum.
þrándur.
MANNALÁT. 0ndveiðlega í næstlibnum
jútifm. andabist að Hrafnabjörgum í Dalasýslu
stúdent Magruís Gfslason, sem var lijer um
fimmtugt ab aldri, og liafði opt verib settur
sýslumabnr. 13. f. nt. varb briiðkvaddur undir
borbutn ab Olafsvöllunt á Skeibuin sjera Pjet-
ur Stephensen sem síbast var prestur þar á
gtabnuni, 69 ára gainaii. Uin sðmu mundir
andabist sjera Björn Júnsson prestur ab Reyni-
völlum í Kjús, sent einhvern tfma hafbi verib
prestur f Glæsibæ. 24 f. m. dú yfirsetukonan
húsfrú Helga Egilsdúttir í Reykjavík frá manni
sínuin og 2 börnum Ilún var talin með beztu
yfirsetukonum, og var búin ab taka á múti yf-
ir 300 börnum.
Fjármark Árna Árnasonar í Iláagerbi f Ilofs-
hrepp í Skagafjarbarsýslu : hálftaf
fr. hægra, bragb uptan ; styfft vínstra
gagnfjatrab. Brennimurk Á.
Eiijaixli oj dbyi-ijitnrmadiir Björtl Jénsson,
freatabur í preutsin i Akureyri. J. Sveiasson.
einlæg var hhittekning bæjarbúa, ab þá maðnr
einii hjet þeim 100 dollurum, er finndi barn-
ib, urbu í ijelagi hans svo margir, ab þegar
var heitib 1000 dollura. það mátti því ganga
ab því vísu, ab þetta yrbi öílugaBta hvöt til
þess ab hver gjöríi sitt hib ýirasta, til ab finna
barnib. Frjettin um þetta verblaunaheit barst
þegar um allar nálægar sveitir, og allir ur?u
eins og frá sjcr numdir af lönguninni eptir
því ab geta fundib bainib og unnib til hinna,
lofnbu vertlauna. Margir af þeitn sem þreyrtrr
og örmagnafir af hita og þunga dagsins, láu
í grasinu, spvuttu nú á fætur .þtl þess ab út-
vega sjer Ijúsbera svo ab þeir gæti haldib á-
fram leitinni alla núttina. og nú fúru mefe þerrn
matgir sem eigi höfbu ábur verib Meiiinni ef a
viljab offra brjústgæf unum svo mikils, ab leggja
á sig eins dags vinnn, því nú tældi töfra-afl
gulL-ins þá til ab Ieggja kappsmUni sína og
lcrapta í sölumar. Af því jeg sjálfur ekki
var frískur, og 'ildi geyma áreynsluna tii
næsta dags, þá fúr jeg heim eg háttabi ofan
í rúm mitt.
(Nifurl. síbar).