Norðanfari - 04.07.1868, Qupperneq 4

sunnan úr sveitum, Sftu, Fljútshverfi, Land-
broti, Me&allandi, heldur elcki í Mýrdal, undir
Eyjafjöllnm, Landeyjum, og jafnvel ekki Vest-
mannaeyjum miígóulokin, líka er sagt aí) aust-
an tir sveitum sama harb rjetti, þar til nú fyr-
ir fátint dögum, ab þar hefir aflast lítib af sjd.
í HornafjarSarárós hafbi komife nokktib af sýli
oo fiski, sem náíist til. Áfrnr voru nokkrir
farnir ab skera kýrnar sjer til bjargar; svona
hafa frjettir borist þafan og liingab meb um-
ferbarfólki Freklega hefir kveflandfarsótt geng-
ib hjer f vetnr, en engir hafa úr henni dáib,
nema Tcitur Gíslason er dó31 marz þ. á 82.
a'ra gamall; hann hafbi verib 40 ár í hjóna-
bandi, hann var valmenni, vinavandur og hinn
tryggyasli vib vini sír,a“.
Ur brjefi úr Múlasýslu d 28 maí næstl:
„Eylla kom á Eskjufjörb 15 maí en skip kaup-
manns Tuliníusar kom 20 maí, en þab, sem átti
ab koma frá lionum hjer f vor, sökk 12 marz
vib Noreg, rneb öllum farminum, enn mennirn-
ir koniust af. Bágt er manna á milli í sum-
nm sveitum, en þab er ab vona, ab úr því
,greibist“.
IJr hrjefi d. 14 5.-68: „Tíbin var ein
niuna gób fyrir sumarmálin tun tíma, en cptir
þau tók ab kólna. þann 27 apríl, var blind-
bilur, þar eptir þurr frost til þess fnllur hálf-
ur mánubur var iibinn af sumri Undanfarna
svo sem 3. daga, hefir verib rigning, en nú
birti upp í dag meb gúbu vebri*.
Úr brjefi úr Húnavatnssýslu d. 4—6.—
68: „24 f. m kom skip til Hólaness verzl-
nnar, er hafbi ab færa flestar vörur; og er allt
meb sama verbi og ábur, virbist mönnum ab
Thomsen verzlunarstjóri, sje nú öllu erfibari
vibureignar enn fyr, ætla menn þab sje eigi
honttm ab kenna, heldur þeltn, sem honum hefir
sett lífsreglurnar. Nú um iiátíbina, deybi merk-
is bóndinn f>orleifur þorleifsson á Hjallalandi
í Vatnsdal, eptir stutta sjúkdómslegu. Hann
var einhver af hinum ötulustu og framkvæmd-
arsömustu búmönnum hjer í sýslu, og mjög
velviljabur. Hann var töluvert hníginn & efra
aldur. llans eptir lifandi ekkja, er skáldkon-
an Helga þórarinsdóttir, sem víst er komin
yfir sextugt, (lnln hefir kvebib eptirmæli eptir
sonn þeirra 2. í Nf) þau áttu mörg börn og
er eitt þeirra, þjóbhagasmiburinn þorsteinn þor-
Jeifsson á Kjörsvogi 6 Ströndum. 2. þ. m.
deybi konan Sigríbur Illugadóttir á Kirkjuskaibi,
kona fyrrum hreppstjóra herra Hans Lárusar
Vormssonar á Geitisskarbi, mesta rausnarkona-
Htln var dóttir merkis bóndans Illuga Gísla-
Soriar á Holti í Svínadal. Mikib hefir verib
kalt síban 24. f. m., og þann 30 f. m. og apt-
ur í gair snjóabi töluvert í byggb þab er því
ab vonum Iftill gróbnr, því allan þenna tfma,
hefir honum heldur farib aptur enn fram, eink-
nm til fjalla“.
Úr ööru brjefi úr Húnavatssýslu, d.
10.—C.— 68: „Ekkert er hjeöan merki-
legt aö segja, nema tíöin var hjer ein-
staklega góð, frá því jeg skrifaði yöur,
litlu eptir krossmessuna og fram um mán-
aðamót, þá varð hret nokkurt fyrir livíta-
sunnuhátíðina, og svo eptir hana fyrir Tríni-
tatis. Snjóaöi þá víðast á láglendi, og sum-
staðar varð fiinnin svo raikil, að hana tók
ékki upp af túnura, íyr en 4. og 5. dög-
um seiuna. Ekki varð samt meint við það,
hvað skepnuhöld snerfir svo jeg viti, og
ekki gjörði það túnum mikið til, einkum
þar sem snjórin lá á, því þar gat síður
kalið. Núna eptir Trínitatishátíð, heíir apt-
ur siegið upp í kuldahret, og snjóað víð-
ast á láglendi, og tekur þessi kuldi æði
mikið uppá geldfjeð nýrúið og svo lamb-
fjeð, samt cr því næstum óhættara þar sem
er í góðu standi og vel hirt. Fyrir viku
síðan er bryggskip komið á Hólanes, og
kotn kauptn, Iliitlibraitdur á því. Engar
nýungar hafa heyrzt eptir honum. Laus-
ar fregnir hafa borist hingað með manni
að sunnan fyrir rúmri viku, að korn sje
lækkað í verði til 13 rd. tunnan, og ull
sje orðin þcgar 32.-sk.pd. (?).
Biskuji Pjetur, er búinn að íastráða,
og skrifa próföstunum uut yfirreiðar sínar
í sumar. Ætlar hann fyrst norður í Eyja-
fjörð og kirkju vitja þar, síðan í Skaga-
íirði og svo í Ilúnavattissýslú seinast. Mun
hann liafa í áfornti, að haida prestafund
í hverri sýslu“.
10. í. tn kom Sveinn póstur Sveins-
son hingað að austan, einnig fyrrvcrandi
pósfur Níels Sigurðsson og Sigfús Sveins-
son Níels til að sækja prestinn sjera Mag-
nús Jónsson á Hofi. sein veittur er Skorra-
staður í Norðfirði, en Sigfús fil að snkja
presfinn sjera Guðjón Hálfdánsson á Glæsi-
bæ, sem í fyrra fjekk veiting fyrir Dverga-
steini í Seyðisfirði Feröamennirnir að aust-
an, sögðu engar nýungar, nema að þá voru,
er þeir fóru að heiman, búnar um tíma,
að ganga dæmafáar rigningar.
Víða liöfðu hlauptð skriður og skemmt
tún oV engi. einkuin á Skógum í Mjóafiröi,
ltvar tún og engi tók að mestu aí, en bær-
inn liaíði þó staðið óhaggaður. Fiskalli
hafði verið koininn, en um hákarlsafla vissu
þeir minna.
Hjeðan úr sveitum er fátt merkilegt að
frjetta, netna að hákarlsaflinn, er yfir höfuð
orðinn hjá flestum tneð betra móti, og
mikill hjá nokkrum, en þó mestur, eins og
vant er, hjá Steini í Vík, og I’orsteini á
Grýtubakka, hjerum 8—9 t. lýsis í hlut.
Aptur eru það einstakir, sem hafa aflað
sár lítið. Verzlunin situr að kalla við sama,
þó er sagt að hvít ull sjc orðin á Skaga-
strönd 30 sk ; lijer og á Húsavík cr hún
enn 26?sk., en verð á lýsi mun eigi hafa
verið uppkveðið.
Pó kuldarnir og hretin hafi diegið úr
grasvextinuin, og sumstaðar jörð kalið, þá
cr hann þó orðinn víðast, um þettaleyti
tímans, tneð bezta móti. Enn þá er frem-
nr lítið um ftskailann, nenta þá síld er til
beitu.
Almenn heilbrigði er víðast, þó er
taugaveikin eigi útdauð enn, því 6 liggja
nú rúmfastir á Hvassafelli í Eyjafirði og 2
eða 3 & Bölkott,'bæ þar skanimt frá. Menn
eru líka alltoí óvarkárir, að íorðast sam-
göngur viö þau heimili; hvar næmar sóttir
ganga, sem heilbrigðisncfndirnar ættu að
hafa gætur á og vara við; í þeim raikil-
væga og góða tilgar.gi eru þær settar.
ÚR BRJEFI FRÁ BÚNDA.
Mjer þykir cins og þú veizt mjög
vænt uin blöðin okkar, og klýf þrítugan
hamarinn til að kaupa þau, hvað scm svo
Halldóra mín scgir, iiún kallar blöðin ó-
þaríakaup og leggur það að jöfnu við
brenuivínskaup, en jeg er þá ekki vanur
að gefa henni éptir með góðmennskunni,
þvf kerlingarsauðnum þykir gott í bollan-
um, og það fær hún óspart að heyra.
Einn góAan veðurdag fyrir skömmu
síðan kont hingað norður Sigurður Bjarna-
son póstur, líkast til I nokkurs konar auka-
póstferð; (það væri synd að segja að bless-
uð yfirvöldin lægju á liði sínu hvað það
áhugamái vort snertir að fjölga póstun-
um), og tneð honutn barst mjer f hendur
9. blað „Baldurs*; jeg var ekki seinn um
að tilla mjer á stokkinn og þurrka gler-
augun eins og sánti Páll, síðan byrjaði jeg
að lesa, en það er vani minn að lesa hátt,
því bæði hjúin og krakkarnir hafa gatnan
af því, þegar jeg kom til neðanmálsins, þá
fór mjer ekki að verða um sel, og þegar
jeg var búinn að stauta gegnum æfintýrið:
„Sánti Pjetur og sálin“, þá varð rnjer það
í bræði minni að þríhenda blaðinu ofatt
af skákinni, þú mátt nærri geta kunnningi,
hvott Dóru minni hafi verið dillað, því
jeg er vanur að leggja blöðin mjög var-
kárlega upp á himininn; og ckki nóg með
það, hún sagði það upp yfir alla í bað-
stofunni, að hentara væri ntjer að kaupa
blaðinu minna og bauninni meira.
Jeg vil ekki segja að höfundurinn sje
atyrða- eða ákœruverður, Iieldur finnst mjer
hann vera brjóstumkennanleg-
ur, því svo virðist að hann annaðhvort
hafi mjög lítilfjörlega skáldskapargáfu til
að bera, eða þá að öðrunt kosti þá hafi
liann h a 11 a ð s t ú t i ekki „á neftó-
bakspontu að nefi sjer“ .heldur talsvert
öðruvísi, því „svo trúi jeg ólýginn segði
mjer“ að fleiri mundu stútar en pontustútar.
I’ú veist það kunningi góður, að jeg
hef æfinlega bæði virt og elskað skáldskap-
inn, sem efalaust er eitt á meðal vorra feg-
urstu íþrótta, og það segi jeg þjer satt, að
góð kvæði, t. d eins og kvæöin eptir vort
ágæta skáld Kr. Jónsson, auka, hjá oss
hjer í sveitinni, ekki alllítið vinsældir blað-
anna; við erunt hvorugir, kunningi góður
færir um að fella dóm yfir s k á 1 d i n u
J. O. en hann hefir tekið af okkur ómak,
hann heflr dæmt sig sjálfann
Pú inátt ekki fmynda þjer að jeg
vilji áreita blaðið „Baldur“ á nokkurn
liátt, heldur hefir mjer dottið í hug að þ ú
ættir að hvetja einhvern picst eða prófast
þ. e. a. s. einhvern vel skynugan manu
í sveitinni hjá þjer tii þess að koma vit-
inu fyrir blaðið, þvf hvað sein Halldóra
mín segir, þá ann jeg því bæði lífs og
þroska eins og hinuin blöðunum ; en jeg sje
hins vegar, þess sæng upp reidda, n. 1. ó-
tfniabæra endalykt, svo framar-
lega sem það eptirleiðis leggur í vana sinn
að bera slíkt á borð fyrir lesendur sfna,
sem æfintýiið: „Sánti Pjetur og Sálin“.
Heldurðu ekki kunnitigi, að hiuir heiðr-
uðu útgefendur Baldurs, ættu að hugfesta
sjer orðsliáttinn: nFyrr læt jcg koppa
mína tóma, en klína í þá hjegóma“. Jeg
ætla svo eigi að fara um þetta ileirum
orðutn.
AUGLÝSINGAR.
Frá þessunt degi og framvegis, verð-
ur til söiu í húsi Finsens hjer í bænum,
mikið af hyrzlum og húsbúnaði, sumur
spónlagður, og sumur al mahognietrje, nokk-
uð af bókum og bókahylla, stór spegill,
2. fjaðrasofar, setn sofa má í, enskt borð,
setn er í tnörgu Iagi, og má stækka og
minnka eptir geðþekkni hvers og kringum-
stæðum, talíublakkir af ýmsri stærð, öngl-
ar af ýinsri stærð frá nr. 1—13, væn sút-
uð kálfskinn, veggjapappír, þvertrje, sein
brúkuð eru við plæging og vagnakstur,
svefnbekkir með koddum, tugtalna borð-
vogir (Deeiinalvægt), nokkuð af tankli,
ýmislegt af húsgögnum, þará meðal búrs -
og eldsgögn, ýmisleg smíðatól ntfl,.
Abureyri 30. júní 1868.
P. Th. Johnsen.
Ilver heftr tapað peningabuddu hjer í
fjörunni, með tölum og smá skildinguut í ?
Akureyri 30. júnf 1868.
Valdimar Davíðsson.
— 3. þ. m. kom hingað skonnert skip, scm
heifir „Peter Roed“ 45j 1 lest að stærð,
skipherra Christensen, stýrimaður Nielsen
frá Holbekk f Danmörku, sem gjört er út
af norzku fiskiveiðafjelagi, ásamt 3—4
öðrum skipum, til fiski- og síldarveiða hjer
við land. Með tjeðu skipi er umboðs-
maður útgjörðarmannanna, sem heitir Tor-
kel Andersen. Mælt er að fjelagið vilji
byggja hús í Hrísey, eg annað á Scyðis-
firði. Með „Peter Roeð“, frjettist, að korn-
vöxtur erlendis væri með bezta móti, og
verð á korni lækkað ofan í 7—6 rd. 2
lausakaupmenn eru koinnir á Sauðárkrók,
annar fiá Norvegi með timbur, en hinn frá
Rv. með matvöru, og ull hjá honunt 32 sk.
— Friður er sagður yfir alla Norðurálfu.
Eigandi og dbgrgdarmadur Björtl JÓIlSSOn.
Prontafeur f prentsm. & Akureyri. 1. S'reinsson.