Norðanfari - 07.04.1870, Blaðsíða 4

eins gefib skýrslu um fjártjdniS næsti. haust.
í bilnum 12—13 októb. fórust saufekind-
ur aí) tölu.......................... 422
Af fjalli vantabi alls . . . 450
og er þab sem næst 18 af hverju 100 sauí>-
kinda eptir búna&ar skýrslnnni næstlifeib vor.
Af þeiui 422 saubkindum sem fórust 12
— 13 októb. mun nærfelt helmingurinn hafa
fundist dautt, en mjög skemmt og nytja lítit);
enda er þetta hinn mesti fjárskabi sent orfcib
lieíir í þessari sveit, í þeirra manna minni
sem nú lifa. En hvafe heimtur snertir af fjalli,
þá voru þær eigi ab mun iakari næstl. haust
en ab undanförnu, því hjer eru, eins og kunn-
ugir menn þekkja, jafnabarlega fjarskaleg van-
höld á afrjettarfje. Vjer höfum getib þessa
mebfram þessvegna, ab amtinu hefir þóknast
ab fyrirskipa opinbera rjettarrannsókn unr tí-
undar undandrátt hjer í sveit, því af þessu
vouum vjer þab megi Ijóst verba, ab bændur
muni eigi geta tíundab hverja saubkind sem
þeir telja fram til búnabarskýrslnanna á vorin.
Sveitarstjórnin í Skúíustabahreppi.
PRJÓNAVJELIN.
f>ab er eitt meb öbru sem hefir stabib í
vcgi fyrir franrförum okkar lslendinga, van-
kunnáttu í því ab uppgötva ýms áhöld og
vjelar, til ab ílýta vinnu vorri og auka meb
því ágóba vorn af iietini; því hverjum hlýtur
ab vera þab aubskilib ab meb því minni fyrir-
höfn og tilkostnabi, sem vjer öílum bins eb-
ur þessa á sjó ebur landi, því arbsamara er
þab oss; því betri áhöld sem vjer höfum til
ab vinna eitt ebur annab, því nreira komum
vjer í verk af þessu eba hinu, því arbsamara
verbur þab oss, og því skemmri tíma sem vjer
verjum til ab vinna þetta eba hitt, því meir
græbum vjer á því, því tíminn eru pen-
ingar. Hefbum vjer næg áhöld til ab vinna
alla ull vora til klæbnabar, þá mundi vib þab
aukast vörumagn vort, og efnin um leib; vjcr
höfum allt til þessa orbib ab sætta oss vib, ab
láta meiri hluta ullar vorrar óunninn í verzl-
unina, og þab er öldungis sama, eins og ef
einhver tæki upp á því ab selja allt hey þab
er hann aflabi á jörb sinni, og ætti enga skepnu,
og áliti sjcr þab meiri hag, en eiga hey og
fjenab sjálfur; en því cr ekki um ab kenna,
ab flestir sjái ckki hversu bágt þab er ab geta
ckki gjört sjer meira úr ullinni, heldur hinu,
ab menn vantar áhöld til ab geta komib því
I verk ab vinna hana alla til klæbnabar. Oss
hefir dottib í hug meb línum þessum, ab vekja
athygli manna á ný uppfundinni vjel cr skýrt
cr frá í 7. árg. Nf. nr. 35.-36. bls. 71,
þ>essi vjel, hafbi komib fram á gripasýn-
jngunni í Berlín; hafbi handibnamabur frá
Kaupmh. er var á gripasýningunni, keypt þar
nokkrar, og haft lieim meb sjer; hin stutta
lýsing þessarar vjelar, í Nf. vakti athygli vort
bvo vjer skrifubum kunningja vorum í Uöfn
og bábum hanu ab gefa oss sem mestar og
beztar upplýsingar um hana, og fengum vjer
aptur nokkrar, en þá ekki allar þær er vjer
þurftum, og megum vjer kenna þab ab sumu-
leyti sjáifum oss ; en vjer vonum líka ab geta
fengib þær sem til vanta vib fyrstu hentug-
leika, samt viljum vjcr geta hjer þeirra er
fengnar eru: Vjelin kostar 100 rd. fyrri út-
gáfa hennar, en hin síbari 120rd og er sú á-
litin talsvert betri ; hún er libug alin á Iengd,
og rúmt kvartil á breidd ; hún er, þegar hún
er látin prjóna, skrúfub á rönd á borbi, cbur
hyllu, sem er mátuleg ab sitja vib, er því aub-
sjeb ab mabur getur verib meb hana í bab-
stofum og hvar sem vera skal, þó er tiltekib
ab borbib þurfi ab vera í hærra lagi ; sömu-
leibis böfum vjer fengib ritling sem skýrir frá
ýmsu vjelinni vibvíkjandi, t. a. m. hvernig meb
hana skuli fara og hvcrjar reglur sje vib ab
prjóna, — víst öll þau föt cr hún prjónar —
og þar er upptalib ab hún prjóni allskonar
sokka, handa börnum og fuilorbnum, konum
sem körlum, peisur og nærbrækur, barpaskó,
véttlinga, handstúkur, trcfla, þrihyrnur og margt
íleira. þab segir enn fremur í formála bækl-
ings þessa, ab prjóna konan þyrfti ab prjóna
frá 12—15 pör sokka á dag, ætti hún ab geta
jafnast vib vjelina ab fljótlæti ; hún prjónar
jafnt band úr ullu senr bömull, og þab meb
miklu meiri nákvæmni en mögnlegt er fyrir
þann er prjónar á vanalegan liátt; cn ckki
skýrir bæklingur þessi frá tilbúningi ebur fyr-
irkomulagi á vjelinni sjálfri, og er hann oss og
tleirum sem hafa sjeb iiann ab því leyii lítt
skiljanlegur, jafnvel þó myrid vjelarinnar standi
uppmálub á titilblabi bans. Oss er einnig slnif-
ab ab ekki sje, sneinn sjerlegur vandi ab læra
á bana“.
Ættum vjer þessa vjel og kynnum rjett
meb ab fara, t. a. m. vinna í henni þab og
þær klæba tegundir sem útgengilegastar væru
hjá erlendum, myndum vjer brátt liafa drjúg-
ara innlegg, og skuldir vorar þá grynnast
smárnsaman ; oss virbist því ekki áhorfsmál, ab
menn sern allra fyrst afli sjer allrar þekking-
ar á vjel þessari, seur uniit er ; jafnvel þó þab
ætti ab kosta þab, ab senda einhvern er menn
þekktu og til þess virtist vel hæfur ab læra
ulla mebferb, og öll verk, er hún vinnur ; þab
kostabi menn ef til vill rninna, en þó menn
færu ab fá hana fyrst, en befbu síban ekki
kunnáttu til að brúka bana eins og nrætti,
naumast þyrfti lengri tíma til ab læra á hana
en 2—3 mánubi og gæti sá er sendur væri
farib meb haust skipi og komib nreb vor skipi,
sá irinn sami ætti einnig ab kynna sjer sem
bezt, hverjar tóvörutegundir væri útgengileg-
astar erlendis, einnig kynna sjer, alla tóskap-
ar- og ullar nrebferb, t a. m. kembingu, vefn-
ab, litun, spuna m fl.
Eigi er óbugsandi, ab brábbyrgbarlán eba
styrkur fengist fyrirtæki þessu til eílingar lijá
því opinbera, cf margir valinkunnir og máls-
metandi menn legbust á eitt meb ab fá því
framgengt, og væri þá líkiegast fyrst, ab leyta
þess vib amtmann vorn llavstein, því vildi
hann á annabborb gefa því gaum, þá mundi
því brátt verba framgengt.
K. þ.
Ur brjcfi úr Skagaf d. 16. febr. 1870.
„menn eru ab reyna ab koma sjer í samtök
meb verzlun, og var almennur sýslufundur
haldinn í því sky ni ab Asi íHegran. í gær. þar rnun
hafa verið ályktað, að útvega hingað lausa-
kaupmann á Sauðárkrók 1 eða fleiri, og svo í
öðru lagi ab gjöra Gefjon, skip þeirra Siglíirð-
inga og Fljótamanna út með vörur til útlanda
hejzt Noregs á næstkomanda sumri, ef vörur
inulendar fengist nægar til fararinnar. Telj-
um vjer víst að þetta hafi verið hið mesta á-
hugamál manna sem orðið gat, eins og það
líka ætti að vera í alla staði, svo framarlega
sem landsmenn vilja sýna þab, ab þeir hafi
enn þá dáb í sjer, að leita sjer sjálfum lífs og
lausnar úr þessum hörbu fjötrum, sem önnur
þjóð helir lagt á oss, og vjer sjáltir sökum
heirnsku vorrar og óframsýni á hinum góðu
árunum, sem bera oss og þjóð vorri sorgleg-
an vitnisburð. En það er vonandi, að fyrst
þeir eru til enn hjer á landi, sem að dæmi feðra
vorra liafa kjark og áræði til ab fara landa á
millum og sækja óskemmdar ebur ósviknar vör-
ur meb góbum kjörum sjer og öllum út í frá
til gagns, er þab vilja, þá er þab vonandi, ab
menn af hugleysi, tortryggni, eintrjáningsskap
og öbru enn verra, láti þab eigi vitnast um
sig ab þeir eybileggi svo fagra og svo naub-
synlega lífs tilraun hvers eins og allra vor Is-
lendinga yfir höfub, því slíkur hjárænuskapur
og eigingirni, mun þeim og nibjum þeirra og
oss ölluin sannlega í koll koma. Vjer vildum
því óska ab allar sveitir nálægar þessu fyrir-
tæki, og þab því heldur, sem þær cru efna-
betri, gangi á undan hinum meb öflugri abstob
og rtflegum tillögum til þess, án þess þó ab
menn gjörbu sig ófæra til ab verzla meb þab
sem brýnust riaubsyn krefur strax í sumar, eba
tækju of nærri sjer. En til einhvers verbur
þó ab taka, því ekki er ferb þessi gjörandi
meb minna enn 8000 rd. þab skal reyn-
ast, Skagfirbingar liafa sýnt þab, ab þeir Ijetu
sjer ekki allt fyrir brjósti brenna ábur fyrrum,
en þess er þá því fremur ab ætla af þeim í
góbuþjóbnýtu fyrirtæki, því ef þeirsýna það ekki
þar, hve nær og hvar mun það þá verba? og
þegar einhver bezti hluti Húnavatnssyslu heíir
tekið þátt í meb þeim. Vjer vonum góðs,
því vjer viljum þab, og von vor til allra góðra
manna í Skagafirði og víbar um örugt að-
fylgi og styrk þessa máls, og síðan um bless-
nnarríkan ávöxt þess, mun eigi til skammar
verða“,
AUGLÝSINGAR.
Nóttina millum bíns 13—14janúarm. 1870,
þóknaðist binni alvísu forsjón, að kalla heim
til sín, minn ástkæra ektamaka Árna Árnason
á Ástnundarstöíum á SJjeitu, frá mjcr og 4.
börnum pkkar, sem öll eru í ómegð; eptir 20
ára gæfusama hjónasambúð okkar. í eilííðinni
fagna honurn, foreldrar hans og fyrri kona hans,
ásamt 6 börntinr, af bverjiim bann eignabist
3 í síiru fyrra hjónabandi, en 3. í hinu síb-
ara. J'etta auglýsist hinum heibrubu ættingj-
um og vinum þess dána, af hans sárt sakn-
andi ekkju og börnum, svo og tengdasyni.
Anna Gubrún Stefánsdóttir.
C. G. P. Lund. þorbjörg Lund,
(Tengdasonur). (borin Arnadóttir)
UPPBOÐSAUGLÝSING.
FÖstudagin þann 22. apríl næstkomandi
kl. 10 f m. verbur eptir bcibni faktors B.
Steincke í pakkbúsi hans bjer í bænum vib
opinbert uppbob selt: 2 bátar meb möstrum
og seglum, blakkir og járnboltar, hestur meb
reibtýjum, fatnabur, vigt nreb lóburn, renni-
smiðja og ýmisleg verkfæri til járnsmíðis og
margt fleira. Skilmálar fyrir uppboði þessu
verða auglýstir uppboðsdaginn
Skrifstofu bæjarfógeta á Akureyri 29. marz 1870.
S Thorarenseu.
— Mjer Iiggur á því, að þeir sem jeg á
hjá, fyrir Norðanfara og fleira, borgi mjer það,
sem allra fyrst þeir geta, meb peningum, inn—
skript eða ávísunum.
Akureyri 8 dag aprílm. 1870.
Björn Jónsson.
BANDINGINN.
Alí sonur Abbas, var kvöld eitt staddur
hjá jarlinum (Kalifen) Mammún, í því er mab-
ur nokkur, sem bundin var á liöndum og fót-
um var fluttur þangab til bans. Jarlinn er,
treysti mjög á írúmennsku Alís, skipabi þess-
um ab gæta bandingjans um nóttina og konra
meb bann, til sín daginn eptir, svo ab hanu
yrbi þá dœmdur. Ali flutti því bandingjann
lieim meb sjer, og iæsti hann inn í kvennabúr
sitt, bvar Irann áleit hann bezt geymdan ; því
af yfirbragbi jarlsins þóttist hann gjörla lrafa
sjeb, ab liann væri bandingjanum nrjög reibur.
Alí spurbi abkomumann hver hann væri. „Jeg
er frá Damaskusborg“ segir bandinginn. „Hús
mitt stendur skammt frá hinni miklu kirkju“.
Drottinn blessi bæ þenna segir Alí, og eink-'
uin þann hlutann, sem þú býrð í, þvíþarhefir
maður einn frelsað líf mitt“. Aðkomumabur
fór ab verba forvitinn og spurbi hver þessi
mabur liefbi verib. „þab eru að eins fá ár síb-
an mælti Alí, ab jarlinn hratt þar landstjóra
Hassan úr völdum, og setti þenna, sem nú er,
í stab lrans ; og var jeg einn af fylgd hans.
Ilassan var svikari og skelfdist reibi jarlsins,
þv( þá er vjer komum inn í höll jarlsins, vor-
um vjer af mönnum iians unrkringdir á alia
vegu, og flestir af oss drepnir. Mjer þótli
ráðiegast ab komast sem fyrst undan og stökk
út um glugga nokkurn, og flúbi þangað ná-
lægt því sem hin mikla kirkja stendur þar
sá jeg á skrautlegu húsi dyr ,einar opnar, flýtti
mjer þangab og inn í þab. I því mætir hús-
bóndinn mjer, er átti húsib, og sjer þegar í
hvaba háslta jeg mpni staddur; jeg bið hann
ab skjóta skjóli yfir mig, varb bann þegar vib
bæn minni og leiddi mig inn í kvennabúr sitt,
hvar jeg leyndist fyrir óvinum mfnum, og
dvaldi þar í meslu sæld og vib bezta atlæti,
eins og jeg hefbi verib aldavinur og gestur
þessa hins mjer ókunna manns.
Ab mánuði liðnum keinnr velgjörari minn
sem optar til mín og segir mjer, ab jeg geti
nú með hægu móti koinizt heinr aptur í föb-
land mitt, því að átta dögum liðnum eigi ab
verba lestaferb ti! Bagdab, Jeg fyrirvarð mig
ab segja frá fátækt minni, og hafði þessvegna
ásctt mjer ab fylgja lestinni fótgangandi ; en
hversu mjög brá mjer eigi í brún, þegar jeg
um daginn, þá lestin ætlabi af stab, sá úti
fyrir dyrunum fallegan hest, ásamt múlasna,
sem klyfjaður var nægu nesti og öbrum út-
búnaði, og auk þessa maður mjer til fylgdar.
Velgjörða mabur minn afhenti nrjer ab skilnabi
buddu, sem full var meb gullpeninga ; fylgdi
mjer sjálfur til lestarinnar, og beiddi vini sína
innilega fyrir mig. Jeg lagði mikib kapp á,
ab fá upþxpurt Irver þcssi veglyndi rnabur væri,
en hvorki gat jeg fengið ab vita þab hjá vin-
um hans nje öbrum, Glaður hefði jeg viljað
deyja, ef jeg hefbi getab fundið þenna nrann
aptur, og látib honum þakklæti mitt í tje Ósk
þín er uppfyllt segir bandinginn ; jeg er mað-
urinn sem iiýsti þig ; þekkir þú mig ekki enn
þá ? Ali skelfdist og gekk nær. Elli og mót-
læti, höfbu að vísu breytt útliti þessa manris;
en Ali sem bar í hjartanu mynd velgjörba-
manns síns, rankaði fljótt vib sjer þá hinn kora
í birtuna, því á meðan þeir töluðust við hafði
veiið dimmt á bandingjanum, og þegar þessi
enn fremur minnti Alí á ýmsar sjer stakar
kringumstæðiir ; hvarf allur efi, (Framh.s.).
Eujandi og ríbyrydarmadur BjÖrn Jónsson.
freutaður í preutsm. í Akureyri. J. SveiUBSon.