Norðanfari - 07.11.1871, Qupperneq 1

P8ÍAMM1.
An.
AKUREYBi 7. NÓVEMBER 1871,
M 44.-45.
Á afmœlisdegi
an‘tmanns C li r. C h r i s t j á n s s o n a r.
(Oi'kt af einum þeirra, er þá voru í bolii hans).
Enn risin ein þinna
Ára lífs ný bára
þig hefji þýíilega
þjáíikæran und liærum.
IIcill glebi l.úf fylli,
Hvert lægist grand Ægis,
Fjörskeib svo fram líbi.
Friísælu ab mibi.
TIL EITSTJÓEA NORÐANFARA.
Hæstvirti lierra ritstjóril Mjer hefir ver-
i5> borib á brýn í blabi ybar, ab jeg liafi rang-
iiett heifilega brjef Mr. Girdlestone’s í útlegg=
þess, sem prentub var í þjóbólfi 22. ár,
b>s. 107. Til þess ab almenningur sjái hvaí)
er í áburbi þessum, vil jeg bibja ybur ab
talsa nú orf rjett eptirrit af brjefinu sjálfu inn í
yfar ásamt útleggingunni.
fit>tish & Foreign Bible Society, Blackfriars,
^Or>don E. C. Febr. 10. 1870.
Mr. J. A. Hjaltalín.
Sir.
The contents of your letter were conside-
ted by our editorial subcommittee at its last
s‘tting. The committee desire me to thank you
f°r writing to make thetn acquainted with the
state Of itre Icelandlc Bible. As you have been
at the Coliege at Reykjavík you probably know
'ite whole history of the version which we are
11oav publÍBhing, and you are aware that it is a
tevision of the Bible printed in 1841. The re-
v'sion was conducted on behalf of our society
h the Bishop aided by Mr. Melsted, and the
c°nunittee had every hope that the work done
"'ould give full satisfaction. Certainly they
bad no reason to think otherwise, for the two
8entlemen into wliose hands the revision was
eiitrusted were deemed thoroughly to be trusted.
It i8 a great disappointment to the com-
Utitteij to find that grave faults are found in
‘he version, [and that you should even go so
tír as to call it „dross“ instead of ,goId“.
^°rgive me if I can hardly accept such an
aCfiount of the version]. I have examined
J°ur criticism and have compared various edi-
'ions 0f the Bible so as to trace the points to
^hich you have called aur attention. One (that
111 kukc II, 38) is an erratum aflecting tbe
eeUse, and the committee have ordered the page
c°utaining it to be cancelled. You point out
8°me diversities of text. Our rule is that the
te^tug receptus should be followed, and wc
ate sorry to find that in some instances it has
ileeu departed from.
Iu conclusion let me thank you for your
kindness and iet me assure you that the text
®nd translation of the Icelandic shall be tho-
toughly examined and where necessary revi-
®ed befove it is reprinted.
I remain, Dear Sir. Your3 sincerely
R. B. Girdleston.
Ú 11 e g g i n g i «-
J. A. Hjaltalín. Brit, & For. Bible Society
l0. Febr. 1870.
Sir.
títgáfunefnd vor ræddi brjef ybar á hin-
um sítasta nefndarfundi vorum. Nefndin bibur
mig ab þakka ylur fyrir, ab þjer skrifuímb til
aí) gjöra þeim kunnugt ástand hinnar (sienzku
Biflíu. þar eb þjer hafib verib á prestaskólan-
um í Reykjavík, þá þekkib þjer líklega alla
sögu útleggingar þeirrar, sem vjer erum nú ab
gefa út, og þjer vitife, aí) þub er endurskobub
útgáfa útlcggingar þeirrar, sem prentub var
1841. Byskupinn og Mr. Melsted endurskob-
ubu útlegginguna fyrir hönd (jelagsins, og nefnd-
in hafbi fulla von um, ab þab verk yrbi ánægj-
anlega af hendi leyst. Fjelagib hafbi vissu-
lega enga ástæbu til ab ætla annab, þvi ab á-
litib var, ab þessum mönnttm. er trúab var
fyrir útleggingunni væri tiúandi. — Nefndinni
fellur mjög þungt, ab alvarlegir gallar finnast
á útleggingunni, [og ab þjer skulib jafnvel fara
svo langt, ab kalla hana „sora* í stab Sgulls“.
Fyrirgefib mjer, ef jeg varla get fallizt á slíka
skýrslu um útlegginguna]. Jeg hefi athugab
abfinningar ybar, og hefi borib saman ýmsar
biflíu útleggingar til ab sjá galla þá, sem þjer
haíib bent oss á. Sá gallinn, t. a. m , sem
þjer hafib bent á í Lúk II, 38., gjörir mein-
ingamun, og hefir nefndin skipab ab ónýta þab
blab, setn hann finnst á þjer bendib einnig
á ýmsan orbamun I textanum. Vor regla er
ab fylgja hinum almennt vibtekna texta (textus
receptús), og oss þykir mjög slæmt ab finna,
ab frá honum hefir verib vik>b sumstabar.
Ab endingu leyfib mjer ab þakka ybur
fyrir velvild ybar, og ab fullvissa ybur um, ab
bæbi textinn og hin íslenzka útlegging skaj
verba nákvæmlega abgætt og endurskobub þar
sem þess þarf, ábur en hún er lögb upp aptur.
Jeg er, Dear Sir. Ybar einl.
R. B. Girdlestone.
Orbin sem jeg hef látib í klemmur , hafa
af vangá sloppib úr útleggingunni í þjóbólfi,
því ab jeg hefi hlaupib á orbinu version“.
þetta getur opt orbib eins og ailir vita, sem
fást vib afskriptir vg útleggingar, án þess slíkt
sje gjört af nokkrum hrekk. Ab öbru leyti
legg jeg óhræddur útleggingu mína undir dóm
vandabra manna, er skilja bæbi málin. En
eigi er jcg svo óvandur ab sóma mínum, ab
jeg vilji yrbast vib þá menn, sem ekki hafa
annab sjer og sínu máli til varnar, en ab gjöra
mótstöbumönnum sínum gersakir. Komi þeir
meb ijettari texta af brjefi Mr. Girdlestone’s,
ef þeir geta.
Jón A. Hjaltalin.
DANM.0RK OG ÍSLANÐ.
(Eptir „Heimdalli* 27. maí þ. á.)
Hvers geta íslendingar krafizt, og hvab leyfa
nýju lögin ?
Vjer höfum ábur bcnt á þab , ab menn
yrbu ab álíta stöbu og hagi íslands framvegis
einsog sameiginlegt málefni Norb-
u r I a n d a , þegar skobab er frá norrænu
sjónarmibi og þjóbcrnisreglunni fylgt; enn
fremur ab hib eblilega fyrirkomulag væri þab,
ab ísland yrbi lýbveldi undir sameiginlegri
vernd Norburlandarfkjanna Vjer höfum hvorki
sjeb nje heyrt neina verulega mótbárugcgn því
ab hugsun þessi sje rjett í sjálfri sjer, nje
—87 ~—
heldur á móti því ab hún sje framkvæmanleg;
þ. e. a. s. menn hafa optast játab því fús-
lega, ab meb þessum hætti fengju allir, sem
hlut eiea ab máli, rjett sinn og þarfir bezt
uppfylltar, en eigi sjeb þab vinnandi veg, ab
allir þeir gætu orbib á eitt mál sáttir, er fyrst
hlytu ab verba þab, ebur ab rutt yrbi úr vegi
öllum hinum inngrónu hugmyndum, sem þessit
eru enn til tálmunar. í raun rjettri er þó
hvorki ásigkomulagib ríkjanna nje í hinum
sönnu þörfum þjóbanna neitt þab til, sem
hamlab geti því Bkipulagi, er samsvarabi ná-
kvæmlega hinni fornu, andlegu skuld allra
Norburlandabúa vib íslendinga, og sem endi-
lega hlyti ab glæba þjóbernistilfinningu þeirra
sem rnest, efla svo sem verba mætti fram-
takssemi þeirra, og Ioksins gjöra Island ab
sameiginlegum skjólstæbingi þjóbanna á Norb-
urlöndum, er sameinabi þær, þó þær sjeu
abskildar ab öbru leyti , f stabinn fyrir þab
sem nú er hætt vib ab landib ætli ab verba
ab þrætuepli milli þessara þjóba. Vjer höld-
um því og fast vib þessa hugsun ogerumeigi
hræddir ab gangast vib því; en vjer sjáum
vel, ab eigi er von til ab fá henni framgengt
meban þær skobanir ríkja, sem nú eru eba
virbast ætla ab verba upp á teningnum í <511-
um löndum. Eins og nú stendur ríbur því
á, ab hinn 23. ára gamli ágreiningur um vib
skiptin milli Danmerkur og Isiands verbi út-
kljábur á þann hátt , sem rjettindi og þarfir
beggja málsabila krefjast; meb því Iagi mun
og vegurinn baldast allra greibfærastur til
þjóbiegra og eblilegra fyrirkomulags á sam-
bandi iandanna, heldur en nú getur fengist,
þegar Danmörk og Island standa ein sier.
þab er naubsynlegt ab taka bjer betur til
yfirvegunar lögin 2. jan. 1871 um stjórnar-
stöbu Islands. þegar vjer minnlumst ábur á
mál þetta, sögbum vjer ab í rauninni væri
eigi hin minnsta löngun hjá oss Dönum til
ab skipta oss af hinni sjerstaklegu íslenzku
löggjöf eba fjárhagsrábum. Út af þessu feng-
um vjer daginn eptir brjef frá heibrubum Is-
Iendingi, sem hjer á heima, og segir mebal
annars í brjefinu:
rþ>ab má opt heyra einstaka menn tala
svipab þessu, en þab hefir eigi verib ofan á
í þingræbunum um Islands mál. Hefbub þjer
nú rjett ab mæla, hvernig vilji þjer þá skilja
önnur eins "orb og þessi: Ríkisþingib ætti
ekki ab vera of fúst á ab sleppa þeim áhrif-
um, sem þab getur haft einmitt meb hinni ar-
legu fjárveitingu (þáverandi innanríkisrábgjafa
Krieger á fólksþinginu 10. október 1857). Eba
er þab ekki sama kyns vitnisburbur þegar
sjálfur dómsmálarábgjafinn Krieger segir ab þab
sem hinum fremstu mönnum á landsþinginu
þætti allra mestu máli skipta væri sú „hlib
málsins er snerti ríkisrjettinn* (landsþ. 17. nóv.
1870). þab er ab segja, ab koma á svo sem
verba mætti sömu skipun fyrir Island eins og
Færeyjar (innlimun). — Eba er þab ekki allt
og hib sama, þar sem D —d segir í Berlinga-
tídindunum hjer um bil á þessa leib: Island
flýtur ekki burt meban ríkisþingib hefir tang-
arhald á því. — Jeg get ekki tekib þetta öbru-
vísi en svo ab a 11 i r, eba flestir helztu menn
í Ðanmörku hafi eíban 1848 verib á einu roáli
um þab, ab halda í Island meb útvortis en