Norðanfari - 21.12.1872, Blaðsíða 1

Seniíur kaupenJum lcosinat}-
arlaust; verd dnj. 2fi arkir
1 i'd. 40 sk , einstök nr. íi sk
nlölaun 7. hvert.
Aurjlýsingar eru teknar í bla.il
id fyi'ir (i sk. Iiver Hna. Vid
aukalíliid eru prentud d kostn
ad hlutadeigenda.
11. ÁR.
AKUREYRI 21. DESEMBER 1872.
51.—* 2
LEIÐRJETTINGAR.
í NorSanfara nr. 47.-48. bls. 113 fyrra dálki 7 Hnu
aí> neban, fyrir ofan nebanmálsgreinina, 1480, les: 184IÍ>.
Á bls. 114 fyrra dálki 30 1. a o hafnabi !es: haffci hafn-
afc. I sama dálki 4 1. a. n. 1859 les: 1869. Á snmu
bls. (114) 33 I. a. o. sjálfur afc greifca les: sjálfur til að
greifca. Á bls. 114 öfcrum d. 16 I. a. o. frumvarp stiórn-
arinnar les: frumvarp stjórnarinnar 1869, Á bls. 115
3 1. a. o. vantar sviga aptan vifc orfcin : hinir kon-
ungkjörnu. Auk þessara misprentana vanta kommur
á stöku stafc.
í næsta blafci hjer á undan nr, 49—50 bls. 119.
fyrra dálki 26. I. a. o. og á suma, les: og suma, á sömu
bls. öfcrum d. 7 1. a. n. þafc les: hifc, bls. 120 fyrra d.
1. 1. a. o. verfca les: vera, í sama d. 33. I. a, o. ng les:
og, á sama d. 39 I. a. n. geta les: gæta. I sama d. 20 I.
a. n. en kaupir bjer les: en kaupir hana hjer, í sama d.
19. 1. a. n. engin ástæfca les: afc engin ástæfca, í sama d.
9. I. a. n. þó les: þá, í öfcrum d. 9. I. a. o, vifc afc reyna
les : afc reyna, í sama d, 30 I. a. o. er ofaukifc orfcunum:
næsta ár, í sömu línu meir en les: meir en kaupmenn, í
sama d. 42 I. a. o. verifc mikiö gófcar ies: verifc gófcar,
í sama d, 13 I. a. n. þó les: þá, bls, 121 öfcrum d, 3,
1. a. o. hvor les: bvort, í sama d. 16. I. a. n. ruddi
sjer til rúms les: ruddist hjer til rums, bls. 123,
öfcrum dálki 36 I. a. o. 7,000, les: 70,031, bls. 124,1.
28 a. n. 675 rd. 20 sk. les: 618 rd. 69 slt.
Flestum mun vera kunnugt ofurvald þafc, er stjórn
Ðana beitir nú vifc oss íslendinga , og vjer mégum búa
undir. Ilún lítur alls ekkert á vilja þjófcarinnar og alþingis,
fer því einu fram, er henni synist, skapar lög eptir sínu
höffci, og valdbýfcur þau hjer. Hún setur á stofn ný em-
bætti og leggur fje til þeirra af því er vjer eigum,
leggur saman sýslur og amtmannsembætti, leigir brenni-
Steinsnáma landsins um langan tíma útlendura mönnum,
leggur á nýja tolla, setur nýja stjórnarhætti og m. íl.,allt
þjófc og þingi, ýmist afc fornspurfcu, efca gagnstætt óskum
þess. Fje vort og fjárráfc hefir hún í sinni hendi, neit-
ár þjófc og þingi, afc verja fjenu til margs, er vjer sár-
lega þörfnumst, en hefir þafc til þess er henni sýnist.
Eitt af nýmælum þeim, er stjórnin hefir sent oss, er
tolllögin, mefc þeiin er lagt gjald á öll vinföng og oss um
leifc, ef vjer eigi leggjum ráfc þar vifc, nálægt 40,000 rd.
Yfir fje þessu fáum vjer ekkert afc ráfca fremur en öfcru;
Og gætum líklega á engan hátt stafcib í móti; þó sumu
af því væri varifc oss til ógagns, en hitt lagt í geymslu-
ejófc í Kaupmannahöfn, er afc lokunum kynni afc fá sömu
afdrif og „Kollektusjófcurinn“. En þafc er þó reyndar á
voru valdi, hvafc mikifc fje hin danska stjórn fær til um-
ráfca frá oss mefc hinum nýju tolllögum. Otrúlegt er þaö
sannarlega, afc menn sjeu svo tilfinningarlausir fyrir hátta-
lagi hennar vifc oss, og svo viljalansir afc efla sinn eigin
hag, afc þeir vilji eigi þafc Iítilræfci á sig leggja, afc kaupa
oú engin vínföng framar, og svo lengi vjer sjálfir eigi
fáum afc ráfca hvernig fjenu er varið, vesælir værum vjer
þá, mefc köldu blóöi fyrir kúganinni, fyrir eigin gagni og
fátækt Bjálfra vor. Fyrir vínföng gengur árlega út úr
landinu nálægt 100,000 rd., og svo þegar þar við bætist
tollgjald 40,000 rd. f>á er þetta stórfje og ofmikifc til afc
fleygja út til einkis gagns. þarfara væri afc verja því til
afc stofna verzlunarfjelög, efcur önnur nytsöm fyrirtæki.
Inniendu verzlunarfjelögin ættu afc byrja á því afc
flytja engan dropa af víni tii landsins, og vil jeg því
bjófca öllum Gránufjelagsmönnum afc sjá um afc ekkert
vín verfci flutt næsta sumar til iandsins fyrir fjelagsins
reikning; en þetta er bundifc því skilyrfci, afc þeir gangi
mefc allt sitt heimafólk í almennt bindindi og kaupi þá
alls ekkert vín hjá kaupmönnum, því þafc er í möti hag
fjelagsverzlunarinnar, afc flytja eigi vínföng, ef þau verfca
keypt hjá kaupmönnum jafn mikil og áfcur.
Eptir svörum manna mun ieitafc mefc tilstyrk um-
bofcsmanna Gránufjelags, þetta málefni er þess vert
afc menn taki fyrir sig einbeittan vilja, dug og dáfc , og
láti stjórn Dana ekki lengur stinga sig mefc „títuprjón-
um“ svo afc þeir ekkert kippist vifc. Ef menn byrja á
þessu fyrirtæki á nokkufc stóru svæfci, þá munu fieiri á
eptir koma, þafc verfca afc almennu gagni og stjórn Dana
sjá, afc hjer á landi er til almennur þjófcarvilji, og
megn óánægja yfir valdbofcum hennar og gjörræfci, sem
eigi er sjefc hvar stafcar nemur.
Tr. Gunnarsson.
FRÁ EINUM AF LESENÐUM „TÍMANS8.
í fjórtánda blafci „Tímans“, sem fæddist í Reykjavík
á næstlifcinni Jónsmessu, segir einhver monsieur „X—Y“
frá því, afc hann hafi lesifc í „Björgvinartífcindunum“ upp-
ástungu um þafc, afc konungur hætti afc kjósa 6 menrt-t.il
alþingis. þessi uppástunga þykir „X—Y“ gófc afc nokkru
leyti , efca svo lætur hann, og menn meiga ekki gera
honum þær gersakir, afc hann tali þvert um liuga sinn;
en honum þykir hún ekki fara nógu langt; hann vill, aö
þjófcin liætti líka afc kjósa fulltrúa til alþingis, og vill fela
starfa þingsins afc eins einum einstökum manni á liendur.
Jeg get ekki munað til þess, afc í cllum fyrsta ár-
gangi „Tímans“, sera nú er kominn út, sje nokkur önnur
grein en þessi, sem gjörir löggjafarvald þjófcfjelags vors
afc umtalsefni. Menn hljóta því afc dæma um stefnu
blafcsins í þessu tilliti eptir þessari einu grein , og þafc
liggur sannarlega flestum í augum uppi, hve skynsam-
leg og frjálsleg þessi stefna er — efca hitt.
Hvafc uppástungunni í „Björgvinartífcindunum vifc vík-
ur, þá sýnist mjer hún vilji gefa konunginum hvaö kon-
ungsins er og þjófcinni hvafc þjófcarinnar er. þjóðin hlýt-
ur sannarlega afc hafa fullkominn og óskertan rjett til afc
kjósa sjálf alla fulltrúa, þá er atkvæfcisrjett skulu hafa á
þjófcþinginu. Stjórnin þar á móti hefur engan efclilegan
rjett til afc kjósa fulltrúa fyrir þjófcarinnar hönd. Hitt
nægir fullkomlega, afc stjórnin hafi einn efca fleiri atkvæð-
islausa erindsreka á þinginu til afc skýra frá skofcunum
hennar, og afc hún svo hafi myndugleika til afc hafna til-
lögum þingsins til bráfcabyrgfca, ef hún getur mefc engu
móti fallizt á þær af einhverjum orsökum. þessari reglu
er líka fylgt í hverju því landi, þar sem stjórnfrelsi er
meira en afc nafninu einu.
Flestum kemur víst saman um þafc, afc þingskapa-
125 —