Norðanfari - 01.04.1873, Blaðsíða 1

Senrtur kaupendum kostnad-
a'laiist j i-erd drg. 26 arkir
* 1 '1- 48 sk.t einstök nr, 8 sk.
Sol,‘la,i„ 7, hvert.
MIMMII.
Auglýsingar eru teknar i llad.
‘J fy ir 4 sk. hver lina. Vid-
aukablöd eru prentud d kostn-
ad hltitadeigenda.
ÍR.
AKUREYRI í APRIL 1873. Auhalilad við M 2li,—£4.
t
Henidikt Rafnsson bdndi á Kolstöbnm á
^^luin í Sufmrmúlasýslu, sálafeist hinn 20. maí
|87o á 77, aldurs ári, og ekkja hans Herborg
■^ustíkusdóttir hinn 6. desember 1872.
. þessi inerku heiburshjún lifbu saman í
arsælu hjúnabandi 56 ár, voru vib búskap 53
a*‘ ul. 20 ár á Tjarnalandi í Útmannasveit, og
*'tr 33 ár á Kolstöbum. þá brngfcu þau
1 og settuot ab hjá einu af barnabörnum
Þsirra, er þá fór ab búa á jörtiunni.
, þau áttu saman 5 börn, er öll náfcu
Pfoska, og urtu nytsamir limir mannlegs fjelags.
Possi börn þeirra eignubust 25 börn, og börn
Pessara eru nú orbin 17, og af þeim voru 12
,lfandi, þegar Herborg langamma þeirra sálab-
18,1 — öll vel gefin og_ efniieg.
Pyr nefnd bjón veittu 3. af barnabörn-
síruun bezta uppfóstur, og þar aö auk syst-
fdoitur lians, flestuin þessara frá fæöing
Peirra. þessi fósturbörn, era öll vel gipt og
1 gób um kringumstæbum.
Hjónum þessum var samhent ab fyrir-
taks dugnaöi, iöni sparsemi, ráödeild og skyldu-
rækt, og fleirum gófcum kosturn, þeirn farnab-
l8t búska purinn rnæta vel, og höfön alltaf nóg
efni til ab veita heimilinu sómasamlega for-
6‘Öbu. FIÚs þeirra var ávalt opiö gestum og
Kangandi, og iiauístöddum var þar hjálp í tje
hon........eituöu.
, Benidikt sálugi var samvizkusamur fab-
lr barna sinna og fósturbarna, framsýnn og
•"efkur búhöldur tryggur og vinfastur, og ejer-
eSa hjálpfús. Ilann liaíbi af Gufi þegiö góbar
gáfur tj| sá|ar 0g líkama og varöi þeim mæta vel.
, Herborg sál. var ástúölegur ektamaki, af-
lagös góö móöir, framúrskarandi aö eljun,
Subhrædd, geÖspök og góölynd.
þau unnu ab verki sinnar köliunar meb
'aibri og sóma. Dagsverkib var mikib og vel
af hendi leyst, þau voru trú yfir litlu, munu
Pv> eptir fyrirbeiti Prelsarans vera sett yfir
*neira. og inngerigin í fögnuö berra síns.
Virt og clskub af öllum er þau þekktu
Hett og meb sárum söknuöi margra, vanda-
’uanna og vandalausra, eru þau inngengin í
eilífÖina,
Minning rjettlátra er blessub.
f
gdnnar gunnarsson.
(sbr. Nf. 1871 bls. 29).
Gunnar var göfugmenni
góöfrægur fjelagsbró&ir
prúöur forsjáll og fjáöur
frífan hjelt stafcin Skíöa
öldungur anfinu gildur
arfi Gunnars liinn þarfi
hnfgin er hetjan fræga
höföingi Laxdælinga.
Gunnar var göfugmenni
gestrisinn höldur mesti,
í öndvegi hjálparhendur —
heiöar viö sporöinn breiöan —
rjetti reisandi dróttum
ráöhollur geymir dáöa,
brosti mót brautar leetum
búsæla sæmdarhúsib.
Gunnar var göfugmenni
gildum þeiin reglum fylgdi,
sem einn búsföfcur sæma
sveitarstjórn kunr.i neita.
Styrk gæddur stórrar orku
starfaöi æ til þarfa,
elskaöi utan fölskva
ættjörb meö dyggöarhætti.
Gunnar var göfugmenni
gæfumaÖur um æfi
bújaröar bezti liiröir
bublungslóö prýddi gróba.
Ilollur vinum til heilla
( meÖ hjálp og dáö góöra rá&a.
Ulut sinn Ijet hvergi lúta
harötækur rjett Bínn varöi.
Gunnar var göfugmenni
•grælur hans auöa sæti.
Sveitarfjelagiö sýtir
sennilegt íturmenni.
Arfar gengnir aÖ erfi
örlyndis reki förin,
sáö eru í sveitum niöur
sómalcg ættjarÖarblómin.
Gunnar var göfugmenni
góÖrar minningar luóöur,
lifir meö sönnu lofi
lengi lijá byggöar mengi.
Öldnngur auönu gildur
æruveröugar hærur,
flulti — meö beiÖurs hætti
bafinn út — fram til grafar.
Iljálmar Jónsson.
f STEFÁN EIRÍKSSON.
Stefán sálugi Eiríksson á Skinnalóni var
fæddur 23 júní 1807 en deyöi 9. apríl 1872
á 65 aldursári. Foreldrar bans voru Eiríkur
Grímssou Jónssonar höfuösmanns, þess er
lengi bjó aö Oddstööum á Melrakkasijettu, og
nafnkunnur er aÖ lireysti og karlmennsku, og
fiorbjörg Stefánsdóttir Látussonar prests aö
Presthólum, llannessonar sýslumanns aö Möörtl-
völlum, Lárussonar Sehelings. Stefán sál var
fæddur aö Skinnalóni, en eptir aö liann missti
fööur sinn, var hann aö fóstri nieö Ingibjörgu
sál. fööursystur sinni, konu aö ÁsmundárstöÖ-
uin um nokkur ár; hann giptist 1830 yngis-
mey Ásu Guömundsdóttur, er nú harmar ást-
ríkan ektamaka,‘ og reisti bú sama vor; ári
síöar fæddist þeim dóttir þorbjörg aö nafni,
(fleiri barna varö þeim eigtB auöiö), nú kona 1
Jóns Siguröarsonar bónda aö Skinnalóni hvar
St. sál- fæddist, bjó allan sinn buskap og
deyÖi. f>au hjón Stefán og Ása reistn bú sár-
fátæk, en meö framsýni, fyrirhyggju og dugn-
aöi græddist þeim furöanlega fljótt fje, svo þau
uröu efalaust meÖal hinna efnuöustu f þeirri
sveit; hús þeirra hjóna stóö jafuan hverjum opiö,
til greiöa og aöhjúkrunar, enginn fátækur eöur
þurfandi fór þaöan nokkru sinni óbænheyröur,
og mátti þar vel eiga heima málshátturinn
„þaö veröur drjúgast sem flestir af hafa“.
Stefán sál. var hár tnaÖur vexti, regin
gildur, mesti atgjörvismaöur aÖ buröum og
þreki til sálar og líkama, skolbrúnn á iiár,
rauöleitur í andliti og mikilleitur, hýr, kurteys
og hæglátur í viömóti, og allri hegöan og
framgöngu, rnenn víssu valla dæmi til aö hann
breytti geÖi sínu til lakara; hann var dulur á
hugsunum sfnum og áformum, enda var hann
opt búinn aö koma mörgum vandamálum sveit-
ar sinnar (meöan hann haföi þau til urasjár),
úr óvæntu efni í gott liorf, áöur aörir vissu,
hann var einnig alla æfi sannkallaöur bjarg-
vættur hennar. Gáfur hans voru afar drjúg-
ar og staöfastar, hann unni öllum framförum
og var sannur íslendingur, fööurlands-og mann
vinur. Hann mun því harmdauöi öllum er
hann rjett þekktu.
Nú ertu liöinn
til Ijóss heima
blíöi elsku bróöir;
þú liefur hnigiö,
sem hetjur styrkar
eptir sælann sigur.
Mjer var þín skylt
aö minnast frændi
mjer ef máttur leyföi;
mjer varstu aöstoö
sem öllum þínum
og ýtur ættar sómi.
Hjer skal ei fylgt
fagurgala
nje oflof um þig mæla,
þaö er minningu
merkra ýta
meir aö hneyeu, en hrósi.
Afl var anda þíns
dsigrandi
— 63 —
atgjörfi líkams
eitt hiö mesta.
meö sálu og höndu,
g( siarfandi,
aö þörfum þjóöhcilla
og þinna frænda.
Hógvær, hœgláfur,
og hjarla prdöur,
þreklyndnr, glaÖvær,
þolinnmóöur,
æöraöist ei
nje öfgar mæltir
etaöfastur jafnt
í stríöu og blíöu.
Uú varst ástríkur
ektamaki,
bömurn og hjdum
bezti faöir;
blómgaöir bú
því blessun Drottins
fylgdi hvervetna
fetum þínum.
Aumstöddum varstu
ætíö faöir
og sannur bjargvættur
eveitar þinnar;
fjelags frömuöur
fylgdir tíma
frelsi efldir
og framför þjóöar.
Ætti ættland vort
ögrum skoriÖ
marga mögu slíka;
þá mundi þjóöheili
og þrifnaöur
«g hagsœld hjá osa kúa.
Nd ertu bafinn
til himinsala
burt frá böli jaröar;
en „oröstýr deyr ei
um aldurdaga
hveim sjer góöan getur“.
Faröu vel frændi
til fegri heima
friöur fylgi þjer.
Fagni andar
meö anda fööur
anda þreyttum þínum.
E H.
Hvaö eem á jöröu hrærist
hefir takmarkaö skeiö,
ósjálfrátt áfram bærist
til enda sína leiö:
sem þá blær bylgjur rekur
aö brattri fjallaströnd,
allt stundlegt enda tekur
af einni stjórnaö hönd.
Mannlífiö lijer í heimi
hlíta skal ráöi því,
aö loknu lífs-andstreymi
leiöast fram dauöan f:
þannig striö dauöans sterk
Stefáni Eiríks kund,
kippti burt, manni merka,
margra því svíöur und.
Hann var ætt sinni heiöur
höföingi’ í bændastjett
vinsæll, gjafmildttr, greiöur,
gjöröi hvervetna rjett.
Tryggfastur maöur, maki,
menntaöur yfir von ;
lengi mun lifa aö baki
lofstýr hans yggs- á -kvon.
Hann var bjarg byggöar sinnar
bezt því hann veitti traust,
sannnefnd stoö sveitarinnar
sífelt og endalaust:
Döggvar því látins Ieiöi,
litfögur viuatár