Norðanfari - 18.07.1874, Blaðsíða 2

6 beíska orvænting!
afvega leib mig ekki,
<5tai hafa sem þekki,
reynt meiri mótiæting.
Eg vil því eigi mögla,
algóíii faMr minn
huiibsmái hjartans þögla,
heyrir vísdómur þinn;
harmköldum þó í heim,
menn þaö ei megi skilja,
mun slíkt, aí> þínum viija
dauölegum duiiÖ þeirn.
J>ú engili aískilnaíarins,
ástvini dauöa bjóst,
sárt undir saknaöarins
særa mitt hrellda brjóst,
Bamt barmasölum frá,
eg fylgi þjer í anda,
6, vinur kær, til landa
sælunnar, sem býrö á.
í faÖm þinn höffel halla
þar, kjartkær vinur minn,
en tár, sem ofan falla
um harmj fölva kinn,
er bjartans ástar mái,
þakkandi þjer fylgd trúa,
þá gleöi, er mjer rjebst búa
viökvæma, vitra sál.
Sælt er vinur ab vita
þig vera Ðrottni hjá,
til þ(n vil feginn flytja,
farsældar landiö á
hjer þó eg þreyja vii,
fuiiviss aö fæ eg síbar,
flntt burt á vængjum tiíar
frelsarans fara til.
Sem árdags sólarljómi,
svífi um myrkvnnn lieim,
eins vonar bjarlur blómi
birtir ( liugar geym,
sú von ab fá ab sjá
ástvini vænsta mína
veglegri dýrb í skína,
algóbum Gubi hj'á.
í botn er bikar sopinn
blandabra gæba lífs,
sárbeiskur sfbsti dropinn
sortann álagbi kífs,
en opna sýnir sig
böl allt bætandi gröfin
burt yfir angurs höfin,
frá heim er flytur mig.
Eg get því góbi fabir
glabst af ab finna minn,
bollviu er heim kallatir,
hvenær sem vilji þinn,
frá lífi leysa mig
sorg þunga sem má bera,
ejerb mjer hcntugast vera,
eg treysti á einan þig.
Styrk mig því Gub ab geta
ógengnu eporin mín,
sannleikans feril fetab
er færir mig til þfn;
þú ekkna abstoíin,
í líknar-umsjá þína
eg fel nú sálu mína,
líf og líkama minn.
í. J. D.
'i
Jann 6. febrúar 1874, þóknabist algóbum
Gubi ab kalla úr heími þeasum til annars sælla
iífs minn elskulega bróbur Kristján Isfeld
abeins tæpra 33 ára, eptir stranga eu stutta
sjúkdómslegu; þessi missir var því sárari og
tilfiunaulegri, fyrir okkur hina eptirlifandi ást-
vini bans, sem rjett var komib ab því, ab vib
gætum fengib ab njóta samvista hans, cptir hina
löngu og breytilegu ferb frá Islandi til Brasiiiu,
litiu ábur en vib komum hingab til Cúritýba,
sem var þann 8. janúar, ritabi hann Jónasi
Bárbdal, og bab hann strax, sem vib værum
komin þaí, ab láta sig vita gegnum thelegraph-
en komu okkar, og kæmi hann þá strax meb
fyrstu póetskipsferb, jafnfiamt bab hann Jónas ab
Rjöra allt mögulegt til ab ljetta löndutn þeirra
Ifina fyrstu rnæbu hjer, þann 14. janúar var
bann látipn vita komu okkar meb frjettaþræbin-
um, cn kom aptur steinhljób, sem ebliiegt var,
þar liin ákafa veiki var búin ab gjöriaka lífs-
krapta hatis. Jeg vil í fáum orbum ieyfa mjer
ab geta iiinna helztu æfiatriba þessa tnerkis
rnans, hann var strax þegar f aetku skarpskign
pg lýsti þab sjcr fljótt ab f hans fríta líkama
bjó mikil og gób> sál; til . áms var hann
sjerlega vel lagabur, og lae iika eptir fremstu
kröpíum stund á þab, erida hefbi hann numiÖ
mikib í mörgum vísindagreinum þessa mjög
stuttu æfi tíma. Sex tungumál iiafbi liann numib
ab mebtöldu nióourmáli sínu, og kunni flest af
þeim ágætisvcl, sem voru auk Islenzku : Danska,
þjóbverska, Enska, Franska og Brasilianska,
Jafnframr bóklegum vísindum lagbi liann sig
eptir hinu verklega, enda var hann ágætis góbur
smibur á trje og járn, samt á allt hvab hann
reyndi, því honum láu flestir hlutir í augum uppi,
hinn síbustu árin hallababist hugur hans fremur
öbru ab byggingarfræbi, og var hann hinn síb-
asta tíma byggingarmeistari í Rio, og iýsir hann
ánægju sinni, í brjefum til vina sinna yfir þeirri
stöbu, vertsbús (Hótel) hjelt hann í Rio de Janeiro
fyrir sinn eigin reikning í 6 ár, og græddist
honum mikib fje bin fyrstu árin, en gekk mib-
ur liin síbari, sem voru þær orsakir tií, ab veit-
ingahús fjölgubu óbum í Rio á þeim árura, einn
eigin gufuskip, en seglskipum fækkabi og
atvinna sjófólks um leib minni, samt var
hann ætíb í góbum efnum þó fjelaus byrjabi,
þvf alslaus af peningum kom bann til Rio, og
hafbi ekkert utan þá ágætu sáiar og líkama
hæfilegleika, sem Gub hafíi svo ríkulega lánab
honum, og sannast þar orbtakib, ab „mikiis vísir
mjór er títt“. Eptirlifandi ekkja hans er þýzk
ab ætt, skólakennaradóttir frá Hamborg, þau
höfbu dvalib f bjónabandi f 7 ár, varb 2 baina
auíib, annab þeirra lifir 6 ára gamalit, en hitt
sálabist ungt. Kristján sál. var fuilkomib prúb-
menni í allri fiamgöngu og vibmóti, meba! mab-
ur á vöxt, íjett og fagurlimabur, fiíburuppáab
sjá og fjörleitur, hírleitur og góbmannlegnr, og
um leib mikiimanulegur; í ebli sínu var hann
hjálpsamur og ör á fje, og kom jafnara fram
til góbs þar sem hann hafbi nokkur afskipti af;
vib vini sína tryggur og hollur, enda unnu
honum nálægt ab segja allir, sem þekktu hann
og hann hafbi kynni af; þó hann væri komin langt
frá fósturjörbu sinni unni hann Isiendingum og
íslenzkri tungu mikib, og tók í anda innilega
hlutdeild í öllu því vibkomandi, hann keypti
hjn íslenzku frjoítablöb, og var gengin inn í bók-
menntafjelagib meb 10 rd. árstillagi, og mátti jafn-
an heyra þab á brjefum hajis hvab hann Ijet sjer
annt um framfarir fósturjarbar Binnar, og hefbi
sjebst betur ef honum hefbi endst líf til ab sýna
þab vib ýms tækifæri; alltaf ritabi hann vel
ísienzka tungu, og þóttist þó eiga bágra meb
þab hin sífeari árin vegna þesa , Imnn hcffci
engan landa sinn ab tala vib, samsvarabi hjá
honum, bæbi rithönd og stílsmátinn, hvorttveggja
smekklcgt og fagurt. Líf hans var í heimi
þessum mjög stutt, en yfirgripsmikib, fráfall
hans er þungt og mjög átakanlegt fyrir vini hans
og vandamenn, en einkum fyrir hans eptirþrcyj-
andi ástvini, sem misstu þar ástrikan ektamaka,
son og bróbur, fráfalls hans er getib af konu
hans í blöbunum í Rio œeb sárum söknubi ,
samt þakklæti til þcirra góbu manna þar, sern
höfbu af vinsæld vib þann burtsofnaba, tekib
innilega biutdeild í þessu sorgartilfelli.
Bh'8sub verbi minuing hans.
Cúritýba 22. marz 1874,
Magnús ísfeld.
þAKKARÁVGRP.
þegar jeg í fyrra vor ferbabist til Kaup-
mannahafnar til ab fá bót vjb vaxandi sjóndep-
ru ininni, urbu margir góbir menn til ab gjöra
mjer ferb mína sem Ijettbærasta, og þakka jeg
þeim öllum innilega fyrir ,þab. Jeg finn mig
fastlega knúban til ab minnast sjerílagi nokk-
urra manna, sera skörubu framm úr í fágætum
velgjörningum vib mig, og er þá fyrst ab minnast
sjálfseignarbóndans, herra Jóns Jóhanns Pjet-
urssonar á Breibahólstab í Mibdöium. þegar jeg
kom þangab, var hann ókomin úr langferö; en
jeg gat þess viö konu hans, aö jeg heföi ,ætlaö
ab hiöja hann ab lána mjer 100 rdl. til ferbar-
innar, sem nú gat ekki orbib, fór jeg svo þab-
an ab HjarÖarholti IMýrasýslu sama kvöid, sem
Jón kom heim úr langferö sinni. Jafnsnart
sem hann vissi um feiÖ mína og erindi, Ijet
hann taka 2 reiöhesta og sendi vinnumann
sinn um nóttina á eplir mjer og lagöi ríkt á
viÖ hann aÖ ná mjer í Hjaröarholti. Hann kom
þar næBta morgun og afhenti mjer 130 rdl. frá
herra Jóni, og sagbi hann hefbi bannab sjer aö
óska nokkurs brjefs láni þossu vibvíkjandi, síra
þorvaldur Bjarnarson á Reiriivöllum og ýmsir
heibursmenn í Reykjavík hjálpubn mjer á ýms-
an hátt meö ráöum og dáö, svo feröin varb
mjer ekki cinungis þoianleg heldur ánægjuleg.
þegar jeg kom til Kaupmannahafnar, tók herra
Jón Sigurösson Riddari af Dbr. mjer ókunnugum,
eins og jeg hefbi getab bezt vænst af fornum
ástvin svo hann ekki einungis útvegabi mjer
búsnæbi og lækrús bjálp, heldur vitjabi mfn á
hverjum degi, eins og herra BjÖrn Olsen og
abrir Islendingar ab hans dæmi gjörbu, og varb
mjer því dvöl mín í Höfn mikiu ekemtilegri og
Ijettbærari, en jeg gat best búist vib ábur.
Eptir ab jeg var heim kominn, sendi herra J'
S mjer hentug glerangu umbúin í silfri
01lum þessum heibrubu hjálpar mönnnm
mínum, færi ieg hjermeb mínar virbingarfyllsíu
ástar þakkir.
Broddanesi 31, desember 1873.
Jón Magmísson
— þegar jeg, sem iínur þessar rita, varb
ab sjá á bak heilsu minni, sumarib 1865, ept-
ir ný afstabinn barnburb, og hefi síban hlotib
ab halda viö rúmib, flestum þeim vinum horfin,
er jeg gat búist vib ab sýndu mjer svo nákvæma
abhlynningu, sem jeg heíi síban þarfnast. I
þessum báginda kringumstæbum mínum , tók
hinn aikunni merkismabnr, Jóhann Höskulduf
Jónsson á Merkigili föburbróbir minn mig ab
sjer, og annabist mig sem bezti faÖir, allt svo
lengi hans fjekk ab njóta, því vorib 1870 and-
abist hann, meb fráfalii hans, sviptist jeg meö
harmi mínum ógleymanlegasta velgjöröa bróbur.
Áb honnm önduöum tók þá verandiekkja hans,
heiburskonan Sigurbjörg Jónatansdóttir mig ab
sjer, og hefir annast mig sföan sera góö og um-
hyggjusöm móöir, án þess, aö taka neina borg-
un á móti. Hiö sama veglyndi hefir síbarí
mabur hennar, heibursmaburinn Egiil Prímann
Steingrímsson látiö mjer í tje , því þau haf»
bæöi sameiginlega leitast vib ab gjöra mjer lífib
sem ánægjulegast og harma roinnst sem unnt
var, og er mjer þessi manndyggb þeirra því á-
þreifanlegra Gubs tiilag þar sem hvorugt þeirra
er mjer skylt eba vandabundib. Auk þeirra Itafa
bræbur mínir, Steingrímtir og Ingjaldur Jóns-
synir og Jóhann Lárus frændi ntinn, allir sam-
eiginlega sýnt mjer bróburkærleika sinn í hug-
arlátlegum gjöfum og kærleiksríkri umgengú
þessum öllum veléjörba vintim mínum ásamt
öllum þeim forn- og góökunningjum mínum,
er í orbi eba verlci hafa leitast vib ab glebja
mig færi jeg hjer mínar innilegustu þakkifi
fyrir allar þeirra kærieiksríku gjafir og nákvæmU
abhjúkrun. Jeg bib góöan Guö, sem enga vel-
gjörb lætur ólaunaba, ab blessa þá og farsæl8
og þá hvaö bezt er öll mannleg bjálp reynist
þeirn ónóg.
Moriiigilt í Aiisturdal í Skagaf. 1. janúar 1874.
Jóhanna Júnsdóttir
ÚR BR.JEFUM.
Rosseau 6. marz 1874.’
Háttvirti herra ritstjóri Noröanfara!
Af hrjefum er oss löndum hjer í Ontarío
hafa borist úr 1. ferö póstskipsins frá frónij
sj.e jeg, aö mikill áhugi er í mönnum þar
flytja sig til Ameríku í sumar, og aö um 300
manns hafi þegar skrifab sig, sem farþegjar, me®
norskri gufuskipalínu til New-York. Einnig befi
jeg rábib af brjefum frá Islandi, ab mönnum
þar er mjög lítib kunnugt um Ontario, og þa®
sem stjórnin hjer gjörir til ab hjálpa fátækum
útfutningsmönnum (Emigrants) og hverskonat
land sje hjer. Jeg veit nú ekki til ab neinu
af þeim fáu Islendingum, er sezt hafa aö *
Ontario, hafi ritab neitt greinilegt um þetta cfnh
enda mun þeim hafa verib þab lítt kunuug1’
til þess fyrir skömmu ab jeg, eptir bón þeifr3’
kom hingab norbur til Rosseau til ab túlka fyr'
ir þá, og vib fórum ab skoba land þab í Pafr/
Sound district, er stjórnin gefur þeim, er vill®
taka sjer bóifestu hjer í Ontario. þab gæti
máske orbib vesturförum aö liöi aö fá dál'tl®
upplýeingar í þessu efni, svo þeir geti liaft j,a°
tll samanburÖar vi& frjettir þær, er þeir 1'®*
fengiö frá Bandaríkjunum. Jeg vona því We.
geíiö hinu helzta úr brjcfi þessu rúm f 0111
ýöar. herra ritstjóri I
Fylkiö Ontario (Province of Ontario), sC^
er hiö víölendasta og auöugasta í hinuro Caj^
disku fylkjum, liggur fyrir norÖan hin miklu v»
Ontario og Erie, en aö vestan takmarkast P^
af hinum enn stærri vötnum Huron og SupeI' .
Aö noröan liggur hiÖ svo nefnda Hudsons
Territory, en aö austan skilur hiö mikla og *‘Yiíh
Ottawa fljót milli þess og Quebec fylkis. .k|
rniklu vötn aö sunnan og vestan vib þetta 'u|0
er nærri lielmingur af öllum fcrskum v0 ' g„
er finnast á hnetti vorum. Lengd vatna P a
ara er 1085 mílur. Eins og nærri í
hafa þessi vötn mikil áhrif á loptslagib
tilliti til aö gjöra þaö þægilegt og tern^aauí
Landslagiö er býsna breytilegt, og getur
heldur kallaö yfirboröiö dálttiö bylgj<5tt
enn fjöllótt. Ilálendis hryggur sá, seni ge ti|
inní fylkiö hjá Nýagarafossi liggur ner ?1 n ;il
Hamilton og þaban til Owen Sound ; Pat