Norðanfari


Norðanfari - 26.10.1875, Qupperneq 4

Norðanfari - 26.10.1875, Qupperneq 4
84 — verzluninni lietir gengið vel að fá vörur og betur en í fyrra, og befði pó orðið miklu meir ef matvara liefði veí’ið lengur tih Eng- inn hefir nafnkenndur dáið lijer nýlega í fjörðum, en suiiiir menn ætla að einn mað- ur hafi drekkt sjer í sjó; hann hjet |>or- bergur og átti heima á Skálanesi hjer í firðinum. þorbergur var skikkanlegur og ráðvandur maður; hann var ættaður frá Snóksdal í Dalasýslu. I pessari andrá heyr- ist lát Friðriks söðlasmiðs, nafnkunnugs manns“. — Úr brjefi úr Breiðdal, d. 23, júlí 1875. Hjer hefir varla komið deigur dropi úr lopti í 5 vikur. Hjer eru menn almennt farnir að slá tún sín, sem gengur seint vegna öskunnar og 'purkanna; túnin eru í betra lagi sprottin en útengi miður og víða engu betri heldur en í fyrra. Á Berufjarð- arströnd er fisk- og skötu-afli mikill, einnig fyrir Stöðvarfirði. Hákarlajaktirnar á Djúpa- vogi hafa aflað ágætlega vel. Yerzlunin hefir ver'ið relcin á Djúpavogi með miklu kappi af Wayvadt og 2 lausakaupmönnum, öðrum frá S. Jakobsen en hinum frá Gránu- fjelagi, pó mun kammerassesor Waywadt hafa fengið mest“. — Úr brjefi úr Reyðarfirði, d. 24. júlí 1875. „Síðan um Jónsmessu hafa steinar varla vöknað hjer, grasvöxtur er pví rýrari enn annars hefði orðið, pó má kalla að tún sje sprottin í meðallagi víðast hvar og sum- staðar betur, úthagi er og sprottin að gras- hæð í mc'ðallagi, en vegna öskunnar ógnar- íega gisið, hefir sandurinn víða drepið mos- ann og stráin með; menn kvarta um hvað seinunnið sje, enda ná menn livergi til rót- ar fyrir sandi. Afli er nú góður um allan sjó á Austurlandi, eptir pví sem jeg veit bezt, enda eru kaupmenn lxjer á Eskifirði búnir að fá mikin fisk blautann, gefa peir 32 sk. fyrir 1 lpd. af málsfislci, 24 sk. fyrir 1 Ipd. af smáfiski og löngu, en Ifi sk. fyrir ísu. Úildin er hjer mikil, margir bændur eru farnir að hafa síldarlagnet. Horðmenn eru farnir að moka upp sildinni á Seyðis- firði, var sagt peir hefðu verið búnir að fá 300 tunnur og átt í vörpum sínum innilok- að á að gizka 600 tunnur. Ull mun al- mennt á 52 sk. pd. og korn frá 9—10 rd.“. — Úr brjefi úr Rv., d. 28. júlí 1875. „Tíðarfarið allgott og perrir síðan um mið- sumar. Eiskileysi“. — Úr brjefi úr Ólafsfirði. d. 15. ágúst 1875. „Heilsa og heilbrigði hvílir hjer yfir hverju heimili, en grasbrestur er hjer al- mennt umkvörtunarefni, fiskafli góður pá beita er, en fiskurinn pó smár“. — Úr brjefi úr Lóni í Austurskaptafells- sýslu, d. 16. ágúst 1875. „Erjettir eru hjeð- an fáar. Jöklarnir standa kyrrir hjerna hjá oss, pví umbrotin öll hafa verið fyrir norð- an pá, vjer höfum að mestu orðið íyrir sunnan öskurokurnar, pó höfum vjer feng- ið öslcuriksköst nokkrum sinnum í sumar að stundum hefir varla sjeð til fjalla, sjald- an liafa pau varað lengur enn einn dag í senn. Grasvöxtur allgóður á túnum en lak- ari í úthaga, nema par sem vötn vökva hann; nýting allt til pessa ágætlega góð, regn og purkar til skiptis. Eiskafli í vor í betra lagi, eptir sem hjer hefir verið mörg undanfarín ár, og sjálfsagt enn meiri skötu- afii á línur, ef nokkur kæmist til að leita hans. Æðarvarp allstaðar í hikasta lagi og dún og egg fullum priðjungi minni víðast, heldur enb í fyrra, og pykist enginn vita hvar af pað kemur í svo góðu ári, nema ef vera skyldi peim vikurhrönnum að kenna frá^ eldimuu, sem vötnin nyrðra og eystra hafa borið í sjó út, og flotið liafa lijer með- fram stiöndunum, og meiri eða minni rast- ir rekið af upp á allar fjörur. Rú er ekki franskimun að kenna með sniöfiin á Varp- | eyjunum, pví Bismarck er nú búinn að kenna peirn að gæta sjöunda boðorðsins, svo að peir halda sig hjer jafnan langt út frá landi, og svo mikið má með sanni segja, | að miklu minna hafa Erakkar áreitt oss | hjer síðan peir fengu slcellinn af J>jóðverj- um. Heilbrigði hefir verið lík og nyrðra víðast allgóð, en pó krankleikar hingað og I pangað af bólgusóttum, svo sem kverkabólg- ] um, brjóstbólgum, fingurmeinum o. s. frv. Yjer Hornfirðingar og Lónsmenn vorum að biðla til „Gránu“ allt petta ár, að hún vildi | líta sínum náðaráugum til vor, en hún hafði svo marga biola austur í Múlasýslu, að vjer fengum allir hryggbrot, og hún kom aldrei hingað á Papaós, og var ekki trútt um að pað settist ekki í suma. Margir fóru til verzlunar austur á Djúpavog í ár, pví nú er faktor L. Beck farin hjeðan til Hafnar, sem hefir lengi verið hjá oss að undanföru. Margir sakna hans hjeðan og óska hans hingað aptur“. — Úr brjefi úr Vatnsfirði við Isafjarðar- djúp 17. ágúst 1875. “Árferðið er fremur örðugt og dýrt, nauðsynjar og kostnaður til alls einkum sjóarútgjörðanna fer jafnan vax- andi, svo pótt mikið veiðist verður arðurinn ] lítill en skaðinn mikill pegar pað bregðst. Við hjer við Djúpið höfum vetrarvertíð í betra lagi, liefði ekki fiskur orðið í svo lágu vei’ði (44 kr. skp.), og vorvertíðin varð hlutaminni en í meðallagi. Vorið byrjaði vel, en varð pó kalt og stórhretasamt, svo grasvöxtur fjekk mesta hnekki og æðarvörp okkar urðu fyrir ærnum skemmdum. |>urkar hafa nú síðan sláttur byrjaði verið sjaldfengnir, en pó hafa töður náðst óhraktar. Túnin voru víðast tæplega í meðallagi, en pó er lakar látið af j engjunum. Engir nafnkenndir eru nýdánir, og heilsufar fólks hefur verið yfir höfuð sæmilega gott“. — Úr brjefi úr Reyðarfirði 30. ág. 1875. „Tíðin hefur að mestu verið pur, pó hafa verið úrkomur síðari hluta mánaðawns, en litlar. Grasvöxtur á útengi í versta lagi. mun pað óvíða að kallmaðurinn slái bagga á dag. Eru menn pví leiðir og ÖíVænting- arfullir margir hvorir af pessu sem von er. Tún gáfu talsvert hey af sjer og víða undir pað í meðallagi og alstaðar góð hirðing. Slátturinn er pessutan svo torsóttur sökum sandsins og bitleysis, að ei mun pað ofhermt, að 1 maður liafi slegið pá víðáttu áður, sem 3—4 slá nú á sama tíma. Ljáir eyðast margfalt við pað sem áður var, svo enskur lja-r liefur endst tæplega túnið út. Eje pykir með fallegasta móti á hold og ull, einkum lömb. Menn eru í vandræðum með allan pening í vetur, og gjöra menn helzt ráð fyrir að skera livert lamb og veturgamalt og pað ljelegasta af ám, en reyna að koma vænstu fram, eldri sauðum og pví sem fóðurljettast er; drepa lcýr, svo ær lifi peim mun fleiri. |>að mun yíða að enginn baggi verður sleg- inn á útengi, að minnsta kosti lijer í firði; snúa menn sjer að afla með frekasta móti, og kaupir Tulinius hann blautann. Ætla menn að kaupa aptur korn og drýgja töður s'em mest með pvi. Hjeraðsmenn eiga ver aðstöðu, pví engann fá peir aflann. J>etta j er nú útlitið“. — Úr brjefi iir Skagafirði dagsett seint í næstl. septomberm. “Hjeðan er nú heldur gott að frjetta, heilbrigði manna yfir höfuð, heyskapur varð heldur góður, pó engjar væru víðast snöggar, pá vannst vel að heyskap fyrir hagfelldustu tið; töðufall varð í meðal- lagi, heyfyrningar voru víða í vor í mesta lagi, og eins mun vera um alla Húnavatns- sýslu. Hjer hefir og gengið liðlega með verzlun í sumar, og hefiu’ til pess hjálpað hestasala til Englendinga, par sem hjer ein- ungis úr sýslunni hafa verið seld hross fyrir nálægt 20,000 lcrónur, og fáir eða engir selt hross sjer til meins eða búnaði peirra til hnekkis, svo petta er eigi alllítil tekjugrein auk annarar verzlunar. Einnig gengur lið- lega fyrir Grafaróss- og Borðeyrarfjelögun- um, sem liafa nú í lxaust fengið gufuskip á- samt fjelagsdeildunúm vestur frá, í Stykkis- hólmi og Elatey á Breiðafirði. Gufuskip petta kom fyrst á Grafarós nálægt viku fyrir göngur, og ætlaði pá vestur á liinar hafnirn- ar og leggja par upp mat, en taka svo apt- ur á Borðeyri hesta og sauðfje á fæti, og koma síðan aptur á alla staðina eptir slát- urfje og fl. og fara með pað til Englands. Ekki ber enn á pví, að menn sjeu hrædd- ir við fjárkláðann, livorki í Húnavatnssýslu eða hjer, 'pó hafa kindnr komið fyrir vestan til í Húnavatnssýslu sunnan yfir Hvítá í Borgarfirði, en í engum rjettum liefir orðið vart við liinn sunnlenzka fjárkláða, og líka liafa varðmenn sagt, sem komu að sunnan eptir rjettir, að ekki hafi orðíð vart við kláða í Borgarfirði nema á 2 kindum, sem höfðií fundist á hálsinum á milli Lundareykjadals og Flólcadals og voru frá Oddstöðum í Elóka- dal, par sem gjörskorið var á næstliðnum vetri allt nema gemlingar, eú par sem kláð- inn hefir leynzt í pessum tveimur gemling- um, verður maður að álíta alla pá gemlinga grunaða og pað fje sem náð hefir samgöng- um við pá. I |>ingvallarjett liafði orðið vart við mikinn kláða. |>annig fá menn nú að sjá hvernig hin nýju kláðalög alpingis og ráðstafanir pess í pví efni gefast“. •— Síðan í næstliðnum júnímánuði hefir tíðin allajafuan, nema dag og dag, verið lijer norðanlands hin æskilegasta fyrir heyskap- inn, svo nýting á heyjunum yfir höfuð varð hin bezta. j;>ótt öll deiglend jörð væri gras- lítil og harovelli seinunnið vegna purkanna, munu lieyin víðast vera, að meðtöldum fyrn* íngum sem voru meiri og minni hjá flestum, með meira móti. Töðurnar urðu víða hvar alltað pví í meðallagi og á stöku stað meiri. Málnyta af peningi var sögð fremur rýr, og kenndu menn pað purkunum og að stundum hefði orðið vart við sand, enda var hjer opt meira og minna mistur, og stundum svo, að varla sá til næstu fjalla; eldurinn liefir líka alltaf verið sagður uppi, sjer í lagi í Dyngju- fjöllunum, en ernginn síðan áleið sumarið á Mývatnsfjöllunum. — Hákarlsaflinn varð lijer nyðra í voi' og sumar með betra móti, á nokkrum skípum voru 10—14 tunnur lýsis í hlut, og hjá peim er minna öfluðu 4-T--3 tunnur og minnst 1—3 t'unnur i lilut; auk pessa fluttu flest slcipin meirá og minnp í land af hákarli, og 2 eða 3 skipin fundu dauðan hval fram í reginhafi og náðu, af honum talsverðú af spiki og rengi. Fjsk- afli var hjer í sumar góður með köflum, en í haust hefir hann verið með ininna móti, ekki að tölunní, heldur vegna 'pess, að fisk- urinn hefir verið svo smár og fátt af ísu; aptur er sagt að fiskafli hafi verið í sumar, pá róið varð, með bezta móti fyrir Siglufirðiy Úlfsdölum, Eljótum og Sljettuhlíð. — Eje i*eyndist í haust með betra móti, einkum á hold. Fullorðnir sauðir voru seldir hjer á fæti fyrir 16—18 kr. — Fjártökuprísarnir á Akureyri í haust voru: 1 pd. bezta kjöt 18aura, miðlungs- 16aur. og lakasta 14 aura, 1 pd. mör 28 aur. vænstjx gærur 3 kr. 16 aura, af tvævetru 2 kr. 50 aui’a, veturgömlu 2 kr. og af dilkum 1 kr. 84 aura, 1 pd. tólg 33 aura. Sagt er að verzlanirnar á Akureyri og Oddeyri Iiafi fengið í haust til samans yfií' 1100 tunnur af kjöti, hver með 14Lpd. Barkskipið Ernma Arvigne, sigldi lijeðau í morgun alfarið heim á leið. Austanpósturinn er sagður aðeins ókominm Eigandi og ábyrgðarm: Björn Jónssom Prentari: Jónas Sveinsson.

x

Norðanfari

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Norðanfari
https://timarit.is/publication/88

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.