Norðanfari - 12.04.1877, Qupperneq 4

— 52 —
Aðvörun til æslíumannaniia.
Jeg heíi með mestu óreglu neytt, áfengra
drykkja. og með pví eyðilagt fjör mitt og
allar eðlilegar tilfiniiingar, er jeg upphaflega
hafði og hjá mjer áttu að efla hið góða.
fJó nú svona hörmulega hafi tekist til fyrir
mjer, þá álít jeg mjer samt skylt að
tjá öðrum ófarir mínar, peim til viðvörunar,
og brýna fyrir þeim jafnframt, að ofdrykkja
áfengra drykkja kæfir niður hinar góðu til-
finningar, sem eiga að efla siðferðislegar
framfarir hjá hverjum einstökum manni og
fjelaginu yfir höfuð. •—■ Mínir kæru ung-
lingar, sem hafið löngun til ofdrykkju (jeg
óska þess nú af hjarta), kappkostið að forð-
ast nautn áfengra drykkja, sem hefir svo
mikla óhamingju í för með sjer, að enginn
getur skýrt frá henni eins og er. Fyrir of-
drykkju er máttur minn þrotinn, og allar
tilfinningar til framfara, dofnar og dauðar.
Guð gæfi að þetta dæini mitt, yrði sem
flestum til viðvörunar og mjer sjálfum öflug
hvöt til að bæta ráð mitt, sem jeg hefi á-
formað framvegis og mig af hjarta langar
ti). 15.
Úr In jefi úr Seyftislirði 12/3—77,
„Tíðin hefir, verið fremur liörð síðan
um nýár, þó frostalítil, en umhleypingar
miklir og snjókoma, þó er litið jarðarhragð
hjer á norðurhyggð, ekkert að sunnanverðu,
Meiri hluti fólks kemst til sumarmála með
heyhjörg, fáir lengur að mun ef ekki hatn-
ar. — Frumkvæmdahreifingar og ráðagjörð-
ir í ýmsar áttir, hafa veríð með nokkru
fjöri í vetur, en það eru fáir sem að því
vinna, en margir andvígir móti, svo flest
brotnar á bak aptur. Mikinn áhuga leggja
menn nú almennt á -sjávarútveginn, þó verð-
ur þess að líkindum langt að bíða, að liaf-
fær skip komist lijer upp, af okkar efnum,
en einlægt er hátum fjölgað og sú veiði-
útgjörð aukin með ýmsu móti. Nýlega hef-
ir hreppsnefndin leigt og hyggt húsalóðir j
fyrir fjögur fiski-útgj'órðafjelög, á jörð sem j
er fátækraeign lireppsins, og unnið hreppn-
um með því 60 krónur árlega. — Nýskeð
háfa menn hjer samið frmnvarp með ástæð-
um, um fiskiveiðar Færeyinga (sem í seinni
tíð eru orðnir allt of ,,næsvise“), sem lík-
lega verður sent til þings í sumar. Nú er
og í ráði að hiðja um kaupstaðarrjettindi þau
er Eskifjörður nú hefir og fá þau handa
Seyðisfirði, er frumvarp í smíðum í þá stefnu,
sem til þings á að fara; fáist þetta, sem í
alla staði sýnist 1-íkleg.t, álitum við það hjer, 1
Ahu Saud þangað kominn, með miklum
flokki manna, er hann notaði til þess að
hrenna og ræna í nágrannalöndunum, hafði
hann tloklia um allt landið og hafði náð
saman mildum fjölda þræla og fílstanna
með ofheldi og fúlmennsku. Hann hafði
eptir vanda mikinn fagurgala og smjaður í
frammi við Baker og sór við höfuð og augu
Múhameds spámanns, að vera Baker í öllu
til hjálpar og liðveizlu. Baker tók á móti
höfðingjanum í Eatíkö, hann sagðist full-
komlega gefa sig á vald Egj'ptajarli og
kvaðst hann mundi verða Baker trúr. Höfð-
ingi þessi var svo búinn, að liann hafði snar-
að antílöpuskinni um öxl sjer, ekkert hafði
hann annað klæða, en allur líkami hans
var smurður með rauðum leir og feiti. 18.
marzmán. 1872 hjelt Baker á stað frá Eati-
ko suður á leið, þar úr fjalllendinu var
mikið víðsýní, þeir sáu fjöllin fyrir vostan
Albert Nyanza í fjarska yzt við himinrönd
í hlárri móðu og „hvítu Níl“, kvíslast úr
vatninu niður eptir; á hökkum hennar sá-
ust víða reykjarstöplar af, því fiskimenn
þar eru vanir á þeim tíma ársins að brenna
hið fyrsta spor til framfara. —- þ>á er enn
fremur mikið spjallað hjer um þingmanns-
efni, og eru þrír utanhjeraðsmenn tilnefnd-
ir, sem liafi boðíð sig fram. jpað eru þeir:
sira Eiríkur Briem, Arnljótur prestur Ólafs-
son og Jón landritari. Hinn fyrstnefndi er
nú eigi mikið kunnugur af opinherum hlaða-
greinum, en hitt vita margir, að hann er
einhver hinn skarpvitrasti maður, og reglu-
maður hinn mesti. Kunnugir og áreiðan-
legir menn hafa og líka sagt um hann, að
hann mundi vera einn með hinum b e z t u
þingmanna-efnum, á landi lijer. Síra Arnl.
þeltkja allir, og get jeg hans að engu. Jón
ritara mun naumast þurfa að telja hjer sem
þingmannsefni, og ber margt til þess. —
Kjörfundur er ákveðinn 25. eða 26.
apríl. — Málaferli hafa verið hjer í firð-
inum með meira móti í vetur, þó eru þau
flest ómerkileg11.
Einföld þakkarorð.
Eptir að þann sviplega sorgaratburð
har hjer að höndum haustið 1876, að mín
elskuverða kona Guðrún Jónsdóttir varð
brjáluð — sem ætið hafði á okkar 26 ára
samverutíma, reynst mjer og börnum okkar
hin skylduræknasta og ástríkasta — og jeg
varð bæði úrræðafár og ófær til af eiginn
ramleik, að annast hana þannig ásigkomnai
hafa margir sveitungar mínir og fleiri veg-
lyndir og góðhjartaðir menn, sýnt mjer svo
mikla hjálp og hluttekningu í þessum bágind-
um, að jeg finn mjer skylt að geta þess
opinberlega, Prófasturinn síra Vigíús Sig-
urðsson á Sauðanesi, tók nefndan sjúklings-
aumingja á heimili sitt í fyrra vetur um 22.
vikna tíma, sem, ef það hefði verið selt,
ekki liefði getað kostað minna en 200 kr.,
en hann gaf mjer þann kostnað alveg upp.
Bændurnir á Skálum — næsta bæ við mig
— hafa á ýmsán háít liðisinnt mjer, einkum
með vöruflutninga, er minnst hefði mátt
kosta 20 kr., og hafa enga borgun þeigið.
Auk þessa liafa margir sveitungar mínir,
og nokkrir aðrir, skoti-ð saman fje mjer til
styrktar, er nemur rúmum 70 kr.; og þá
er jeg næsth sumar braust í því, að flytja
sjúklinginn inn á Akureyri, í von um að
koma lienni þar fyrir um tíma til lækninga,
var mjer hvervetna sýnd, bæði á Akureyri
og á leiðinni til og frá, mannúðleg hjálp
og aðstoð, velvilji og greiðasemi. Eyrir
alla þessa mikilsverðu hjálp og kjærleiks-
fulla hluttekning i böli mínu — sem svo
mjög hefir styrkt mig í stríðinu, hið ytra
sefið á bökkunum. Hálöndunum og fjall-
lendinu (U n y o r o) hjer suður af, austan
við Albert Nyanza, hafði fyrrum ráðið kon-
ungur einn, K a m r a s i að nafni, nú var
hann dauður, en tveir synir hans K a b b a
Kéga og Kabba Miro, deildu um
ríkiserfðir, og beiddu þeir Abu Saud
um liðveizlu; hafði hann veitt ýmsum lij álp,
eptir þvi hvað vel var borgað í þrælum og
og fílabeini, en svo lauk þó að Abu Saud
sveik Kabba Miro í tryggðum, ljet taka
hann höndum og skjóta, svo nú rjeð Kabba
Réga þar löndum. Kabba Miro var þó
hinn eiginlegi ríkiserfingi, því Kabba B-éga
var ambáttarson en Kabba Miro skilgetinn.
|Jegar Kabba Réga var kominn til valda
var hann mjög vinalegur við ættingja sína
og bauð þeim öllum til veizlu, en sveik
þá svo í tryggðum og ljet myrða þá alla
vopnlausa. Kabba Réga átti þó enn í
einlægum ófriði við höfðingja þann er
Eionga hjet og líka vildi komast til
valda í Unyoro. — Baker dvaldi nokkra
daga við V i c t o r í a-N í 1, er fellur úr
hinu mikla vatni Yictoría Nyanza
við fátækt og erviðlcika, og hið innra við
áhyggjur og þrekleysi — votta jeg lijer með
öllum mínum heiðruðu velgjörðamönnum,
mitt virðingarfyllsta og hjartanlegasta
þakklæti.
Skoruvík, 3. marz 1877.
Guðmundur Jónsson.
— Yeðrátta hefir nú verið hörð um
þessar mundir hjer um sveitir, optast meira
og minna hríðarveður síðan fyrir páska; snjó-
kyngi er að frjetta úr öllum áttum, og menn
eru farnir að verða heylausir, þó eigi sje
fagurt til frásagna.
F i s k a f 1 i er sagður talsverður til og
frá hjer á firðinum, og menn hafa dregið
fjölda af smá-upsa og nokkuð af fiski upp
um ís hjer á pollinum.
— Norðanlandspósturinn er enn þá ó-
kominn að sunnan (12. apríl).
ATJGrLÝSINCrAR.
— Suritl verður kennt í vor á Syðra-
Laugalandi á Staðarbyggð, eins og undan-
farandi vor, ef nokkrir gefa sig fram sem
vilja læra þar. Kennsla.n kostar 4 kr. fyrir
hvern nýsvein, sem verður frá 10—20 daga,
en 40 aura yfir daginn fyrir þá sem skem-
ur verða. Piltar þeir, sem vilja fá kennslu
við sundið, þyrftu að láta mig vita það sem
allra fyrst.
Kifkelsstöðum, 3. apr. 1877.
Jón Ólafsson.
— Eöstudaginn þann 11. maím. þ. á. og
næsta dag, verður að Möðrufelli í Hrafna-
gilshrepp, haldið opinbert uppboð til að
selja 8 kýr og kvígur, 10 hross. nálægt 300
sauðfjár og ýmislega búshluti. Skilmálar
fyrir uppboði þessu, sem byrjar kl. 11 f. m.,
verða auglýstir við uppboðið.
Skrifstofu Eyjafjarðarsýslu 9. apríl 1877.
S. Thorarensen.
— 'Rjett fyrir jólin tapaðist frá Akur-
eyri út að Glæsibœ, grænt undirdeklc með
gráu dúkfóðri, lagt að utan með dökku
klæði, þeir sem finna kynnu eru vinsam-
lega beðnir að koma því til ritstjóra Norð-
anfara, mót sanngjörnum fundarlaunum.
Hrauni í Yxnadal, 26. marz 1877.
J. Jónatanson.
Eigandi og ábyrgðarm: Björn Jónsson.
Prentari: Jónas Sveinsson.
vestur í Albert Nyanza. J>ar í landi var
allt í óreglu og uppnámi, allt óræktað og
autt, manndráp og rán dagsdaglega. þar
var einn af foringjum Abu Saud, er S u 1 e i -
man hjet, hann gjörði Baker ýmsan ó-
skunda og drap jafnvel svertingja einn, er
Baker liafði skotið skjólshendi yfir, og hafði
þó aumingi þessi eigi unnið annað til saka
en það, að hann hjálpáði nokkrum saklaus-
um ambáttum til að flýja undan böðlum
sinum. Baker neyddist til að taka Sulei-
man höndum og ljet síðan liýða liann 200
svipuhögg í viðurvist helztu liöfðingja þar.
Hinn 17 aprílmán. kom Baker til Masindi,
sem var höfuðbærinn í Unyoro og aðseturs-
staður Kabba Röga. Var allvel tekið á
móti honum en eitthvað var Kabba Róga
undarlegur og tortrygginn við þá Baker.
Kabba Réga þóttist verða mjög feginn
komu Bakers og þakkaði honum fyrir, að
liann hafði hegnt Suleiman; en hann var
eigi allur þar sem hann var sjeður og komst
Baker á snoðir um, að hann væri eitthvað
að brugga í laumi.
(Framliald síðar).