Norðanfari - 30.01.1878, Blaðsíða 4

— 16
]pu rjettir aumum hjálpar-hönd
og hresstir mædda sál;
á himnum lifir helg pin önd
nú heims við skilin tál.
Já hjört er sæla búin þjer
sem bregðast ekki kann;
pó gröf pig hylji, andinn er
í uppheims dýrðar-rann.
f>ig hi’yggði eigi andláts-nótt,
pú út sást hennar draum :
að sæll er hver er sofnar rótt
svifinn frá heimsins glaum.
í sölum himna sæl ert nú,
pjer sigur Drottinn gaf,
frá göldum heimsins glaumi pú
varst Guði kölluð af.
í harmi lífs jeg hrekst sem strá,
en himin fagnar pjer;
jeg vona síðar sjá pig fá
í sælu’, er æfin pver.
Jeg hvergi neinu kvíða skal
pó köld sje æfin mjer;
í fögrum himna- friðar -sal
nú fagna englar pjer.
Ó, sofðu rótt, með sigri pú
í sælla vendir heim;
í mörgu brjósti mær og trú
,pín minning lifir hrein,
J. D.
'Úr brjefum úr Húnavatnss. d. 8+?/12 <77.
, „Næstliðinn mánuð var hjer mjög ó-
stöðug tíð, ýmist hríðarveður og harðviðri
eða frostleysur, svo að um mánaðamótin
Var víðast orðið hart um jörð, enda í beztu
hagasveitum. En að kveldi hins 1. p. m.
hlánaði og var daginn eptir sunnan hvass-
viður og rigning, svo að heita mátti að ör-
íst yrði til sveita, pví víðast var snjógrunnt,
en pann S. gjörði aptur mikla fannkomu á
vestan og svo norðanhríð og síðan krapa-
rigningu, svo nú er aptur orðið eins jarð-
lítið og áður, og enda til dala minni hag-
ar, Hross mikið farin að leggja af og hey
almennt með ijettasta móti, svo útlitið er
adlt annað en glæsilegt.
Snemma í októberm. komu fjórir Borg-
firðingar hjer í sýshi að sækja skaðabætur
fyrir fjárskurðinn par 1876, og var peim
víðast tekið mæta vel, enda eru Borgfirð-
ingar góðs maklegir fyrir drenglyndi sitt,
með að leggja fje sitt í sölurnar, til að fjar-
lægja fjárkláðann og koma honum aptur á
pær stöðvar, sem eru pær langvissustu til
að ge'ta varnað útbreiðslu hans norður á
bóginn; og hafa peir helzt til lengi mátt
bíða eptir verðugri hluttekningu manna hvað
potta snertir. f>að eru pó sannarlega góð
kaup, pó meðal bændur láti svo sem eitt
kindarverð. til að geta verið hjer um bil
vissir um heilbrigði fjár síns fyrir drep-
kláðanum, ef skynsamleg varúð er viðhöfð og
Botnsvogaverði framhaldið par til algjör-
lega er víst, að kláðinn sje upprættur, móti
pvi að geta aldrei verið óhræddur fyrir
heimsókn hans. eins og tilfellið hefði verið,
svo framt að hann hefði orðið almennt út-
breiddur í Borgarfjarðarsýslu.
Hinn 24. dag októberm. p, á., lagði
fyrrum hreppstjóri Sigurður í Klömbur
heiman að frá sjer, til sjóróðra, vestur yfir
úatnsnesfjall. Hann hafði farið að heiman
nokkru eptir miðjan dag, en um kvöldið
gjörði hríðar-dimmviðri á fjallinu, en vegur-
inn mjög hættulegur, allt einir dalir pvers
og langs, með giljum og standklettum.
Næsta sunnudag (28. s. m.) frjettist, að hann
hefði ekki komið fram á peim bæ, er hann
ætlaði til. Var pá farið að leita hans, og
fannst hann eptir ítrekaðar leitir af fjölda
manna, 1. nóvember, í afdal nokkrum aust-
ur úr Hlíðardalnum, sem gengur að vestan.
Hafði hann hrapað ofan snarbratta hlíð
með nokkrum klettasnyddum, en var pó
hvergi beinbrotinn, en lítið skaðaður aptan
á höfðinu, og ætluðu menn hann hefði kom-
ið lifandi niður, en pó ekki fært sig til
nema lítinn spotta.
|>ann 21. nóv. lögðu loks út fjártöku-
skipin frá Hólanesi og Blönduósi. Hóla-
nesskipið lagði út árdegis, en Blönduösskip-
ið síðara hluta dags, og var ekki komið út
á miðjann fjörð um kvöldið, er fðr að ganga
í norðanhríð og brim, svo pað sneri aptur
inn að Blönduós, og fór svo alfarið á laug-
ardaginn 24. s. m. og vita menn síðan ekk-
ert um pau“.
„Mjög var verzlunin fjörug á Blöndu-
ósi í haust, eptir að skipið kom par, pví að
á hálfum mánuði mun hafa fengizt hátt á
sjötta hundrað tunnur af kjöti, en fyrir ill-
viðrin lág skipið á höfninni nálægt 5 vik-
um. sem í öllum peim iilviðrum og stór-
brimum er pá gengu, haggaðist aldrei neitt
um pað, enda er botninn par svo ágætur,
ef ekki bila akkeri eða festar; og reyn-
ist pað nú, mót von ýmsra, sú eina áreið-
anlega höfn hjer í sýslu og jafnvel á Skaga-
firði, par sem par hafa nú við Grafarös og
Sauðárkrók, farið sitt skip á hverjum staðn-
um, og sama mundi hafa orðið á Hölanesi,
ef að Skagastrandarskipið hefði ekki verið
farið paðan og festar pess lánaðar til að
halda Hólanesskipinu niðri, pví bæði akker-
in sem pað lág við kipptust upp.
Heilsufar mánna má kallast fremur
gott. — Fiskafli mundi hafa hjer orðið all-
góður ef gæftir liefðu verið, pví að víða
fjekkst mikið af kolkrabba. — Viðarreki
er sagður mikill á Skaga og talsverður
kringum Skagafjörð, einkum vestanverðan".
— |>ann 22. og 23. janúar 1878 hjelt
sýslunefndin í Eyjafjarðarsýslu fund á Ak-
ureyri. Var pá
1. Kosinn einn af nefndarmönnum til að
endurskoða sýslusjóðsreikninginn.
2. Kosnir 2 menn í amtsráðið.
3. Rætt um kröfu Borgfirðinga fyrir nið-
. urskurðinn 1878.
4. Beikuingar hreppanna fram lagðir og
skoðaðir.
5. Stungið upp á hreppstjöra í einum
hrepp sýslunnar.
6. Kætt um vegabætur næsta sumar og
pær ákveðnar. Sýslunefndin ákvað að
verja skyldi 700 kr. til vegabóta á
sýsluvegunum pannig: a, til áfram-
halds veginum inn frá Akureyri 300. kr.
b, til vegagjörðar á hinum svo kölluðu
Hyllum á Árskógsströnd 200 kr. c, til
að bæta veginn hjá Hálsi í Svarfaðar-
dal 100 kr. d, til endurbóta á sýslu-
veginum í Glæsibæjarhrepp 100 kr.
7. Gjörð áætlun um tekjur og gjöld sýsl-
unnar árið 1878. Áætiaðar tekjur voru:
Afgangur frá fyrra ári kr. 194, 34
og niðurjöfnun á fasteignar-
og lausafjárhundruðin í hjer-
aðinu, 4 aurar á hvert . . 504, 52
samtals 698, 86
En gjöld: Laun yfirsetu-
kvenna . 360, 00
kostnaður við fundi sýslu-
nefndarinnar ...... 200, 00
og til óvissra gjalda . , . 138, 86
samtals 698, 86
8. Gjörð uppástunga um aðseturstað lækn-
isins í 10. læknisumdæmi (yztu sveitum
Eyjafjarðar og Skagafjarðar sýslu).
9. Eætt um hvernig h^ga skyldi marki
á hrossum.
10. Rætt um ýmsar umkvartanir yfir út-
svörum bænda og aðrar aðgjörðir
sveitarstjórnanna.
11. Bætt um bjargarvandræðin á Suður-
landi. tví var hreyft að bráð nauðsyn
bæri til pess að hjálpa Sunnlendingum
úr bjargarvandræðum peirra. Ákvað
nefndin, að hver jsýslunefndarmaður
skyldí bera petta mál fram i sinni
sveit.
fakltarávarp.
Jeg undirskrifaður, votta hjer með op-
inberlega pakklæti mitt, hinum háttvirtu og
lieiðruðu Akureyrarbúum, er svo bróðurlega
hafa rjett mjer hjálparhönd í vandræðum
mínum, við endurbyggingu húss míns, bæði
með peningum og efnivið.
J»essir heiðursmenn hafa veitt mjer
styrk í áðurnefndu tilliti:
Amtmaður Christiansson . . . . 5 kr.
Sýslum. og bæjarfóg. S. Thorarensen 4 —
Hjeraðslæknir |>orgr. Johnsen . . 4 —
Verzlunarstjóri J. V. Havsteen . . 4 —
----- Chr. Jónassen . . 3 —
Lyfsali P. H. J. Hansen .... 2 —
Bakari E. Schjöth...................2 —
Verzlunarmaður P. J. Sæmundsen . 2 —
---- E. Hallgrímsson . 2 —
---- J. A. Árnason . . 2 -r-
---- J. Sigvaldason . . 1 —•
Ritstjóri B. Jónsson ...... 2 —
Gullsmiður H. Kristjánsson ... 2 —
Söðlasmiður Ó. Sigurðsson ... 2 —
Járnsmiður Jósep Jóhannesson . . 2 —
Tómthúsmaður H. Guðjónsson . . 1 —
—— Er. Jóhannsson . . 1 —
Snikkari S. Jónsson..............2 borð
Bókbindari Erb. Steinsson ... 2 —
Járnsmiður St. Kristjánsson . . 2 —
Tómthúsmaður D. tíigurðsson . . 2 —
----Kr. Magnússon . 2 —
Timburmeist. J. Chr. Stephánsson 2 dagsv.
Hafnsögumaður M. Jónsson . . 1 —
Ollum pessum veglyndu dánumönnum
bið jeg Drottinn að endurgjalda pennan
bróðurlega kærleika, er peir liafa sýnt mjer.
Akureyri, 6. janúar 1878.
G. Vigfússon.
Auglýsingar.
— í Ongulstaðabrepp voru haustið 1877
seldar óskilakindur með pessum mörkum:
1. Gat, gagnfj. hægra; hamarskorið v.
2. Sýlt, fjöður fr. hægra; hamarskorið v.
3. Vaglskorið fr. hægra; biti aptan v.
Rjettir eigendur að kindum pessum,
geta pví átt aðgang að andvirði peirra hjá
undirskrifuðum.
Sigurður Sveinsson.
— í vestan hríðarbyl og sjógangi 6 jan.
p. á., slitnaði og drógst frá landi mínu gam-
alt spiksíldarnet með góðum fiotkrapti.
‘Netið var blátt með mörgum trjekubbum
öllum ómerktum. Skyldi pað geta skeð að
net petta finndist, annaðhvort á sjóeðalandi,
óska jeg vinsamlega að fá að vita hvar pað
væri niðurkomið. — J>að er líklegast að
netið hafi rekið inn fjörð. — Eundarlaun
vil jeg borga epiir pví sem um semur.
Steindyrum, 9. janúar 1878.
S. Stefánsson.
Leiörjetting: í síðasta blaði Norðan-
fara, nr. 5—6., bls. 10, 1. dálki, neðstu linu,
er misprentað „höfðinglyndu á Akureyri“,
á að vera: höfðinglyndu menn á Akureyri;
og á sömu bls. 3. dálki, 38. línu að neðan,
stendur „Akureyrarbúar“, á að vera! Ak-
ureyrarbúum.
Eigandi og ábyrgðarm.: Björn Jónsson.
Prentari Jónas Sveinsson.