Norðanfari


Norðanfari - 23.11.1878, Blaðsíða 4

Norðanfari - 23.11.1878, Blaðsíða 4
— 112 — og því, ersýnist hafaætlað að eyðileggja hana. 3. Að faðir hans slra Jón sál. |>órsteins- son er lengi var prestur i Eeykjahlíð, hafði alvarlega hvatt hann til pess að halda kirkjunni, sakir ótta fyrir hættu peirri, er annars yrði húin bæði lík- ams- og trúarlífi sóknarmanna. "Vegna alls pessa og þrátt fyrir áður- greíndar mótspirnur, úrtölur sumra vina og vandamanna, og fremur krappan efnahag, rjeðist hann (kirkjubóndi Pjetur Jónsson) pó í pað, sumarið 1874, að efna til nýrrar kirkju, var pá tekið upp grjót og höggvið, og pvi næsta vetur framhaldið og pá flutt heim.* £á var hin gamla kirkja rifin vorið 1875, og tekið til byggingar pað sum- ar, og svo hið næsta; unz hún var risin úr rústum og messufær haustið 1876, og pá vígð 8. okt. sem var 17. sunnud. eptir Tr. Kirkjan er nú að utanmáli 15 ál. á lengd og 10 ál. á breidd; hliðveggir á hæð að utan, 4 V4 al. en að innan 5. ál.; á pykkt eru peir 1 alin; undir glugga á 1 alinnar hæð, eru pcir 3 puml. pykkir. Stafnarnir eru 6 ál. á hæð að utan upp að ,,gaflpaki“ (,,valm“) „pað er skápak, sett r staðin fyrir hálfa hæð stafnhleðslu”, og 1 al. og 3—4 puml ápykkt. Yeggir pessir eru hlaðnir af höggnu hraungrjóti, límdir með leir, af sjerstakri teg- , und, er fæst í „Hlíðar námum“ blöndnum með sandi og litlu af kalki; yfirdregnir að utan með Cementi og að innan með kalki. Gólfið er lagt hellusteinum lítið höggnum, en límt og sljettað með sömu efnum og hitt. |>akið er af borðum yfirklætt pappi. Eptir upplýsingum peim er jeg hefi fengið hjá reikningshaldara um byggingar- kostnaðinn, er hann á pessa leið : Yeggirn- ir svo frá gengnir sem nú var frásagtl666 krónur, gólfið, sem nú stendur, að vísu eigi fullgjört 156 kr, pakið, innanbygging, glugg- ar með gleri, að meðreiknuðum flutningi á pessu úr kaupstað o. fl. 1220 kr. 17 a. Að óreiknuðum grunni verður pá allur bygging- arkostnaðurinn 3042 kr. 17. — |>eim til nákvæmari yfirvegunar, sem ihuga vilja steinhúsabygging, hefi jeg fengið sundur- greindan kostnaðinn tíl v e g g j a n n a, og verður pað eptir sem jeg hef getað næst komist á pessa leið: 1. að taka upp grjót- ið hefir kostað 76 kr. 39 aur., (á teningsalin 32 aur.); 2. að flytja að grjót 543 hesta *) það kynnu ókunnugir að spyrja, hvert grjótið væri eigi nægilegt i hrauninu um- hverfis kirkjuna, en petta er eigi svo; pað hraun er illvinnandi til nokkurs hlutar og sízt til pess að höggva. (181 æki), námaleir 90 hesta, sand 170 hesta, 5 tunnur kalks og 3 tunnur Cement alls 267 kr. 95 aura (teningsal. 1 kr. 12 a.) 3. að höggva grjótið og verkfæri til pess 378 kr. 16 aur. (á t.al. 1 kr. 59 a.) 4. að hlaða og múra 556kr. 30a. (á t.al. 2kr. 34a.). 5. að sljetta og yfirdraga veggina utan og innan 273kr. 20a. (át.al. lkr. 15a.). 6. kaup- verðákalkiog Cementi 114 kr. (t.al. 48 a.), gjörir að samtöldu 1666 kr. (á teningsal. 7 krónur). (Niðurl. síðar). Frjettir. Úr brjefi úr Skagafirði 2/ii 78. „Ekki er nýtt að frjetta nema bága veðráttu síðan 21. f. m., pá skall á norðan stórhríð, sem kalla mátti að varaði alla vik- una, ýmist með hörku og fannfergju eða bleytuhríð, svo stór skemmdir og skaðar urðu bæði á skipum og fjenaði, og síðan hefir víða hvar verið jarðlaust. í byrjun pessa gárðs slitnuðu upp bæðí skipin á Sauðárkrók, sem voru nærri pví ferðbúin, og rákust inn á sandinn með öllu. sem á peim var, annað sagt nokkuð brotið, en hitt lítið eða ekkert“. Af strandinu höfum vjer aðeins frjett, að pað var allt boðið upp 4., 5. og 6. p. m. og par á meðal 700 tunnur af kjöti og og 4,200 gærur; hver kjöttunna hafði selzt fyrir 10 kr. og hver gæra upp og ofan íyr- ir 40—50 aura, tólgar pundið af Jakobsens skipinu, sem lítið eða ekkert hafði brotnað seldist fyrir 8 aura pundið og skipið sjálft fyrir rúmar 1200 kr., en Poppsskipið fyrir 416 Vkr., en tólgarpundið af pví 4 aura, skpd. af lítið skemmdum saltf. seldist á 1 kr. Yfir höfuð kvað allt strandgózið hafa orðið með gjafverði, enda er sagt að uppboðsgest- irnir hafi haft samtök um að svo yrði og að sem fiestir hreppar sýslunnar næðu sjer í lagi í kjöt og gærur, en tólgina höfðu verzlunar- stjórarnir, reiðaranna vegna keypt alla eða mesta hluta hennar. Öllum skipverjum pessara strandskipa hafði verið fylgt suður til Reykjavíkur svo peir gætu fengið par far til Kapmannahafnar. 11. p. m. var hjer nyðra um flestar ef ekki allar sveitir, norðan stórhríð með fannkomu og frostgaddi, svo að víða lá við tjóni á fjenaði og skipastól manna. penna sama dag hljóp eldur í ofnpípu í baðstofu- húsi á Halldórsstöðum i Bárðardal, sem las sig pegar í pakið; en fyrir stakann dugnað og karlmennsku prestsins síra Magnúsar Jósepssonar, er pó hafði fáum á að skipa sjer til hjálpar, en veðrið illfært að ná til hjálpar af öðrum bæum, og í Bárðardal máluðum stofum sem höfðingjasetur væri, og öll gólf, borð og ílát, táhrein sem til hátíða búið væri, en hjer voru húsakynnin lítið betri en á sumum moldarbæum okkar heima. En maturinn var hreinn, ekki nokkurt h á r í smjeri eða mjólk, og pví síður annar ópverri. Annars var fremur fátækt á bæum hjer, 3—6 kýr, 10—15 sauðir , 10—15 geitur, dálítill jarðeplagarður og kornakur, sem pó var meir til sælgætis enn gagns. Nú kom jeg upp á hinn hæðsta fjall- veg. Sólin kom upp og hinn fagri Harðang- ursdalur opnaðist í allri sinni dýrð. í fjarska skein og tindraði hinn mikli Harðangur- jökull (Folgefonnj undir honum eru dökk- grænir furuskógar og neðar Ijósgrænn birki- skógur — hlíðarnar brostu með bleikum ökrum og eingjum á milli skóganna, —- stórfossar fjellu á báðar síður niður yfir 1000 feta hengiflug, regnbogarnir titruðu í peirra práðmynduðu vatnsgeislarósum, og á hinni gullnu dögg, sem titraði á rósum og jarðarberjalyngi í fossa-hvömmunum. Og jeg gekk ofan í dalinn, — sólar- hitinn var brennandi, jeg hafði 20 punda tösku á bakinu — en svo varð jeg hrifinn af peim sæta ilm og dýrðlega óm, er hver- vetna streymdi yfir mig, að öll byrði fannst mjer ljett, jeg fleygði mjer niður í brekku, umfaðmaði hin fögru trje, og gleðin var svo mikil, að mín sál poldi ekki meira; já! jeg óskaði pá að jeg mætti deyja og upp- leysast i náttúrunnar ástarfaðmi. — jpetta hafa fleiri fundið en jeg. Höfuðskáld Norðmanna Hinrík Wer- víðast hvar langt á millum bæa, gat um síðir stöðvað og slöklct eldinn, svo að ekki brann nema hjer um hálf hlið baðstofunnar. Auglýsingar. — Til pess að hinir mörgu sem lofað hafa mjer borgun í verzlunarskuldir sinar nú fyrir nýárið, geti efnt pau loforð sin, læt jeg pá vita. er pví vilja sæta, að jeg mun taka sauðfje í skuldirnar pannig: að borgunin verði skrifuð íreikning seljanda fyr- ir nýárið, en fjeð afhent mjer framgengið í vor. Akureyri, 4. nóvbr. 1878. Eggert Laxdal. S tuttar rjettritunarreglur með málfrœðilegum skýringum (samdar af Yaldimar Ásmundarsyni) kosta í kápu 50 aura, og fást á Akur- eyri hjá Eggert Laxdal. V&T Kjettritunarreglur pessar fást lika keyptar i prentsmiðju „Norðanfara", hjá Ólafi prentara Ólafssyni. — Næstliðið haust var mjer dregin hvít lambgimbur með marlc: Sneiðrifað apt. hægra, sem er gamallt fjármark mitt, pó jeg ekki brúki pað nú, og með pví jeg er sannfærður um að lambið er ekki min rjettileg eign, má hver sá, er getur helgað sjer lambið, vitja andvirðis pess til mín hvenær sem hann vill. Grjótárgerði í Fnjóskadal, 16. nðv. 1878. Randver Magnússon. — í 33.—34. bl p. á. „Nórðanfara”, sem dagsett er 1. júli næstl., er pess getið, að jeg hafi til kaups Bænakver sem samíð er af prestinum sira Páli Jónssvni á Viðvik, og kostar innhept í kápu 50 aura. Nú fæst petta Bænahver líka keypt fyrir á- minnst vorð hjá herra rerzlujiarstjóra Bgg- ert Laxdal á Akureyri, herra verzlunarm. Einari Pálssyni á Oddeyri, herra verzlunar- stj. alpm. Snorra Pálssyni á Siglufirði, hr. verzlunarstj. Kristjáni Hallgrímssyni á Sauð- árkrók. herra verzlunarstj. Friðrik Möller á Skagaströnd. herra lögreglumanni Jóni Borgfjörð í Reykjavík og herra bóksala, veit- ingamanni Sigmundi Matthíassyní á Seyðis- firði. Akureyri, 20. nóv. 1878. Björn Jónsson. — Fjármark Jóns Magnússonar á 111- ugastöðum i Austurfljótum, í Holtshrepp í Skagafjarðarsýslu : Sýlt biti aptan hægra; tvírifað í stúf vinstra. — Fjármark Árna Magnússonar á 111- ugastöðum í Holtshrepp Austurfljótum í Skagafjarðarsýslu: Sýlt biti aptan' hægra, tvírifað i stúf og biti aptan vinstra. Eigandi og ábyrgðarm.: Björn Jónsson. Prentari: Ólafur Ólafsson. geland hefir sungið um hinn „himinbliða „Harðangur11 og er brot af hans kvæðí að finna i „SVANHVÍT11. Lesið pað par! þareð nú fjöllin eru svo snarbrött að ómögulegt er að komast upp á pau með hesta, en nógar slægjur eru upj^i, pá hafa menn fundið gott ráð til að ná heyinu ofan : Menn taka járnpráð álíka gildan og lóðar- stjóra, og svo langan að hann nær ofan af' brún og niður á láglendi og festa hann vel á báðum endum við stein og trjedrumb, binda síðan heyið í sátur. smokka högldun- um upp á járnpráðinn, og svo lileypur hið ilmanda heyský niður á jafnsljettu. (Framh. siðar).

x

Norðanfari

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Norðanfari
https://timarit.is/publication/88

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.