Norðanfari


Norðanfari - 12.12.1878, Síða 4

Norðanfari - 12.12.1878, Síða 4
— 120 — rjettrituTi'-■— í stafsetning síns eigin móðurmáls. En pað cr vonandi, að petta fari nú snfásamaú að lagast, pví nxí höfum vjer fengið’ nýja alpýðu-kennslubók í pess- ari frœðigrein (stafsetning), svo ódýra, að hver maður getur eignast hana, og svo ljós- lega samda, að allir geta haft hennar full not. — A höfundurinn sannarlega pakkir skyldar fyrir samning rifs pessa, pví pess var í sannleika hin mcsta pörf, og er líldegt, að alpýða taki vel og pakklátlega á móti pví, og reyni til að færa sjer pað sem hezt í nyt. Verið getur, að finna megi eitthvað að hók pessari, (pví svo er um flest mannaverk); en hitt er pó víst, að hún er samin með hinni mestu nákvæmni og vandvirkni, og yfir höfuð sjerlega vel og smekklega af hendi leyst, svo sem við er að húast eptir slíkan mann, sem herra Valdimar Ás- m u n d a r s o n er, er mun hafa hina heztu hæfilegleika til hvers sem vera skal, og sem án alls efa mun mega teljast einn hinn gáfaðasti og menntaðasti alpýðumaður pessa lands. Hörður á Eyri. f Árni Signrður Iíjálmarsson. Árni Sigurður, sonur merkishjónanna Hjálmars Arnasonan, og Halldóru Brands- dóttur, ;var fæddur, að Reyn í Hegranesi 4. dag fehrúarm. 1852, og fluttist hann með foreldrum sínum að Skarði í Gönguskörðum, og var hjá peim til ársins 1866, pá er faðir hans sálaðist, og hafði hann pá lært svo mikið, í flestu smíði, af föður sínum — sem var fjölhæfur og góður smiður pótt ó- lærður væri -— að hann var vel í meðallagi, vorið eptir hætti móðir hans að búa, var hann hjá henni næsta ár, en árið eptir, fór hann til Magnúsar trjesmiðs Arnasonar — föðurbróður síns sem pá bjó í Enni á Höfðaströnd, var hjá honum í 3 ár, og flutt- ist, svo með honúm til Beykjavíkur árið 1871, var par hjá honum 1 ár og fullkomn- aði smíði sitt með bezta vitnisburði, fórhann pá frá fóðurbróður sínum, var sinn maður og smíðaði á ýmsum stöðum, par til, um sum- arið 1876, að hann fór til Vesturheims, með börnum G. sál. prófasts Einarssonar frá Arn- arbæli, Ólafi og Ingibjörgu, heitmey sinni, en á Rauðarárfljótinu, á leiðinni til nýja- íslands, drukknaði hann 7. dag septemberm. og fannst eptir 9. daga leit, sem unnusta hans gekkst fyrir. Árni sál. Sigurður, bar mjög af flestum öðrum smiðum, pað, sem hagleik, og smíða- kunnáttu snerti, líka vár hann vel greindur, stilltur og vandaður í öllu dagfari sínu, og er hans pví, að verðugu sárt saknað, af móður sinni, vinum og vandamönnum. Árni Sigurður Hjálmarsson. (Saknaðarstef sorgmæddrar móður). J>á eygló hnígur unaðsskær í úrigt vesturdjúp, og húmi döpru á hauður slær og hníga blómin gljúp; pá hvíldist allt, í helgri ró mitt hjarta grætur eitt, pað harmar pví að hálft pað dó pað huggar ekki neitt. í vesturátt! í vesturátt! hnje vonar röðull minn, minn dagur varð að dimmri nátt við dauða sonur pinn, mjer kveður andláts-kveðju pín köld hrönn með pungum róm og undir taka andvörp mín ó Guð! pann harða dóm. Erá ættjörð, vinum mæddri mjer, minn son, pig feigðin bar á fjarra strönd um prungin ver, par’s gr'jf pjer búin var; pá grjet jeg sárt, en sárar pó nú svíður hjartans und pví heilög vonin hún ei dó á harðri skilnaðsstund. J>á heitust móður hrynja tár um harmi dapra brá, pau eru Guð minn sviðasár og seina huggun fá, já fyrr mun dauðinn hvössum sigð að hryggri sveifla mjer en gleymt eg fái gráts í byggð svo góðum mög sem pjer. í>ú varst mjer ljúfast lífsins hnoss eg leit pað allt hjá pjer, sem ljettir mæddri móður kross og mönnum geðpekkt er, í ungu brjósti óspillt sál, svo einlæg blíð og hrein, er aldrei hlýddi’ á heimsins mál sem heilagt ljós mjer skein. Og sæl var eg er svafstu rótt við særða brjóstið mitt og engin mæddi angursnótt hið unga lífið pitt. Og sæl var eg er síðan pú varst sómi minn og von, og gráti prungin gleðst eg nú, að góðan átti’ eg son. Æ! allt sem hjer eg heitast ann er hrifið burt frá mjer, en gefa’ og taka Guð minn vann, pað gráti huggun er, hann pekkir vel min sollnu sár og sorgín eittsinn dvín, á liimnum sjerhvert sorgartár mjer sólu fegra skín. Frjettir. Úr brjefi úr Skagafirði, d. 5/12 78: „Eins og pjer hafið heyrt og getið er pegar í blaði yðar, pá ráku í land bæði skipin á Sauðárkrók, „Dorthea“ skip Popps og „Sylphiden“ skip Jakobsens, aðfaranótt- ina 21. okt, p. a., kl. 5 um morguninn. „Dorthea“ slitnaði fyrst upp úr festum sínum kl. að ganga 10 um kveldið pann 20., en kom akkerum sínum fyrri í sjó svo hún fór eigi upp fyrri en kl. 5. f. m. pann 21., en „Sylphiden“ rak fyrir 3 akkerum alla nóttina, pareð festar eigi voru greið- ar, og fleygðist hún á land rjett á eptír „Dortheu“ og pað svo nærri, að heppni mesta var, að eígi lentu skipin saman; mannfjöldi var í fjörunni alla nóttina, og pví heppnaðist að bjarga mönnunum af báðum skipunum. Jakobsens skip var Ijetthlaðnara og fleygðist pví upp á land, svo langt, að sjór 'gat ekkert á pví unnið, en Popps skipið komst eigi svo langt upp pareð pað var meira hlaðið og sjór gat unníð meira á pví og sett á pað gat, einnig varð að höggva möstur og reiða úr pví til pess að eigi all- ar kjött., er í pví voru töpuðust, og náðist pví meiri parturafpeim heilumeður svo að kjöt hafði eigi beðið skaðaaf, en pó nokkr- ar alveg brotnar, par á móti kom allt heilt úr Jakobsens skipinu. Á pessu öllu var uppboð haldið 4„ 5., og 6. nóv., og seldist hvor kjöttunna á 10 kr. 22 a. tólgar- pundið 5. aura, og gæran 80—90 aura, hlutu verzlanirnar 218 tunn. af kjöti, en bændur og aðrir er par voru til staðar af ganginn af 428 tunn. er voru í „Dortheu“ ^ og 324 tunn. er voru i „Sylphiden“. ”Verzl- anír um 9—10.000 pd. af tólginni af eitthvað 16,000 pd. hitt gekk til ýmsra annara, en all- ar gærur hrepptu bændur. Stefán Jónsson verzlunarstjóri hreppti Jakobsens skipið fyr- ir 1220 krónur, en Popps skip hreppti verzlunarstjóri Kristján Hallgrímsson, fyrir 420 kr. Eigi veit jeg hvað afráðið verður með „Sylphiden“, en áformið hefir víst ver- ið í fyrstu, að koma henni á flot, enda pótt jeg engan veginn geti álitíð að svo geti orðið, pvi skipið hefir reynzt fjarska mikið, pótt pað færi í fyrstu svona langt á land upp. Almennir prísar á Sauðárkrók urðu i haust á kjöti 15, 17. og 20 aura, gærur 2 kr., 2 kr. 45 aur. 2 kr. 75 aura, og mör 30 aura pundið, en á útlendri vöru mun líkt og á Akureyri. Hafís hefir sjest æðimikill út af Húna- flóa, nú rjett nýlega“. Veðuráttan hefxr nú um tíma verið fremur hæg og úrkomulítil. Víða er sagt jarðskart og^ á sumum útsveitum jarðlaust, aptur er sögð nóg jörð í fremri hluta Eyja- fjarðar og Skagafjarðar, helzt að vestanverðu. Eiskaíli var hjer minni og meiri á firðinum helzt utarlega, pá sild var til beitu en i byrjun p. m. fór hann að minnka, og mest af fiskinum sem nú aflast smátt. 7. p. m. hafði Jónas óðalsbóndi á Látrum gengið ut á Kjálkanes og p'ar til fjalls, sá hann pá undir ísbrúnina flyrir öllu hafi austur fyrir Grímsey og tals- vert komið af honum ínn á Grímseyjar- sund og landfastnr orðinn fyrir austan Keflavík, og nú nokkrir jakar sagðir komn- ir hjer inn á fjörð. Á bráðapestinni hefir lítið borið að sögn hjer nyrðra í vetur, nema á stöku bæ, svo sem á Saurbáe og Grund í Eyjafirði, hvar 30—40 kindur hfu allss igðar dauðarúr henni. einnig í Skagaf. á Víðivöllum 30 og á Silfrastöðum 40. Heilbrigði manna má, sem stendur, kallast almenn. Stefán Jóhannesson austanp., liafði vegna lasleika síns, fongið pá er hann var hjer sein- ast sjer til aðstoðar austur, Benidikt Jóhann- esson á Krossi í Ljósavatnsskarði, og til pess að fara p. á. seinustu póstferð, Benidikt kom pví hingað að austan 9. p. m.; hann hafði fengið illa færð' fyrir hross nálega alla leið- ina. Að austan er að frjetta líkt tíðarfar og hjer. Snjóf'all og jarðbannir. Veikindi mildl af kvefsótt og lungnabólgu, svo að nokkrir hafa dáið, og peirra á meðal herra prófastur, sjera Sigurður Gimnarsson, r. af dhr., á Hallormsstað. Auglýsingar. — A næstl. hausti var mjer dreginn hvítur lambhrútur með eyrna marki mínu sem er: sýlt hægra, sneitt eptan biti fr. vinstra. j>ar sem jeg eigi brúkaði markið á lömb mín næstl. vor, get jeg eigi átt hrútinn; getur pví sá, sem kynni að eiga mjer sammerkt. snúið sjer til mín og samið við mig um lambið. “ Eyjardalsá 21. nóvember 1878. Stefán Jónsson. Sunnudaginn 22. september næstl. tap- aðist á Akureyri reiðbeizli, með nýlegu höf- uðleðri; riðguðum járnstengum með kopar- kúlurn á og leðurtaumum. Hver sem kann að hafa fundið pað, er vinsamlega beðirm að skila pvr til þorgríms þorvaldssonar á Akureyri, mót sanngjörnuru furrd rrlaunum. Eigandi og ábyrgðarm.: 15 j ö r n J ó n s s o n. Prentari: Ólafur Ólafsson.

x

Norðanfari

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Norðanfari
https://timarit.is/publication/88

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.