Norðanfari - 21.09.1880, Blaðsíða 4

— 124—
um dur. Erjett pessi er nú staðfest með
eptirfyígjandi dæmum. Hin svefnsjúka stúlka
er dóttir sveitarstjóra eins, tvítug að aldri,
lieilsugóð og efnileg að vexti og greind; í
vetur sem leið, eptír miðjan janúarmánuð,
hafði liún sofið í 8 vikur, og aldrei á þeim
tíma vaknað, og síðan tíma og tíma með
stuttum millibilum, og nú i sumar kvað hún
liafa sofið 14 daga, án pess að liafa orðið
vakin. Hún er sögð fölleit í andliti með litl-
um roða í kinnum, pá luin sefur, er matur-
inn látinn upp í liana og rennir hún lionum
jafnóðum niður. I rúminu snýr hún sjer
opt á ýmsar hliðar; pegar hún vaknar, veit
hún ekkert af pví að liún hafi sofið svo lengi
og man yfir höfuð lítið, en talar pó skynsam-
lega.
— f>jer hafið, lierra ritstjóri, óskað eptir
að fá skýrslu um byggingu kirkjunnar að
þverá í Laxárdal, og vildi jeg nú loks sýna
lítinn lit á að verða við þeim tilmælum
yðar.
Kirkjan er byggð úr einskonar sand-
steini (móbergi. Paiagonittuff,) sem er á-
gaitt, og .mjög auðunnið grjót, til húsagjörð-
ar. Kteinninn var tekinn í klöppum, scm
eru í fjallinu austan Laxár, gengt pverá,
og er par, eins og víða hjcr í Jpingeyjar-
sýslu, hin mesta gnægð af steini pessum.
Yeturnar 1876 til 77, og 77 til 78 var
steininum ckið til kirkjunnar, og byggingin
byrjuð með junímán. 1878, en vcggjum lok-
ið, og pak komið á kirkjuna fyrir lok sept-
emberman. um haustið. Stærð kirkjunnar
að innanmáli er: lengd 12 73 á]., breidd B1/^
ál., hæð af fæti undir pakbrún 472 ál ,
pykktin a veggjunum er- n/á áh, og er steinn-
.inn högginn pannig, að livert lag í veggjun-
um er jafn þykkt lirínginn i kring en lög-
in eru alls 10 með múrbrúninni. Gluggar
eru 6 á kirkjunni allir af járni; þakogturn
cru a-f -tirnbri og klætt ntan með pappi.
Að inninverðu eru veggirnir sljettaðir og
hvíttaðir með kalki, en að utan er dregið á
pá cement. Byggingu kirkjunnar var al-
veg lokið í ágústmán. 1879, og hún vígð á
13. sunnudag eptir Trínitatis, 7. sept,.
Kostnaður við kirkjuhyggingu pessa
varð hjer um bil pannig: að höggva stein-
inn kostaði kr. 381,50, að Idaða veggina og
slá kalkið kr. 541,00, að sfjetta veggina inn-
an og draga á pá cement að utan kostaði
kr. 140.00, 19 tunnur af Esjukalki og ce-
ment kostaði kr. 25;l,50, og kosta pá vegg-
irnir albúnir kr. 1,268,00, auk glugganna
^ sem kostuðu allir kr. 202.00; timbur og
timbursmíðí allt: gólf, lopt, hvelfing, pak,
turn o. s. frv. kostaði hjerumhil kr. l'.;88,00
að með töldu málverki, en uppliæð alls
byggingarkostnaðarins varð 3,458 kr. Hjer
við er þó athugandi, að sóknarbæudur, sem
alls eru 9 (rúmt 100 manns í sókninni)
kostuðu upptokt og heimflutning á steinin-
um, kalki og timbri, og sömuleiðis hleðslu á
grunninum, og mundi sá kostnaður, ef hann
væri reiknaður, nema hjer utn bil 7—B00
kr,, enda eiga sóknarmenn lof skilið fyrir
ötula framgöngu í pessu efni. — Sjálfsagt
hefði byggingarkostnaðurinn getað' verið
nokkru minni, ef menn hjer heí’ðu upphaf-
lega haft pá litlu þekkingu, sem reynzlan
nú hefir gefið, hvað snertir alla meðferð á
steininum. J)að varð og að töluverðum
kostnaðarauka, að kalkið var pantað frá
Keykjavik, pví að meðtöldum flutningskostn-
- aði, og öðrum kostnaði við pað — svo sem
^ ílátum sem sjerstaklega voru seld, og pó
svo ljeleg að kalkið spilltist, útskipun á pví
í Rvík o. s. frv. — varð það flutt til Iíúsa-
vikur, nærfellt hálfu dýrara en útlenzkt
kalk, flutt á sömu höfn, en reyndist þá ekki
eins vel og ætlað var, sízt til pess að sljetta
með pví, sökum pess, að í pví var mjög
mikið af sandi, möl, gjalli og ýmsum öðr-
urn hroða, sem auðsjáanlega kemur af skeyt-.
ingarleysi peirra er kalkið solja.
Hvað efnahag kirkjunnar snertir, pá er
hann allt annað en glæsilegur. Sjóður
hennar var aðeins 1000 krónur, pegar bygg-
ingin var byrjuð, en skuldin nú 2425 kr.
þegar frá henni er dregíð verð fyrir hina
gömlu kirkju, sem alls ekkert varð notað
úr. Árstekjur heimar eru að meðaltali nál.
35 kr., svo að með peim getur hún naum-
ast borgað 172 % skuldinni á ári, og pó
með pví að henni sje alls ekkert ætlað til
viðhalds sem þó er ekki hugsandi til; enga
á hún fastoign nje ítak, og er pví eiganda
sínutn cinungis til byrðar. Fyrir 2 árum
hjeldu sðknarmenn hlutaveltu, og vörðu á-
góðanum af henui til pess að kaupa nýja
aitaristöflu lianda kirkjunni; aðra hluta-
veltu hjeldu peir nýlega, og á að verja á-
góðanum af lieuni til pess að skreyta
kirkjuna.
jþess er-vert að geta, að nokkrir titan-
sóknarmenn hafa rjett kirkjunni lijálpar-
liönd, svo sem verzlunarstjórínn á Húsa-
vík, er gaf henni 20 kr., og tveir menn
aðrir, er gáfu henni sínar 10 kr. livor.
E i‘ j e 11 i r. *
Úr Eskifirði dag 9. scpt. 1880.
«Yeðurbliða liefir verið meiri í sumar,
en elztu menn muna. Tún vaxin í bezta
lagi og víða tvíslegin. Utengi miður, nema
par sem vatnsveitingar voru. Allt um pað
mun beyskapur hafa reynzt til pessa í Múla-
sýslum með hetra móti sökurn stakra purrka.
Hitar hafa verið svo miklir, að eigi munu
I aðrir cins í mánna minnum um miðjan á-
gúst (sjerstaklega 17. ágúst, var hjcr í líeyð-
arfirði og Eskifirði 2172° tt. lengi dags) og
opt 18—Í9°. Aílinn í fjörðum mjög strjáll
pótt síld hafi verið til heitu til þessa, en
nokkru örari úti fyrir. Mislingaveiki hefir
verið á 2 Eæreyingaskútum, en cigi náð í
land. Síldarveiðamenn liafa legið með mörg
skip á Eskifirði og Reyðarfirði. Og þó síld
liafi gengið strjálla en árin fyrirfarandi (að
undantelmu hjer' árinu í fyrra) hafíi fengist
lijer í sumar sjátfsagt 12,000 tunnur aí síkl
eða meira. Kaupm. Tuliníus keypti fiesta
síldar-landshluti kringum Reyðarfjörð og Eski-
fjörð, og hefir gefið írá 7 kr. 50 aura til 10
- kr. fyrir hverja tu-nnu. Áður höfðu Norð-
menn eigi gefið nema 4—5 kr. og síðast 6
kr. fyrir hvcrja tunnu, svo Tuliníus liefir
bætt stórum pá inntekt manna. Eje er
með vænsta móti, og vænna pegar, enn öpt
í okt. — Engir nafnkenndir dánir og mann-
lieilt yfir höfuð».
Úr hrjefi írá Kmli. d. 28. ágúst 1880.
«Hólmar í Reyðaríirði eru veittir sjera
Daníel prófasti Halldórssyni á Hrafnagili.
Oddi á Rangárvöllum veittur síra Mathíasi
Jochumssyni i Reykjavík. Síra Eiríki Briem
á Steinnesi, veitt kennaraemhættið við presta-
skólann. ÓIi Búll’, liinn nafnfrægi norzki
fiðluleikari, er dáinn íyrir skömmu.» Önd-
vegis tíð liefir verið erlendis og leit út fyrir
góða uppskeru.
Kosningar til alpingis 1881—6. Yfirkenn-
ari Halldór Friðriksson fyrir Reykjavík. Eyrir
Skagafjarðarsýslu: Friðrik Stefáusson á Ytra-
Yallholti í Hólmi og Jón landritari Jónsson.
Fyrir Eyjafjarðarsýslu: dbm. Einar Ásmunds-
son á Kesi ogsíra Arnljótur Ólafssonú Ytri-
Bægisá. ■ Fyrir Suðurpingeyjarsýslu: Dbm.
Jón Sigurðsson á Gautlöndum.
Alltaf má kalla að sama veðurblíðan
haldist hjer. Fiskaflinn minni en var hjer
út í firðinum, en sýld pó næg til beitu,
lcenna menn aflaléysið háhyrningum sem nú
eru sagðir lijer í vöðum og strjálingi inu
eptir firði. Norðmenn eru alltaf að afla sýld-
ina, svo að þúsundum tunna skiptir, eigi að
eins við Hrísey og Birnunessand, heldur og
inn við Hjalteyri. |>ar sem fyrstu fjallgöng-
ur eru afgengnar, segja menn geldfje með
vænsta móti á liold en síður ullað.
Tilvonandi fjártökuprísar eru oss enn ó-
kunnir.
— Aðalfundur Gránufjelagsins var haldinn
á Akureyri 11. sept. Síra Arnljótur Ólafs-
son var kosinn fundarstjóri og síra Davíð
Guðmundsson skrifari.
Kaupstjóri lagði fram prentaða skýrslu
um efnahag Fjelagsins og endúrskoðunar-
mennirnir reikninga pess.
j»á urðu umræður nokkrar uni verzlun-
artilliögun Fjelagsins, og einkum um það,
hvort rentur skyldi taka af verzlunarskuldum;
var pað ályktað, að engar rentur skyldi af
þeim taka íyrir árið 1881.
|>á kom til umræðu, hvort fjelagið ætti
að reisa verzlunarstað í Hornafirði, eptir til-
löguni Skaptfellinga. Yar kaupstjóra falið
að gjöra pað í því efni, er liann áliti lient-
ugazt.
Enn kom til umræðu tillaga sú frá Múla-
sýslubúum, að aðalfundur Fjelagsins skyldi
annaðhvort ár haldinn á Austurlandi, pareð
eigi var nema einn fjelagsmaðiír á fundi úr
pessum hjeruðum, vildi fundurinn eigi taka
neina ákvörðun um petta atriði.
-Fundurinn samþykkti hlutakaup Fjelags-
ins í síldarveiðum við Eyjafjörð.
f>á urðu nokkrar umræður um samning
Fjelagsins og hr. F. Holmo. Fundurinn á-
leit, að ekkert væri við hann athugavert. J>ó
vildi fundurir.n að «eða» væri breytt í «og»
í 6. gr. samningsins; einnig áleit fundurinn,
að æskilegt væri, að 3. gr. yrði breytt í pá
átt, að útgjöld Fjelagsins minnkuðu.
J>á var sampykkt, að greiða skyldi 8 %
vöxtu eða 4 kr. af liverju lilutabrjefi.
Eptir higum Fjelagsins hafði Einar al-
pingismaður Ásmundsson endað sinn tírna í
stjórnarnefnd Fjelagsins; og vegna anna treyst-
ist hann ekki að taka kosningu aptur. í
hans stað var kosinn Jón A. Hjaltalín skóla-
stjóri; eg til vara Skapti Jósepsson ritstjóri.
Endurskoðunarmenn voru kosnir hinir sömu
og áður: síra Árni Jóhannsson og Gunnar
Einarsson verzlunarmaður. Fundarstjóri sleit
fundinum með ræðu.
* *
*
Blaðið var fullsett, pegar vjer, fyrirgóð-
fýsi rectors herra Jóns A. Hjaltalíns fengum
fundarhald petta svo vjer urðum að skipa pví
lijer til sætis. Ritst.
— 10. p. m. hefir nýr vasahnífur enskur
tapast framundan liúsi Ólafs söðlasmiðs á
Akureyri, sem finnandi er beðinn að skila
á skrifstofu Norðanfara mót sanngjörnum
fundarlaunum.
Brennimark Kristjáns |>órðarsonar á
jáorsteinsstöðufn í Grýtubakkahrepp í J>ing-
eyjarsýslu: K. J>. S._____________________
Eigandi og ábyrgðarm.: líjörn Jónsson,
Prentsmiðja Norðanf. Guðm. Guðmundsson.