Norðanfari - 22.02.1881, Blaðsíða 4

— 3fi —
B r j e f f r á A ra e r í k u.
Winnepeg Manit. Canada 5. okt. 1880.
«|>að lieíir lielzt til lengi dregist fjrir
mjer nuna að rita yður dálítinn frjetta-pist-
il frá Nýja íslandi, sera mest liofir komið
af pví, að jeg lreíi orðið að bíða eptir pví
bvaða stefuu pað tæki með nýlenduna,
vegna þess í sumar hafa komið fram mörg
merki til stórra og illra tíðinda fyrir al-ís-
lenzka nýlendu bugmynd, -«Framfaramanna»
par, pví að pað má með sanni segja, að
liver óhappa aldan bafi rekið aðra, pví að
«sjaldan er ein bára stök», svo að til land-
auðnar-horfir. J>ess vegna verður pað ekki
eins glæsilegt, er jeg hefi að skrifa frá Nýja
Islandi og brjef lierra Jóns Olafssonar, (sem
betur hefði verið óritað) er kom út í Nf.,
og pyrfti hann sannarlega að gjöra par við
«bragarbót». |>ví pað verður, ef satt skal
herma, að segja hverja sögu sem hún geng-
ur. J»að mun kunnugt af brjefum og blöð-
um, að lijer var liinn harðasti vetur sá næstl.,
og hjelzt við klaki og kuldi með lengsta
móti íram á vorið , varð pví síðla sáð pví
litla, er menn gátu komið í jörðina. En pá
tók ekki betra við, pví íjarskaleg votviðri
tóku til pega^ hlýná fór Ioptið, sem verkuðu
pað, að mikið at pví, sem sáð hafði verið
drukknaði og ónýttist, og svo kom aptur
síðar, eða snemma í júlí frostnótt, sem drap
pað sem eptir var af sáðverki rnanna peirra,
er fjær bjuggu vatninu, meira eða minna;
nær pví gjörði pað pó minni skemmdir. Og
svo bættist pað ofan á, að heyskapur hefir
aldrei brugðist par eins og nú, vegna fylii
eg fióða í vatninu, svo að íhe.tt lieíir yíir
sáðreiti sumstaður og á stöku stað inn í hús-
in, og par sem bezt er engi hefir varla orð-
ið slegið, pví síður hirthey; hafa orðiðeinna
ínest brögð að pessu í. Eljótsbyggð , sjálfu
Gosen landinu(U)? er sagt að síðun leið að
haustinu faii flóðin vaxandi, svo að peim,
sem ætluðu að sitja sem fastast, er nú ekki
farið að lítast á blikuna, og sumir stokknir
úr landi, margir liingað (jeg er nú e.inn af
peim) eða í járnbrautirnar til að vinna sjer
inn peninga til að komast til Dakota og
nema par land, og í allt sumar hafa pangað
verið fólksfiutningar frá Nýja Islandi af og
til, og sumir hafa lieyjað par handa gripum
sínum og eru nú að reka pá suður. ]pó eru
eigi í pessum flokki peir fjelagar mr. Tay-
lors, sem voru í verki með honum um árið
að velja Nýja ísland handa okkur fyrir Ný- ,
lendu, pví peir Kristján frá Hjeðinshöfða og
Sigurður Kristoffersson frá Mývatni fóru ný-
lega í landaleit hjer suðvestur frá Winni-
peg og tóku land skammt norðan við landa-
merki milli Dakota og Canada, 106 mílur
vestur frá Rauðá. William (bróðir Jóns Tay-
lors) og Skapti Arason eru og á ferðinni
pangað og fleirf koma á eptir, er sagt að par
sje líkt hmdslag og í Dakota , bæði skógur
og grassljettur, en sízt ætla menn par land-
kosti betri eða kostnaðarminna fyrir ÍSTý-fs-
lendinga að komast pangað, pó pað sje ein-
um 50 mílum norðar en nýbyggð íslend-
inga í Dakota, vegna pess að svo er langt að
sækja vegtur í landið, og lilýtur að verða
erfiðara par með fluttninga og afskekktara
frá heimsverzluninni, að minnsta kosti fyrst
um sinn en suðurfrá. |>arna á nú að kom-
ast upp ein íslenzka nýlendan, og «orsakir
eru til alls fyrst». Suniir halda að peir sem
par setjast að, gjöri pað vegna pess, að peir
vilja ekki láta pað á sig ganga, að fara til
Dakota, af pví sjera Páll var hvatamaður og
cr enn til pess. Aðrir segja pað komi til
af ást við Canadastjórn!! ? Hinir priðju,
telja pað lielztu ástæðuna, að Taylor voni
eptir — og hafi skrifuð stjórninni — um
styrk handa Ny-íslendingum, til að flytja
pangað, og að peir mættu hafa með sjer
stjórnarláns-muni og gripi. - Gæti pað nú
teygt pangað suma, öllu heldur en pótt hin-
ir sömu menn sein fundii Nýja ísland liafi
valið pessa Eylendu, pó pað sje ergilegt
hvað hugir okkar eru tvískiptir og á sundr-
ungu meðal annars um petta nýlendustæði,
pá er vonandi við óskum hver öðfum heilla
og hamingju, með pessi Nýlendu fyrirtæki,
sem öll önnur, pó að einum sýnist betur um
einn staðinn en annan, og er í rauninni gott
að víða sje leitað, pví að sá sem leitar hann
finnur. En eptir peirri reynzlu sem komin
er, pá sýnist nú álitlegast fyrir íslendinga í
Dakota, að allra rómi, sem pekkja par til.
Maður áreiðanlegur', sem pangað flutti í sum-
ar skrifar pannig: «Sumir af Iöndum, sem
hingað komu í fyrra, hafa fengið nú 3—4
ekrur undir hveiti, og fá sjálfsagt 20 Bushel
af ekrunni, og par fyrir utan hafa peir meira
og minna af kartöplum, mais , baunúm og
öðrum garðávöxtum. En hvað hafa peir í
Nýja Islandi eptir alla veru peirra par?»
(Niðurl. síðar).
S p u r n i n g.
Jeg, sem skrifa pessar línur, vildi lijer
með leyfa mjer að leita upplýsingar hjá
veitingamanni Nikulási Jafetssyni í Reykjavík
um pað, hvað orðið »H o t e 1« pýddi, er með
stórum stöfum stendur fyrir ofan dyrnar á
íbúðarliúsi hans. Jeg er að vísu »ólærður«
alpýðumaður, og hef lítið numið í útlendum
tungumálum, eu samt sem áður póttist jeg
* vita, að pötta or<> þýddi á ísleu^u: s.t ó r-
kostlegt gestahérbergi. Eu pessi pýðing
mín reyudist ófullkomin, p.e'gar jeg í haust
síðla um kveld kom að liúsi Wlkulásar og
beiddist par náttstaðar, pví hann neitaði mjer
hýsingar um nóttina, og bar pær orsakir
fyrir, að muður væri til sín kominn á undan,
sá er tæki upp rúinið náttlangt. Og pá er
liann hafði petta mælt — með peirri kurteisi,
sem svo liógværlega ríkir í náttúru hans —
livarf hann inn í dyrin, og sló loku fyrir
liurðina. Jeg, sem af atburði pessum stóð
liöggdofa, gekk á braut, og útvegaði mjer gist-
ingu á öðrum stað, par er ekkert »Hotel« var
málað á. En pú margsráðandi »llotels«-faðir,
sem pannig leiðir menn að veldistrón pínum,
villt pú ekki með sanngirni og lítillæti renna
augum til vor sveitamáhná, og hænheyra oss
um pað, að pú burtskafir algjörlega af pínu
húsi pá hina stóru stahna II0 T E L, svo
peir ekld lengur gjöri oss rangar eða of fagrar
ímyndanir um hýsingarsali hallar pinnar.
Ritað á kvöldvöku fyrsta priðjud. í jólaf. 1880.
Dernharður á Baklca.
Frjottlr.
Næstliðna viku, voru frostin vægari en
áður, en snjókoma töluverð svo dægrum skipti.
Nýlega er sagt að hafi verið reynt með línu
ofanum ísinn fyrir fisk, undan svonefndum Ríp,
sem er millum yztu hæja á Uppsastr. Sauða-
ness og Sauðakots og aflast400 fiskjar, allt
fullorðið Allri venju framar hefir aflast vest-
an Hríscyjar upp um ísinu af hákarli og lifriu
úr honum orðin samtals yhr 50 tunnur og
á Látrum hafa aflast 20 t. lifrar upp um ísinn
alit að Yí mílu undan landi og allur aflinn
par fluttnr í land á sleíum með hestum fyr-
ir, enda mátti pá ganga og aka á ísnum
utan fyrir landi úr Ejörðum inn á Eyjafjörð
og meðfram landi að vestan á Sigluues eða
lengra.
Einnig á Húsavílr hefir aflast mikiðafhá-
karli upp um ísinn, (nálægt pví sem hvalurinn
sprakk og sökk, sem sagt er frá í næsta
blaði hjer á undan); einn mannslilutur er
par sagðnr orðinn um 5 tunnur lifrar. Nú
kvað riðið og ekið eptir Skjálfandaflóa innan
af sjáfarsandi og út á Húsavík og eins paðan
fram að hafísvökum vestur á Elóa.
Mnnnalát. Oss furðar á pvf, að lilutað-
eigendur, skuli eigi hafa látið pess getið í
einhverju blaðinn, sem gefið er út lijer á
Akureyri, að dáin sje í haust eða öndverð-
lega í vetur: húsfreyja Anna Jónsdóttir,
kona merkisbóndans jarðaeiganda herra Gísla
Stefánssonar á Flatatungu, sem var jafnan
talin raeðal hinna merkustu kvenna í Skaga-
firði. Sama er að segja um merkismanninn
Jón Stefánsson, er um mörg ár hafði verið
bóndi, meðhjálpari og sáttamaður að Hóls-
húsum í Eyjafirði, en nýfluttur að Grísará'
í sömu sveit, hvar liann öndverðlega í vetur
dó hjerum 84 ára gamall.
— 20. p. m., að áliðnum degi, kom uorðan-
póstur Daníel Sigurðsson að sunnan hingað
til Akureyrar, hann liafði farið frá Reykjavík
7. p. m. og pá verið búinn að bíða 4 daga
eptir póstskipi er var pá enn ókomið. Frostin
syðra og vestra lík og hjer. Faxaflói frosinn
pað augað eygði og 2 kaupskip frosin inni,
annað í Reykjavík en hitt á Hafnarfirði. ]>á
póptur kom upp í Borgarfjörð, frjetti liann
að póstskipið Phönix væri strandað seinast í
næstl. mánuði á skeri nndan Skógarnesi í
Miklaholtsbrepp í Hnappadalssýslu. Menn
allir komust af til lands, 2 eða 3 af peim
til Pæja, en ISpií' fluttir (störkaldir) til bæja.
Sumstaðar kvað svo mikið að frostgrimmdinni,
að fólki hafði legið við kali í kúsunum og
jafnvel kalið, og suma sem bafa verið á ferð
meira og minna kalið. 2 menn á Suður-
nesjum höfðu ráðið sjer bana.
Út í Fatey á Breiðafirði er skrifað að
gengið hafi verið. Allur Hvammsfjorður
la’gður, og af Reykjanesi riðið í Stykkisliólm,
sem eru 8 vikur sjávar. Af Akranesi gengið
í Reykjavík.
Um næstl. nýár Tiafði timhurhús á ísa-
firði brunnið til kaldra kola.
f Hinn 29. des. f. á. lmfði verzlunar-
stjóri J. Ct. Blölldal látist og 17. jan.
þ. á. ljezt herra prófastur Svelllll
Kíelssoil Ii. af Dbr. í Reykjavik.
Aiigjýsing.
— Næstl. haust tapaðist bjer vestanverfc
Eyjafjarðar eða yfir í Yaðlabeiði nýsilfur-
Ibúinn pískur, merktur: «G J G»; með
danskri ól og bringjusvipt á. Finnandi erbeð-
inn að skila honum á prentsmiðju Norðanf.
gegn góðutn fundarlaunum.
Leiðrjetting: í næsta blaði lijer á
undan nr. 15—16, í 22. línu frá byrjun
frjettanna, er sagt að hvalurinn hafi fundizt
220—260 faðma frá landi, en á að vera
320-340 faðmar.
— þ>aim 19- Þ- m’ Yar Hjer góð liláka og
í dag (22.) er góð leysing svo jörð mun víða
uppkomin. __________
Eigandi og ábyrgðarm.: Björn Jónsson.
Prentsmiðja Norðanf. Guðm. Guðmundsson.
r